Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

16 Δεκεμβρίου 2009

Οπτικές/διανοητικές παραισθήσεις

Έχουμε ένα θαυμάσιο εργαλείο το οποίο λέγεται ΝΟΥΣ. Αυτό το εργαλείο είναι που μας διαφοροποιεί από τα ζώα και μας επιτρέπει να είμαστε το κυρίαρχο είδος στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας αντί να σκαρφαλώνουμε πάνω στα δέντρα για να προφυλαχθούμε από τα θηρία.
Ο νους μας, ο οποίος χρησιμοποιεί για τα συμπεράσματά του τα δεδομένα από τις πέντε αισθήσεις και από την μνήμη (δηλαδή την αποθηκευμένη εμπειρία) είναι θαυμάσιος στο να μας πληροφορεί για τα εξωτερικά γεγονότα. Μπορεί να μας ενημερώσει με άνεση για το αν κάνει κρύο για να ντυθούμε, αν βρέχει για να μην βραχούμε, αν αυτό το αντικείμενο που πάμε να πιάσουμε καίει ή κόβει για να μην πληγωθούμε, αν το έδαφος γλιστράει για να μην πέσουμε κλπ.
Φαίνεται να είναι γρήγορος και ακριβής και μας εξυπηρετεί θαυμάσια για την ζωή μας στο τρισδιάστατο φυσικό επίπεδο.
Από την εποχή που αρχίσαμε (σαν νεογέννητα μωρά) να εξερευνούμε τον κόσμο πέσαμε σε μία ιδιότυπη διανοητική παγίδα.
Για πολλά χρόνια μάθαμε να εμπιστευόμαστε όσα συμπεράσματα βγάζει ο νους και μέχρι στιγμής αυτό ήταν σωστό. Όμως όταν μεγαλώσουμε χρειάζεται να αποφασίσουμε και για άλλα πράγματα. Παραδείγματος χάριν πως ξέρετε ότι αυτός που κάθετε χαμογελαστός και ευγενικός απέναντί σας και σας μιλάει δεν θέλει να σας κοροϊδέψει; Πως ξέρετε ότι αυτός που σας μιλάει επιθετικά με ύφος άγριο και κατακόκκινος είναι θυμωμένος μαζί σας;
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΘΕΣΕΤΕ.
Ο νους χρησιμοποιεί την μνήμη και το εξωτερικό ερέθισμα για να βγάλει μία απόφαση:
Ερέθισμα πρώτο: Ο άνθρωπος είναι καλοντυμένος.
Ερέθισμα δεύτερο: Ο άνθρωπος μας χαμογελάει.
Ερέθισμα τρίτο: ο άνθρωπος μας μιλάει ευγενικά.
Με όλα αυτά η μνήμη μας πληροφορεί ότι στο παρελθόν όποιος ήταν έτσι είχε καλές προθέσεις απέναντί μας. Έτσι αισθανόμαστε ασφάλεια και ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ότι ο άνθρωπος έχει καλές προθέσεις.
Ο άνθρωπος όμως μπορεί να μην έχει τόσο καλές προθέσεις. Και αυτό επίσης είναι μία πληροφορία που έρχεται από την μνήμη αφού στο παρελθόν κάποιοι στηριζόμενοι στην εξωτερική εμφάνιση και ευγένεια μας εξαπάτησαν.
Έτσι παραμένετε στο βασικό πρόβλημα:
-Μπορεί να είσαστε επιφυλακτικοί και να κάνετε λάθος αφού ο άλλος ΔΕΝ ΕΧΕΙ κακές προθέσεις.
-Μπορεί να μην είσαστε επιφυλακτικοί και να κάνετε λάθος αφού ο άλλος ΕΧΕΙ κακές προθέσεις.
Η λύση στο πρόβλημα είναι σχετικά περίπλοκη. Το πρώτο βήμα είναι το να πάψει κανείς να θεωρεί ότι μπορεί να στηρίζεται ΑΠΟΛΥΤΑ στον νου και τις εμπειρίες του.
Κοστίζει πολύ δουλειά και απαιτεί πολύ χρόνο για να πάψετε να πιστεύετε ΑΠΟΛΥΤΑ στις πέντε αισθήσεις σας. Για αυτόν τον λόγο θα σας δώσω ένα μικρό ερέθισμα. Τα δύο βίντεο σας δείχνουν ακριβώς αυτό: ότι ο νους ξεγελιέται με πολύ απλά μέσα.
Και σας διαβεβαιώνω ότι αν ο νους σας ξεγελιέται με ένα χαρτονάκι, μπορεί πολύ ευκολότερα να ξεγελαστεί από τις ίδιες σας τις ιδέες και τα πιστεύω σας (τα οποία θεωρείτε ατράνταχτα σωστά) με αποτέλεσμα να σας διαστρεβλώνει απίστευτα την πραγματικότητα. Και η εμπειρία που έχετε αποκτήσει, ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσει αυτήν την βασική αδυναμία του νου στο να βγάζει υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά συμπεράσματα.