Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

15 Ιουνίου 2009

Περι ικανοποίησης των φαντασιώσεων

Παίρνω σαν δεδομένο ότι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είναι καταπιεσμένοι. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος πρέπει να λειτουργήσει σαν άνθρωπος και όχι σαν το "ενστικτώδες ζώο" που κρύβει μέσα του.
Ένα ζώο, υπακούοντας στο ένστικτό του, τρώει, κινείται και διαιωνίζει το είδος του χωρίς ντροπή και χωρίς ενδοιασμούς κανενός είδους. Δεν έχει προσωπική θέληση και απλά υπακούει μηχανικά στο ορμονικό του σύστημα.
Η διαφορά από το ζώο είναι ότι ο άνθρωπος «αυτοσυγκρατείται». Δεν τρώει «σαν γουρούνι», δεν υπερηφανεύεται «σαν παγώνι», δεν ζευγαρώνει στον δρόμο σαν «ζώο» κλπ.
Παρατηρείστε ότι δυο νεαροί ερωτευμένοι ντρέπονται, θέλουν να απομονώνονται, κρύβουν αυτό που έχουν από τα μάτια των άλλων. Είναι φυσικό, αισθάνονται καλύτερα όταν κανείς δεν τους βλέπει. Εκεί για λίγο θα δείτε την φυσιολογική και υγιή ανθρώπινη ντροπή, πριν γίνει βορά στο ζώο-λαιμαργία ή στο ζώο-φόβος.
Το πρόβλημα έρχεται όταν η αυτοσυγκράτηση γίνεται μέσω της πολιτιστικής ντροπής και της αμαρτίας της θρησκείας. Και οι δύο αυτές μορφές καταπίεσης βασίζονται στον φόβο.
Φόβο μήπως μας απορρίψει η κοινωνική ομάδα ή φόβο μήπως αμαρτήσουμε και πάμε στην κόλαση.
Η λύση όμως δεν βρίσκεται στην απελευθέρωση και την ικανοποίηση του ζώου-ενστίκτου.
Παράδειγμα: σας αρέσει η σοκολάτα. Το ένστικτο-ζώο μέσα σας θέλει να φάει σοκολάτα όπου και αν βρεθεί και φυσικά στην μεγαλύτερη δυνατή ποσότητα. Όσες φορές και αν το ικανοποιήσετε, όσες φορές και αν «μπουχτίσει» από την ποσότητα, μετά από λίγο πάντοτε θα επανέρχεται και θα απαιτεί και πάλι.
Το ίδιο συμβαίνει με όλα: τα λεφτά, την δόξα, το σεξ, φαγητό, την διασκέδαση κλπ. Όσο πιο πολύ «ταΐζεις» το ζώο-ένστικτο, τόσο περισσότερο ανεξέλεγκτο γίνεται με αποτέλεσμα εκείνος που το απελευθερώνει και το ταΐζει να έχει πρόβλημα.
Απαιτείται αρκετή και «περίεργη» πληροφόρηση για να αντιληφθεί κανείς το βάθος του προβλήματος. Ζούμε σε μια εγκληματική εποχή:
Εγώ είμαι ΠΙΟ έξυπνος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ καλός από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ όμορφος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ ψηλός από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ λεπτός από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ μορφωμένος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ γυμνασμένος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ έμπειρος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ γρήγορος από εσάς.
Εγώ είμαι ΠΙΟ αλτρουιστής από εσάς.
Το δικό ΜΟΥ σπίτι είναι ΠΙΟ άνετο από το δικό σας.
Το δικό ΜΟΥ παιδί είναι ΠΙΟ έξυπνο από το δικό σας.
Το δικό ΜΟΥ βάσανο είναι ΠΙΟ μεγάλο από το δικό σας.
Το δικό ΜΟΥ αυτοκίνητο είναι ΠΙΟ ωραίο από το δικό σας.
Η δική ΜΟΥ γυναίκα είναι ΠΙΟ νοικοκυρά από την δική σας.
Το δικό ΜΟΥ όνομα είναι ΠΙΟ σπουδαίο από το δικό σας.
(Να μην συνεχίσω τον κατάλογο…).
Όλοι μας είμαστε «ΠΙΟ» από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Και το «ΔΙΚΟ ΜΑΣ» είναι «ΠΙΟ» από των υπόλοιπων ανθρώπων. Δεν είναι φυσικό που έχουμε φτιάξει μία κόλαση σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο;
Ο ατελείωτος αυτός κατάλογος του «το δικό μου» και του «εγώ είμαι πιο» έχει σαν μυστική βάση την λαιμαργία. Ελάχιστοι όμως μπορούν να αντιληφθούν την σπουδαιότητα που έχει η λέξη-κλειδί λαιμαργία.
Όσο και να ταΐσετε το "ζώο-ένστικτο" αυτό θα συνεχίσει να είναι λαίμαργο. Δείτε το σκυλάκι ή το γατάκι σας. Όσο φαγητό και να του βάζετε κάθε μέρα θα τρώει «μέχρι σκασμού». Ποτέ δεν του λείπει το φαγητό. Όμως πάντοτε θα τρώει με την λαιμαργία εκείνου που «πεθαίνει της πείνας». Το ένστικτο δεν έχει λογική. Το ένστικτο θέλει μόνο να ικανοποιείται άσχετα με τις επιπτώσεις.
Να ένας λόγος που όλοι μας λίγο πολύ έχουμε πρόβλημα με το βάρος μας. Το «ζώο μέσα μας» θέλει ΠΙΟ πολύ φαγητό από όσο πράγματι χρειαζόμαστε.
Και αν έχουμε πρόβλημα με το φαγητό, τότε έχουμε και με όλα τα άλλα. Η λαιμαργία και ο φόβος την «μη ικανοποίησης» μας ταλαιπωρεί άσχημα. Έτσι λοιπόν:
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ πολλά λεφτά.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ μεγάλο αμάξι.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ πολλές διακοπές.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ καινούριο κινητό.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ καλούς φίλους.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ έντονες συγκινήσεις.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ νόστιμο φαγητό.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ μοντέρνο ντύσιμο.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ εύχρηστα εργαλεία.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ πολύ σεξ.
Χρειαζόμαστε ΠΙΟ άνετο σπίτι.
(να μην συνεχίσω ούτε αυτόν τον κατάλογο…).
Φυσικά μέχρι ένα σημείο όλα τα παραπάνω μπορούν να θεωρηθούν φυσιολογικές ανάγκες. Αλλά όμως υπάρχει ο κίνδυνος να υπερβούμε ένα πολύ αδιόρατο σύνορο και οι ανάγκες αυτές να μετατραπούν σε βραχνά. Έχετε την ικανότητα να διακρίνεται το όριο αυτό και να μην περάσετε από την μεριά της στέρησης στο αντίθετο άκρο της υπερβολής;
Πείτε μου: αξίζει να σπαταλάτε την ζωή σας για να έχετε όλα τα «ΠΙΟ» που μπορείτε να σκεφτείτε; ΠΑΝΤΟΤΕ μετά από κάθε ικανοποίηση κάποιου «ΠΙΟ» θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει ένα άλλο «ΠΙΟ» λίγο παρακάτω.
Επανερχόμενος θα απαντήσω στην ερώτηση: Τι θα γίνει εάν «αφεθείτε» χωρίς ενδοιασμούς στις φαντασιώσεις σας;
Απάντηση: Θα υπάρξει μια ολιγοήμερη ικανοποίηση του ένστικτου και μετά θα επιστρέψετε στην φυλακή της καθημερινότητάς σας. Το «ζώο-ένστικτο» μέσα σας, θα φωνάζει και θα χτυπιέται και θα ζητάει το δικό του. Και εσείς θα καθόσαστε «σοβαροί» και θα «σας τρέχουν τα σάλια». Δεν θα μπορείτε να κάνετε αλλιώς γιατί το «ζώο-φόβος» και το «ζώο-εγώ είμαι καθώς πρέπει» δεν θα σας αφήνει.
Αυτό μοιάζει με το να τρώτε ασύστολα για έναν μήνα και μετά τους άλλους έντεκα να πεθαίνετε της πείνας.
Έχετε ακούσει τους γέρους που λένε «μέσα μου είμαι 18 χρονών» όταν παραπονιούνται γιατί το σώμα τους δεν τους επιτρέπει να κάνουν αυτά που θέλουν; Δεν μπορούν πια να φάνε, να πιούν, να ξενυχτήσουν, να χορέψουν, να κάνουν σεξ κλπ, τόσο όσο όταν ήταν νεότεροι. Το «ζώο-ένστικτο απλά «θέλει περισσότερο» και ΠΟΤΕ δεν ικανοποιήθηκε πλήρως στην μακρόχρονη ζωή του. ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να πει φτάνει.
Η λύση λοιπόν στο πρόβλημα αυτό είναι μοναδικά μία: Η κατανόηση.
Και εδώ μπαίνουν τα δύσκολα. Η κατανόηση είναι κάτι που δεν μπορεί να σας την προσφέρει κανείς. Η κατανόηση είναι ένα πράγμα που γεννιέται μέσα σας μετά από πολύ, πολύ σκέψη και ανάλυση όλων των «ΕΓΩ ΘΕΛΩ» του ενστίκτου μας.
-Γιατί πρέπει να «ξεσαλώσετε» για μία εβδομάδα» όταν υπάρχει η δυνατότητα να έχετε μία ισορροπημένη και υγιή σχέση ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον χρόνο;
-Γιατί πρέπει να φαντάζεστε το τάδε μοντέλο ή τον δείνα ηθοποιό για να λειτουργήσετε και να ευχαριστηθείτε στο κρεβάτι;
-Ποιος (με το χέρι στην καρδιά) είναι αυτός που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΡΕΘΕΙ τον σύντροφό του μετά από μερικά χρόνια γάμου;
-Ποιος (με το χέρι στην καρδιά) είναι αυτός που ΔΕΝ σκέφτηκε ή δεν επιθύμησε ποτέ μια «πικάντικη αλλαγή» με έναν ΠΙΟ νέο, ΠΙΟ όμορφο, ΠΙΟ ελκυστικό σύντροφο από τον «ξεθωριασμένο» δικό του;
-Ποιος (με το χέρι στην καρδιά) έχει απαντήσεις επάνω σε αυτά τα προβλήματα;
Όποιος έχει την απάντηση τότε δεν έχει και πρόβλημα γιατί η απάντηση προέρχεται από την λύση του προβλήματος.
Σκεφτείτε:
Υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν με απληστία να μην είναι άπληστοι.
Υπάρχουν άνθρωποι που υπερηφανεύονται ότι είναι ταπεινοί.
Υπάρχουν άνθρωποι που θυμώνουν ΜΟΝΟ όταν τους πειράξεις
Πιστεύετε ότι θα καταφέρουν ποτέ τους να ξεπεράσουν την απληστία, την υπερηφάνεια και τον θυμό;
Η απάντηση στο πρόβλημα βρίσκεται βαθιά μέσα σας και δεν το λέω εγώ αυτό:
Δελφοί: Γνώθι σαυτόν.
Μάρκος Αυρήλιος: Ένδον σκάπτε.
Ηράκλειτος: Εδιζησάμην εμαυτόν. (ερεύνησα τον εαυτόν μου)
Σκάψτε, ερευνήστε, ανακαλύψτε και αναλύστε τα κρυφά ελατήρια των δράσεών σας. Δείτε καταπρόσωπο τους φόβους σας, τα ανεξέλεγκτα θέλω σας, την φαντασία που σας διαστρεβλώνει την πραγματικότητα.
Αναλύστε, αναλύστε και ξανα-αναλύστε τα όλα αυτά.
Αναλύστε τα συμπεράσματά σας.
Αναλύστε τα συμπεράσματα των αναλύσεών σας.
Κάντε τα όλα αυτά «με αγνή καρδιά» χωρίς απώτερο σκοπό να βγάλετε βολικά συμπεράσματα για εσάς. Πιθανόν μάλιστα (το πιο πιθανόν δηλαδή) να διαπιστώσετε ότι τα συμπεράσματά σας είναι πολύ πικρά για να τα παραδεχθείτε.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Με αυτόν τον τρόπο κάποτε θα αρχίσει να ξεπηδάει (κάπου βαθιά μέσα σας) αυτό που ονομάζεται Κατανόηση. Σκληρή, αυθεντική, κατηγορηματική και γνήσια Κατανόηση.
Και τότε δεν θα χρειάζεστε μια εβδομάδα «ξεσαλώματος». Θα ζείτε ευχάριστα παντού, ολόκληρο τον χρόνο.
Διαφορετικά θα τρώτε ασύστολα για έναν μήνα και μετά τους άλλους έντεκα να πεθαίνετε της πείνας, χωρίς ελπίδα να ξεφύγετε από αυτόν τον φαύλο κύκλο.

Όταν δεν υπήρχε η Σελήνη

Ενδείξεις από αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα μας λένε ότι κάποτε η Σελήνη δεν υπήρχε στον ουρανό. Και μάλιστα για να δηλώσουν την πανάρχαια εποχή που ιδρύθηκε η Λυκόσουρα, στην ορεινή Αρκαδία της Ελλάδας, η πρώτη πόλη που είδε το φως του ήλιου στη Γη, λένε ότι «ιδρύθηκε τότε που δεν υπήρχε Σελήνη στον Ουρανό». Γενικά τους αρχαίους Αρκάδες τους αποκαλούσαν «προσέληνους», επειδή υπήρξαν στην περιοχή αυτή πριν εμφανιστεί η Σελήνη στον ουρανό.
-«Προσέληνοι οι Αρκάδες και προσεληνίς το θηλυκόν», γράφει ο Στέφανος Βυζάντιος.
-«Αι νύμφαι της Αρκαδίας απεκαλούντο και αυτές προσελήνιδες», αναφέρει το λεξικό του Ησυχίου Αλεξανδρέως.
-«Προσέληνοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της σελήνης», γράφει το λεξικό του Σουίδα.
-Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου: «Αρκάδες οι και πρόσθε σεληναίης υδέονται ζώειν, φηγόν έδοντες εν ούρεσιν...».
Ο Απολλώνιος αναφέρεται σε μία εποχή στην οποία «δεν υπήρχαν όλες οι ουράνιες τροχιές», πριν από τη γενιά του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, δηλαδή πριν τον κατακλυσμό. Τότε που δεν υπήρχε Σελήνη, οι μόνοι άνθρωποι που υπήρχαν ήταν οι Πελασγοί οι οποίοι ζούσαν στα βουνά της Αρκαδίας.
-Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδασκαν ότι υπήρξε εποχή όπου η Γη δεν είχε τη Σελήνη!
-Ευστάθιος, εκκλησιαστικός συγγραφέας και φιλόσοφος: «Δοκεί δε φασί, παλαιότατα έθνη Ελλήνων είναι τα Αρκαδικά, διό και προσέληνοι ελέγοντο οι Αρκάδες, όπερ, φασίν, Ίππυς ο Ρηγίνος πρώτον αυτούς εκάλεσε».
-Οβίδιος «... οι Αρκάδες κατείχαν τη χώρα τους πριν από τη γέννηση του Διός» και «το γένος τους είναι παλαιότερο από την Σελήνη».
-Ο Πλούταρχος που αφήνει υπόνοιες για πανάρχαια κατοίκηση της Σελήνης: «Διά τι τας εν τοις υποδήμασι σεληνίδας, οι διαφέρειν δοκούντες ευγένεια φορούσιν; πότερον, ως Κάστωρ φησί, σύμβολον έστι τούτο της λεγόμενης οικήσεως επί της σελήνης και ότι μετά την τελευτήν αύθις αι ψυχαί την σελήνην υπό πόδας έξουσιν, ή τοις παλαιοτάτοις τουθ' υπήρχε, εξαίρετον, ούτοι δ’ ήσαν Αρκάδες των απ’ Ευάνδρου Προσελήνων λεγομένων».