Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

1 Νοεμβρίου 2012

Καμένα βουνά



Την Κυριακή πήγα μία βόλτα στα καμένα της Πάρνηθας.
Προφανώς ένα καμένο βουνό δεν είναι μέσα στα ενδιαφέροντά σας, ειδικά αυτήν την περίοδο.
Όμως δεν μπορώ παρά να σας δείξω την νεοελληνική κατάντια μας. Γιατί, όταν το βουνό είχε καεί, άκουσα κάτι ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΦΟΡΑ στην τηλεόραση. Και όταν ακούς κάτι ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ σημαίνει ότι είναι απόλυτα αληθινό.
Ειπώθηκε λοιπόν ότι η πυρκαγιά στην Πάρνηθα πήρε τέτοια έκταση, επειδή ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας και ο Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας είχαν διαφορές και δεν μιλούσαν!!!
Αν συνέβη πράγματι αυτό, τότε θα έπρεπε να κρεμαστούν και οι δύο στο Σύνταγμα. Και μαζί όλοι οι ανώτεροι από αυτούς τους δύο, μέχρι και τον πρωθυπουργό.
Πρώτα σας δείχνω την Πεντέλη. Μόνο στα αριστερά σώζεται ακόμα ένα κομμάτι δάσος.

 Κάθε χρόνο φαίνεται και πιο άσπρη καθώς γυμνώνεται συνεχώς από κάθε βλάστηση. Ήδη η πίσω μεριά, στην περιοχή όπου υπάρχει η ανωμαλία της βαρύτητας, είναι κρανίου τόπος και έχουν μείνει σχεδόν μόνο βράχια. Οι πρόσφατες φωτιές έκαψαν και τα τελευταία δέντρα από την μεριά που βλέπει στην Αθήνα.
Στην φωτογραφία βλέπετε από μακριά την Πάρνηθα όπως φαίνεται από την γειτονιά μου.

Το κόκκινο «τετράγωνο» δείχνει την έκταση της καταστροφής. Δεξιά στο «λάμδα» βλέπετε την περιοχή που είχε καεί πριν περίπου 50 χρόνια. Δέντρα βέβαια δεν φύτρωσαν, αλλά στους πρόποδες έχουν φυτρώσει μέσα στο δάσος που γλίτωσε ακόμη και πολυκατοικίες. Και ο καμένος κάμπος από δάσος έγινε οικόπεδα.
Η κατάσταση σήμερα στο βουνό είναι φρικτή. Ελάχιστη πρασινάδα έχει φυτρώσει. Και προφανώς τα λιγοστά δεντράκια που βγαίνουν θα φαγωθούν από τα απελπισμένα ελάφια, τα οποία μέρα μεσημέρι βόσκουν δίπλα στον δρόμο.

Δεν φοβούνται πια τους ανθρώπους, αφού η πείνα φαίνεται να τα εξαθλιώνει. Όσα είδα φαίνονταν αδύνατα και δεν μου θύμιζαν τα ελάφια που έβλεπα πριν την φωτιά.
Το δάσος που γλίτωσε επιβαρύνεται αφάνταστα και από τα ελάφια αλλά και από τις ορδές των ανθρώπων που συρρέουν κάθε σαββατοκύριακο.
 
Τα ελάφια έχουν αρχίσει να τρώνε ακόμα και την φλούδα από τα αναρριχώμενα φυτά.
Χαρείτε το νέο περιβάλλον που σας ετοιμάζει όχι μόνο η κρατική βλακεία αλλά και ο διαστρεβλωμένος ανθρώπινος ψυχισμός μας.