Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

20 Δεκεμβρίου 2015

Ευχές(;) για τον νέο χρόνο και η παγκόσμια σκλαβιά

Εθιμικά αυτές τις ημέρες τα ΜΜΕ θα μας πρήξουν επαναλαμβάνοντας συνεχώς λογύδρια πολιτικών, «αγωνιστών», προέδρων και ιθυνόντων της ΕΕ, περί αγάπης, ισότητας, δικαιοσύνης και ευσπλαχνίας.
Μπορεί να τις καταπιείτε αμάσητες, γιατί είναι πιο βολικό, αλλά πρόκειται για κούφιες και μη εκπληρώσιμες ευχές.
Προσωπικά δεν βλέπω διαφορά από την «Πανευρωπαϊκή Ημέρα κατά της Εμπορίας Ανθρώπων» που καθιερώθηκε να μνημονεύεται στις 18 Οκτωβρίου. Και τότε ακούγονται παρόμοιες κούφιες και παραπλανητικές ευχές.
Η εμπορία ανθρώπων, γνωστή και με τον αγγλικό όρο trafficking, έχει ως αντικείμενα κυρίως την εξαναγκαστική εργασία στην ιδιωτική οικονομία, την σεξουαλική εκμετάλλευση και το εμπόριο οργάνων και ιστών. Έχει υπολογισθεί ότι κάθε χρόνο 21 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα trafficking, και από αυτούς οι 800.000 στις χώρες της «πολιτισμένης» Ευρώπης, που δέχεται να υπάρχουν 800.000 καταπιεσμένοι σκλάβοι στα εδάφη της χωρίς να αισθάνεται ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΗ.
Ο Frederick Douglass, πρώην αφροαμερικάνος σκλάβος, πολιτικός και ακτιβιστής κατά της δουλείας, είχε πει σε μία ομιλία του το 1865:
«Δεν θα την ονομάσουν σκλαβιά αλλά θα της δώσουν ένα άλλο όνομα. Η σκλαβιά υπήρξε πάντοτε εφευρετική στα ονόματα που έδινε στον εαυτό της. Και τώρα θα πάρει κάποιο άλλο όνομα. Και πρέπει να περιμένουμε να δούμε με ποια νέα μορφή θα επανέλθει αυτό το παλιό τέρας, με τι δέρμα θα ντυθεί το παλιό αυτό φίδι».
Και να είστε σίγουροι ότι το παλιό αυτό τέρας ζει και βασιλεύει. Και μάλιστα έχει μεγαλώσει πολύ, πολύ περισσότερο από ότι νομίζετε ή ότι σας λένε τα ΜΜΕ. Ορίστε τρία στοιχεία για σκέψη:
1) Στο πολιτισμένο(;) και πλούσιο από το δουλεμπόριο Βέλγιο, ο βασιλιάς Λεοπόλδος, στην περίοδο 1885-1908 «εκπολίτισε» το Κονγκό μέσω του εμπορίου καουτσούκ. Το αποτέλεσμα του «εκπολιτισμού» των μαύρων από τους ιδιωτικούς στρατούς των «πολιτισμένων» λευκών τσιφλικάδων ήταν μία άνευ προηγουμένου γενοκτονία (με βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς και όλα τα καλά του λευκού πολιτισμού) με αποτέλεσμα πάνω από 10 εκατομμύρια νεκρούς! Ο Χίτλερ είναι αρνάκι μπροστά στον Λεοπόλδο…
2) Στις αρχές του 1940, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι οι εργοδότες δεν μπορούν να αναγκάζουν τους εργαζόμενους να παραμείνουν στις θέσεις εργασίας τους, ούτε να τους τιμωρήσουν επειδή έφυγαν.
3) Με την «πρόοδο» του πολιτισμού μας έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται ο όρος «δουλεία» και αντικαθίσταται από τον πολιτικά ορθό (και απόλυτα παραπλανητικό) όρο «καταναγκαστική εργασία», σύμφωνα μάλιστα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας η «καταναγκαστική εργασία» μπορεί να επισημανθεί από ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ από τις παρακάτω ιδιότητές της, ενώ όταν ισχύουν περισσότερες θα πρέπει να υπάρξει διεθνής δράση. Σε παρένθεση και με κόκκινο χρώμα είναι αυτό που συμβαίνει όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου.
1) Απειλές για σωματική βλάβη. (απειλούμαστε συνεχώς με πτώχευση και πείνα)
2) Πραγματική σωματική βλάβη. (ο φόβος, το άγχος και η εντεινόμενη φτώχεια είναι μία πολύ σκληρή μορφή ψυχο-σωματικής βίας)
3) Περιορισμός του «εργαζόμενου» στον χώρο εργασίας ή σε μια περιορισμένη περιοχή. (μας απειλούν με έξοδο από την Σένγκεν για προβλήματα που δημιούργησε η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι πολυεθνικές με την πολιτική τους)
4) Δουλεία λόγω χρέους, όπου ο εργαζόμενος εργάζεται για να εξοφλήσει ένα χρέος ή δάνειο, και δεν πληρώνεται για τις υπηρεσίες του. Ο εργοδότης συνήθως παρέχει φαγητό και διαμονή σε τέτοιες διογκωμένες τιμές και έτσι ο εργαζόμενος δεν μπορεί να ξεφύγει από το χρέος. (το ελληνικό χρέος δεν μικραίνει παρά την πενταετή λιτότητα, ενώ οι δανειστές απαιτούν όλο και περισσότερη υποβάθμιση της οικονομίας μας)
5) Παρακράτηση του μισθού ή υπερβολικές μειώσεις μισθών που παραβιάζουν προηγούμενες συμφωνίες. (αυξάνονται οι φόροι ακόμα και αναδρομικά, ενώ οι μισθοί και συντάξεις κόβονται επίσης αναδρομικά)
6) Παρακράτηση των διαβατηρίων και των δελτίων ταυτότητας, έτσι ώστε ο εργαζόμενος να μην μπορεί να φύγει, ή να αποδείξει την ταυτότητά του. (θεωρητικά μπορούμε να βγούμε όλοι από την Ελλάδα. Πρακτικά όμως μπορούν να ταξιδέψουν μόνο οι πλούσιοι και οι ικανότεροι νέοι που θα πάνε να δουλέψουν στο εξωτερικό σε συνθήκες σκλαβιάς και πάλι, αλλά τουλάχιστον ελαφρότερες από του Ελλαντιστάν)
7) Απειλή καταγγελίας στις αρμόδιες αρχές, όταν ο εργαζόμενος είναι παράνομος μετανάστης.
Σκεφτείτε τώρα κατά πόσον είσαστε δούλοι εσείς οι ίδιοι, κατά πόσο σας κοροϊδεύουν με τις ευχές για ένα καλύτερο αύριο και ποια πιθανότητα υπάρχει να «δείτε άσπρη μέρα» στο εγγύς ή και το απώτερο μέλλον.
Σκεφτείτε επίσης ποιος φταίει για όλα αυτά.
Κατά την γνώμη μου ο φταίχτης είναι η ανθρώπινη απληστία, η δίψα για όλο και περισσότερα πλούτη που δεν σβήνει ποτέ. Η απόρροια αυτής της απληστίας, η σκλαβιά είναι μια διεθνοποιημένη επικερδής επιχείρηση, με τζίρο 24 δισεκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο. Και για αυτό θα «ζει και θα βασιλεύει» αιώνια.
Κατά την γνώμη σας;