Το Ένα.

Άραγε πως συνέβη η δημιουργία του σύμπαντος; Ποιες είναι οι αιτίες αυτής της δημιουργίας; Γιατί συνέβησαν όλα όσα συνέβησαν έτσι όπως συνέβησαν;
1] Η Δημιουργία υπήρξε το τυχαίο αποτέλεσμα μίας σειράς τυχαίων γεγονότων;
2] Η Δημιουργία υπήρξε το μη-τυχαίο αποτέλεσμα μίας ακαθόριστης, άγνωστης και ανεξερεύνητης Βούλησης;
Ότι και να διαλέξετε έχετε χάσει! Δεν θα μπορέσετε ποτέ να αποδείξετε τίποτε σχετικά με την αρχή του σύμπαντος. Μπορείτε μόνο να κάνετε υποθέσεις και να προτιμήσετε να διαλέξετε σαν σωστό αυτό ή εκείνο.
Έτσι κι αλλιώς και οι δύο απόψεις ξεκινάνε από το ίδιο σημείο.
1] Κατά τους υπέρμαχους της ύλης, το Τίποτε αποφάσισε [έτσι στα καλά καθούμενα] να κινηθεί. Έτσι συνέβη το Μεγάλο Μπάμ, η μεγάλη έκρηξη που δημιούργησε την ύλη, τους νόμους και το σύμπαν όπως ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.
2] Κατά τους υπέρμαχους του θεού, κάποια στιγμή, ο θεός αποφάσισε [έτσι στα καλά καθούμενα] να δημιουργήσει την ύλη, τους νόμους και το σύμπαν όπως ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.
Η αντιπαλότητα είναι μεγάλη και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αντιλαμβάνεται την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ των δύο θεωριών.
1] Αν και υπάρχει μία τεράστια ποικιλία θεωριών, σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι φυσικοί θεωρούν ότι, πριν το σημείο μηδέν, το σύμπαν ήταν περίπου 1024 φορές μικρότερο από ένα άτομο [!!!!!!] και είχε θερμοκρασία περί τους 1032 βαθμούς Κέλβιν [!!!!!!]. Μην ρωτάτε πως κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα! Το θέμα είναι ότι η ύλη, σε αυτές τις συνθήκες, αποτελείται από ένα διάπυρο σύννεφο από πρωτονίων, ηλεκτρονίων και νετρονίων.
2] Από την άλλη μεριά, ο Θεός που δημιούργησε το Σύμπαν είναι τριαδικός και «αποτελείται» από τρεις δυνάμεις: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Σε αυτό συμφωνούν [παρά τις διαφορές στον τρόπο έκφρασης] ΟΛΕΣ οι μεγάλες θρησκείες, παλιές και νέες.

Προσωπικά δεν βλέπω καμία διαφορά ανάμεσα στο σύννεφο πρωτονίων, ηλεκτρονίων και νετρονίων και στον τριαδικό θεό, σαν αιτία δημιουργίας του Σύμπαντος.
Τελικά θα προτιμήσω την εκδοχή των αρχαίων Αθηναίων οι οποίοι είχαν στήσει έναν βωμό στον «άγνωστο θεό» όχι σε έναν ακόμα θεό από τους πολλούς που υποτίθεται ότι είχαν και τον οποίο ίσως δεν γνώριζαν ή δεν είχαν φανταστεί, αλλά στον πραγματικό θεό [την αντικειμενικά πραγματική αιτία των πάντων] ο οποίος είναι τελείως έξω από την δυνατότητα κατανόησης του ανθρώπου.
Το θέμα ΦΥΣΙΚΑ ούτε εξαντλείται έτσι εύκολα ούτε και μπορεί να έχει ένα τελικό συμπέρασμα έτσι εύκολα. Αλλά ως «αιτία για σκέψη» θα τελειώσω με ένα κομμάτι από ένα σανσκριτικό κείμενο. Αυτά τα κείμενα είναι πανάρχαια, περιέχουν έναν τεράστιο όγκο πραγματικά απίστευτων πληροφοριών, χρησιμοποιούν γιγάντιες μονάδες χρόνου και γενικά «προκαλούν». Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι είτε τα αγνοούν είτε προτιμούν να τα θεωρήσουν προϊόν φαντασίας.

Ούτε ανυπαρξία, ούτε ύπαρξη υπήρχε τότε.
Και δεν υπήρχε ψηλά ούτε ο αέρας ούτε ο ουρανός.
Τι σάλευε πέρα δώθε;
Τι ήταν το ανεξερεύνητο;
Δεν υπήρχε τότε ούτε θάνατος ούτε αθανασία, ούτε σημάδι μέρας ή νύχτας.
Αυτό το Ένα ανάπνεε με δικούς του νόμους χωρίς να ανασαίνει.
Τίποτε άλλο εκτός από Αυτό δεν υπήρχε στην αρχή.
Το σκοτάδι ήταν κρυμμένο μέσα στο σκοτάδι.
Κάτι γεμάτο ζωτικότητα που ήταν τυλιγμένο από το κενό.
Το Ένα γεννήθηκε από την ίδια την δύναμη του καυτού του πόθου.
Υπήρχε πάνω;
Υπήρχε κάτω;
Ποιος να ξέρει;
Ποιος μπορεί να πει σίγουρα από πού προήλθαν; Από πού ξεπήδησε η Δημιουργία;
ΡΙΓΚ-ΒΕΔΑ