Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

10 Δεκεμβρίου 2008

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά προτιμώ να πιστεύω ότι είναι...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΗΡΘΕ ΣΤΟ EMAIL
Έχεις δύο επιλογές…
Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα. Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το. Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα. Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
-Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία. Ο πατέρας συνέχισε.
-Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ αυτό το παιδί.
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ. Ο Shay με ρώτησε:
-Μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ’ αφήσουν να παίξω μαζί τους;
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους. Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του. Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους. Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε:
-Χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι; μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου. Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους. Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του. Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα. Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ’ αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι. Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πέταγε την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι’ αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτήν την φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν:
-Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε...
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε:
-Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε… τρέξε…
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του. Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς όλοι φωνάζαμε:
-Shay, Shay, Shay!!!
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του «από δώ, από δώ Shay».
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη βάση, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας:
-Shay, τρέξε στην βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα…
Ο Shay έφτασε, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ’ αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο «ήρωας» που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη. Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε: «κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της».
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...


Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια «Shay day».
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.

"Ά τον φασίστα τον Ισοκράτη!" ή "Η ιστορία επαναλαμβάνεται"

Ἡ Δημοκρατία μας αὐτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη τὸ δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἰσότητας, διότι ἔμαθε τοὺς πολίτες νὰ θεωροῦν τὴν αὐθάδεια ὡς δικαίωμα, τὴν παρανομία ὡς ἐλευθερία, τὴν ἀναίδεια τοῦ λόγου ὡς ἰσότητα καὶ τὴν ἀναρχία ὡς εὐδαιμονία.
Ισοκράτης (436-338 π.Χ.)

ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ

Δεν είδα κανέναν να βγαίνει στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί:
-Για το γεγονός ότι στην Αμερική έχουν δημιουργηθεί ΕΠΙΣΗΜΑ σύλλογοι παιδεραστών με ΕΠΙΣΗΜΕΣ ιστοσελίδες.
-Για τα πολιτικά κόμματα παιδεραστών που δημιουργούνται στην Ευρώπη.
- Για τα 640 εκατ. παιδιά που δεν έχουν ικανοποιητική στέγαση.
- Για τα 500 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.
- Για τα 400 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό.
- Για τα 300 εκατ. παιδιά που στερούνται πληροφόρησης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες).
- Για τα 270 εκατ. παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας.
- Για τα 140 εκατ. παιδιά, η πλειοψηφία των οποίων είναι κορίτσια, που δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο.
- Για τα 90 εκατ. παιδιά που στερούνται το φαγητό σε πολύ σοβαρό βαθμό.
- Για τα 700 εκατ. παιδιά που υποφέρουν από τουλάχιστον δύο ή περισσότερες από τις παραπάνω στερήσεις.
- Για τα 20 εκατ. παιδιά που εγκατέλειψαν τις εστίες τους λόγω των πολέμων την δεκαετία του '90.
- Για τα 18 εκατ. παιδιά που σκοτώθηκαν σε πολέμους από το 1990.
- Για τα 15 εκατ. ορφανά παιδιά λόγω του AIDS σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά βλέπω συνέχεια δακρύβρεχτα για τον νεαρό που ΚΑΚΩΣ ΒΕΒΑΙΑ πέθανε στα Εξάρχεια από πυροβολισμό.
Αλλά μήπως υπερβάλλετε λίγο;
ΤΩΡΑ θυμηθήκατε να διαμαρτυρηθείτε;
Βγήκατε ποτέ να διαμαρτυρηθείτε:
-Που η αστυνομία δεν πιάνει αυτούς τους «γνωστούς άγνωστους»;
-Για τις κλεψιές των πολιτικών;
-Για την ακρίβεια;
-Για τα χάλια της Παιδείας μας;
-Για την ανεργία;
-Για τις τόσες φορές που καταστράφηκε το Πολυτεχνείο από τους γνωστούς άγνωστους;
-Για τις καταστροφές των σχολείων κατά τις καταλήψεις;
-Για τα «φασιστικά» βιβλιοπωλεία που καίνε οι «δημοκρατικοί» κουκουλοφόροι;
-Για τα ναρκωτικά που σκοτώνουν κάπου 1000 Έλληνες κάθε χρόνο;
-Για τα ναρκωτικά που πουλιούνται στα σχολεία;
-Για το κάπνισμα που σκοτώνει κάπου 20.000 Έλληνες κάθε χρόνο;
-Για τις πυρκαγιές που ερημώνουν την χώρα;
-Για την εξαθλιωμένη μάζα των μεταναστών που πλημμυρίζει την χώρα μας και για την οικονομική εκμετάλλευση που υφίσταται;
-Για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που κλείνουν τόσα σπίτια κάθε χρόνο;
-Για την κατάσταση του συστήματος υγείας;
-Για τους 2.000 θανάτους, τους 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματισμένους κατά μέσο όρο το χρόνο που έχουμε από τροχαία ατυχήματα;
-Για το γεγονός ότι από τους νεκρούς και τους τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά;
Το μόνο για το οποίο θυμόσαστε να διαμαρτυρηθείτε και "να ξεχειλίσει η οργή σας" είναι όταν γίνει κάποιο (ηθελημένο ή αθέλητο) σφάλμα της αστυνομίας. Τότε δικαιολογείτε τα πάντα ακόμα και τους κουκουλοφόρους και μιλάτε για «οργή» και άλλα τέτοια. Και από πάνω κατηγορείτε και την αστυνομία που δεν τους πιάνει.
-Διαμαρτυρηθήκατε καθόλου που πριν δυο χρόνια "δημοκράτες με κουκούλες" επιτέθηκαν και έσπασαν πάγκους βιβλιοπωλείων στην Έκθεση του βιβλίου και έστειλαν στο νοσοκομείο με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έναν νεαρό; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Ούτε καν το ανέφεραν τα κανάλια που τώρα κάνουν τόσες δακρύβρεκτες φιέστες. Βλέπετε αυτός δεν ήταν "επαναστάτης" σαν τον νεαρό από τα βόρεια προάστεια.
-Θα διαμαρτυρόσασταν έτσι αν πέθαινε ένας νεαρός της Χρυσής Αυγής από σφαίρα αστυνομικού;
-Θα δικαιολογούσατε τους Χρυσαυγίτες αν θα έβγαιναν να σπάνε και να καίνε εξαιτίας αυτού του γεγονότος;
Όχι βέβαια. Αυτοί είναι φασίστες και δεν έχουν τέτοια "δημοκρατικά" δικαιώματα.
Τελικά για όλα φταίει η αστυνομία.
Και εσείς δεν φταίτε σε τίποτε!
Δεν φταίτε εσείς που:
-Ψηφίζετε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που το μόνο που σκέφτονται είναι να φάνε από τα ταμεία και να ξεπουλήσουν την Ελλάδα.
-Ψηφίζετε τα κόμματα της Αριστεράς μόνο και μόνο για να ξυπνάνε από τον «ύπνο του δικαίου» όταν είναι να φωνάξουν για «αστυνομικό κράτος» ΜΟΝΟ στην περίπτωση που πάει να γίνει (κατά λάθος) κάποιος εκσυγχρονισμός της αστυνομίας.
-Που μέχρι πρόσφατα (δεν ξέρω αν άλλαξε ακόμα) έμπαιναν στην αστυνομία με απολυτήριο δημοτικού.
-Που οι αστυνομικοί πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους τα πυρομαχικά για να εκπαιδευτούν στην σκοποβολή, με αποτέλεσμα να έχουμε αστυνόμους ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΝ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ.
-Που με την συμπεριφορά σας κάποιες δεκάδες υπάλληλοι θα μείνουν άνεργοι.
Νομίζετε ότι χτυπάτε το Σύστημα όταν καίτε τράπεζες και μαγαζιά πολυεθνικών; Την τσέπη σας χτυπάτε. Γιατί ο κρατικός κορβανάς (δηλαδή εσείς) θα πληρώσει τα σπασμένα και όχι οι ασφαλιστικές εταιρίες (αποζημιώσεις λόγω τρομοκρατίας).
Σταματάω γιατί θα μπορούσα να γράφω ώρες.
Τώρα εσείς μπορείτε να ΠΙΑΣΤΕΙΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΜΟΥ (αποκομμένη από το υπόλοιπο κείμενο) και να διαμαρτυρηθείτε για το πόσο δίκιο έχετε και για το πόσο διαστρεβλώνω τα πράγματα.
Λέτε να είμαι φασίστας και να μην το ξέρω;
Όποιοι από εσάς τα ξέρουν όλα θα ήθελα να με πληροφορήσουν σχετικά…

Τεχνολογία-απληστία: θανάσιμος συνδυασμός

Όταν η τεχνολογία ανακατεύεται με το κέρδος και την απληστία τα πράγματα δενείναι καθόλου καλά:
Από το ingr
Το ανδρικό φύλο -στον άνθρωπο και πολλά ακόμα ζώα- βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της περιβαλλοντικής μόλυνσης με χημικά που μιμούνται ορμόνες και επιδρούν στο αναπαραγωγικό σύστημα, προειδοποιούν οι συντάκτες μεγάλης έκθεσης που βασίστηκε σε 250 επιμέρους μελέτες.
Την έκθεση συνέταξε η οργάνωση CHEMTrust, η οποία ιδρύθηκε το 2007, με τη συμμετοχή έγκριτων επιστημόνων, με αποστολή να προστατεύσει τους ανθρώπους και τα άλλα είδη από τα επικίνδυνα χημικά. Προειδοποιεί τώρα ότι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ζιζανιοκτόνα, πλαστικά και άλλα προϊόντα προκαλούν εκθήλυνση στα αρσενικά όλων των σπονδυλωτών ζώων, από τα ψάρια, τα αμφίβια και τα ερπετά μέχρι τα πτηνά και τα θηλαστικά.
Όπως αναφέρει άρθρο στη βρετανική εφημερίδα Independent, οι επιπτώσεις των ουσιών αυτών στο αναπαραγωγικό σύστημα είναι εκτεταμένες: μειωμένη παραγωγή σπέρματος, μικρότεροι φαλλοί και όρχεις, ερμαφροδιτισμός και άλλα διαφυλετικά χαρακτηριστικά.
Τέτοιες ουσίες που ενοχοποιούνται για εκθήλυνση είναι οι φθαλικοί εστέρες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται ευρέως σε εύκαμπτα πλαστικά προϊόντα και πλέον έχουν απαγορευτεί στην ΕΕ για χρήση σε βρεφικά είδη. Παρόμοια δράση έχουν πολλά ζιζανιοκτόνα και επιβραδυντικά καύσης, καθώς και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs), μια κατηγορία απαγορευμένων ουσιών που ανιχνεύονται ακόμα και σήμερα στο περιβάλλον.
Η έκθεση, με τίτλο Επιπτώσεις των χημικών ρύπων στην αναπαραγωγική υγεία των αρσενικών σπονδυλωτών ζώων - Οι άνδρες υπό απειλή, επικαλείται μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα έρευνας του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ στη Ν.Υόρκη, η οποία έδειχνε ότι τα αγόρια γυναικών οι οποίες είχαν εκτεθεί σε φθαλικούς εστέρες κατά την εγκυμοσύνη έχουν συνήθως μικρότερα γεννητικά όργανα.
Αλλη έρευνα, του Πανεπιστημίου «Έρασμος» στο Ρότερνταμ, έδειχνε ότι τα αγόρια των οποίων οι μητέρες είχαν εκτεθεί σε πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PBCs), προτιμούσαν να παίζουν με «κούκλες και κουζινικά», αντί με τα συνηθισμένα «αγορίστικα παιγνίδια».
Σε περιοχές με σοβαρή χημική μόλυνση, σε χώρες όπως ο Καναδάς, η Ρωσία και η Ιταλία, οι γεννήσεις κοριτσιών είναι διπλάσιες σε σχέση με των αγοριών.
Έρευνες σε 20 χώρες δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων στο ανθρώπινο σπέρμα έχει μειωθεί δραματικά, από τα 150 εκατομμύρια σπερματοζωάρια ανά χιλιοστόλιτρο πριν από 50 χρόνια στα μόλις 60 εκατομμύρια σήμερα.
Η απειλή αφορά όχι μόνο την ανθρώπινη υγεία αλλά και την οικολογική ισορροπία, καθώς οι υποδοχείς των αναπαραγωγικών ορμονών είναι σχεδόν ίδιοι σε όλα τα είδη των σπονδυλωτών. Φαινόμενα εκθήλυνσης έχουν παρατηρηθεί κυρίως σε ψάρια και αμφίβια, αλλά και σε πολλά θηλαστικά, ακόμα σε ερμαφρόδιτες πολικές αρκούδες.
«Τα ανθρωπογενή χημικά ξεκάθαρα βλάπτουν το βασικό αρσενικό εξοπλισμό» δήλωσε ο διευθυντής της CHEMTrust Γκουίν Λάιονς. «Αν δεν υπάρχουν αρκετά αρσενικά για να συνεισφέρουν στην επόμενη γενιά, υπάρχει πραγματική απειλή για τους πληθυσμούς των ζώων μακροπρόθεσμα».
«Οι ρυθμιστικές Αρχές της ΕΕ πρέπει να διασφαλίσουν ότι η νομοθεσία λαμβάνει υπόψη της αυτή την πολύ πραγματική συνέπεια του 'κοκτέιλ' [επιβλαβών χημικών], αλλιώς η αναπαραγωγή θα τεθεί σε κίνδυνο» προειδοποίησε.