Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

25 Οκτωβρίου 2008

Περί ναρκωτικών

Σὲ κέντρο ἀπεξάρτησης ναρκομανών, οἱ χρῆστες κάθονται γύρω-γύρω κι ἀρχίζουν να λένε ἔνας-ἔνας:
-Εἶμαι ἡ Μαρία κι ἔχω να πάρῳ δόση 3 μέρες!
-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.
-Εἶμαι ὁ Δημήτρης κι ἔχω να πάρῳ δόση 5 μέρες!
-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.
-Εἶμαι ὁ Χρηστὸς κι ἔχω να πάρῳ δόση μία ἑβδομάδα!
-Ζήτω, φωνάζουν οἱ ὑπόλοιποι.
-Εἶμαι ὁ Μπάμπης κι ἔχω πάνω μου 8 γραμμάρια!
Καὶ οἱ ὑπόλοιποι:
-Γιούπιιιι!!!

Τὸ ἀνέκδοτο μπορεὶ να χαρακτηρισθεὶ σὰν μπλὰκ χιοῦμορ. Εἶναι ὅμως πολὺ διδακτικό. Ἀποτελεῖ τὴν ἔνδειξῃ τοῦ γιατὶ συνήθως αὐτοί που προσπαθοὺν να ἀπεξαρτηθοὺν ἀπὸ τὸ ναρκωτικὸ τους (ἡρωίνη, τσιγάρο, οἰνόπνευμα, φαγητὸ κλπ) τὶς περισσότερες φορὲς δεν τὰ καταφέρνουν.
Ὁ ἀνθρώπινος ψυχισμὸς εἶναι περίπλοκος καὶ ῥέπει μόνιμα πρὸς τὴν ἐξαρτήσῃ ἀπὸ κάτι. Προσέξτε ὅτι ὅλοι ἔχουμε συγκεκριμένες συνήθειες. Εἶναι μικρὲς καὶ καθημερινὲς ὅπως πχ τὶ ὥρα πίνω τὸν καφέ μου, ποὺ κάθομαι για να τὸν πιώ, πὼς ἀκριβῶς τὸν φτιάχνω. Ἂν προσπαθήσετε να ἀλλάξετε τέτοιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες συνήθειες θὰ διαπιστώσετε πόση δύναμη ἔχουν ἐπάνω σας καὶ πόσο δυσάρεστα αἰσθάνεστε που δεν ἐκτελέσατε ἐπακριβὼς τὸ συνηθισμένο πρόγραμμα.
Καὶ ἂν δεν μπορεῖτε να ἀλλάξετε εὔκολα τό πως πίνετε τὸν καφὲ σας φανταστεῖτε τι γίνετε μὲ βαρύτερες καὶ σοβαρότερες ἔξεις ὅπως οἱ χημικὲς οὐσίες.
Τὸ οὐσιαστικὸ πρόβλημα δεν εἶναι τὸ κόψιμο τῆς οὐσίας, ἀλλὰ ἡ συνήθεια να τὴν χρησιμοποιείς.

24 Οκτωβρίου 2008

Περί παιδιών

Στην νέα ἀναπτυσσόμενη οἰκονομικὴ και ΠΥΡΗΝΙΚΗ ὑπερδύναμη τῆς Ἰνδίας, φαίνεται ὅτι μεγάλη σημασία παίζει ἡ ἐκπαίδευση.
Προσέξτε τὸ «σχολικό» τοῦ ἀγγλικοῦ κολλεγίου. Προσέξτε ἐπίσης καὶ τὴν κλειδαριὰ στην πόρτα που κρατάει τὰ παιδιὰ «ἀσφαλῆ».
Σκεφτεῖτε ἐπίσης τὸ χάος που μας χωρίζει ἀπὸ αὐτές τις χῶρες καὶ πόσο καλὰ περνάμε ἔδω.
Σκεφτεῖτε ἐπίσης ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ στα μέρη όπου τὰ παιδιὰ δεν ἔχουν κἀν τὴν πολυτέλεια μιᾶς ἀχυροκαλύβας για σχολεῖο.

23 Οκτωβρίου 2008

Αφού είναι τόσο εύκολο ρε παιδιά...


Τὸ μόνο εὔκολο κυρίες καὶ κύριοι εἶναι να γράφετε στο μονοτονικὸ καὶ μάλιστα μὲ κάποια σχετικὴ ἄνεση στην ὀρθογραφία:
1) Πρῶτα πρῶτά ποτε να μὴν γράφετε ἀπευθείας στο site. Πάντοτε να γράφετε αὐτό που θέλετε στο WORD για τρεις λόγους:
α) Ἔχει ὀρθογράφο καὶ μπορεὶς να βρίσκεις τὰ βασικὰ λάθη σου. Μὲ δεξί κλικ πάνω στην λέξῃ που βγάζει κόκκινο, ἐμφανίζεται (ὄχι πάντοτε γιατὶ τὸ λεξικὸ δεν εἶναι ὁλοκληρωμένο) ἡ σωστὴ λέξῃ.
β) Τὰ γράμματα εἶναι μεγαλύτερα καὶ ἐπιπλέον ἔχετε πολλὰ ἐργαλεῖα μὲ ἀποτέλεσμα να φτιάχνετε εὐκολότερα τὸ κείμενό σας.
γ) Τὸ Word ἀλλάζει ἀπὸ μόνο του σὲ κεφαλαῖο τὸ πρῶτο γράμμα τῆς πρότασης. Ἔτσι δεν χρειάζεται να τὰ γράφετε ὅλα μὲ κεφάλαια ἣ να τὰ ἀφήνετε ὅλα μικρά.
2) Στο WORD ὑπάρχουν μερικὰ βασικὰ πλῆκτρα για τὸν τόνο καὶ τὰ διαλυτικά. Μήν μου πείτε ὅτι θὰ γράψετε "εφαγα χθες παιδακια" καὶ ὁ ἄλλος θὰ διαβάσει "ἔφαγα χθὲς παϊδάκια" καὶ ὄχι «ἔφαγα χθὲς παιδάκια». Ἣ θὰ γράψετε τὴν λέξη "προισταμαι" καὶ ὁ ἄλλος θα διαβάσει "προΐσταμαι" καὶ ὄχι «προίσταμαι». Ἔτσι τὰ πλῆκτρά που χρειάζεστε εἶναι πέντε:
-Ἐρωτηματικό: πατάτε ἁπλῶς τὸ Q. Πολὺ πιὸ εὔκολο ἀπὸ τὸ να πατάτε Shift καὶ τὸ ἀγγλικὸ ἐρωτηματικό (που τὸ βλέπω καὶ βγάζω σπυριά).
-Ἄνω καὶ κάτω τελεία: πατάτε ἀριστερὸ Shift καὶ τὸ Q.
-Τόνος: πρὶν ἀπὸ τὸ φωνῆέν που θέλετε να τονίσετε πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα πατάτε τὸ φωνῆεν.
-Διαλυτικά: κρατάτε πατημένο τὸ Shift καὶ πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα τὰ ἀφήνετε καὶ τὰ δύο καὶ πατάτε τὸ φωνῆέν που θέλει διαλυτικά.
-Διαλυτικὰ μὲ τόνο: κρατάτε πατημένα ταυτόχρονα τὸ ἀριστερὸ Ctrl καὶ Alt καὶ πατάτε τὸ πλῆκτρο δίπλα στο Λ. Ἔπειτα τὰ ἀφήνετε ὅλα καὶ πατάτε τὸ φωνῆέν που θέλει διαλυτικά.
Μετὰ ἀπὸ μερικὲς φορὲς θὰ τὰ μάθετε ἀπ’ ἔξω (ἀπὸ στήθους ἔλεγαν οἱ πρόγονοί μας). Δεν εἶναι οὔτε δύσκολο οὔτε περίπλοκο.
Δεν λέμε να γράφουμε μὲ ὑπογεγραμμένες καὶ πνεύματα.
Ἐντάξει αὐτὸ εἶναι σχετικὰ δύσκολο, γιατὶ πρέπει να μάθεις ἀρκετοὺς συνδυασμούς.
Ἀλλὰ τὰ βασικὰ εἶναι ἁπλά, ἁπλούστατα. Καὶ ἂν δεν μπορεῖτε να κάνετε κάτι τόσο ἁπλό, μὴν διαμαρτυρηθεῖτε, ὅταν ὁ ἑπόμενος Ὑπουργὸς Παιδείας θὰ σᾶς πει ὅτι καταργεὶ τὸν τόνο γιατὶ εἶναι ἄχρηστος καὶ τὶ τὰ χρειαζόμαστε τὰ πολλὰ φωνήεντα…
Μὴν διαμαρτυρηθεῖτέ που σὲ λίγο τὰ παιδιὰ σᾶς θὰ θεωροῦν τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο σὰν κάτι ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ.


22 Οκτωβρίου 2008

Αἰτία για σκέψῃ

Ἐρωτήσῃ για ὅσους ἐπιμένουν να γράφουν μὲ ἀγγλικοὺς χαρακτῆρες, ἀλλὰ καὶ για τοὺς ὑπολοίπους:
Τὰ πληκτρολόγιά που ἔρχονται στην Ἑλλάδα κατασκευάζονται στο ἐξωτερικό. Τὰ περισσότερα ἔχουν στα πλῆκτρα μόνο λατινικοὺς χαρακτῆρες. Ἔχουν ὅμως ἐνσωματωμένη τὴν ἐντολὴ Ἀριστερὸ Shift-Alt για να μεταπηδοὺν σὲ ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες.
Τὸ πληκτρολόγιο διαθέτει μνήμη που συγκρατεί τις ῥυθμίσεις που ἔκανες, ἄκομα καὶ ἂν κανεὶς ἐπανεγκατάσταση τὸ λειτουργικό.
Γιατὶ ἄραγε να συμβαίνει αὐτό;
ΥΓ. Ἂν δεν εἶναι ἔτσι καὶ τὸ πληκτρολόγιο λειτουργεῖ μὲ διαφορετικὸ τρόπο θὰ ἤθελα ὁποῖος γνωρίζει σχετικὰ να μὲ πληροφορήσει.

Είναι πάμφθηνα...

Μοῦρθε ξαφνικὰ σὰν φλασάκι ἔνας ἀπὸ τοὺς λόγους που πολλοὶ ἐξακολουθοὺν να γράφουν σὲ γκρίκλις ἣ γενικὰ δυσκολεύονται να γράψουν σωστά.
Ὁ βασικὸς λόγος εἶναι τὸ πληκτρολόγιο. Τὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα κυκλοφοροὺν δεν ἔχουν ἐπάνω στα πλῆκτρα ἑλληνικοὺς χαρακτῆρες, ἔστω καὶ ἂν ἔχουν τὴν δυνατότητα να γράφουν ἑλληνικά.
Κυκλοφοροὺν ὅμως μερικὰ πληκτρολόγιά (που ἐπιπλέον εἷναι καὶ πάμφθηνα, συνήθως κάτω ἀπὸ 10 εὔρῳ) ποὺ ἔχουν ἐπάνω καὶ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα καὶ τὰ σημεῖα στίξης.
Ἀγοράστε ἕνα λοιπὸν καὶ ἐλευθερωθεῖτε ἀπὸ τὴν δυναστεία τοῦ ΛΑτινικού (και για όσους δεν το γνωρίζουν Χαλκιδικοὺ) ἀλφαβήτου.

21 Οκτωβρίου 2008

Η Μαρίκα η δασκάλα (Ρούκουνας)

Ἕνα παλιό ρεμπέτικο τραγούδι, γραμμένο ἀπό πρακτικά ἀγράμματους μουσικούς. Ἀπολαῦστε τόν γρήγορο καί ἄμεσο στίχο (δυστυχῶς χωρίς τήν ἀπίθανη ἐκτέλεση τῶν ἐπίσης ἀγράμματων μουσικῶν). Τέλος κάνετε μία σύγκριση μέ τά σημερινά «σουξέ» τοῦ ἑνός στίχου καί τῶν ἑκατό ἐπαναλήψεων τοῦ ρεφραίν.
Ἡ Μαρίκα ἡ δασκάλα
πώχει σπίτια δυό μεγάλα
τό πρωί στίς ἕξι βγαίνει
καί στήν ἀγορά πηγαίνει.
Τό καλάθι της κρατάει
καί μέ ὄρεξη κοιτάει
νάβρει τρυφερό μοσχάρι
ἤ κανένα φρέσκο ψάρι.
Ἕνας νιός λεβέντης πρώτης
ὁ ψαράς ὁ Παναγιώτης
τήν δασκάλα τήν γνωρίζει
καί τηνε καλημερίζει.
Ἔχω δυό λαβράκια φίνα
πούρθαν τώρ’ ἀπ’ τήν Ραφήνα
πάρε τόνα νά τό βράσεις
μία ψαρόσουπα νά φτιάξεις.
Τό λαβράκι δέν μοῦ κάνει
θέλω ψάρι γιά τηγάνι
κι ἄν δέν ἔβρω παλαμίδα
παίρνω γόπα ἤ μαρίδα.
Κι ἄν δέν ἔβρω τέτοια ψάρια
παίρνω μία ὀκά μπατζάρια
βάζω καί λιγάκι λάδι
καί μασάω καί τό βράδυ.
Ἔτσι κάθε μέρα βγαίνει
κι ὅμως τίποτα δέν παίρνει
ἡ τσιγκούνα ἡ δασκάλα
πώχει σπίτια δυό μεγάλα.
Κάθε τρυφερό τσ’ ἀρέσει
μά φοβᾶται νά ξοδέψει
κι ἔτσι ἀπ’ τήν τσιγκουνιά της
μένει ἄδεια ἡ κοιλιά της.

16 Οκτωβρίου 2008

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον

Τό θέμα τῆς γλωσσικῆς φτώχειάς μας εἶναι γνωστό καί δέν ἐξαντλεῖται εὔκολα.
Μπορῶ ὅμως νά προσθέσω μία μικρή ἀλλά σημαντική λεπτομέρεια. Ὑπάρχει ἕνας κανόνας στόν ὁποῖο ὁ τόνος ἑνός κτητικοῦ μεταφέρεται στήν προηγούμενη λέξη. Λέμε:
«Τότε ο ήρωάς μας άρπαξε το όπλο».
Ὁ τόνος στό «α» εἶναι σημαντικός γιατί σημαίνει ὅτι ὁ ἥρωας θεωρεῖται «δικός μας» (γνωστή ἔκφραση σέ διηγήματα) καί ἅρπαξε τό ὅπλο πού ὑπῆρχε κάπου.
Σήμερα κανείς δέν χρησιμοποιεῖ πλέον αὐτόν τόν γραμματικό νόμο, οὔτε καί καθηγητές ἀκόμα. Ἐδῶ βέβαια μέ τό ζόρι χρησιμοποιοῦν οἱ περισσότεροι καί τόν φτωχό τόνο πού ἀπέμεινε. Δεῖτε ὅμως τί συμβαίνει ὅταν καταργεῖται ὁ τόνος στό «α»:
«Τότε ο ήρωας μας άρπαξε το όπλο».
Τώρα ἡ ἔννοια τῆς πρότασης εἶναι ὅτι ὁ ἥρωας πῆρε τό ὅπλο πού ἦταν δικό μας.
Ἔτσι διαβάζοντας «Τότε ο ήρωας μας άρπαξε το όπλο», δέν ξέρουμε τί ἐννοεῖ ὁ συγγραφέας ἀπό τά δυό. Θά πρέπει νά συνδέσουμε τήν πρόταση μέ τά προηγούμενα ἤ τά ἑπόμενα γιά νά ἀντιληφθοῦμε τί συμβαίνει.
Τό ἴδιο ἀκριβῶς γίνεται καί τίς λατινογενεῖς γλῶσσες, ὅπου μία λέξη ἔχει ὑπερβολικά πολλές ἔννοιες.
Ἔτσι (Χαῖρε Κίσσινγκερ) σέ λίγο τά πράγματα θά εἶναι ἀνεπιστρέπτως τραγικά.
Ἔτσι μπορῶ νά ἐπαναλάβω αὐτό πού ἤδη ἔχω καταχωρήσει:
Ἡ ἀρχαία φυλή μου πέθανε. Ἡ γλώσσα τῆς πέθανε. Καί δυστυχῶς δέν ἔχω τήν δύναμη νά κάνω τίποτε, γιατί «οἱ λαοί δέν ἐξαφανίζονται ἀπό τό μαχαίρι. Ἐξαφανίζονται ἀπό τήν καλοπέραση».

15 Οκτωβρίου 2008

ΑΠΛΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ

Με αφορμή περιστατικό που συνέβη αυτές τις μέρες, ενημερωθήκαμε από πολλούς
σχετικούς με το ζήτημα φορείς (του Γενικού Χημείου του Κράτους
συμπεριλαμβανομένου) για τα εξής:
Όλοι σπίτι έχουμε ένα κοινό θερμόμετρο υδραργύρου - η χρήση του οποίου
απαγορεύθηκε, ευτυχώς, από την 1/1/2011 με οδηγία της Ε.Ε. Όλοι κάποια
στιγμή έχουμε σπάσει ένα τέτοιο θερμόμετρο.
Και τι κάναμε: Μαζέψαμε τις ασημένιες «μπιλίτσες» με τα χεράκια
μας ή - ακόμα χειρότερα; - με την ηλεκτρική σκούπα και τις πετάξαμε στα
σκουπίδια ή στη λεκάνη της τουαλέτας κλπ. Μόνο που τότε ίσως δεν ξέραμε
ότι ο υδράργυρος, είναι το πιο επιβλαβές βαρύ μέταλλο (θυμάστε σχολείο,
Χημεία;), η κατάποση, ή ακόμα χειρότερα, η εισπνοή του οποίου (ΝΑΙ ΟΙ
ΜΠΙΛΙΤΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΞΑΤΜΙΖΟΝΤΑΙ και είναι χειρότερο να τις εισπνεύσεις από το
να τις καταπιείς !!!) δύναται να επιφέρει από πρόσκαιρες παρενέργειες
(πονοκέφαλο, απώλεια συνείδησης κλπ) έως μόνιμες καρδιαγγειακές και
νεφρικές βλάβες. Ακόμα ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει χρωμοσωματικές
ανωμαλίες που οδηγούν σε μογγολισμό!!!
Συνεπώς, μόλις δούμε τις γλυκούλες ασημί μπαλίτσες:
1. Ανοίγουμε τα παράθυρα, για να αερίζεται καλά ο χώρος
2. Απομακρύνουμε παιδί ή ζώο.
3. Φοράμε τα γάντια μας (όχι τα μάλλινα του χιονιού, της κουζίνας εννοώ)
4. Με ένα κομμάτι χαρτί συγκεντρώνουμε τα σώματα του υδραργύρου, τα οποία λόγω
σχήματος και βάρους εκτοξεύονται μακριά. Προς θεού, δεν χρησιμοποιούμε ηλεκτρική σκούπα ή σκουπάκια!!!
5. Τα βάζουμε σε τρεις πλαστικές σακούλες που τις κλείνουμε όσο πιο ερμητικά γίνεται και τα βγάζουμε στο μπαλκόνι.
6. Τα απορρίπτουμε, όχι φυσικά στα σκουπίδια, αλλά σε
σταθμούς συγκέντρωσης τοξικών αποβλήτων. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν
πλέον τέτοιους σταθμούς.
7. Προμηθευόμαστε από το φαρμακείο ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο.
Μην ακούσω από κανέναν ότι δεν το εμπιστεύεται γιατί δεν είναι ακριβείας.
Δεν θα πάθουμε τίποτα εάν μας δείξει 0,1 βαθμό C απόκλιση.
Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τις οικολογικές λάμπες φωτισμού με τις οποίες
μας ενθαρρύνουν όλοι -και ορθώς πράττουν - να αντικαταστήσουμε τις απλές
λάμπες. Έχουν υδράργυρο!!!! Σε μικρότερη ποσότητα /ανά λαμπτήρα σε σχέση με
το θερμόμετρο, αλλά εάν σκεφτείτε πόσες αριθμητικά χρησιμοποιούμε το
χρόνο...
Έχετε ακούσει ποτέ ότι δεν πρέπει να τις πετάτε μόλις καούν, αλλά πρέπει να
τις συγκεντρώνετε και να τις απορρίπτετε σε ειδικούς για το σκοπό αυτό
συλλέκτες; Εγώ αυτό που κάνω είναι να τις συγκεντρώνω σε μια σακούλα, να τις
φυλάω κάπου που δεν κινδυνεύουν να σπάσουν και μια φορά στο τόσο να τις
πηγαίνω στο IKEA, που έχει σταθμό συγκέντρωσης για αυτές.
Σας παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα όπου μπορείτε, να ενημερωθεί ο κόσμος, μιας
κι αυτοί που πρέπει να τον ενημερώσουν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου...

14 Οκτωβρίου 2008

Οἱ μηχανές μετάφρασης μιλάνε καθαρεύουσα

Ἐνῶ ἐμεῖς καταστρέφουμε τήν γλώσσα μας ὅλο καί περισσότερο…
Ἐνῶ ἐπιμένουμε νά τήν ἁπλοποιοῦμε σέ βαθμό κακουργήματος…
Οἱ μηχανές μετάφρασης μεταφράζουν τά ἀγγλικά κείμενα σέ καθαρεύουσα. Παράδειγμα ἡ φράση ἀπό ἕνα βιβλίο πού μεταφράζω αὐτό τό διάστημα:
Ἡ μετάφραση δέν εἶναι βέβαια ἀκριβής ἀλλά προσέξτε τίς λέξεις μέ τίς ὁποῖες ἀποδίδεται στά ἑλληνικά:
"The hero tells us that he tore some other branches off from the same tree, but the dark blood flowed from the bark of all of them,"
"Ὁ ἥρωας μας λέει ὅτι ἔσχισε μερικούς ἄλλους κλάδους μακριά ἀπό τό ἴδιο δέντρο, ἀλλά τό σκοτάδι τό αἷμα ἔρευσε ἀπό τό φλοιό ὅλοι τους,"
Ἐμεῖς ἐπιμένουμε νά λέμε ἔσκισε, κλαδιά, ἔτρεξε.
Σιγά τό σπουδαῖο θά μοῦ πεῖτε.
Κάποτε κάποιος ἔλεγε ὅτι ἕνας ἄγγλος ἔμεινε ἔκπληκτος ὅταν τοῦ ἐξήγησε ὅτι pediatric, geriatric, odontology καί ἄλλες λέξεις περιγράφουν στά ἑλληνικά αὐτό πού γίνεται ἐκεῖ καί δέν εἶναι ἕνας ἁπλός ἦχος.
Ὅμως τό τελικό ἀποτέλεσμα ἀπό τήν «ἀγγλική» ἐκπαίδευση τῶν νέων εἶναι ὅτι, σύμφωνα μέ καθηγητή Λυκείου, οἱ μαθητές του ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ τί σημαίνει ἡ λέξη φιλοσοφία. Καί δέν ἤξεραν γιατί ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ νά θεωροῦν τήν λέξη σάν ἦχο καί ὄχι σάν ἕνα πολύ-διάστατο σύστημα πληροφορίας ὅπως πρέπει νά εἶναι (καί εἶναι) οἱ ἑλληνικές λέξεις.
Καί αὐτοί οἱ μαθητές Λυκείου, αὔριο θά γίνουν οἱ μελλοντικοί ἐπιστήμονες (χά!) τῆς χώρας μας.
Δέν ξέρω ἄν πρέπει νά κλάψω ἤ νά τό βάλω αὐτό σάν ἀνέκδοτο.

11 Οκτωβρίου 2008

Κομπίνες

Τά δισεκατομμύρια χάνονται στό «πίτς φιτίλι» πως λέγανε παλιά.
Ο
φουκαράδες χάνουν τά λεφτά τους, πού φυσικά πνε στίς μεγαλοτράπεζες, καί μετά τό κράτος (δηλαδή ο φουκαράδες) ναλαμβάνει τό χρέος πού δημιούργησαν ο γκέφαλοι τν μεγάλων οκονομικν ταιριν (π.χ. Λέχμαν Μπράδερς).
γελοιογραφία εναι ποκαλυπτική.

Δυναμικός Πούτιν


Πούτιν παίζει γερά στήν πολιτική σκακιέρα καί ξαναπαίρνει τήν πρωτιά.
Εναι δυναμικός καί τό δείχνει. Φανταστετε τόν Μπούς, τόν Σαρκοζί, τόν Παπανδρέου τόν Καραμανλή νά πέφτουν στό καναβάτσο μετά πό μία τέτοια νατροπή.
Θά πεφτε πολύ γέλιο καί πολύς γύψος. 

10 Οκτωβρίου 2008


Τά δισεκατομμύρια χάνονται στό «πίτς φιτίλι» πως λέγανε παλιά. Ο φουκαράδες χάνουν τά λεφτά τους, πού φυσικά πνε στίς μεγαλοτράπεζες, καί μετά τό κράτος (δηλαδή ο φουκαράδες) ναλαμβάνει τό χρέος πού δημιούργησαν ο γκέφαλοι τν μεγάλων οκονομικν ταιριν. γελοιογραφία εναι ποκαλυπτική.

7 Οκτωβρίου 2008

Τοξίνες παντού

Από την Εφημερίδα το Παρόν της Κυριακής
13/07/2008
ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΓΑΛΑ ΣΕ ΔΕΛΤΑ ΚΑΙ ΦΑΓΕ!
Η επικίνδυνη καρκινογόνος ουσία αφλατοξίνη βρέθηκε σε ελέγχους κρατικών εργαστηρίων, ενώ είχε περάσει απαρατήρητη από τους ελέγχους των εταιρειών
Nέα αποκαλυπτικά στοιχεία από την απόρρητη εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού
H συνωμοσία σιωπής για την προστασία του καρτέλ
«Φρέσκο» γάλα, μολυσμένο με την επικίνδυνη καρκινογόνα ουσία αφλατοξίνη Μ1 έχει ανιχνευθεί σε δύο κορυφαίες εταιρείες από τα κρατικά εργαστήρια ελέγχου, ενώ οι ίδιες οι βιομηχανίες στους δικούς τους ελέγχους το είχαν βγάλει... καθαρό!
Το συγκλονιστικό αυτό στοιχείο, που αποκαλύπτεται σήμερα από το «Π», έχει περιέλθει σε γνώση και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κατά την έρευνά της για το καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών, αλλά η υπόθεση έχει καλυφθεί από πέπλο σιωπής από όλες τις αρμόδιες αρχές, ακόμη και από τις δικαστικές.
Τα στοιχεία από την απόρρητη εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δείχνουν ότι σε παλαιότερους ελέγχους το γάλα που θα επεξεργάζονταν δύο κορυφαίες βιομηχανίες για την παραγωγή του τελικού προϊόντος ήταν άκρως επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία:
Στη σελίδα 154 της εισήγησης, αναφέρονται στοιχεία που προκαλούν έντονες αμφιβολίες για την αξιοπιστία του συστήματος αυτοελέγχου που είναι υποχρεωμένες να εφαρμόζουν οι εταιρείες.
Ειδικότερα, αναφέρεται ότι ένα στα τρία (6 στα 18) δείγματα της ΔΕΛΤΑ και της ΦΑΓΕ που είχαν ελεγχθεί από τα κρατικά εργαστήρια του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος είχαν βρεθεί θετικά στην επικίνδυνη ουσία αφλατοξίνη Μ1. Σημειώνεται ότι το 2006, μετά την έρευνα για το καρτέλ, η ΦΑΓΕ αποσύρθηκε από την αγορά του φρέσκου γάλακτος.
Τα ίδια δείγματα είχαν εξετασθεί από τις εταιρείες, στα δικά τους εργαστήρια αυτοελέγχου, αλλά όλα είχαν περάσει το τεστ, χωρίς να διαπιστωθεί η επιμόλυνση από την επικίνδυνη ουσία!
Σχολιάζοντας αυτό το εύρημα, σε υπόμνημά της προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η ΜΕΒΓΑΛ υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι «η αφλατοξίνη Μ1 είναι μία άκρως επικίνδυνη καρκινογόνος ουσία, η οποία τα τελευταία έτη ελέγχεται, ή εν πάση περιπτώσει θα έπρεπε να ελέγχεται, από όλες τις γαλακτοβιομηχανίες».
Η κατάθεση του κορυφαίου στελέχους της Vivartia (ΔΕΛΤΑ) σχετικά με τον έλεγχο της αφλατοξίνης δεν εμπνέει ιδιαίτερη αισιοδοξία για την αποτελεσματικότητά του. «Υπάρχει μία ουσία που περνάει στο γάλα όταν οι ζωοτροφές δεν είναι σωστές, όταν έχουν μεγάλη υγρασία, η οποία λέγεται αφλατοξίνη», αναφέρει ο κ. Γιαννακάκος. «Δεν κάνω αφλατοξίνες τον Αύγουστο. Θα κάνω μία φορά τον μήνα όταν η περίοδος είναι συγκεκριμένη, π.χ. Σεπτέμβριος - Οκτώβριος», προσθέτει, εννοώντας ότι την περίοδο αυτή είναι μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι, λόγω της αυξημένης υγρασίας.
Όπως είχε αποκαλύψει το «Π» την περασμένη εβδομάδα, στελέχη των γαλακτοβιομηχανιών έχουν ομολογήσει ότι διέθεταν στην αγορά ως το 2004 μεγάλες ποσότητες ακατάλληλου γάλακτος, «παράνομου» με βάση τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ποιότητας. Μάλιστα, ο κ. Γιαννακάκος είχε παραδεχθεί στα μέσα του 2007, όταν έδωσε την κατάθεσή του, ότι το σοβαρό πρόβλημα ποιότητας του ελληνικού φρέσκου γάλακτος ήταν και τότε υπαρκτό! Μέχρι το 2004, «οι βιομηχανίες έπαιρναν ό,τι είχε έστω και λίγο άσπρο χρώμα», έλεγε χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννακάκος, ενώ η ΜΕΒΓΑΛ σε υπόμνημά της ομολογούσε ότι είναι «εσφαλμένη εντύπωση ότι το ''εκτός προδιαγραφών'' νωπό γάλα, δηλαδή το ''παράνομο'' γάλα - πρώτη ύλη, δεν περνάει στο τελικό προϊόν και ως εκ τούτου δεν ενέχει κινδύνους για την υγεία των καταναλωτών (λ.χ. δηλητηριάσεις κ.ά.)».
Η αναφορά στην αφλατοξίνη, που περιλαμβάνεται στην εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, δημιουργεί πολλά και σοβαρά ερωτήματα:
Τι έγινε όταν διαπιστώθηκε ότι σε τόσο μεγάλο ποσοστό δειγμάτων τα εργαστήρια των εταιρειών είχαν αποτύχει να εντοπίσουν την αφλατοξίνη;
Τι έγινε όταν εντοπίσθηκε η ουσία; Καταστράφηκε το γάλα πριν φθάσει στην κατανάλωση; Σε ποιον βαθμό εντοπίζονται και καταστρέφονται έγκαιρα οι ποσότητες με αφλατοξίνη;
Ποια είναι τα αποτελέσματα των μεταγενέστερων ελέγχων για την αφλατοξίνη;
Δεδομένου ότι η αφλατοξίνη δημιουργείται από κακή ποιότητα ζωοτροφών, στις οποίες αναπτύσσονται μύκητες, τι έχουν δείξει οι έλεγχοι στις ζωοτροφές;
Μήπως η εμφάνιση αφλατοξίνης στο ελληνικό γάλα συνδέεται με φαινόμενα παράνομης πρόσμειξης με εισαγόμενο γάλα, το οποίο προέρχεται από γειτονικές χώρες (Βουλγαρία, Σκόπια), δεδομένου ότι οι έλεγχοι των ζωοτροφών στη χώρα μας θεωρούνται σε γενικές γραμμές επαρκείς, ενώ και τα επίπεδα υγρασίας είναι αρκετά χαμηλά;
Πώς έχει κινηθεί η Δικαιοσύνη για την τιμωρία των υπευθύνων για τη μόλυνση του γάλακτος; Έχει στα χέρια του ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών όλα τα στοιχεία ή έχει κοινοποιηθεί από την Επιτροπή μόνο το πόρισμα για το γάλα, που δεν τα περιλαμβάνει; Γιατί ως τώρα δεν έχουν κινηθεί οι δικαστές που έχουν στα χέρια τους την «υπόθεση των κουμπάρων», στη δικογραφία της οποίας περιλαμβάνονται τα επίμαχα στοιχεία;
Σκάνδαλο στην Κύπρο
Την ώρα που στην Ελλάδα ουδείς διανοείται να συζητήσει για μολυσμένο γάλα για να μη θιγούν οι εταιρείες (ακόμη και το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Π» «θάφτηκε» από τον Τύπο και τα ΜΜΕ, λέξη δεν γράφτηκε, λέξη δεν έβγαλε κανένα κανάλι), στην Κύπρο ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων πριν από μερικές εβδομάδες, όταν διαπιστώθηκε εκτεταμένη μόλυνση φρέσκου γάλακτος από αφλατοξίνη.
Μεγάλες ποσότητες γάλακτος, αλλά και παγωτού, καταστράφηκαν πριν φθάσουν στους καταναλωτές, αλλά παρά την αντίδρασή τους αυτή, που στην Ελλάδα θα ήταν αδιανόητη, οι αρχές επικρίθηκαν για καθυστερημένες, σπασμωδικές αντιδράσεις και έλλειψη συντονισμού, ενώ χρειάσθηκε να παρέμβει και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να αντιμετωπιστεί η κρίση.
Σημειώνεται ότι οι αφλατοξίνες είναι οι πιο ευρέως γνωστές και οι πιο εντατικά ερευνημένες μυκοτοξίνες στον κόσμο.
Έχουν συνδεθεί με διάφορες ασθένειες όπως η αφλατοξίνωση στα εκτρεφόμενα ζώα, τα κατοικίδια ζώα και τους ανθρώπους, ενώ έχουν αποδεδειγμένη ισχυρή καρκινογόνο επίδραση σε ευαίσθητα πειραματόζωα και οξύτατα τοξικολογικά αποτελέσματα στους ανθρώπους. Ενοχοποιούνται για καρκίνο στο συκώτι, οξεία ηπατίτιδα, αλλά και για γενετικές μεταλλάξεις.
Μάλιστα, η αφλατοξίνη Μ1 δεν καταστρέφεται ούτε με τη θερμική επεξεργασία του φρέσκου γάλακτος.

2 Οκτωβρίου 2008

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Ἕνα ξεχασμένο ποίημα τοῦ ξεχασμένου Πολέμη πού ποτέ δέν θά διαβάσει ἡ νεολαία, ὅπως εἶχα ἐγώ τήν τύχη νά κάνω στό σχολεῖο…


-Παπά, μία κόρη ἀγάπησα
καί μ' ἀγαποῦσε σάν τρελή
μία μέρα τήν ἀγκάλιασα,
πῆρα τό πρῶτο της φιλί.
Παπά τί συλλογᾶσαι;

-Ἄν τήν ἀγάπησες πολύ,
συχωρεμένος νά` σαι.

-Μία μέρα ἐκείνη ἐρίχτηκε
στήν ἀγκαλιά μου ντροπαλή,
κι ἁμάρτησα κι ἁμάρτησε
ὄχι μονάχα μέ φιλί.
Παπά τί συλλογᾶσαι;

-Ἄν τήν ἀγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να' σαι.

-Μία μέρα τήν παράτησα
τήν ὄμορφην ἁμαρτωλή
καί δέν τῆς ξαναζήτησα
μητ` ἀγκαλιά μήτε φιλί.
Παπά, τί συλλογᾶσαι;

-Δέν τήν ἀγάπησες πολύ,
καταραμένος νά` σαι.

1 Οκτωβρίου 2008

Θανάσης Βάγιας (του Βαλαωρίτη)

Στο ποίημα αυτό του Βαλαωρίτη αναφέρεται ο Θανάσης Βάγιας. Ήταν ο προδότης του Γαρδικιού, καθώς μαρτύρησε στον Αλή Πασά το μυστικό πέρασμα, για να μπορέσει να κάμψει τη σθεναρή αντίσταση των Γαρδικιωτών. Κάπου είχα διαβάσει ότι τελικά δεν είχε προδώσει αυτός αλλά δεν θυμάμαι πλέον λεπτομέρειες.
Α'
Η Φτωχή
-"Ελεημοσύνη Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη,
έτσι ο Θεός παρηγοριά κι αγάπη να σας δίνει.
Ελεημοσύνη κάμετε στην έρημη τη χήρα"!
Φτωχή γυναίκα φώναζε σ' άλλης φτωχής τη θύρα.
-"Η νύχτα, τ' αστραπόβροντα, το χιόνι δε μ' αφήνει
να πάγω μπρος. Χριστιανοί, κάμετ' ελεημοσύνη!
Ανοίξετέ μου... πέθανα... κι εγώ Θεό λατρεύω...
Ανοίξετέ μου, Χριστιανοί, έμαθα να νηστεύω
και το ψωμί σας δε ζητώ, δε θέλω να το πάρω.
Φτωχός φτωχόνε συμπονεί, γλυτώστε μ' απ' το Χάρο.
Με φτάνουνε δυο κάρβουνα, με φτάνει το φυτίλι
που κάθε βράδυ ανάφτετε, που καίτε στο καντήλι,
εμπρός στη Μάνα του Θεού, εμπρός εις τη Παρθένο...
Ελεημοσύνη, λίγο φώς... προφτάστε με... πεθαίνω..."

Β'
-"Μάνα μου ξύπνα, δεν ακούς; Τη θύρα μας χτυπάνε".
-"Αγέρας δέρνει τα κλαριά του λόγγου και βογγάνε".
-"Σκιάζομαι μάνα, σα πουλί φεύγει, πετά η καρδιά μου".
-"Είναι σκυλιά που ρυάζονται. Πέσε στην αγκαλιά μου".
-"'Ακουσα κλάψες και φωνές".
-"Θα τα δες στ' όνειρό σου.
Κοιμήσου, γύρισ' από 'δω και κάμε το σταυρό σου".

Γ'
-"Ακούω στη θύρα μας σα βογγητό,
σα ψυχομάχημα. Θα πά' να δω".
Σκώνετ' η δύστυχη και πα να δει.
Στο χώμα κοίτεται ένα κορμί.
Αχνό το πρόσωπο και τα μαλλιά
ξήπλεγα σέρνονταν στη τραχηλιά,
τα χέρια κρούσταλλο, σιδερωμένα
μέσα στο κόρφο της τα χει χωμένα.
-"Παιδί μου, πρόφτασε, δος μου βοήθεια,
εκείνα π' άκουσες ήταν αλήθεια".
Στα χέρια γλήγορα τη ξένη παίρνουν
και στο κρεβάτι τους τη συνεφέρνουν.
-"Σύρτε παιδάκια μου ν' αναπαυτείτε.
Είναι μεσάνυχτα, να κοιμηθείτε".
-"Καλό ξημέρωμα, καλή αυγή,
κοιμήσου ήσυχη, μαύρη φτωχή"!
Αντάμα πέσανε μάνα, παιδί,
τα μάτια κλείσανε σ' ύπνο βαθύ.
Η ξένη, δύστυχη, δε κλει το μάτι.
Τι να την ηύρηκε μες στο κρεβάτι;

Δ'
Ο Βρυκόλακας
-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,
βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;
Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;
Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;
Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...
Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.
'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.
Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.
Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.
Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,
στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.
Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;
Θανάση τι έκαμα και με τρομάζεις;
Πως είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...
Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;
Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.
Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.
Πες μου πουθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;
Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.
Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;
Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τι 'λθες να δεις";

Ε'
-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά
κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά
κι εκεί οπού 'στεκα σαβανωμένος,
βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,
έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια
ακούω που φώναξε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α
σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί
και θα σε πάρουνε να πάτε κει-.
Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.
Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.
Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ
βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.
-Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,
έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.
Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.
Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι-.
Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι
πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.
Και με τα νύχια τους και με το στόμα
πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.
Και σα με βρήκανε όλοι με μια
έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,
γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν
κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.
Πετάμε, τρέχομε, φυσομανάει,
το πέρασμά μας κόσμο χαλάει.
Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,
οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.
Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας
σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.
Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε
τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.
Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια
πάντα φωνάζοντας: Θανάση Β άγια\-.
Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,
που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.
Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!
Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!
Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.
Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.
Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε
κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.
-Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή-.
Εδώθε μπαίνουνε μες την αυλή.
Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.
Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.
Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,
με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

ΣΤ'
-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.
Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".
-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,
θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".
-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα
ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".
-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...
Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".
-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.
Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.
Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.
Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".
-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω
κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;
Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".
-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".
Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,
μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.
Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,
που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.
Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...
Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...
Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι
τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.
Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...
Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.
Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,
καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.
Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια
έξω, που φώναζε: Θανάση Βάγια!

Ζ'
-"Ξύπνα παιδί μου κι η αυγή απ' το βουνό προβαίνει,
ξύπνα ν' ανάψωμε φωτιά κι η ξένη μας προσμένει".
-"Καλή σου μέρα μάνα μας, ησύχασες κομμάτι";
-"Λίγο κοιμώμαι η δύστυχη, δεν έκλεισα το μάτι.
Έχετε γεια, έχετε γεια, πρέπει να σας αφήσω.
Είναι μακρύς ο δρόμος μου και πότε θα κινήσω";
-"Γιατί δε μας εξύπνησες κι έμεινες μοναχή σου;
Σύρε μανούλα στο καλό και δος μας την ευχή σου".
-"Για το καλό που κάματε, για την ελεημοσύνη,
ύπνο γλυκό ο Κύριος κι ήσυχο να σας δίνει.
'Αλλο καλό να σας 'φχηθώ στο κόσμο μας δε ξεύρω,
νύχτα και μέρα το ζητώ και δε μπορώ να εύρω".
-"Μάνα, η φτώχεια είναι κακή γιατί έχει καταφρόνια".
-"Τα πλούτη τα δοκίμασα, περάσαν με τα χρόνια".
-"Μέσα στο λόγγο οι δύστυχοι ζούμε κι εμείς σα λύκοι,
απ' τον καιρό που χάλασε το έρμο το Γαρδίκι".
Ω δυστυχιά μου! Ω δυστυχιά! Ο κόσμος θα χαλάσει!
Και ποιόνε μελετήσανε; Το Βάγια το Θανάση!
-"Κι εγώ είμ' η γυναίκα του. Κάμετε το σταυρό σας,
πάρτε λιβάνι, κάψετε, να διώξτε τον εχτρό σας.
Εψές τη νύχτα μπήκε 'δω, εστάθηκε σιμά μου...
Σχωρέστε τόνε, Χριστιανοί, κλάψτε τη συμφορά μου...
"Παίρνει το λόγγο. Το παιδί κι η μάνα ανατριχιάζουν
και το σταυρό τους κάνοντας, τρέμουν που τη κοιτάζουν.