Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

8 Μαΐου 2010

Αυθημερόν τελευθησάτω! Η ΕΛΛΑΔΑ του 21ου αιώνα με πληγώνει...

Με πληγώνουν όλοι αυτοί που παίζουν με την ψυχολογία μου, με πληγώνουν όλοι αυ­τοί που με θεωρούν αναλώσιμο πειραματόζωο, με πληγώ­νουν όλοι αυτοί που δεν με σέβονται όσο τους σεβάστηκα.
ΛΕΜΕ ΟΤΙ ο πολιτικός είναι Θεσμός. Γιατί ΕΓΩ που εκλέγω τους πολιτικούς να μην είμαι θεσμός στα μάτια του; Γιατί θα πρέπει να ανέχομαι τα λαμόγια, τους ψεύτες και τους υποκριτές;
Η ΙΣΤΟΡΙΑ επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα... Φέτος το νέο trend της χώρας είναι τα μπλουζάκια που γράφουν: «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα» και το νέο group στο Facebook είναι: «Οι κλέφτες να πάνε φυλακή».
ΚΑΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ήσυχοι διότι κάναμε το καθήκον μας. Αντιδρά­σαμε! Με μπλουζάκια και γκρουπάκια... Αλήθεια, πόσο Καραγκιόζηδες είμαστε;
ΠΡΟΧΘΕΣ μου έστειλαν ένα mail για την νομοθεσία που ίσχυε το Χρυσό Αιώνα του Περικλή στην Αθήνα. Το αποτυπώνω όπως ακριβώς μου το έστειλαν και αφήνω σε εσάς (και τον καθρέφτη σας) τα συμπεράσματα...

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
(που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της... Ελλάδας ΜΑΣ).
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής. Λοιπόν, ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1)  Να είναι Έλλην πολίτης
2)  Να κατέχει την ελληνική θρησκεία και παιδεία
3)  Να ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4)   Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

ΕΑΝ ΤΗΡΟΥΝΤΑΝ όλα αυτά, τότε ο εν λόγω κύριος μπορούσε να γίνει βουλευτής.

ΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδει­κνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.

ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΦΘΑΝΕ η περιουσία του, τότε έπρεπε να κατασχεθεί Ο­ΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγρά­φησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει, να το ε­ξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.

ΑΝ Ο ΝΟΜΟΣ που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίω­νε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα, η ποινή ήταν: ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ! (να πεθάνει την ίδια μέρα)

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ, ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ... και λοιποί πολιτικοί... και εσείς ψηφοφόροι βεβαίως βεβαίως.