Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

7 Φεβρουαρίου 2016

Κομουνιστικό ανέκδοτο

Τώρα που ο  ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, και θα σώσει την χώρα, και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, και θα καταπλήξουμε τον κόσμο και θα, και θα και θα πάψε βρε παραμυθά, θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο που κυκλοφόρησε πριν πολλά χρόνια
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πολιτικό μας σύστημα με μεγάλη άνεση. Αν δεν το ξέρετε, οτιδήποτε δεν μπορεί να το περάσει μία «δημοκρατική» δεξιά ή κεντρώα κυβέρνηση, αναλαμβάνει να το περάσει μία «δημοκρατική» αριστερή κυβέρνηση.
Το ανέκδοτο είναι από την εποχή που χτιζόταν «το Σπίτι του λαού» στον Περισσό:
Ερώτηση: πως χτίζεται το σπίτι του λαού;
Απάντηση: με λάσπη από τον Ριζοσπάστη και τούβλα από την ΚΝΕ.

Προφανώς αν είσαστε του ΚΚΕ δεν θα γελάσετε και πολύ.
Για αυτό με κάποιες αλλαγές το ανέκδοτο γίνεται:
Ερώτηση: πως χτίζεται το ελληνικό μέλλον;
Απάντηση: με λάσπη από τα ΜΜΕ και τούβλα από τους ψηφοφόρους.

Τώρα υποθέτω ότι θα γελάσουν περισσότεροι.
Ή θα κλάψουν...