Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

30 Οκτωβρίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ)

Κοίταζα τον σωρό από πέτρες που κάποτε ήταν ο ναός της Ήρας στην Ολυμπία. Κάπου εκεί κοντά γινόταν και η τελετή της Αφής. Νοσταλγία με πλημμύρισε για μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί και που όλοι την εκμεταλλεύονται ασύστολα. Πάντα έτσι γίνεται: «Δρυός πεσούσης πάς ανήρ ξυλεύεται». Η χολυγουντιανή μας βλακεία με σκέπασε και με έπνιξε δένοντας έναν κόμπο αναγούλας και οργής στον λαιμό μου. Τράβηξα ένα νοερό ξίφος απειλώντας τους χαζοχαρούμενους επισκέπτες που συμπεριφέρονταν σαν να βρίσκονταν στο χωράφι του παππού τους. Ο ήλιος καλύφθηκε από ένα μαύρο νέφος και η ξαφνική δροσιά με έκανε να ανατριχιάσω. Σήκωσα ψηλά το σπαθί μου και φοβερίζοντας το σύννεφο κραύγασα την αρχαία ιαχή: «Αλαλά, Αλαλά, Αλαλά».
Με το ραχοκόκαλο ανατριχιασμένο άρχισα να χτυπώ τα πόδια μου σε έναν αυτοσχέδιο πολεμικό χορό. Ο αέρας γέμισε ανοιξιάτικα αρώματα και συνεπαρμένος έκλεισα τα μάτια.
Μία λάμψη φώτισε τα βαριά σύννεφα που κάλυπταν τον μεσημεριανό ουρανό. Ο ήχος του κεραυνού τράνταξε την γη τρομάζοντας τα παιδιά που είχαν μαζευτεί μαζί με τις μητέρες τους στους χαμηλούς λόφους γύρω από τον ναό για να παρακολουθήσουν από μακριά την Αφή της Ιερής Φλόγας. Οι θεατές στο στάδιο τυλίχτηκαν στους χιτώνες τους καθώς το αεράκι που φύσαγε δρόσισε υπερβολικά. Επικρατούσε ησυχία παρά το μεγάλο πλήθος που είχε μαζευτεί. Ξαφνικά ένα σιγανό μουρμουρητό έστρεψε την προσοχή προς την Στοά.
Οι Γυμνίτες οπλισμένοι με ασπίδες, δόρατα και περικεφαλαίες, έχοντας έναν μακρύ κόκκινο μανδύα κρεμασμένο στον ώμο, βγήκαν μέσα από την Στοά και παρατάχθηκαν σε δύο γραμμές δημιουργώντας μια τιμητική φρουρά στην είσοδο του σταδίου. Οι αξιότεροι νέοι των Ελληνίδων πόλεων, αδιάφοροι στο ασυνήθιστο για την εποχή κρύο, περίμεναν για να υποδεχτούν την Φλόγα.
-Ουαί, Ουαί, Ουαί.
Η κραυγή των Γυμνιτών σηματοδότησε την έναρξη της τελετής, προειδοποιώντας ότι ο χώρος ήταν για λίγο Άβατος. Ο ίδιος ο Φοίβος Απόλλων (ο καταστροφέας του Δράκοντα) θα πατούσε στην γη. Τύμπανα άρχισαν να χτυπούν πίσω από τον λοφίσκο.
Γύρω στην Εστία ένα κύκλος από γέρους παλαίμαχους, αρματωμένους με βαριές μπρούτζινες πανοπλίες, με χοντρά λουριά από βοδινό δέρμα να συγκρατούν τα μεταλλικά μέρη, οπλισμένοι με ξίφη και δόρατα προτεταμένα προς τα έξω επιθεωρούσε την γύρω περιοχή. Όλοι είχαν στραμμένη την πλάτη στον βωμό με το χάλκινο κάτοπτρο. Ο αρχηγός κάρφωσε το ακόντιό του στο έδαφος και τράβηξε το σπαθί του. Τότε σύσσωμη η φρουρά φώναξε:
-Εκάς οι βέβηλοι.
Η φοβερή απαγόρευση πλημμύρησε τον χώρο και έκανε τις καρδιές των ακροατών να ριγήσουν. Όλοι ήξεραν ότι οι φρουροί θα σκότωναν αδίστακτα οιονδήποτε ασεβή τολμούσε να προσεγγίσει.
Η σιγή, νεκρική, απλώθηκε παντού…
Εκείνη την στιγμή η Γηραιά Πρωθιέρεια βγήκε από τον Ναό της Θεάς Μητέρας.
Πλησίασε στο κάτοπτρο περιστοιχιζόμενη από τις Παρθένες Ιέρειες της Ήρας. Γονάτισε στο δεξί γόνατο και σηκώνοντας τα χέρια ψηλά κάλεσε τον Φωτοδότη να ανάψει την Δάδα. Έσκυψε και παίρνοντας το κλωνάρι της ελιάς που στην άκρη του είχε στερεωμένο ένα κομμάτι ίσκα, το τοποθέτησε στο κέντρο του γυαλιστερού κάτοπτρου.
Η ανυπομονησία ξεχείλισε από τις καρδιές του πλήθους. Φούσκωσε και τράνεψε και πλημμυρώντας τους λόφους κάλυψε τα δέντρα και σηκώθηκε μέχρι τον ουρανό.
Τότε, σαν από θαύμα, τα σύννεφα έσκισαν στα δύο αφήνοντας μια μεγάλη ρωγμή. Ο φωτεινός δίσκος του ηλίου φάνηκε χαρίζοντας καυτό φως στην πεδιάδα. Οι ακτίνες κατέβηκαν γοργές και έλαμψαν μέσα στο χάλκινο κοίλωμα που, τα πολύ παλιά χρόνια, είχαν κατεργαστεί οι καλύτεροι μεταλλουργοί, καθορισμένοι με χρησμό από το Μαντείο των Δελφών.
Με την καρδιά γεμάτη ευλάβεια οι Φρουροί, οι Γυμνίτες και τα πλήθη περίμεναν την αφή της Δάδας από τον Θεό. Όλοι γνώριζαν ότι οι ακτίνες συγκεντρωμένες από το κάτοπτρο μπορούσαν να κάνουν αυτή την δουλειά χωρίς την παρέμβαση κανενός θεού, αλλά όμως, όλοι προτιμούσαν να δουν, στο πεζό αυτό γεγονός, την θαυματουργή παρέμβαση του Φοίβου.
Η Δάδα έτριξε, κάπνισε και η φλόγα έλαμψε ζωηρή στο μεσημεριάτικο φως.
Οι Ιέρειες και οι Φρουροί περικύκλωσαν την Γηραιά Δαδούχο και όλοι μαζί κίνησαν για την στοά που έφερνε στο στάδιο. Τα βαριά χτυπήματα των ποδιών της φρουράς ακούγονταν να δονούν ρυθμικά μέσα στην σιωπή του σταδίου.
Με την έξοδο της Πρωθιέρειας από την στοά οι Γυμνίτες έριξαν τα όπλα τους στον διάδρομο, σκεπάστηκαν με τους άλικους μανδύες τους και γονάτισαν μπροστά στο φως του θεού.
Η ιερή φωτιά πέρασε πάνω από τα αστραφτερά όπλα, δείχνοντας τον ειρηνικό της χαρακτήρα, και η Δαδούχος την βύθισε στον βωμό του Δία που βρισκόταν σε περίοπτη θέση στο στάδιο. Φλόγες ξεπήδησαν μέσα από τα φρύγανα και άπλωσαν ζωηρά στα ξύλα της ελιάς που βρίσκονταν επάνω.
Τότε ξαφνικά από τα γειτονικά δέντρα ξεχύθηκε ένα σμήνος ανθρώπων με λευκούς χιτώνες. Σείστρα, σάλπιγγες, φωνές, κύμβαλα, σύριγγες και άσκαυλοι δημιούργησαν για λίγο ένα μικρό πανδαιμόνιο. Έπειτα οι ήχοι καταλάγιασαν σε έναν ρυθμικό παιάνα και οι Γυμνίτες, αρπάζοντας τα όπλα τους άρχισαν έναν αργό πυρρίχιο γύρω στον βωμό.

Το χαλικάκι κάρφωσε με δύναμη την φτέρνα μου, έτσι όπως χώθηκε μέσα στο σανδάλι. Ο σουβλερός πόνος με έκανε να ανοίξω τα μάτια. Κούνησα το πόδι δεξιά αριστερά, κοιτώντας με μίσος το χαλίκι, που πετάχτηκε αδιάφορο, και στολίζοντάς το με διάφορα κοσμητικά επίθετα.
Αλλά αυτή είναι η κατάσταση του ύπνου μας. Αρκούσε ένα χαλίκι για να λειτουργήσει ο νόμος
της βαρύτητας και να συντριβώ, ψυχή τε και σώματι, στην ζοφερή πραγματικότητα. Δάκρυσα λίγο.  
Λόγω του πόνου στην φτέρνα.

ΕΕ και Νέα Τάξη

Σήμερα έπεσα επάνω σε ένα βιβλίο γραμμένο το 1989.
Η συγγραφέας αναλύει τα γεγονότα της έλευσης του Αντίχριστου όπως εμφανίζονται στα κείμενα της Αγίας Γραφής.
Κάνει την ανάλυσή της μέσα με την απλοϊκή ματιά του απλοϊκού χριστιανού που πιστεύει το απλοϊκό παραμύθι που μαθαίνουμε στο σχολείο: του καλού ισραηλιτικού λαού που στα καλά καθούμενα τον εξέλεξε ο θεός σαν «λαό του», τον κακό Αντίχριστο και την τελική επικράτηση του θεού.
Παρ’ όλα αυτά η παροιμία λέει ότι «από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Και «από απλοϊκό» θα συμπλήρωνα εγώ.
Διαβάστε παρακάτω τα όχι απλοϊκά συμπεράσματα, της κατά τα άλλα απλοϊκής και αθώας ανάλυσης της απλοϊκής συγγραφέως (ή απλοϊκιάς συγγραφικίνας στην νεοελληνική τραγωδία).
Τα συμπεράσματα δικά σας…

«Θα αναρωτηθεί ίσως κανείς πως είναι δυνατόν ο κυβερνήτης ενός έθνους να εγκαταλείψει τα συμφέροντά του και την δόξα του και να παραχωρήσει τα ηνία της διακυβερνήσεως της χώρας του σε άτομο το όποιο ούτε καν την ίδια εθνικότητα δεν θα έχει με αυτόν; 
Σε παλαιότερες εποχές κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο. 
Στην εποχή μας όλα πλέον είναι πιθανά, αν αναλογιστούμε και την τεράστια οικονομική και πολιτικό-στρατιωτική δύναμη την όποια έχει αποκτήσει ο διεθνής Σιωνισμός. Κατά πάσαν πιθανότητα θα προκαλέσουν τέτοια αναστάτωση, σύγχυση και θλίψη στον κόσμο, ώστε οι λαοί να πέσουν στην παγίδα ότι με μια παγκόσμια κυβέρνηση θα έρθει ή πολυπόθητη ειρήνη στην γη.
Σύμφωνα με τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, όταν ο Βασιλεύς ημών, ο Βασιλεύς του Ισραήλ, θα φορέσει στο πανίερο και πάνσοφο κεφάλι του το στέμμα που θα του προσφέρει η Ευρώπη, τότε θα γίνει Πατριάρχης όλης της Οικουμένης (βλέπε το τέλος του 15ου κεφαλαίου των Πρωτοκόλλων).
Τα παραπάνω είναι πολύ διαφωτιστικά και μας οδηγούν στην σκέψη πως έτσι εξηγείται ή τόση σπουδή να δημιουργηθεί μια ενωμένη Ευρώπη σαν τρίτη υπερδύναμη στον κόσμο.
Αν δεν γίνει η ένωση, ασφαλώς θα είναι αδύνατο να συμφωνήσουν τα κράτη της όλα μαζί για την ανακήρυξη του βασιλιά του Ισραήλ. Η δημιουργία λοιπόν της Ε.Ο.Κ. πρέπει να είναι έργο κυρίως του διεθνούς Σιωνισμού».

29 Οκτωβρίου 2016

Ποσότητα αλλά όχι ποιότητα

Ζούμε στον καιρό της αφθονίας. Στην αγορά βρίσκετε ότι θέλετε και σε όποια ποσότητα θέλετε, σε αντίθεση με παλαιότερες εποχές όπου τα πράγματα ήταν ελάχιστα.
Μόνο ένα πράγμα δεν μπορείτε να βρείτε: ΠΟΙΟΤΗΤΑ.

23 Οκτωβρίου 2016

Γνωμικά

Ο ανόητος χαίρεται όταν ικανοποιούνται οι επιθυμίες του. Ο σοφός χαίρεται ούτως ή άλλως.
Ο λόγος είναι ότι δεν είναι ένα με τις επιθυμίες του. Ο σοφός γνωρίζει ότι είναι χωρισμένος στα δύο. Στον ανώτερο και στον κατώτερο. Ο κατώτερος είναι ο «επιθυμών εαυτός» που θέλει μόνο να ικανοποιούνται οι επιθυμίες του. Ο ανώτερος είναι διαρκής, έξω από επιθυμίες και ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα. Ο σοφός προτιμάει να προσπαθεί να αναπτύσσει τον ανώτερο εαυτό του.
Και αυτή η προσπάθεια από μόνη της είναι πηγή ευχαρίστησης. Ούτως ή άλλως.

Το περίεργο διαδίκτυο

Κάνοντας μεταφράσεις είμαι αναγκασμένος να ψάχνω αρκετά στο διαδίκτυο για να βρίσκω διάφορες λεπτομέρειες. Και μου έχει συμβεί μερικές φορές το εξής περίεργο.
Αριστερά στην εικόνα βλέπετε την αναζήτηση. Μία από όλες τις διευθύνσεις μου έβγαλε το αποτέλεσμα που βλέπετε στην δεξιά μεριά! Δηλαδή όχι αυτό ακριβώς, γιατί φρόντισα να βρω μία σεμνή σελίδα για να βάλω στην εικόνα…
Και πάλι καλά, γιατί κάποτε ένα τέτοιο σάιτ μου είχε κλειδώσει τον υπολογιστή. Άνοιγε στην οθόνη μία τσοντο-φωτογραφία, με την ειδοποίηση ότι είχα κολλήσει ιό και απαιτούσε να αγοράσω κάποιο πρόγραμμα για να τον καθαρίσει!
Επειδή αυτά τα προγράμματα κλέβουν διευθύνσεις, δεν είναι απίθανο να έχουν στείλει «εκ μέρους μου» πρόσκληση σε όσους έχω στο email μου, για να μπουν και να κάνουν οφθαλμόλουτρο!
ΦΥΣΙΚΑ, αν έχει συμβεί αυτό, αγνοήστε την «πρόσκλησή» μου. Δεν πρόκειται να με πειράξει…

22 Οκτωβρίου 2016

Δυτικός πολιτισμός και παγκοσμιοποίηση

Όλο και περισσότερο, σε όλες τις χώρες του κόσμου, οι άνθρωποι αρχίζουν να μοιάζουν μεταξύ τους.
Αν μπείτε σε ένα Γκούντις στην Βραζιλία και ένα στην Ελλάδα, η μόνη διαφορά θα είναι στην γλώσσα των επιγραφών. Όλα τα άλλα (μουσική, ντύσιμο, συμπεριφορά, κινητά) θα είναι ολόιδια.
Αυτό βασικά δεν είναι πρόβλημα, αφού πάντοτε οι άνθρωποι αντάλλασσαν συνήθειες και ντυσίματα.
Το πρόβλημα είναι ότι αργά αλλά σταθερά επικρατεί μία δυτική κακογουστιά, που δεν έχει σχέση ούτε με χρήματα αλλά ούτε και μορφωτικό επίπεδο. Πρόκειται απλά για κακογουστιά που διαδίδεται και κυριαρχεί βασισμένη στην βλακώδη και ΕΓΩΙΚΗ ανάγκη των ανθρώπων να ξεχωρίζουν.
Προσέξτε γύρω σας και θα δείτε. Νέοι (αλλά και κάποιοι γέροι που το παίζουν νεολαία) κυκλοφοράνε σαν μουσουλμάνοι με ξυρισμένο κεφάλι, παπαδίστικα γένια, με κοτσιδάκια, «φωλίτσες», ράστα, μωβ, πράσινα και μπλε μαλλιά, πανάσχημα φορέματα, βλακώδη τατουάζ και καρφιά στο πρόσωπο.
Αλλά και πάλι συγκρίνοντας την εικόνα αυτή με τις παρακάτω φωτογραφίες είναι σαν να ζούμε σε παράδεισο καλαισθησίας.
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε πολυκατάστημα στον Καναδά. Εκεί έχουν να δουν πόλεμο πάνω από έναν αιώνα, ζουν πλουσιοπάροχα απομυζώντας χώρες ηλιθίων σαν και εμάς, και τους έχουν επιβληθεί (και τις έχουν αποδεχθεί) οι πολυπολιτισμικές μπαρούφες εδώ και πολλές δεκαετίες, ώστε όλοι είναι ανεκτικοί στην «διαφορετικότητα».
Όμως μην ανησυχείτε. Ο δυτικός πολιτισμός έρχεται και στο τέλος θα εκπολιτιστούμε πλήρως.







16 Οκτωβρίου 2016

Γνωμικά

Υπάρχει μια παλιά έκφραση που λέει «το να δεις σημαίνει να πιστέψεις».
Αλλά είναι πιο ακριβές να πούμε ότι «το να πιστεύεις σημαίνει να βλέπεις».
Δηλαδή, έχετε την τάση να βλέπετε εκείνο που πιστεύετε ότι θα δείτε.
Αυτό σας κάνει να έχετε εμπειρία αυτού που περιμένετε.

Τα παραπάνω τα είπε ο Dr. Carl Sorensen, που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford. Ξέρουν πολλά εκεί, και καμιά φορά τους ξεφεύγει και τα λένε.
Αυτά τα λόγια περιγράφουν πολύ καλά αυτό που προσπαθώ να «διαφημίσω»: είναι το γεγονός ότι κοιμόμαστε κυριολεκτικά όρθιοι.
Δεν αντιλαμβανόμαστε το ακριβές περιβάλλον μας, αλλά μόνο εκείνο που νομίζουμε σαν αληθινό.
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται ποτέ να σας επιστήσει την προσοχή σας επάνω σε αυτό το γεγονός. Αντιθέτως θα σας μαθαίνουν ότι είσαστε απόλυτα ξύπνιοι και απόλυτοι κύριοι της τύχης σας.
Τίποτε δεν είναι πιο μακριά από την αλήθεια από αυτό.
Και αν κάποιοι (συνήθως από «σχολές απελευθέρωσης» ινδικού τύπου) σας πουν ότι κοιμόσαστε θα πουν επίσης ότι αυτό δεν είναι σημαντικό και ότι αρκεί να ασχολείστε με κάποιες τελετουργίες ή να πιστεύετε ότι με τον χρόνο θα αλλάξουν όλα.
Την ίδια διαδικασία χρησιμοποιεί επιμελώς το Σύστημα. Σας κρατάει κοιμισμένους, φοβισμένους, απογοητευμένους και ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΥΣ με την θαυμαστή τεχνολογία του.
Βλέπετε δεν είναι εύκολο να πιστέψετε ότι κοιμάστε πραγματικά όρθιοι. Δεν είναι εύκολο να καταλάβετε ότι ενώ μιλάτε, τρώτε, δουλεύετε κλπ ταυτόχρονα κοιμόσαστε βαθιά ονειρευόμενοι.
Και ούτε περιμένω ότι θα το κάνετε. Ακόμα προσπαθώ να χωνέψω πως συμβαίνει αυτό.
Ακόμα και εμένα μου φαίνεται απίστευτο.

8 Οκτωβρίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ)

Ένα τρομερό «γγγρρρρρρ» συνοδευμένο με κάτι σαν ξερόβηχα ακούστηκε πίσω μου. Έντονη ζέστη με χτύπησε στον σβέρκο. Μια κοκκινωπή λάμψη έφεξε λίγο κάνοντας σκιές τριγύρω.
Έκπληκτος, έχοντας αφαιρεθεί κοιτώντας έναν ψωραλέο σκύλο, γύρισα να δω την πηγή αυτής της αναστάτωσης. Δεν πίστευα στα μάτια μου καθώς αντίκρισα έναν δράκο να εκπνέει φλόγες. Επιφυλακτικός για την διανοητική μου κατάσταση έριξα μια ματιά γύρω. Το περιβάλλον δεν είχε αλλάξει. Υπήρχαν τα ίδια σπίτια και δέντρα. Όμως το φως ήταν μουντό κόκκινο και δεν υπήρχαν πουθενά άνθρωποι.
Ο δράκος, φολιδωτός, με μεγάλες τρίγωνες πλάκες να προστατεύουν την ράχη του, λοξοπάτησε το αριστερό του πόδι και γύρισε προς το μέρος μου. Οι γυαλιστερές και γαμψές άκρες των δαχτύλων του, ατσάλινα βελόνια, χώνονταν στο χώμα και χάραζαν τις πέτρες τρίζοντας απαίσια.
-Υπάρχουν τρεις κόσμοι, είπε κοιτώντας με. Ο Μέσα Κόσμος, ο Έξω Κόσμος και ο Πάνω Κόσμος. Περιδιαβαίνω στον Μέσα Κόσμο, προσπαθώντας να ισορροπήσω στον Έξω, για να μπορέσω κάποτε να επισκεφτώ τον Επάνω. Και πρέπει να δείχνω και τους τρεις σε όποιον βρίσκω μπροστά μου. Μην ανησυχείς λοιπόν. Δεν τρώγω συνηθισμένα πράγματα και εσύ δεν συμπεριλαμβάνεσαι στο καθημερινό διαιτολόγιό μου.
Τα μάτια του, ανθρώπινα στην ευφυΐα, ερπετού στην όψη και το χρώμα, αεικίνητα και φλογερά ερευνούσαν ασταμάτητα τα πάντα. Με μια αστραπιαία κίνηση άρπαξε μέσα από κάποιο θάμνο έναν μικρό (για αυτόν) Μινώταυρο που κρυβόταν ακίνητος. Εκείνος ούρλιαζε τρομοκρατημένος και τον χτύπαγε με μια πέτρα που κρατούσε στο χέρι του. Τα δυνατά σαγόνια έκλεισαν γύρω στο τριχωτό σώμα του συνθλίβοντάς τον.
Τα ανατριχιαστικά σπασίματα με πάγωσαν.
Αναγούλιασα από την μυρωδιά του αίματος καθώς τα κομμάτια του άψυχου σώματος σπέρνονταν γύρω.
Ο δράκος έφτυσε ένα σπασμένο δόντι και με ξανακοίταξε.
-Αυτός είναι ο Μέσα Κόσμος. Γεμάτος θηρία και τέρατα. Προκαλούν ανισορροπία στον Έξω Κόσμο. Φράζουν την πόρτα για τον Πάνω Κόσμο. Διαλύουν τον Μέσα. Προκαλούν άπειρο πόνο. Τρέφονται και μεγαλώνουν με πόνο. Και πολλαπλασιάζονται πνίγοντας τα πάντα σαν την αγριάδα στο χωράφι. Και εγώ τρέχω καθημερινά μασώντας και ξαναμασώντας τα απαίσια σώματα με την πικρή γεύση, μέχρι που να καθαρίσω τον Μέσα Κόσμο (μου).
Οι πληγές είναι ένα καθημερινό φαινόμενο. Η ξεκούραση άγνωστη. Δεν μπορώ να σταματήσω στιγμή. Δεν μπορώ να λυπηθώ τίποτα. Δεν μπορώ να συγχωρήσω κανέναν. Τα λάθη των άλλων είναι καταδικαστέα σαν να τα έχω κάνει εγώ. Γιατί αν δεν ήμουν εγώ τα λάθη τους δεν θα υπήρχαν.
Τώρα θα σου δείξω τον Έξω Κόσμο.
Μούγκρισε και ο ουρανός έγινε γαλανός και ο δράκος εξαφανίστηκε. Κόσμος κυκλοφορούσε γύρω. Κάποιος περαστικός κλώτσησε τον σκύλο που ούρλιαξε παραπονιάρικα. Τα πάντα έμοιαζαν φυσιολογικά εκτός από τον σκύλο που ήρθε μπροστά μου και μου μίλησε.
-Ο Έξω Κόσμος είναι εξίσου δύσκολος. Ούτε εδώ υπάρχει ξεκούραση. Τα όντα του Μέσα Κόσμου εκδηλώνονται και εδώ προκαλώντας με. Τα όρια των δύο κόσμων συγχέονται και ο κίνδυνος είναι διαρκής. Τα πάντα μπορούν να ανατραπούν σε μία στιγμή. Γι’ αυτό πρέπει να είμαι ταπεινός. Πρέπει να υποχωρώ και να υπομένω συνέχεια ακόμη και αν νοιώθω ότι αδικούμαι. Ο δρόμος για τον Πάνω Κόσμο είναι φτιαγμένος με πέτρες Υπομονής και με λάσπη Ταπείνωσης. Και φτιάχνεται τόσο δύσκολα…
Όμως καμιά φορά βλέπω από μια μικρή χαραμάδα τον Επάνω Κόσμο. Τότε παίρνω θάρρος και συνεχίζω το κυνήγι.
Ο σκύλος κούνησε την ουρά του. Το περιβάλλον εξαφανίστηκε μέσα σε μία έκρηξη γαλάζιου φωτός. Για μια στιγμή αισθάνθηκα τον ίλιγγο του ύψους καθώς το χώμα δεν στήριζε πια τα πόδια μου. Έπειτα εξαφανίστηκα και εγώ και δεν υπήρχε τίποτε. Μόνο το γαλάζιο χάος. Η φωνή του δράκου ακούστηκε βαθιά και χωρίς αντίλαλο.
-Αυτός είναι ο Πάνω Κόσμος. Ο κόσμος της Ανυπαρξίας. Σε αυτή την κατάσταση δεν θέλεις τίποτε, δεν χρειάζεσαι τίποτε, δεν δεσμεύεσαι από τίποτε. Πανευτυχής, δεν υπάρχεις. Ακίνητος, διαπερνάς τα πάντα. Μοναδικός, είσαι όλα τα πράγματα. Και υπακούς στον Μοναδικό Νόμο.
Το γαλάζιο χάθηκε ενώ όλα φάνηκε να υλοποιούνται ξαφνικά.
Ένας περαστικός κυνήγησε τον σκύλο που άρχισε να τρέχει με την ουρά στα σκέλια.
Και τον λυπήθηκα πιο πολύ από τον σκύλο.

Βελτιώστε τα φις στο σπίτι σας

Το ηλεκτρικό ρεύμα μας διευκολύνει την ζωή, το ίδιο και οι ηλεκτρικές συσκευές.
Όμως μερικά φις στις συσκευές αυτές μας κάνουν την ζωή δύσκολη.
Απαλλαγείτε από αυτά εύκολα.


Πάει και η ΔΕΗ

Πριν δεκαετίες, η σοσιαληστρική κυβέρνηση του Πασοκ έκοψε την ΔΕΗ σε τρία κομμάτια.
Σκοπός ήταν η εκ των άνωθεν επιβεβλημένη «τόνωση της οικονομίας μέσω του ανταγωνισμού». (αυτό είναι το μικρότερο πολιτικό ανέκδοτο).
Σήμερα μία άλλη σοσιαληστρική κυβέρνηση, ενεργοποιεί έναν νόμο ταφόπλακα της ΔΕΗ.
Η εταιρεία είναι αναγκασμένη να πουλάει το ρεύμα της στους «νέους παρόχους», ώστε να φτάσουν να έχουν σχεδόν την μισή κατανάλωση στην τσέπη τους.
Και επειδή τα πράγματα λειτουργούν ΠΑΝΤΟΤΕ με τον γνωστό τρόπο, είτε η ΔΕΗ θα τους πουλάει το ρεύμα κάτω του κόστους είτε δεν θα την πληρώνουν. Και φυσικά την νύφη θα την πληρώνετε εσείς με συνεχείς αυξήσεις.
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ότι σε μερικά χρόνια η ΔΕΗ θα έχει «ξαφνικά» οικονομικό πρόβλημα.
Φυσικά δεν θα σας πουν ότι την λήστεψαν οι νέοι πάροχοι ή οι μεγαλοεταιρείες που συστηματικά δεν πληρώνουν το ρεύμα που καταναλώνουν.
Για όλα θα φταίνε οι υψηλόμισθοι υπάλληλοι, που τεμπελιάζουν και δεν δουλεύουν.
Και τα παπαγαλάκια των κομμάτων θα οδύρονται «με τις επιλογές της κυβέρνησης» και όλοι μαζί θα πουλήσουν την ΔΕΗ στους νέους πάροχους.
Βλέπετε είναι φτηνότερο να φαλιρίσεις μία γιγαντιαία εθνική επιχείρηση, φτιαγμένη με τα χρήματα του ελληνικού λαού, και να την πουλήσεις κοψοχρονιά, από το να φτιάξουν οι «νέοι πάροχοι» ανταγωνιστικές μονάδες παραγωγής ρεύματος, πληρώνοντας δισεκατομμύρια.
Αλλά ποιός έχασε τον «υγιή ανταγωνισμό» για να τον βρει η καπιταλιστική ΕΕ «των λαών»;

2 Οκτωβρίου 2016

Κοροϊδάρες ψηφοφόροι

Εδώ και καιρό κατακρίνοντας κατά διαστήματα το πολιτικό σύστημα σας αποκαλώ συλλήβδην πρόβατα-ψηφοφόρους ή κορόιδα ψηφοφόρους. Υποθέτω ότι κάποιοι θα προσβάλλονται από αυτό, έστω και αν δεν αντιδρούν.
Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, σήμερα να ανεβάσω τον πήχη της προσβολής και να σας πω κοροϊδάρες ψηφοφόρους.
Πριν από όλα πρέπει να πω ότι δεν πιστεύω ότι οποιοδήποτε κόμμα, οποιασδήποτε ιδεολογίας, με οποιοδήποτε πρόσωπο και αν εμφανίζεται, οποιεσδήποτε προσωπικότητες και αν έχει στα ψηφοδέλτιά του, οποιοδήποτε και αν είναι το θα, θα, θα στην προεκλογική του εκστρατεία, δεν πρόκειται ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ να λύσει το πρόβλημά σας.
Έτσι τζάμπα τρέχετε αγεληδόν πότε στο ένα κόμμα και πότε στο άλλο επειδή οι προηγούμενοι απλά σας κορόιδεψαν κατάμουτρα.
Το Σύστημα έχει φροντίσει να πιάσει όλα τα πόστα και να κινεί όλα τα νήματα, προβλέποντας και χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε γεγονός προς όφελός του.
Και επειδή εσείς ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να το καταλάβετε αυτό, για αυτό εγώ σας λέω κορόιδα ψηφοφόρους.
Ορίστε ένα τελευταίο στοιχείο:
Η Αντιγόνη Λυμπεράκη «αγωνίζεται» πολιτικά με το Ποτάμι. Επίσης είναι πρώτη ξαδέλφη της Ντόρας Μπακογιάννη.
Κάποια στιγμή στο «Κοινωνία ώρα μέγκα» δήλωσε (με δικά μου λόγια):
«Δεν χάλασε ο κόσμος αν χάσουν κάποιοι τα σπίτια τους για να σωθεί η χώρα. Υπάρχει η δυνατότητα αργότερα να έχουν αντισταθμιστικά οφέλη!!!».
Σε λίγο θα πάτε και θα ψηφίσετε μπουλουκηδόν την ΝΔ για να σας λύσει τα προβλήματα που δεν έλυσε ο Συριζα. Και η Λυμπεράκη θα χτυπιέται και θα οδύρεται επειδή η ΝΔ θα σας κόβει και άλλα ή θα σας παίρνει τα σπίτια και τα χωράφια σας.
Και μετά θα πάτε να ψηφίσετε μπουλουκηδόν το Ποτάμι για να σας λύσει αυτό τα προβλήματα που δεν έλυσε η ΝΔ. Και η Ντόρα θα χτυπιέται και θα οδύρεται με την πολιτική που ασκεί το Ποτάμι.
Και μετά θα πάτε να ψηφίσετε μπουλουκηδόν το…
Να γιατί δικαιούμαι να σας λέω κοροϊδάρες ψηφοφόρους!

Γνωμικά

Τα λουλούδια του αύριο κρύβονται μέσα στους σπόρους του σήμερα.

Πρόκειται για μία πολύ καλή και ποιητική περιγραφή του νόμου της Ανταπόδοσης: του Κάρμα και του Ντάρμα.
Θα μπορούσα να συμπληρώσω: Τα βάσανα του αύριο κρύβονται μέσα στις πράξεις του σήμερα.
Θέλετε ένα παράδειγμα;
Αν καπνίζετε κάποια στιγμή θα πάθετε καρκίνο του πνεύμονα. Τον φυτεύετε σήμερα και αυτός «ανθίζει» αύριο.
Έτσι, μην παραπονιόσαστε για τα σημερινά σας βάσανα. Εσείς οι ίδιοι τα επιδιώξατε και τα προκαλέσατε με τις πράξεις σας.
Το πρόβλημα γενικά δεν είναι τα βάσανα που έχετε σήμερα, αλλά τα λάθη που κάνετε σήμερα.
Τα σημερινά βάσανα κάποια στιγμή θα περάσουν, αν βέβαια ο λάθος σπόρος δεν είναι τεράστιος.
Αλλά γιατί να επιμένετε να φυτεύετε καινούρια βάσανα στον κήπο σας;
Δεν αξίζει τον κόπο να μάθετε να σταματήσετε αυτήν την επιζήμια συνήθεια;
Σκεφτείτε το λίγο…

1 Οκτωβρίου 2016

Η αρχαία μπαταρία (της Βαγδάτης)

Το 1938, ο Γερμανός αρχαιολόγος Wilhelm Konig, ανακάλυψε στο Ιράκ την περίφημη «Μπαταρία της Βαγδάτης». Η «μπαταρία» αποτελείται από ένα πήλινο βάζο, έναν χάλκινο κύλινδρο και μια σιδερένια ράβδο στερεωμένα όλα μαζί με πίσσα.
Φυσικά η κατεστημένη «επιστήμη» απέρριψε αμέσως την πιθανότητα να υπήρχε πριν χιλιάδες χρόνια μπαταρία.
Δυστυχώς για αυτούς η μπαταρία της Βαγδάτης δεν έχει πάει σχολείο και έτσι δεν ξέρει ότι δεν πρέπει να υπάρχει.
Στο βίντεο θα δείτε πόσο απλό είναι να κατασκευάσετε μία τέτοια μπαταρία.