Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

16 Ιουνίου 2008

Επ' ευκαιρία του Πάσχα...

Στην ιστοσελίδα της Γεωργίας κάποια κοπέλα ανέφερε ότι είχε πρόβλημα υγείας επειδή ήταν χορτοφάγος. Να και κάτι που θα έπρεπε να διαβάσουν οι φανατικοί χορτοφάγοι. Υπάρχει ένας μύθος που συντηρείται από τα "χορτοφαγικά κυκλώματα" (τα οποία συνήθως πουλάνε και πανάκριβα συμπληρώματα διατροφής) ότι μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς να τρώει κρέας. Προβάλλεται μάλιστα και σαν "ιδιότητα πολιτισμένου ανθρώπου" η μη κατανάλωση κρέατος για λόγους συμπόνιας για τα καημένα τα ζώα.
Ίσως να μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο εάν γίνεις ένας "φανατικός θρησκευόμενος" και χρησιμοποιείς συνέχεια επιλεγμένα προϊόντα και βοηθήματα "τρώγοντας" τις ώρες σου στην κουζίνα.
Αλλά δεν γίνεται από φυσιολογικούς ανθρώπους που τρώνε για να ζήσουν και δεν ζουν για να τρώνε. Κάποιοι μπορεί να εμφανίσουν και αναιμίες. Εκτός βέβαια και είσαι σαν μία γνωστή μου.
Είναι 65 χρονών, έχει αιματοκρίτη 43!!! και σιχαίνεται το κρέας. Απορεί μάλιστα και γιατί το κρέας αρέσει στους υπόλοιπους. Αν όμως ήταν 30 χρονών και είχε αιματοκρίτη 36 τότε θα καταλάβαινε την διαφορά.
Αντίθετα μία γνωστή μου, 45 χρονών, επειδή για καιρό δεν έτρωγε κρέας "έτσι" για αυτοπειθαρχία, κατάφερε να "μηδενίσει" τον αιματοκρίτη της.
Εξάλλου η φύση δεν υπερβαίνεται (εύκολα τουλάχιστον). Αν δεν έπρεπε να τρώμε καθόλου κρέας δεν θα μας είχε δώσει κυνόδοντες που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των σαρκοφάγων. Υποτίθεται βέβαια ότι θα τρώμε σε λογικές ποσότητες.
Όσο για το θέμα της συμπόνιας... Έ, είναι μεν έτσι αλλά και δεν είναι. Βασικός νόμος της φύσης είναι ότι ο ένας τρώει τον άλλον.
Και αυτός που τρώγεται υποφέρει είτε πρόκειται για αρνάκι, ψάρι, πουλί, ραπανάκι, καρότο ή πατάτα. Όλα είναι ζωντανά και όλα αισθάνονται έστω και αν εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε.
Ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να αισθάνεστε και άσχημα από πάνω:
Πεθαίνουν εκατομμύρια ζώα κάθε μέρα φαγωμένα από ανθρώπους ή άλλα ζώα.
Πεθαίνουν εκατομμύρια ψάρια για να γίνουν κονσέρβα για το "χαριτωμένο" γατάκι ή σκυλάκι μας.
Πεθαίνουν εκατομμύρια δέντρα για να φτιαχτούν καταναλωτικές βλακείες και χαζά περιτυλίγματα δώρων που αγοράζουμε όλοι "ελαφρά τη καρδία".
Πεθαίνουν εκατομμύρια φυτά που γίνονται τροφή των ζώων και των ανθρώπων.
Πεθαίνουν δισεκατομμύρια σπόροι για να γίνουν "οικολογική βενζίνη" (αν είναι δυνατόν!!!) και όχι τροφή.
Πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι γιατί δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Πέντε χιλιάδες (τουλάχιστον) μικρά παιδιά τυφλώνονται κάθε χρόνο στην Αφρική επειδή δεν παίρνουν τις κατάλληλες θρεπτικές ουσίες.
Να μην συνεχίσω τον κατάλογο...
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε στο άλλο άκρο και θα γίνουμε αναίσθητοι μετατρεπόμενοι σε "τίγρεις"...
Έτσι;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου