Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

14 Οκτωβρίου 2014

Έτσι είμαι εγώ…

Τώρα το ποιος είμαι εγώ… άστο καλύτερα…
Μακάρι και εγώ να ήξερα ποιος είμαι εγώ… Τι καλά που θα ήταν…
Γιατί δεν θα χρειαζόταν να πω αυτά τα χιλιοειπωμένα:
«Καλά δεν ξέρω τι με έπιασε… ή δεν ξέρω τι μου συνέβη… ή δεν ξέρω πως μου ξέφυγε… ή δεν ξέρω πως το έπαθα… ή δεν ξέρω πως το σκέφτηκα… ή δεν ξέρω πως το έκανα… κλπ… κλπ…
Και από την μια δεν ξέρω ποιος είμαι και από την άλλη δηλώνω με στόμφο και καμάρι: «Έτσι είμαι εγώ»…
Και το συνοδεύω συνήθως και με το καταπληκτικό: «Και σε όποιον αρέσει»…
Μήπως σε παρακαλώ, εάν δεν σου κάνει κόπο, μπορείς να μου εξηγήσεις λίγο, τι εννοείς με την λέξη «έτσι»;;; Έτσι… Πώς έτσι;;;
Έτσι απότομος; Έτσι νευρικός; Έτσι ψηλομύτης; Έτσι κακοπροαίρετος; Έτσι μονόχνοτος; Έτσι αντικοινωνικός; Έτσι μουρτζούφλης; (και βέβαια όλα τα αρνητικά επίθετα… γιατί διαφορετικά δεν θα ακολουθούσε το «σε όποιον αρέσει»…)…
Πάντως, ότι και να νομίζεις ότι είσαι και να το δείχνεις με κάθε προσιτό σε εσένα τρόπο, σε πληροφορώ ότι δεν είσαι… ή μάλλον σου λείπει η μαγική λεξούλα «ΚΑΙ»… Για κοίτα πως αλλάζει…
«Και έτσι είμαι εγώ»…
Τώρα μάλιστα!!! Συνεννοηθήκαμε!!!
Γιατί βρε παιδάκι μου εγώ έχει τύχει να σε δω και τελείως διαφορετικό… Σε έχω δει ήρεμο, χαλαρό, ταπεινό, καλοπροαίρετο, κοινωνικό, χαρούμενο, καλοδιάθετο κλπ, κλπ…
Και ναι ρε φίλε, δεν μου αρέσει να μου πετάς στα μούτρα την μια σου όψη, μόνο και μόνο γιατί δεν έχεις πάρει είδηση ότι είσαι πολυπρόσωπος…
Και ότι αλλάζεις φάτσα ανάλογα με τις στιγμές, τα κέφια ή τις ακεφιές σου, τις μαύρες ή τις άσπρες σου, το περιβάλλον σου, τον καιρό, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές σου ή με το στραβό πρωινό σου ξύπνημα κλπ…
Αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι καλέ μου φίλε!!!
Πότε επιτέλους θα καταλάβεις ότι εσύ που νομίζεις ότι είσαι ένας ενιαίος, σταθερός και αμετακίνητος τύπος, δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα φερέφωνο των ίδιων σου ορέξεων ή των ορέξεων των τρίτων;;;
Πότε θα πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου, πότε θα δεις την πραγματικότητά σου κατάματα, χωρίς φίλτρα και πότε θα αποφασίσεις επιτέλους να κάνεις το φοβερά δύσκολο βήμα της αυτοπαρατήρησης, που θα σε οδηγήσει στην πολυπόθητη αυτογνωσία και αυτή με την σειρά της στην εξαιρετική δράση της αλλαγής;;;
Οι έννοιες του αυτοελέγχου και της αυτοσυγκράτησης σαν αποτέλεσμα Γνώσης, όσο υπέροχες και να είναι, δεν παύει να είναι θεωρία για όποιον δεν τόλμησε ποτέ να δει ιδίοις όμμασι την πραγματικότητά του με σκοπό να την αλλάξει!!!
Άντε και στα δικά μας!!!
ΠΗΓΗ: Ηρώ