Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

6 Φεβρουαρίου 2016

Δημιουργία ή Εξέλιξη; (δεύτερο μέρος)

Ξέρετε ποιες είναι οι τρείς πιο επιθετικές, αδιάλλακτες και αναπτυσσόμενες θρησκείες σήμερα; Είναι οι μουσουλμάνοι, οι χορτοφάγοι και οι άθεοι.
1) Οι μουσουλμάνοι δεν χρειάζονται συστάσεις. Τα εγκλήματά τους είναι τρομερά, πολλά, και όλοι τα γνωρίζετε. Μεταχειρίζονται τις γυναίκες και τις κόρες τους χειρότερα από ότι τα σκυλιά τους και θέλουν να επιβάλλουν παντού τις δικές τους πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις.
2) Οι χορτοφάγοι είναι μία ιδιαίτερη τάξη «πολιτισμένων» ανθρώπων, απόλυτα πιστών στην «θρησκεία» τους. Θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από τους υπόλοιπους και αγαπώντας δήθεν την φύση και τα ζώα, βγάζουν πολύ μίσος και επιθετικότητα κατά εκείνων που δεν υιοθετούν τις απόψεις τους. Έχουν υιοθετήσει την εντελώς ανόητη θεωρία ότι με το να μην τρώνε κρέας θα μετατραπούν σε ανώτερους ανθρώπους. Καλύτερα θα έλεγα ότι με το να μην τρώνε κρέας ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ και ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ την πνευματική ανωτερότητά τους έναντι των μιαρών κρεατοφάγων.
Φίλοι χορτοφάγοι.
Αν αρκούσε η αποχή από το κρέας για να αναπτυχθεί ψυχικά ο άνθρωπος τότε η Ινδία δεν θα ήταν η ΕΠΙΓΕΙΑ ΚΟΛΑΣΗ που είναι σήμερα. Μετά από περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια χορτοφαγίας, στην Ινδία:
-επικρατεί απίστευτη ηθική σήψη, που φανερώνεται από την καταπίεση των γυναικών, τους συνεχείς βιασμούς, τα εκατομμύρια σκλάβους, τις τουλάχιστον 50.000 ανήλικες πόρνες τις αφιερωμένες στους ναούς (!!!!), το εμπόριο ανθρώπων, τις καταχρήσεις των κυβερνώντων και άλλα πολλά «των οποίων ουκ έστι αριθμός».
-υπάρχει απίστευτη μιζέρια καταπίεση για πάνω από 150 εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι οι ΜΙΑΡΟΙ (λόγω του ότι γεννήθηκαν χωρίς κάστα) άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν κοινωνικές επαφές με τους υπόλοιπους Ινδούς, δεν πληρώνονται για την δουλειά τους, δεν έχουν γιατρούς, τα παιδιά τους δεν πάνε σχολείο και ασχολούνται με βρώμικες εργασίες (τις οποίες οι «ευσεβείς και καθαροί» Ινδοί αποφεύγουν να κάνουν) όπως η αποκομιδή σκουπιδιών και ανθρώπινων κοπράνων, και το καθάρισμα των δρόμων από τις κοπριές των ζώων. Ενίοτε τους βάζουν να δουλεύουν αγγαρεία στα κοινοτικά χωράφια. Και όλα αυτά μόνο για να έχουν ένα πιάτο φαγητό. Και το καλύτερο; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ακόμα και στα παιδιά τους να κάνουν κάτι άλλο.
Οι παντελώς ηλίθιοι και χορτοφάγοι Ινδοί έχουν αυτοεγκλωβιστεί πεισματικά στον «νόμο της ανταπόδοσης» και δεν κάνουν τίποτε για να αλλάξει προς το καλύτερο οτιδήποτε πάει στραβά στην άθλια κοινωνία τους. Για όλα ευθύνονται το Κάρμα και το Ντάρμα και εκείνοι συνεχίζουν να τρώνε χόρτα, ελπίζοντας σε μία καλύτερη μελλοντική ζωή.
3) Οι άθεοι είναι μία άλλη ιδιαίτερη τάξη «πολιτισμένων» ανθρώπων, απόλυτα πιστών στην «θρησκεία» τους. Θεωρούν τον εαυτό τους πιο πολιτισμένο από τους θρησκευόμενους. Μπλέκουν σε έναν άχρηστο λαβύρινθο περιγραφών για το τι είναι (άθεοι, ή άπιστοι, ή άθρησκοι κλπ), κυρίως διαβάζοντας τον έναν ή τον άλλον σύγχρονο φιλόσοφο.
Κάνουν το σοβαρό λάθος να αποδίδουν τα ανθρώπινα εγκλήματα στην θρησκεία και κατ’ επέκτασιν απορρίπτουν την ύπαρξη του θεού. Τίποτε πιο ανόητο από αυτό. Είναι σαν να κατηγορούν εκείνον που κατασκευάζει μαχαίρια ότι είναι υπεύθυνος για το ότι κάποιοι άνθρωποι κάνουν φόνους με αυτά.
Ο διαστρεβλωμένος και φρικτός ψυχισμός μας είναι ικανός για τα χειρότερα εγκλήματα, ενώ ο διαστρεβλωμένος και φρικτός νους μας τα δικαιολογεί με τον καλύτερο τρόπο, όποιο και αν είναι το χρώμα, η θρησκεία, η φυλή και η γλώσσα μας.
Οι άθεοι προσπαθώντας να διαδώσουν την «θρησκεία» τους και να «εκπολιτίσουν» τους ανθρώπους επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο. Καταστρέφουν το μοναδικό φράγμα που κρατάει τις ανθρώπινες μάζες από το να ζωοποιηθούν τελείως. Έτσι βοηθούν να αναπτυχθεί ακριβώς αυτό που προσπαθούν να αποτρέψουν: η όλο και μεγαλύτερη επικράτηση της βίας και των πολέμων. Το φράγμα αυτό δεν είναι άλλο από τον «φόβο της μελλοντικής τιμωρίας». 
Προφανώς είναι προτιμότερος αυτός από το να αφήσεις έναν άνθρωπο (και τον τεράστιο εγωισμό του) χωρίς κάποιο «ηθικό φρένο».
Τι γίνεται όμως με το δίλλημα Δημιουργία ή Εξέλιξη; Η συνέχεια στο τρίτο μέρος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου