Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

17 Απριλίου 2008

Ποίημα ενός αφρικανού αφιερωμένο στον λευκό συνάνθρωπό του.

Αγαπητέ λευκέ αδελφέ μου,
Όταν γεννήθηκα ,ήμουν μαύρος.
Όταν μεγάλωσα, ήμουν μαύρος.
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος.
Όταν κρυώνω είμαι μαύρος.
Όταν φοβάμαι είμαι μαύρος.
Όταν είμαι άρρωστος, είμαι μαύρος.
Όταν θα πεθάνω, θα είμαι μαύρος.
Ενώ εσύ λευκέ άνθρωπε…
Όταν γεννήθηκες, ήσουν ροζ.
Όταν μεγάλωσες, ήσουν άσπρος.
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος.
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε.
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι πράσινος.
Όταν είσαι άρρωστος, γίνεσαι κίτρινος.
Όταν πεθάνεις θα είσαι σταχτόγκριζος.
Και μετά από όλα αυτά,
έχεις την αναίδεια να αποκαλείς εμένα 
ΕΓΧΡΩΜΟ.