Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

21 Μαρτίου 2015

Να ανησυχώ;

Άκουσα ότι, στην Εορτή της 25ης Μαρτίου, η κυβέρνηση προγραμματίζει και δημοτικά τραγούδια εκτός της παρέλασης.
Και ανησύχησα.
Οι δεξιοί «δημοκράτες» έκαναν μέχρι τώρα κάθε δυνατή προσπάθεια για να απαξιώνεται ο στρατός, οι εθνικές επέτειοι και οι λαϊκές παραδόσεις στην Ελλάδα.
Οι αριστεροί «δημοκράτες» είναι εκ πεποιθήσεως εχθροί των στρατών (εκτός του δικού τους) των εθνών (και των παραδόσεών τους) και των θρησκειών. Τα έθνη και οι θρησκείες μας εμποδίζουν να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι κατά των πλουτοκρατών (από τους οποίους βέβαια εξαιρούνται όσοι λένε ότι είναι αριστεροί) και να μαχόμαστε ηρωικά «για τα δίκια του εργάτη»…
Όταν λοιπόν ένας δεξιός υπουργός άμυνας και μία αριστερή περιφερειάρχις (όχι περιφεριάρχισα) συναποφασίζουν λαϊκό παραδοσιακό γλέντι μετά την παρέλαση αρχίζω να αναρωτιέμαι τι συμβαίνει και τι παίζεται στα παρασκήνια.
Το ντιριντάχτα με τα δημοτικά μου θυμίζει το τυρί της φάκας.
Επειδή φυσικά δεν γνωρίζω τα γεωπολιτικά παιχνίδια που παίζονται, ούτε και σε τι ακριβώς εξυπηρετεί τους Αμερικανούς η «αριστερή» κυβέρνηση στο ελλαντιστάν, μπορώ να υποθέσω από τίποτα μέχρι πόλεμο με τους «φίλους, συμμάχους και γείτονες».
Έχει κανείς κάποια ιδέα;
Άραγε έχω δίκιο ή όχι;
Να ανησυχώ ή όχι;