Κάποτε βαθιά μέσα στον χρόνο όλοι οι άνθρωποι ήταν θεοί. Καταχράστηκαν όμως σε τέτοιο βαθμό την θεία δύναμή τους ώστε ο Μπράχμα αποφάσισε να τους αφαιρέσει την θεία φύση τους και να την κρύψει κάπου όπου δεν θα μπορούσαν να την ξαναβρούν. Οι Θεοί που συγκεντρώθηκαν για να βρουν λύση πρότειναν να την θάψουν βαθιά στην γη όμως ο άνθρωπος θα έσκαβε και θα την εύρισκε. Σκέφτηκαν να την ρίξουν στα βάθη της θάλασσας. Αλλά ο Μπράχμα ήταν σίγουρος ότι οι άνθρωποι κάποτε θα εξερευνούσαν τους βυθούς και θα την έφερναν στην επιφάνεια. Έτσι οι Θεοί δεν είχαν τι να προτείνουν γιατί δεν ήξεραν μέρος απροσπέλαστο στον άνθρωπο.
Τελικά ο Μπράχμα είπε:
-Θα κρύψουμε την θεότητα του ανθρώπου βαθιά μέσα του. Είναι το μόνο μέρος που δεν θα σκεφτεί ποτέ για να ψάξει.
Από τότε ο άνθρωπος κάνει τον γύρο της γης, εξερευνά, αναρριχάται, καταδύεται και σκάβει μάταια ψάχνοντας για κάτι που βρίσκεται μέσα του.
Το τελευταίο πράγμα που θα υποψιαστείτε ποτέ είναι ότι η Κόλαση και ο Παράδεισος, η Ευτυχία και η Δυστυχία, η Σκλαβιά και το κλειδί της Ελευθερίας βρίσκονται μέσα σας.
Ακόμα και οι πιστοί των θρησκειών, εναποθέτουν τις ελπίδες τους "κάπου έξω από αυτούς" σε έναν θεό "ψηλά στον ουρανό", έστω και αν η ίδια η θρησκεία τους ισχυρίζεται το αντίθετο.
Και σας διαβεβαιώ ότι το να λέτε "ναι έτσι είναι" έχει τεράστια απόσταση με το να το κατανοήσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου