Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

11 Νοεμβρίου 2012

Θρησκεία ή επιστήμη;


Ὑπάρχουν ἄνθρωποι «πιστοὶ» καὶ ἄνθρωποι «ἄπιστοι».
Οἱ μὲν πιστεύουν σὲ κάποιον θεό, οἱ δὲ λένε ὅτι εἶναι ἄπιστοι.
Ἂν καὶ φαίνονται διαφορετικές, στὴν οὐσία καὶ οἱ δύο κατηγορίες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες. Καὶ οἱ δύο ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ὅτι ἔχουν δίκιο. Καὶ οἱ δύο εἶναι «θρησκευόμενοι».
Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;
Κάποτε οἱ μαραγκοὶ ἔκοψαν ἕνα δέντρο. Μὲ τὸ ξύλο ἔφτιαξαν ὄμορφες κοῦπες γιὰ τὶς τελετουργίες τῆς ντόπιας θρησκείας. Δίπλα στὸν δρόμο ἄφησαν τὰ πελεκούδια.
Τὰ πελεκούδια εἶναι τελείως διαφορετικὰ ἀπὸ τὶς κοῦπες.
Ὅμως καὶ τὰ πελεκούδια καὶ οἱ κοῦπες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἔχασαν τὴν πρωταρχικὴ κατάσταση τοῦ δέντρου.
Ἔτσι οἱ πιστοὶ καὶ οἱ ἄπιστοι εἶναι ὅμοιοι μεταξύ τους, ἐπειδὴ καὶ οἱ δύο πιστεύουν κάτι ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται.
Ὅταν ὅμως πιστεύεις κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἀποδεικνύεται, τότε ἔχεις πεποιθήσεις καὶ ὄχι πίστη.
Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;
Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «ἔχω τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ φωτιὰ καίει». Ἡ φωτιὰ εἶναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ὅτι καίει.
Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «πιστεύω ὅτι ὑπάρχει ζωὴ σὲ ἄλλους πλανῆτες». Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ἀποδειχθεῖ  ἀκόμα.
Έτσι μπορείτε να έχετε θρησκευτικές ή αθεϊστικές πεποιθήσεις αλλά όχι πίστη.
Τὸ θάρρος χωρὶς εὐγένεια γίνεται θράσος.
Ἡ εἰλικρίνεια χωρὶς εὐγένεια γίνεται βαρβαρότητα.
Οἱ ἀρετὲς πρέπει νὰ ἐξισορροποῦνται καὶ νὰ μὴν φτάνουν στὰ ἄκρα.
Ἡ ἐπιστήμη χωρὶς τὴν θρησκεία εἶναι κουτσή.
Ἡ θρησκεία χωρὶς τὴν ἐπιστήμη εἶναι τυφλή.
Εἶναι τόσο ἀνόητοι οἱ τυφλοὶ πιστοὶ μιᾶς θρησκείας, ὅσο ἀνόητοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πιστεύουν τυφλὰ στὴν ἐπιστήμη.
Η τυφλή πίστη δημιουργεί μίσος, πόνο και πόλεμο.
Αὐτὸ ποὺ βλέπετε γύρω σας σὰν «ἀνθρώπινο πολιτισμὸ» δὲν εἶναι παρὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς τυφλῆς, βίαιας, ἀκραίας, παράλογης «Πίστης» (δηλαδή πεποίθησης) στὸν θεὸ ἢ στὴν ἐπιστήμη.
Ἡ τυφλὴ πίστη εἶναι ἕνα ἄκρο ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀποφεύγεται ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ.
Οἱ σοφοί το ἔχουν κάνει.

Το νησί: για κινηματογραφόφιλους

Τὸ «Νησὶ» εἶναι ἕνα ἔργο ρωσικῆς παραγωγῆς. Γυρίστηκε τὸ 2006 ἀπὸ τὸν σκηνοθέτη Παῦλο Λούγγιν.
Εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πραγματικὰ ὡραῖα ἔργα τὰ ὁποῖα ἀξίζει νὰ δεῖτε. Ἀσχολεῖται μὲ τὸ πραγματικὸ ἄνθρωπο καὶ φανερώνει τὴν μεταφυσικὴ ἀγωνία του, μπροστὰ στὸ ἄγνωστο (τὸν θεὸ) καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ (πραγματικὲς ἢ μή).
Ποτὲ δὲν θὰ δεῖτε οὔτε ἕνα τρέιλερ, οὔτε θὰ ἀκούσετε κάποια ἀναφορὰ ἀπὸ τὰ «ἀνεξάρτητα» ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ἀσχολοῦνται μόνο μὲ τὰ κατώτερα ἀνθρώπινα ἔνστικτα, τὰ προβάλλουν σὰν ἰδανικὸ καὶ τὰ προωθοῦν.
Ἡ λάσπη τοῦ Χόλυγουντ μᾶς ἔχει πλημμυρίσει. Ἐδῶ θὰ βρεῖτε λίγο νερὸ γιὰ νὰ καθαριστεῖτε ἔστω καὶ γιὰ λίγο.