Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

6 Αυγούστου 2013

Πως θα απαλλαγούμε από τους ηλίθιους

Ἄκουσα ἕνα πολύ ἔξυπνο τελευταία:
Γιά νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τούς ἠλίθιους δέν ἔχουμε παρά νά βγάλουμε ὅλες τίς εἰδοποιήσεις ἀσφαλείας.
Παραδείγματος χάριν, μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἄνοιγε μία συσκευή γιά νά τήν φτιάξει ἐνῶ βρίσκεται στήν πρίζα. Καί θά πρέπει νά συμφωνεῖτε ὅτι ἡ ἠλιθιότητά του εἶναι τραγικά ἐπικίνδυνη καί θά πρέπει νά τοῦ γίνει μία καλή εὐθανασία.
Κάτι τέτοιοι ἠλίθιοι κόντεψαν νά κάψουν προχθές τό δάσος τοῦ Κουβαρᾶ. Ὑποτίθεται ὅτι ἔκοβαν σίδερα μέ τόν ἠλεκτρικό τροχό καί οἱ σπίθες ἔβαλαν φωτιά στά χόρτα.
Γνωρίζοντας ἀπό πρῶτο χέρι τήν λειτουργία ἑνός τέτοιου τροχοῦ μπορῶ νά σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι εἶναι πρακτικά ἀδύνατον νά πιάσεις φωτιά ἀπό τίς σπίθες. Οἱ καυτές σπίθες ἐξασθενοῦν γρήγορα καί μέχρι νά διανύσουν ἀπόσταση τριάντα πόντων εἶναι πλέον ἀκίνδυνες. Ἑπομένως θά πρέπει νά κόβεις πολύ κοντά στά χόρτα καί ὅταν καταφέρεις νά τά κάνεις νά καπνίσουν, θά πρέπει ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΝ τήν φωτιά.
Οἱ ἐγκληματικά ἠλίθιοι ἐγκληματίες θά πρέπει νά προσπάθησαν πολύ γιά νά καταφέρουν νά ἀνάψουν τήν φωτιά. Κατά τήν γνώμη μου πέταξαν ἀποτσίγαρα καί ἔφυγαν πλέοντας στήν εὐτυχία τοῦ ἄδειου κεφαλιοῦ τους.
Μερικοί λένε ὅτι ἐπρόκειτο γιά ἠλεκτροσυγκόλληση. Μέ αὐτήν εἶναι πιό εὔκολο νά βάλεις φωτιά, γιατί οἱ σταγόνες τοῦ μετάλλου εἶναι μεγάλες καί μποροῦν νά διανύσουν πέφτοντας ἀρκετά μέτρα πρίν γίνουν ἀκίνδυνες. Σέ αὐτήν τήν περίπτωση δέν εἶναι ἀμέλεια ἀλλά καθαρός ἐμπρησμός, γιατί βασικός κανόνας ἑνός ἠλεκτροσυγκολλητή εἶναι νά προσέχει γιά φωτιά ὅταν κάνει κολλήσεις.
Γιά τήν ἐνημέρωσή σας οἱ ἠλίθιοι δέν ἔμειναν εὐχαριστημένοι καί κάποιοι ξανάβαλαν φωτιά στήν περιοχή τοῦ Μαρκόπουλου.
Καί σήμερα σειρά εἶχε ἡ περιοχή τῶν Θρακομακεδόνων. Κάθε μερικές δεκαετίες μία καλή φωτιά στό δάσος προσφέρει νέα οἰκόπεδα στούς ἠλίθιους οἰκοπεδοφάγους, πού θά τά πουλήσουν σέ ἠλίθιους ἰδιῶτες πού θά χτίσουν ἐκεῖ τήν μιζέρια τους, γιά νά τήν νομιμοποιήσει ἔπειτα ἕνα ἠλίθιο κράτος. Καί ὅλοι μαζί οἱ ἠλίθιοι θά διαμαρτύρονται μαζί γιά τήν καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος, γιά τήν ἔλλειψη νεροῦ, γιά τήν αὔξηση τῆς θερμοκρασίας κλπ, κλπ, κλπ.
Εἶμαι καταδικασμένος νά ζῶ σέ μία ἠλίθια χώρα, μέ ἠλίθιους κατοίκους. Ἀλλά προφανῶς μου ἀξίζει, γιατί εἶμαι ἀρκετά ἠλίθιος γιά νά μήν τό ἔχω πάρει ἀπόφαση μετά ἀπό τόσα χρόνια μέσα στήν ἀπύθμενη ἠλιθιότητα αὐτῆς τῆς ἀνθρωπότητας.