Πολλές φορές έχουμε πληροφορηθεί από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας για την επιστήμη, κυρίως για την εξέλιξή της, αλλά και για τα επιτεύγματα που προσπαθούν να μας προβάλλουν, ένα από τα οποία είναι και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Αν αφήσουμε τη σκέψη μας να γυρίσει αρκετά χρόνια πριν, θα θυμηθούμε πως οι πρόγονοί μας τρέφονταν σωστά, άρα ζούσαν περισσότερο και καλύτερα, αλλά το κυριότερο, δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τόσους νέους «εχθρούς», όπως στην εποχή μας, που νέες ασθένειες προκύπτουν συνεχώς. Επομένως, η διατροφή και συνήθειές τους είχαν πολύ μεγάλη, τη μέγιστη θα λέγαμε, σημασία για την ποιότητα στη ζωή σου.
Είναι προφανές ότι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα ελλοχεύουν κινδύνους για κάθε είδος έμβιας ζωής και δεν μας ενημερώνουν εκ των προτέρων γι’ αυτούς, παρά μας αποκρύπτουν μέρος της αλήθειας. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί άνθρωποι, εάν ερωτηθούν, θα παρατηρήσουμε ότι απαντούν πως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα χρησιμοποιούνται στις γεωργικές καλλιέργειες για καλύτερης ποιότητας προϊόντα και πιο ανθεκτικά. Προσπερνούν όμως το γεγονός ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει και αρνητικά. Αρκετοί επίσης, έχουν στο μυαλό τους αυτήν την έννοια αρνητικά διαμορφωμένη, χωρίς όμως να γνωρίζουν τους ενδεχόμενους κινδύνους.
Οι νέοι αυτοί οι οργανισμοί που δημιουργούνται απ’ τα γονίδια που τους εμφυτεύουν οι επιστήμονες στα εργαστήρια, αποκτούν αντοχή σε ζιζανιοκτόνα. Αυτό δεν είναι μονόπλευρα αρνητικό, αν όμως αντιστρέψουμε τους όρους, η ανθεκτικότητα αυτή απαιτεί αυξημένη χρήση τους, που αυτό είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον. Επιπλέον, απειλή για το περιβάλλον είναι και το γεγονός ότι με διαδικασίες «αντιγραφής» των φυσικών νόμων, καταργούνται οι φυσικοί φραγμοί που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των ειδών, ενώ αλλοιώνεται η βιοποικιλότητα και η ποικιλομορφία που το διέπουν.
Περισσότερες όμως απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε είναι οι συνέπειες της γενετικής ρύπανσης. Υπάρχει το ενδεχόμενο να παραγκωνιστούν φυσικά συγγενικά είδη, ενώ η ανεξέλεγκτη και μη τεκμηριωμένη δράση τους μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση νέων αλλεργιών και ασθενειών που δεν έχουμε καν φανταστεί, άρα προφανώς δε θα είμαστε και ετοιμοπόλεμοι ώστε να τις αντιμετωπίσουμε.
Επιπλέον, η πιο σημαντική απόρροια των μεταλλαγμένων είναι ότι μετά την απελευθέρωσή τους στο περιβάλλον η ανάκλησή τους είναι αδύνατη. Αν ψάξουμε εις βάθος θα δούμε ότι τα μεταλλαγμένα προϊόντα μπορούν να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη εισάγονται κυρίως δύο γενετικά τροποποιημένες τροφές: το καλαμπόκι και η σόγια. Αυτές οι δύο όμως αποτελούν τα κύρια συστατικά των περισσότερων τροφίμων και το «κλειδί» βρίσκεται στον τρόπο που πωλούνται. Κανένας, προφανώς δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει καλαμπόκι ή σόγια σ’ αυτή τη μορφή, την αρχική, καθώς δεν τα καταναλώνει άμεσα∙ αλλά ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό, θα γνωρίζαμε ποια από αυτά ήταν μεταλλαγμένα και θα τα αποφεύγαμε. Έτσι, οι τροφές αυτές πωλούνται σε εργοστάσια και εταιρίες παραγωγής που τις χρησιμοποιούν ως πρώτο συστατικό των εμπορευμάτων τους. Επομένως, γενετικά τροποποιημένες τροφές φτάνουν στο πιάτο μας κάθε μέρα, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι.
Το χειρότερο βέβαια είναι πως έτσι οι παρενέργειες των γονιδίων εισβάλλουν και μέσα από εμάς αλλά περνούν και στο περιβάλλουν μολύνοντας πχ το έδαφος. Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε να καταστήσουμε σίγουρες και τις συμβατικές ή τις βιολογικές καλλιέργειες.
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει τροχοπέδη για να βελτιωθεί η τρέχουσα κατάσταση, είναι οι επιστήμονες να διακατέχονται από ανθρωπιά, η επιστήμη δηλαδή να έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα∙ όχι η οποιαδήποτε ενέργεια ή το οποιοδήποτε επιστημονικό επίτευγμα κάποιου ειδικού να αποσκοπεί μόνο σε περισσότερα κέρδη για τον ίδιο. Οι επιστήμονες πρέπει να υιοθετήσουν στόχους και σ’ αυτούς να συμπεριλαμβάνεται ο άνθρωπος και η εξασφάλιση του γένους του.
Αν οι επιστήμονες καταφέρουν να δουν πίσω από την αίσθηση υπεροχής που τους επιβάλλουν οι υπερβολικές φιλοδοξίες, αλλά και αν εμείς οι υπόλοιποι κινητοποιηθούμε για να ψάξουμε και να κατορθώσουμε να μάθουμε τελικά, την αλήθεια γι’ αυτά που βιάζουν καθημερινά τον τρόπο ζωής μας, τότε σίγουρα θα ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο και φυσικά η ποιότητα της ζωής μας θα είναι πολύ καλύτερη.
Προσπαθώντας όλοι μαζί θα κατορθώσουμε να διορθώσουμε το πρόβλημα και να ζήσουμε σε ένα κόσμο χωρίς αδικίες και λαθεμένες αξίες. Φτάνει μόνο να θέλουμε να βοηθήσουμε και τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας. Όπως έλεγε κι ο Καζαντζάκης, έχουμε τα πινέλα, έχουμε και τα χρώματα, μπορούμε να ζωγραφίσουμε ένα δικό μας Παράδεισο και να ζήσουμε μέσα.
http://pentaedron-kafes.blogspot.com/2009/01/blog-post_30.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου