Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

28 Μαΐου 2016

Για τους φοβιτσιάρηδες

Είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες.
Είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι έχουν κυριευθεί από τις αδυναμίες τους.
Είναι ΕΠΙΣΗΣ σίγουρο ότι υπάρχουν άνθρωποι που πολεμούν με τις επιθυμίες τους για να ελευθερωθούν.
Αυτοί οι άνθρωποι λέγονται Πολεμιστές!
Μπορεί να μην έχουν γαλόνια και δόξα, μπορεί να είναι τελείως άσημοι, αλλά το σίγουρο είναι ότι αξίζουν πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους «που ζουν κλεισμένοι στο μαντρί», φοβούμενοι και την σκιά τους, φοβούμενοι να σκεφθούν καν.
Παρακάτω θα διαβάσετε μερικά αποφθέγματα τέτοιων Πολεμιστών. Άλλα προέρχονται από αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους, άλλα από σύγχρονους συγγραφείς και άλλα από άγνωστους.
Όλα έχουν κάτι να σας διδάξουν σχετικά με τον θάνατο και τον φόβο, αρχής γενομένης από μία μουσουλμανική προσευχή:
Κύριε: Αν σε λατρεύω από φόβο για την κόλαση, ρίξε με σε αυτήν.
Αν σε λατρεύω από αγάπη για τον παράδεισο, αρνήσου μου τον παράδεισο.
Το φοβερό δεν είναι ο θάνατος, αλλά οι ζωές που ζουν οι άνθρωποι και αυτά που δεν ζουν μέχρι να έρθει ο θάνατος.
Ο φόβος ενός κακού, πολλές φορές μας οδηγεί σε άλλο χειρότερο.
Μόνο σε αυτούς που δεν φοβούνται να πεθάνουν, τους αξίζει να ζουν.
Θέλουμε την ειρήνη, την δίκαιη όμως ειρήνη. Επιζητούμε την ειρήνη, γιατί νομίζουμε πως μόνο αυτή φέρνει χαρά στους ανθρώπους, και όχι γιατί φοβόμαστε.
Δεν μπορώ να επιδοκιμάσω εκείνον που δεν υποβάλλει τους φόβους του στην δοκιμασία της λογικής.
Με τον φόβο δεν βοηθάς την κατάσταση.
Ο φόβος είναι μετά την υπεροψία ο μεγαλύτερος εχθρός.
Κράτα τους φόβους σου για τον εαυτό σου, αλλά μοίρασέ το κουράγιο σου με τους άλλους.
Το μόνο πράγμα που θα πρέπει να φοβόμαστε, είναι ο ίδιος ο φό¬βος.
Να φοβάσαι το τίποτα, ποτέ το λίγο.
Δεν με τρομάζει να πεθάνω. Θλίβομαι που θα πάψω να ζω. Και δεν είναι το ίδιο. Προσέξτε όλους εκείνους που έχουν πάψει να ζουν επειδή φοβούνται να πεθάνουν.
Μην φοβάσαι πριν δεις κι ας ακούς θόρυβο.
Το να φοβάται κανείς τον θάνατο είναι μεγάλος παραλογισμός, γιατί είναι για όλους μας αναπόφευκτος.
Μη φοβάσαι όταν προχωράς αργά. Να φοβάσαι όταν ακόμα στέ¬κε¬σαι.
Πρέπει να μάθουμε να μην φοβόμαστε. Όταν τελειώνει ο φόβος, τότε η ζωή φυλάει στον άνθρωπο πολλές ευχάριστες εκπλήξεις.
Δεν θα ήταν όμορφο να αποφασίσουμε να περάσουμε όλη μας την ζωή σαν ήρωες και πολεμιστές και όχι σαν φοβισμένοι τυφλοπό¬ντι¬κες;
Αυτός που φοβάται να πλησιάσει την κυψέλη δεν είναι άξιος της κερήθρας.
Εκείνου που γεννιέται είναι βέβαιος ο θάνατος. Εκείνου που πεθαίνει η γέννηση. Έτσι δεν πρέπει να λυπάσαι για κάτι το αναπόφευκτο.
Προτίμησε να πεθάνεις από κούραση και όχι από ανία
Όταν είσαι αετός και βλέπεις, πώς υπάρχουν ερπετά γύρω, δεν μπορείς να πεις «θα κόψω τα φτερά μου και θα γίνω ερπετό, για να ζω κι εγώ όπως ζουν τα ερπετά». Ο μαδημένος αετός δεν είναι ένα ερπετό. Είναι ένας μελλοθάνατος.
Οι άνθρωποι ζουν σαν να πρόκειται να μην πεθάνουν και πεθαίνουν σαν να μην έζησαν.
Να δημιουργείς σαν αθάνατος. Να ζεις σαν ετοιμοθάνα¬τος.
Εάν πεθάνεις πριν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις.
Όλοι είμαστε ετοιμοθάνατοι. Ο θάνατος δεν είναι παρά ο υπηρέ¬της της ζωής.
Πρέπει να είσαι σοφός για να πεθάνεις μία φορά. Οι πολλοί πεθαίνουν για μικροπράγματα κάθε μέρα.
Αφού γεννηθήκαμε, τελικά όλοι θα πεθάνουμε. Αλλά ο θάνατος του καθενός θα έχει διαφορετική αξία. Άλλος έχει την βαρύτητα ενός βουνού και άλλος ενός φτερού.
Λαός που βαδίζει προς το θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς την ζωή.
Διαβάστε και σκεφτείτε. Το να φοβάστε δεν είναι κακό. Όμως το να παγώνετε από τον φόβο και να περιμένετε μοιρολατρικά να έρθει κάποιος να σας σώσει δεν είναι μια έξυπνη δράση.
Επίσης το να χλευάζετε από φόβο αυτά τα πράγματα, προσποιούμενοι ότι δεν σας ενδιαφέρουν δεν είναι ούτε αυτό έξυπνη δράση.
Η παροιμία λέει «Πληροφορημένος, προστατευμένος».
Πληροφορηθείτε και προστατευθείτε. Αφήστε τον καναπέ και αρχίστε να ζείτε στην πραγματική ζωή και όχι στην ψεύτικη των χρηματιστηρίων και των φόρων.
Για σκεφτείτε: όταν πεθάνετε πού θα πάνε οι φόβοι και οι φροντίδες σας; Πού θα πάνε τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και οι περιουσίες;
Τι θα μείνει από όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου που σας έμαθαν ότι είναι η ζωή;
Για αυτό επειδή «γεννηθήκαμε με μία ανίατη ασθένεια: πρόκειται να πεθάνουμε», είναι περιττό να φοβάστε οτιδήποτε άλλο εκτός από ότι μπορεί να σκοτώσει την ψυχή σας.