Μέχρι τώρα έκανα αναρτήσεις στο πολυτονικό. Είχα αγοράσει και τον πολυτονιστή της Ματζέντα και μετέτρεπα αυτά που έγραφα. Δεν υπήρχε πρακτική σημασία, αλλά το έκανα «τιμής ένεκεν» για την αρχαία γλώσσα που είναι πλέον ξένη και άγνωστη.
Τελικά όμως απελπίστηκα. Δεν αξίζει τον κόπο ούτε και αυτό. Σταματάω να χαλάω την ζαχαρένια μου για μια «νεκρή» γλώσσα, που έτσι κι αλλιώς την θεωρούν νεκρή σχεδόν όλοι οι Έλληνες. Η Ρεπούση δεν χρειάζεται να κάνει τόση φασαρία, αφού οι χειρότεροι εχθροί της γλώσσας μας είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ακόμα και άτομα που γράφουν πύρινα κείμενα υπέρ της ελληνικής γλώσσας κάνουν φρικτά λάθη. Η έννοια της παθητικής φωνής ήδη χάνεται (όχι χάνετε) και συγχέεται (όχι συγχέετε) με την ενεργητική φωνή.
Ανεπίτρεπτα ορθογραφικά λάθη εμφανίζονται πλέον και στα «συρτάρια» της τηλεόρασης. Αφήστε που αρχίζουν να γράφουν χωρίς τόνους (έτσι για να συνηθίζουμε σιγά-σιγά).
Ορίστε ελάχιστα από τα μαργαριτάρια, που σε λίγο θα είναι καθεστώς:
Ο Άκης μετακύλιζε τα βάρη (μετακυλούσε)
του άρεζε να (άρεσε)
από ανέκαθεν (ανέκαθεν σκέτο)
διαφανής τζάμια (διαφανή)
πήγαν όλοι ανεξαρτήτου ηλικίας (ανεξαρτήτως)
Δεν κατάλαβαι (κατάλαβε)
Πέρνωντας το καλάθι (παίρνοντας)
Πήρε το δόρατο (δόρυ)
μην τον λυπηθήτε (λυπηθείτε)
αυτοκρατορεία (αυτοκρατορία)
να εκδικιθεί (εκδικηθεί)
να την βοηθείσω (βοηθήσω)
είμουν χωρίς πατρίδα (ήμουν)
θα με καταλάβενε καλύτερα (καταλάβαινε)
μένωντας παντού και πουθενά (μένοντας)
έφτασε στο απώγειο της (απόγειο)
Ο Βασιλειάς απαίτησε την παρουσία μου στην Βασιλεική Αυλή. Η Βασιλεική φρουρά… (βασιλιάς, βασιλική)
Συλλαμβάνεσε (συλλαμβάνεσαι)
θα μάθεται όλοι (μάθετε)
να πολεμίσω
δεν χρειάζεσε πλέον (χρειάζεσαι)
να βρίσκεσε (βρίσκεσαι)
να συνεχείσεις (συνεχίσεις)
να επέμβαιτε (επέμβετε)
τότε θα είσασταν (ήσασταν)
χρυσή ευκαιρεία (ευκαιρία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου