Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

26 Ιουλίου 2008

Η διπρόσωπη σόγια!

Οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν την φύση. Το ίδιο και οι φανατικοί χορτοφάγοι.
Αν όμως η φύση μας έδωσε κυνόδοντες, σημαίνει ότι μας έφτιαξε για να τρώμε και κρέας (φυσικά δεν μας έκανε τίγρεις).
Η σόγια διαφημίζεται περίπου σαν "φυτικό κρέας" πιο υγιεινό από το κανονικό. Αλλά είναι όμως έτσι;
Διαβάστε στο in.gr:
Η σόγια πιθανόν να προκαλεί ολιγοσπερμία στους άνδρες!
Επομένως επιστροφή στα παραδοσιακά προϊόντα.
Η κινέζικη ιατρική συστήνει την κατανάλωση τροφών που παράγονται στον τόπο που γεννήθηκες.
Φυσικά εκείνη την εποχή οι άνθρωποι ζούσαν εκεί που γεννιόντουσαν.
Έτσι βέβαια που καταντήσαμε σήμερα...

Ο Τοίχος, το Εγώ, η Ελευθερία

Θα ήταν πολύ καλό εάν όλος ο κόσμος μπορούσε να ακολουθήσει τις συμβουλές του βίντεο. Όμως υπάρχει ένας ψυχολογικός παράγοντας που προκαλεί όλη την ανθρώπινη δυστυχία που υπάρχει σήμερα. Ονομάζεται Εγώ ή Ελάττωμα. Είναι αυτό που αναφέρω στην σελίδα μου σαν «μου» και «πιο». Όλος ο κόσμος μπερδεύει το Εγώ, που προκαλεί τις προσωπικές επιθυμίες του, με την Συνείδηση. Όμως το Εγώ είναι μία αχόρταγη άβυσσος. Όταν έχεις λεφτά θέλεις να αποκτήσεις περισσότερα. Όταν έχεις σπίτι θές ένα καλύτερο. Όταν έχεις φαγητό θές άλλο πιο νόστιμο κλπ. Έτσι σήμερα ο κόσμος δεν προλαβαίνει να αναπνεύσει. Κυνηγά το τελευταίο μοντέλο κινητό, γκάτζετς, μόδες, αυτοκίνητα, εξοχικά, καλλυντικά, τραγουδιστές και ότι άλλη αηδία προβάλλουν τα ΜΜΕ. Μόνο όταν χάσει κάτι από αυτά που είχε τότε βλέπει πόσο πολύ άξιζε. Θυμάται την παροιμία «υγεία μου πλούτη μου» μόνο όταν αρρωστήσει εξαιτίας του κυνηγητού για «το περισσότερο». Το «πολυαγαπημένο Εγώ» παρεμβαίνει παντού. Ακόμη και στους θρησκευόμενους που διαδηλώνουν την πίστη τους στον Θεό και ασχολούνται «με την ψυχή τους». Μία παροιμία λέει: «Μερικοί επιθυμούν με απληστία να μην είναι άπληστοι». Δεν μπορείς να πλησιάσεις το ανιδιοτελές μέσα από την ιδιοτέλεια. Έτσι βλέπουμε σε ολόκληρο τον κόσμο να συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που εύχεται το βίντεο. Οι άνθρωποι δυστυχούν χαμένοι στην αναζήτηση της ευτυχίας, χωρίς να σταματούν λίγο για να δουν το πόσο ευτυχισμένοι μπορούν να είναι σύμφωνα με τις συνθήκες ζωής τους. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε αυτούς που θα επικροτήσουν τις παραινέσεις του βίντεο και θα πουν «έτσι είναι» και θα αισθανθούν ότι «αυτό κάνουν».
Η δυσκολότερη τέχνη και η δυσκολότερη προσπάθεια που υπάρχει στον κόσμο είναι να καταφέρεις να δραπετεύσεις από την ψυχολογική σου φυλακή, από τον ψυχολογικό Τοίχο που υψώνει το Εγώ γύρω από την Συνείδησή σου και σε κρατάει εγκλωβισμένο στον φρικτό φαύλο κύκλο του «μου» και του «πιο». 
Μακάρι να υπάρχουν άτομα που να προσπαθούν να γκρεμίσουν τον Τοίχο.
Όμως προσοχή στον Τοίχο. Θα σας εγκλωβίσει ακόμη και όταν αισθάνεστε ότι έχετε ξεφύγει. Ειδικά τότε. Υπάρχει σε κάθε σκέψη σας, σε κάθε επιθυμία και κάθε σχέδιό σας. Και απαιτείται μια ιδιαίτερη ψυχολογική επανάσταση για να διαφύγετε από αυτόν.

22 Ιουλίου 2008

Δημοσθένους λέξεις

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι πολιτικό. Μπορεί όμως να αποκτήσει μία τελείως "εσωτερική" χροιά. Αρκεί να το διαβάσεις με διαφορετικό μάτι. Είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε μία εσωτερική ψυχολογική φυλακή. Όταν βγεις από εκεί θα είσαι μόνος σου γιατί στην ψυχολογική χώρα σου δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι. Όλα τα ελαττώματα που κουβαλάς (οι φίλοι) θα έχουν πεθάνει και η ψυχολογική σου χώρα θα σου είναι πλέον ξένη. Ελεύθερος θα "καβαλικεύεις" τον αέρα και όλοι θα σταθούν εκστατικοί μπροστά σου. Θα πεις στον φρουρό (τον εσωτερικό Νόμο) την εσωτερική λέξη που θα σου δώσει την ελευθερία σου...

Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θάναι αδειανοί
κι η πολιτεία μου πιό ξένη.

Τα καφενεία όλα κλειστά
κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι,
αέρας θα με παρασέρνει
κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή.

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί
μες τα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
οι φίλοι μου και οι εχθροί.

Μαρμαρωμένοι θα σταθούν
οι ρήτορες κι οι λωποδύτες,
ζητιάνοι, εταίρες και προφήτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ
με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
θα χαιρετήσω το φρουρό.

Χωρίς βουλή, χωρίς Θεό
σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στην πύλη θα σταθώ.

20 Ιουλίου 2008

Το Παραπαίον Γήρας (Σουρής)

Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν' εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.

Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ' ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.

Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και "χόρτασες κι εσύ ψωμί"
μου λεν εχθροί και φίλοι.

Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.

14 Ιουλίου 2008

Επιστροφή και διαγωνισμός φαντασίας

Μόλις γύρισα από Σκιάθο-Σκόπελο.
Έχω πιασμένη μέση, δύο κιλά στο "σωσίβιο", ηλιοκαμένη καράφλα, ένα βουνό μπαγκάζια ανακατεμένα, 80 μηνύματα στο ταχυδρομείο και ένα κάρο δουλειές που τρέχουν.
Τα νησιά είναι καταπράσινα. Ειδικά η Σκόπελος. Έχει μεγάλα δάση από πεύκα και όλο το νησί μυρίζει βουνό. Δυστυχώς Δεν το βλέπω να παραμένει για πολύ πράσινο ακόμα. Έχουν φτιάξει απίστευτο αριθμό από δρόμους στα βουνά. Και ήδη έχει εμφανισθεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε ένα "στρατηγικό" σημείο με θέα έχει καεί το δάσος. Εκεί που πας μέσα στο πράσινο, ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια απίστευτη καρβουνίλα.
Και η ερώτηση της ημέρας:
Τι υπάρχει κοντά στον δρόμο, ανάμεσα στα καμένα δέντρα;

Πάω στοίχημα τα υπόλοιπα μαλλιά μου ότι σε μερικά χρόνια στην περιοχή θα υπάρχει ένας θεσπέσιος πολυτελής οικισμός.
Και τα οικόπεδα θα είναι πολύ περισσότερα...

29 Ιουνίου 2008

Η βλακεία είναι ανίκητη.

Με την ευκαιρία της εμφάνισης του "Γράφω Ελληνικά" στο Space γράφω την τελευταία καταχώρηση πριν φύγω για διακοπές:

Η βλακεία είναι ανίκητη.
Η χώρα μου πέθανε. Η γλώσσα μου πέθανε.
Έχουμε πολιτικούς που σκέφτονται αγγλικά και ύστερα τα μεταφράζουν και μιλάνε ελληνικά.
Τα επιρρήματα και η παθητική φωνή είναι πλέον παρελθόν.
Διαβάζεις για παράδειγμα "μου φαίνετε ότι" ή "θέλεται να πάμε"…
Κανείς δεν γνωρίζει πλέον την διαφορά ανάμεσα στο απαγορεύεται και στο απαγορεύετε. Αρχίζουν πια να εμφανίζονται στις εφημερίδες και στην κρατική τηλεόραση (τα ιδιωτικά τα έχει πάρει ο διάολος προ πολλού) φρικτά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.
Οι μισοί γράφουν χωρίς κανένα λόγο με αγγλικούς χαρακτήρες (τα περίφημα Γκρίκλις) κάνοντας την σελίδα τους φρικτή οπτικά και επιτείνοντας τηνσυνολική καταστροφή.
Σε πολύ λίγα χρόνια θα είμαστε μία ανάμνηση.
Και το Χόλυγουντ θα κερδοσκοπεί πάνω στους νεκρούς των προγόνων μας και θα σκυλεύει την κληρονομιά τους.
Οι Λατίνοι θα γνωρίζουν Ελληνικά και μάλλον θα γράφουν και στο πολυτονικό στους υπολογιστές.
Και μόνο οι πιθηκοειδείς πολυ-πολιτισμικοί κάτοικοι της πρώην Ελλάδας θα μαϊμουδίζουν μιαν αγγλο-γαλλο-ισπανο-τουρκο-σκοπιανο-αλβανο-γερμανο-πακιστανο-ινδική διάλεκτο 500 λέξεων μέσα στις οποίες μετά βίας θα υπάρχουν και μερικές ελληνικές.
Νομίζετε ότι είμαι απαισιόδοξος; Όχι κύριοι!
Είμαι από τους πιο αισιόδοξους ανθρώπους που υπάρχουν. Απλά ξέρω πως ότι γεννιέται πρέπει και να πεθάνει. Και ήρθε η ώρα του πολιτισμού μας να ξεψυχήσει.
Γιατί έζησε πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ.
Δυστυχώς αυτό που θα διαιωνίσουν οι Δυτικοί από τον Ελληνικό πολιτισμό, δεν θα είναι παρά ένα κακέκτυπο φιλτραρισμένο από τον Καθολικό "πολιτισμό" της Δύσης.
Όμως θα δώσω έναν χαιρετισμό στου Αρχαίους Προγόνους που έφυγαν και πια δεν είναι.
Θα συμμετάσχω όσο μπορώ σε αυτήν την εκστρατεία που ξεκίνησε ο "Γράφω Ελληνικά". Ήδη είχα ξεκινήσει με κάποια αρθράκια στην σελίδα μου.
Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές θα μεταγράψω τις συντομεύσεις του πληκτρολογίου και τις οδηγίες για να μπορεί κάποιος να γράφει στο πολυτονικό. Άχρηστο μεν αλλά τουλάχιστον να ξέρει όποιος θέλει ότι μπορεί να το κάνει.
Η βλακεία είναι ανίκητη.
Αλλά αν υπάρχει Θεός, οι Πρόγονοι θα επιστρέψουν.
Θα είναι μετά πολλές πολλές ζωές.
Και ελπίζω τότε να θυμάμαι τι έγραψα μόλις τώρα.
Γιατί η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.

28 Ιουνίου 2008

Η καρδιά σκέπτεται

SKY στις 2/3/2008, 10 το βράδυ.
Ντοκυμανταίρ σχετικά με την καρδιά με τίτλο «Μνήμες από το παρελθόν».
Ο Πολ Πίρσαλ έκανε μεταμόσχευση μυελού των οστών στην Χονολουλού το 1980 και άρχισε να ερευνά το φαινόμενο των εμπειριών που ανήκουν στον δότη. Έγραψε το βιβλίο «Κώδικας καρδιάς». Αργότερα συνεργάστηκε με τον Γκάρι Σουόρτζ, ο οποίος ερευνούσε και αυτός το ίδιο φαινόμενο.
Ο Γκάρι Σουόρτζ, στο Πανεπιστήμιο του Γέϊλ, έχει μία νέα θεωρία περί μνήμης. Δεν έχει ανακαλυφθεί στον εγκέφαλο ένα κέντρο που να ασχολείται αποκλειστικά με την μνήμη. Η καρδιά επιπλέον έχει στην διάθεσή της έναν αριθμό από νευρώνες που παίζουν τον ρόλο ενός «μικρού εγκεφάλου». Από αυτά τα δύο είναι πιθανόν ο φορέας της μνήμης να βρίσκεται σε όλο το νευρικό σύστημα.
Η καρδιά έχει 100 φορές πιο έντονο ηλεκτρομαγνητισμό από τον εγκέφαλο. Μπορεί δε να ανιχνευθεί από απόσταση δύο μέτρων!
Πειράματα έχουν αποδείξει την ύπαρξη ηλεκτροκαρδιακής διαίσθησης. Στο πείραμα έδειχναν φωτογραφίες που προκαλούσαν ακραία συναισθήματα (θετικά ή αρνητικά). Τα ηλεκτρονικά όργανα μέτρησης έδειξαν ότι πριν εμφανισθεί η εικόνα, η καρδιά ήδη αντιδρούσε!
Όσον αφορά τους μεταμοσχευμένους υπάρχει η πιθανότητα να μεταφέρονται μνήμες στον δέκτη, οι οποίες είναι αποθηκευμένες στον «καρδιακό εγκέφαλο» του δότη.
Έγιναν έρευνες με ερωτηματολόγια προς την οικογένεια του δότη και προς την οικογένεια του δέκτη. Προσπάθησαν να ανακαλύψουν ομοιότητες στην συμπεριφορά και τις συνήθειες του δότη και του δέκτη, που να παρουσιάστηκαν όμως μετά την εγχείρηση.
Ένα ποσοστό 5 έως 10% των δεκτών καρδιάς βιώνει σημαντικές αλλαγές στις συνήθειες και τα συναισθήματά του. Έχει επίσης «αναμνήσεις» που δεν είναι δικές του. Στις περιπτώσεις αυτές φαίνεται ότι ο δέκτης «κολλάει» τις συνήθειες και τις μνήμες του δότη.
Σε μία περίπτωση κάποιος, μετά την εγχείρηση, άρχισε να ακούει κλασσική μουσική ενώ πριν δεν του άρεσε να ακούει καθόλου μουσική. Ανακάλυψε τελικά ότι ο δότης ήταν βιολιστής.
Μία γυναίκα που δεν άντεχε καθόλου την βία, μετά την μεταμόσχευση της καρδιάς ενός πυγμάχου, βλέπει ράγκμπι μαζί με τον άνδρα της, φωνάζει και βρίζει!
Ένας τρίτος μετατράπηκε σε αθλητή παρά το γεγονός ότι μέχρι την μεταμόσχευση δεν είχε καμία έφεση στον αθλητισμό.
Αν και δεν υπάρχουν ακόμη αδιάσειστες αποδείξεις για το θέμα, οι ερευνητές βγάζουν το συμπέρασμα ότι «σκεπτόμαστε με την καρδιά» και ότι επιπλέον θα ήταν καλό εάν σκεπτόμασταν έτσι πολύ περισσότερο.

27 Ιουνίου 2008

«Οτιδήποτε πολύ είναι αντίθετο στην φύση» Ιπποκράτης

Τα πάντα στην φύση είναι θέμα ισορροπίας.
Από τον κανόνα δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν οι βιταμίνες και τα σκευάσματα υγιεινής διατροφής. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο και θα καταλάβετε.

Τα πολλά αντιοξειδωτικά μειώνουν τη διάρκεια ζωής
Η λήψη πολλών "αντιοξειδωτικών" βιταμινούχων συμπληρωμάτων μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο ζωής, αναφέρει έρευνα του πανεπιστήμιου της Κοπεγχάγης.
Οι αναφορές 68 κλινικών ερευνών στις οποίες έλαβαν μέρος περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι έδειξαν ότι υπάρχει αύξηση της θνησιμότητας κατά 16% αυτών που καταναλώνουν συχνά και σε μεγάλες δόσεις βιταμίνη Α. Η Β-καροτίνη αυξάνει τη θνησιμότητα κατά 7% και η βιταμίνη Ε κατά 4%.
Η ερευνητική ομάδα της Κοπεγχάγης ανακάλυψε επίσης ότι οι μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C και σεληνίου δεν προκαλούν προβλήματα. Ωστόσο δεν κατέγραψαν κάποια ιδιαίτερα οφέλη.
Πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν αντιοξειδωτικά συμπληρώματα για να εξουδετερώσουν τις "ελεύθερες ρίζες" στον οργανισμό τους.
Όμως οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι "ελεύθερες ρίζες" μπορεί να συμβάλουν σε σημαντικές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, και μια εξασθένιση αυτών των αντιδράσεων μπορεί να αποβεί επιβλαβής.

Έχει κανείς αντίρρηση ότι ζούμε στον αιώνα της υπερβολής;

24 Ιουνίου 2008

Εγκέφαλος, αυτός ο άγνωστος.

Καθίστε σε μία καρέκλα, σηκώστε το δεξί σας πόδι από το δάπεδο και κάνετε κύκλους κατά την φορά των δεικτών του ρολογιού.
Ενώ το κάνετε αυτό, σηκώστε το δεξί σας χέρι και σχηματίστε στον αέρα τον αριθμό έξι.
Το πόδι σας θα αλλάξει διεύθυνση κίνησης!
Οι περισσότεροι θα δυσκολευτούν να επιτύχουν ή και δεν θα επιτύχουν τελικά τον συνδυασμό των δύο αυτών κινήσεων
Ο λόγος είναι ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίον είναι «ρυθμισμένα» τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας.
Αν και περίπλοκος, θεωρούμενος σαν το τελειότερο και περιπλοκότερο όργανο που κατασκεύασε ο Θεός ή η Φύση ή η Τύχη (διαλέξτε ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας), δεν παύει να είναι μία μηχανή. Και σαν μηχανή λειτουργεί αυτόματα κάνοντας συγκεκριμένες κινήσεις και έχοντας συγκεκριμένες δυνατότητες.
Εκείνο όμως που κάνει την διαφορά στο θαυμάσιο αυτό όργανο, είναι «κάτι» που υπάρχει λανθάνον (αυτό που διαφεύγει από την προσοχή) μέσα στον εγκέφαλο, τον διαποτίζει και τον κάνει να είναι ανθρώπινος ή όχι.
Αυτό το «κάτι» είμαστε εμείς οι ίδιοι. Μόνο που κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι αυτό που κάνει το μυαλό μας είναι και αυτό που μπορούμε να επιτύχουμε εμείς.
Λάθος!
Αυτό που μπορεί να κάνει το μυαλό μας είναι αυτό που μας περιορίζει. Κυριολεκτικά κοιμόμαστε όρθιοι. Όμως εάν ΚΑΠΟΤΕ «ξυπνήσουμε» τότε αυτά που μπορούν να γίνουν είναι πλέον απεριόριστα και μπορούν να καταταχτούν στα απίστευτα. Και για του λόγου το αληθές ο Μπρους Λη έμεινε παράλυτος μετά από κάποιο ατύχημα. όμως η θέληση και η επιμονή του τον έκαναν τελικά αυτό που έγινε: έναν τρομερό αθλητή πολεμικών τεχνών.
Και επειδή το μυαλό μας μας παίζει πολλά παιχνίδια, μην κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι εσείς έχετε το πάνω χέρι.

23 Ιουνίου 2008

Νεοελληνικός φασισμός

Η ελευθερία σου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.Σαν λαός έχουμε πολλά ελαττώματα.
Αυτό βέβαια είναι γνωστό τοις πάσι και δεν «κομίζω γλαύκας εις τας Αθήνας» που το λέω.
Όμως κάποια πράγματα μου φαίνονται απίστευτα αποκρουστικά. Και έχουν σχέση με τον θόρυβο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στους Έλληνες αρέσει τόσο πολύ ο θόρυβος. Ίσως γιατί για είκοσι πέντε χρόνια ανάμεσα σε μηχανές έζησα (και κατάπια) απίστευτα ποσά θορύβου και τον σιχάθηκα παντελώς.
Αλλά όμως το να κάνεις θόρυβο τελικά είναι ένα είδος δημοκρατικού φασισμού αφού η «δημοκρατία» και η ελευθερία να «κάνεις ότι γουστάρεις» στερεί από έναν άλλον το δικαίωμα της ησυχίας.
Για παράδειγμα:
-Κάποιοι «γουστάρουν» να βλέπουν τηλεόραση στο μπαλκόνι το καλοκαίρι αδιαφορώντας αν κάποιος γείτονας «γουστάρει» την νυχτερινή ησυχία από το ποδόσφαιρο ή το σήριαλ.
-Κάποιοι βγάζουν τις εξατμίσεις από τις μηχανές τους. Συνήθως είναι νεαροί που νομίζουν ότι όταν η μηχανή κάνει θόρυβο τρέχει κιόλας, ή τέλος πάντων ζουν μέσα από τον φοβερό αυτόν θόρυβο της εξάτμισης. Φυσικά είναι «δικαίωμά τους» να βάλουν ότι εξάτμιση «γουστάρουν» και να κυκλοφοράνε γκαζώνοντας ακόμη και τις ώρες κοινής ησυχίας.
-Κάποιοι, συνήθως πιτσιρικάδες που τους ταΐζει ο μπαμπάς τους, «γουστάρουν» να λειτουργούν στην διαπασών τα στερεοφωνικά τους έχοντας ανοιχτά τα τζάμια του αυτοκινήτου και αδιαφορώντας αν μερικοί στις τέσσερις το πρωί κοιμούνται γιατί πρέπει να πάνε «γουστάρουν δεν γουστάρουν» για δουλειά ή γιατί «γουστάρουν» να κοιμηθούν.
-Κάποιοι «γουστάρουν» να βάζουν μουσική τόσο δυνατά, ειδικά στις γιορτές ώστε τα διπλά τζάμια και η απόσταση των δύο τετραγώνων να μην είναι αρκετή να κρατήσει τον θόρυβο έξω!
Βέβαια όλοι αυτοί όταν «γουστάρουν» να κοιμηθούν θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι πρέπει να κάνουν ησυχία για πάρτη τους αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Τελικά ζούμε σε μία φρικτή και θορυβώδη πόλη που σκοτώνει με τον θόρυβο τους πολίτες της. Και ο περισσότερος θόρυβος προέρχεται από εκείνους που τελικά «γουστάρουν» να κάνουν ότι τους καπνίζει. Και το πράγμα γίνεται ακόμη χειρότερο το καλοκαίρι που θες να αφήσεις τα παράθυρα ανοιχτά για να μπει μέσα λίγος δροσερός νυχτερινός αέρας.
Όλα τα παραπάνω είναι καθαρός φασισμός και καταπάτηση του ιδιωτικού ασύλου. Ακόμη και η αστυνομία για να μπει στο σπίτι σου θέλει άδεια από τον εισαγγελέα. Ο τυπάς όμως που βάζει τέρμα το στέρεο όποτε «γουστάρει» μπαίνει στο σπίτι σου, στον ιδιωτικό σου χώρο, φασιστικά, με το έτσι θέλω. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ δεν μπορείς να του σπάσεις το κεφάλι για να του βάλεις μέσα λίγο μυαλό. Επειδή τάχαμου είμαστε πολιτισμένοι.
Αχ τι έχουν τραβήξει οι λέξεις δημοκρατία και πολιτισμός…