Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

12 Μαΐου 2017

Ο ψήφος εμπιστοσύνης

Διάβασα ότι κάποιες εταιρείες έδωσαν «ψήφο εμπιστοσύνης» στην ελληνική οικονομία. Ορίστε μερικές και ο λόγος που μας «τίμησαν»:
H ισπανική πετρελαϊκή εταιρεία Repsol, με παρουσία σε 40 χώρες, που μπήκε (προφανώς σχεδόν τζάμπα) στα ελληνικά «οικόπεδα».
Η γερμανική Fraport, που νοίκιασε τα αεροδρόμιά μας με δάνειο που πήρε στο οποίο είμαστε εμείς οι εγγυητές!
Η αμερικανική Wyndham Hotel Group, με 8.000 ξενοδοχεία, και η επίσης αμερικανική Varde Partners, που δραστηριοποιείται στα ακίνητα και διαχειρίζεται 12 δισ. δολάρια, που θα αρχίσουν να παίρνουν ελληνικά φιλέτα για ένα κομμάτι ψωμί για να θησαυρίζουν από τα κοπάδια των τουριστών που θα έρχονται στο Ελλαδιστάν.
Τέλος, η Philip Morris, που θα επενδύσει 300 εκατομμύρια ευρώ, στο εργοστάσιο Παπαστράτος. Εκεί, οι σκλάβοι των 400 ευρώ μικτών (μεταξύ αυτών όλο και κάποιος έλληνας θα είναι) θα δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και θα κατεργάζονται τα φύλλα καπνού που θα έρχονται αφορολόγητα στο κινέζικο λιμάνι του Πειραιά, με καράβια ξένων εφοπλιστών που θα έχουν μαύρους για πλήρωμα, και μετά θα μοσχοπουλιούνται στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, με όλο το χρήμα να ρέει στις αμερικανικές τσέπες, ενώ ο Τσίπρας (και όποιος τον διαδεχθεί βέβαια) θα καυχιέται ότι γίνονται επενδύσεις στην Ελλάδα…
Σταματώ για να πάρω ανάσα για να θαυμάσω το οικονομικό θαύμα και την έξοδο στις αγορές.