Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

2 Νοεμβρίου 2014

Τρομοκρατημένα ανθρωπάκια

Ακούω στην πολυκατοικία τους διάφορους ενοίκους να μπαινοβγαίνουν στο διαμέρισμά τους.
ΠΑΝΤΟΤΕ, είτε μπαίνουν είτε βγαίνουν, γυρίζουν τέσσερις φορές το κλειδί (αφού δεν έχει περισσότερο).
Φυσικά, τα παιδιά τους μαθαίνουν ότι πρέπει να ζουν πίσω από κλειδαμπαρωμένες πόρτες. Μαθαίνουν να φοβούνται.
Στην πυλωτή όποτε τα κατεβάζουν για παιχνίδι, στέκονται πάντα δίπλα τους: πρόσεχε μην χτυπήσεις, πρόσεχε μην το σπάσεις, πρόσεχε αυτό, πρόσεχε εκείνο, μη αυτό, μη εκείνο…
Τα παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται και να ζουν μέσα από αέναους περιορισμούς και απαγορεύσεις.
Και αναρωτιέμαι για εσάς τους περισσότερους που ζείτε μέσα στον φόβο, μαθαίνετε τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας να φοβούνται και την σκιά τους, και αναπαράγετε αυτήν την δικτατορία του τρόμου για τα πάντα:
Οι περισσότεροι από εσάς λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό. Και ως γνωστόν ΤΙΠΟΤΕ δεν γίνεται χωρίς την δική του θέληση, ακόμα και το να πέσει ένα φύλλο από το δέντρο.
Για όσους δηλώνουν άθεοι δεν το συζητάμε, αλλά εσείς πως τολμάτε να φοβάστε;
Δεν ξέρετε ότι όσο και να φοβάστε δεν πρόκειται να αποσοβήσετε τίποτε;
Δεν ξέρετε ότι αυτό που πρόκειται να γίνει, θα γίνει;
Δεν ξέρετε ότι με το να φοβάστε δηλώνετε ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύετε ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΣ, ΑΧΡΗΣΤΟΣ και ΑΝΙΚΑΝΟΣ;
Μία αραβική παροιμία λέει: προσευχήσου στον θεό, αλλά δέσε και την καμήλα σου.
Αλλά εσείς το παρατραβάτε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου