Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

19 Ιουλίου 2013

Η καταραμένη χώρα

Σέ αὐτήν τήν καταραμένη χώρα δουλεύουν μόνο:
1) Τό ΔΝΤ παρέα μέ τά ντόπια καί ξένα οἰκονομικά συμφέροντα (σάν ἀναρχοκομμουνιστής μου ἀκούγομαι!).
2)Τά μυρμήγκια. Ἔχουν ἀνοίξει ὁλόκληρους δρόμους μέσα στό πυκνό «δάσος» τῶν ξερῶν χόρτων.
Οἱ φωτογραφίες πάρθηκαν σέ ἕνα ἐγκαταλελειμμένο τεράστιο ξενοδοχεῖο στήν Ἀναβυσσο.

3) Οἱ ἐμπρηστές. Πυκνός καπνός σηκώνεται ἀπό τήν μεριά τοῦ λόφου τῆς Ἀναβύσσου πρός τήν Ἀθήνα. Ἡ φωτογραφία τραβήχτηκε στίς 18 Ἰουλίου 2013, στίς ἑπτά τό ἀπόγευμα).


Πραγματικά πρόκειται γιά μία κάτι πού δέν μπορῶ νά καταλάβω καί μέ κάνει ἔξω φρενῶν. Τεράστιες ἐκτάσεις στήν γύρω περιοχή ἔχουν καεῖ ἐντελῶς. Κάποια ἀπομεινάρια δασῶν κάηκαν πέρσι. Ἀκόμα καί λόφοι καμένοι καί ξανακαμένοι ἐπιδεικνύουν δίπλα στόν παραλιακό δρόμο τά σκέλεθρα ἀπό τούς πρόσφατα ἀπανθρακωμένους τελευταίους θάμνους καί δεντράκια.
Τά βουνά τῆς ἐνδοχώρας ἔχουν γίνει «κρανίου τόπος». Μετά ἀπό μερικά χρόνια ἀκόμα, θά ξεπλυθεῖ καί τό τελευταῖο χῶμα κάνοντάς τα ἄχρηστα ἀκόμα καί γιά βοσκή.
Γιά κάποιον ἄγνωστο λόγο στούς ἀνθρώπους ἀρέσει νά ζοῦν σέ ξερά πεθαμένα μέρη. Τούς ἐνδιαφέρει μόνο νά ἔχουν ἐξοχικά, ὑπολογιστές καί τηλέφωνα τελευταίας γενιᾶς.
Ὅλες αὐτές οἱ φωτιές μπαίνουν εἴτε ἀπό οἰκοπεδοφάγους, εἴτε ἀπό ἠλίθιους πού πᾶνε νά κάψουν τά χόρτα στό χωράφι τους, εἴτε ἀπό τούς ἀνεγκέφαλους πού ἀντί νά σβήσουν τά τσιγάρα τούς τά πετᾶνε ὅπου τύχει.
Τελικά ἔχω ἀρχίσει νά μοῦ ἀρέσει τό ΔΝΤ. Τουλάχιστον αὐτό δέν θά κάψει ποτέ ἕνα δάσος. Δέν τό συμφέρει ἀπό οἰκονομικῆς ἄποψης.