Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

14 Φεβρουαρίου 2010

Ο τυφλός νούς

Από μικροί συνηθίσαμε να εμπιστευόμαστε τον νου μας στην προσπάθειά μας να μάθουμε να χειριζόμαστε το σώμα μας και να επικοινωνούμε με τους άλλους ανθρώπους.
Από την στιγμή της γέννησής μας (ακόμα και πιο πριν) συσσωρεύουμε στην μνήμη μας πληροφορίες οι οποίες θα μας χρησιμεύσουν αργότερα. Η μνήμη είναι η αποθήκη και ο νους εκείνος που ασχολείται και ανακαλύπτει με τι μοιάζει (από το καταγραμμένο παρελθόν) αυτό που αντιλαμβανόμαστε τώρα.
Έτσι όταν για πρώτη φορά φάγαμε σοκολάτα αυτή η εμπειρία καταγράφτηκε στην μνήμη. Όταν καήκαμε στην σόμπα καταγράφτηκε και αυτή η εμπειρία στην μνήμη και πάει λέγοντας.
Η χρησιμότητα του νου έγκειται στο ότι συγκρίνει την νέα εμπειρία με τις καταγεγραμμένες παλιές και βγάζει συμπεράσματα όπως: «Η μυρωδιά δείχνει ότι αυτό είναι σοκολάτα, φάτο». «Αυτό είναι αγκάθι, μην το πιάσεις». «Εδώ το χώμα γλιστράει, πρόσεξε μην πέσεις».
Το μωρό παιδί συνηθίζει να δέχεται χωρίς κριτική τα συμπεράσματα που βγάζει ο νους του. Η πολύχρονη πείρα του, του δείχνει ότι ο νους του έχει πάντα δίκιο. Όμως υπάρχει ένα σημαντικό σημείο-όριο πέρα από το οποίο ο νους μας είτε γυρίζει εναντίον σας είτε αχρηστεύεται.
Εκδηλώνεται για παράδειγμα η λαιμαργία και μέσω του νου σκέφτεται: «αυτό το γλυκό είναι πολύ ωραίο, θα φάω και άλλο». Τότε το παιδί υπακούοντας ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ στην σκέψη που θεωρεί δική του θα κάνει αυτό που θέλει το ελάττωμα της λαιμαργίας. Το αποτέλεσμα θα είναι να το δυναμώσει (ένα είδος θετικής επιβεβαίωσης). Με αυτόν τον τρόπο μελλοντικά θα είναι ανίκανο ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ σε αυτό που του έρχεται στο μυαλό. Πολλές φορές μάλιστα δεν θα καταλαβαίνει καν ότι κάποιος άλλος «σκέφτεται» αντί για το ίδιο, θα έχει μηχανοποιηθεί πλήρως μετατρεπόμενο σε ένα ρομπότ.
Ο νους λοιπόν είναι χρήσιμος όσο ασχολείται με τον τρισδιάστατο εξωτερικό κόσμο της ύλης. Στον εσωτερικό κόσμο όμως είναι ανίκανος να καταλάβει οτιδήποτε για τον απλούστατο λόγο ότι τον εσωτερικό κόσμο δεν τον μυρίζουμε, δεν τον βλέπουμε, δεν τον ακούμε και γενικά δεν τον αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε υλικές αισθήσεις μας. Έτσι είμαστε αναγκασμένοι ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στηριζόμενοι στην μνήμη που έχουμε από ανάλογες εμπειρίες.
Παραδείγματα:
-Σας λέω: «αφού δεν καταλαβαίνετε αυτό που σας εξηγώ είσαστε ηλίθιοι». Ο νους θα πάρει την πρόταση και θα την αναλύσει. Στην μνήμη υπάρχει η καταγραφή της λέξης «ηλίθιος» και η επεξήγηση ότι αυτό είναι μία βρισιά. Στο επόμενο στάδιο ο νους αποφαίνεται: «αυτός με βρίζει». Και επομένως εσείς αρχίζετε να αισθανόσαστε και να δράτε σαν προσβεβλημένοι.
-Σας λέω: «Καλά έ; Είσαστε καταπληκτικοί! Τα καταλαβαίνετε όλα!» Ο νους θα πάρει την πρόταση και θα την αναλύσει. Στην μνήμη υπάρχει η καταγραφή της λέξης «καταπληκτικός» και η επεξήγηση ότι αυτό είναι ένας έπαινος. Στο επόμενο στάδιο ο νους αποφαίνεται: «αυτός με επαινεί». Και επομένως εσείς αρχίζετε να αισθανόσαστε και να δράτε ανάλογα.
Συνήθως βέβαια όταν κάποιος εκτοξεύσει μία βρισιά εναντίον σας είναι γιατί σας βρίζει. Αλλά προσέξτε αυτό: ΔΕΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ. Και δεν είσαστε σίγουροι γιατί το μόνο στοιχείο που έχετε είναι η μνήμη σας. Δεν έχετε κανέναν τρόπο να αντιληφθείτε την πραγματική εσωτερική ψυχολογική κατάσταση και τα πραγματικά κίνητρα που έχω.
Μέσω της υποτυπώδους εμπειρίας σας μπορείτε μόνο ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΕΤΕ ότι σας βρίζω ή σας επαινώ. Εγώ όμως μπορεί να υποκρίνομαι έχοντας τα ακριβώς αντίθετα κίνητρα από εκείνα που ΥΠΟΘΕΣΑΤΕ.
Η εμπειρία σας εξάλλου μπορεί να σας το υποδείξει αυτό. Έχετε πέσει επανειλημμένα θύμα μιας φάρσας ή μιας παρεξήγησης. Έχετε βρεθεί επανειλημμένα στην δυσάρεστη θέση να σας ζητήσουν τον λόγο γιατί παρεξήγησαν τα όσα είπατε. Σας έχουν κοροϊδέψει επανειλημμένα λέγοντάς σας αυτά που θέλετε να ακούσετε.
Συμπεραίνουμε λοιπόν από τα παραπάνω ότι έχετε αναπτύξει την εξωτερική σας διάνοια η οποία έχει μεν δίκιο τις περισσότερες φορές, αλλά όσον αφορά τον ψυχολογικό κόσμο ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.
Κανείς δεν μπορεί να σας πείσει να αγγίξετε το πυρακτωμένο μάτι της κουζίνας. Είναι μια εμπειρία του Εξωτερικού Κόσμου.
Οποιοσδήποτε όμως μπορεί να σας κοροϊδέψει όσον αφορά συναισθήματα, κίνητρα και άλλα πράγματα του Εσωτερικού Κόσμου γιατί δεν μπορείτε να βασιστείτε στον νου σας λόγω έλλειψης αντικειμενικής πρόσβασης στον Εσωτερικό Κόσμο.
Επομένως μαθαίνοντας από μικροί να εμπιστεύεστε τον νου σας μετατρέπεστε σε άτομα ευάλωτα στον ψυχολογικό τομέα. Είτε θα άγεστε και θα φέρεστε από τα ελαττώματά σας (αυτό δεν μπορείτε να το αρνηθείτε) είτε θα μπορεί ο καθένας να «παίξει» με τον ψυχισμό σας χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες λέξεις (ούτε αυτό μπορείτε να το αρνηθείτε).
Ο νους ο οποίος κάποτε σας βοηθούσε (όσο ήσασταν μικροί) τώρα μετατράπηκε σε δυνάστη σας και  σας δημιουργεί μύρια προβλήματα. Δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει πλήρως την πραγματικότητα και πολλές φορές κάνει το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο περιπλέκοντας και δυσκολεύοντας τις καταστάσεις και απομακρύνοντας τις όποιες λύσεις.
Η λύση των προβλημάτων έρχεται όχι μέσα από την Εξωτερική Διάνοια που έχετε αναπτύξει, αλλά μέσα από την Εσωτερική Διάνοια την οποία ΔΕΝ έχετε αναπτύξει.
Η Εσωτερική Διάνοια είναι ένας «νους» άλλου επιπέδου, ικανός να ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ χωρίς την δυσχερή κατάσταση του να ΥΠΟΘΕΤΕΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
 Αυτή η Εσωτερική Διάνοια δεν αναπτύσσεται εύκολα. Απαιτεί πραγματική αφιέρωση και σκληρές ψυχολογικές μάχες για να πάψετε να πιστεύετε τον απλοϊκό, μηχανικό και μισότυφλο εξωτερικό νου σας, ο οποίος είναι και η πηγή όλων των προβλημάτων σας.