Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

27 Ιουλίου 2008

Ανθρώπινη βλακεία

Από το http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/7527729.stm

Πολλοί μαύροι της Αφρικής που πάσχουν από σπάνια γονιδιακή διαταραχή και είναι Αλμπίνοι, δηλαδή τους λείπει μελανίνη και είναι κάτασπροι ζουν με τον φόβο του θανάτου. Κάθε τόσο άγνωστοι τους επιτίθενται, τους σκοτώνουν και παίρνουν κομμάτια του σώματός τους.

Υπεύθυνοι για το φαινόμενο είναι οι μάγοι-γιατροί που θέλουν όργανα αλμπίνων για να φτιάξουν φάρμακα!

Στα χωριά οι αλμπίνοι θάβονται κάτω από τσιμέντο για να μην τους ξεθάψουν το βράδυ!

Ακόμη και αστυνόμοι είναι μπλεγμένοι στο περίεργο αυτό εμπόριο και για αυτόν τον λόγο υπάρχει δυσκολία να βρεθούν οι ένοχοι.
Απίστευτη ηλιθιότητα που δείχνει πόσο έχουν ζωοποποιηθεί πλέον οι άνθρωποι.

Εσείς θα το κάνατε αυτό;


Αντιγραφή από την survivor που το αντέγραψε από τον Dj kostadinos. Δυστυχώς δεν έχω πηγή για το βίντεο.
Μια ιστορία για να ταρακουνήσει τον εσωτερικό σας κόσμο και να κάνει την ψυχή σας να βγει για λίγο από την φυλακή του εγωισμού και της ανθρώπινης αδυναμίας.

Υιός και Πατέρας!
Η ιστορία με λίγα λόγια πάει κάπως έτσι:
Ένα ζευγάρι αποκτά ένα παιδί που έχει σοβαρή ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί τους λένε ότι το παιδί δεν θα έχει νοητική ανάπτυξη και δεν τους δίνουν ελπίδες για το μέλλον του.
Ο μπαμπάς του σε πείσμα όλων των αντίθετων απόψεων αποκτά έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί του και το παιδί αναπτύσσεται νοητικά κανονικά και πηγαίνει στο σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή ζητά από τον μπαμπά του να αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό και αρχίζει να προπονείται κουβαλώντας τον μικρό του γιό στα χέρια για να έχει κι αυτός την χαρά του αθλητισμού!!!
Το εκπληκτικό; Ο μπαμπάς πλέον έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους και ironman πάντοτε με τη συντροφιά του γιού του!!
Το video δείχνει τη συμμετοχή τους σε ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει έχοντας δεμένο πάνω του τον γιό του σε βάρκα (!), μετά ποδηλατεί 180 χιλιόμετρα (!) με τον γιο του σε ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο και τέλος τρέχει και έναν μαραθώνιο σπρώχνοντας το αναπηρικό καρότσι του γιου του!! Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία.

Δείτε τε το και ..... ότι και να πούμε ..... τα λόγια μας είναι φτωχά .....
απλά ΣΕΒΑΣΜΟΣ και ΕΚΤΙΜΗΣΗ.


Τι κάνουν στο εξωτερικό

Nick MoutzourisΣτο http://hoplitikon.com/index.htm (έδρα Αυστραλία) μπορείτε να δείτε διάφορα από εκείνους που φαίνονται στην προηγούμενη καταχώρηση. Αλλά μου φαίνονται εθνικιστές. 
Λέτε να μην ψηφίζουν Τσίπρα ή Παπαρήγα ή έστω το νέο Πασόκ;
IMG_0023Το πιθανότερο είναι ότι μάλλον ψηφίζουν τον φασίστα τον Καρατζαφέρη, που θέλει λέει, άκουσον άκουσον, να καταγράφονται οι μετανάστες και να τους δίνουν άδεια παραμονής.
Αυτά τα φασιστικά για τους μετανάστες δεν τα μπορώ καθόλου.
IMG_0024

Αρχαίοι και σύγχρονοι Έλληνες


Στο Youtube υπάρχει μία πληθώρα από ξένα βίντεο, όπου γίνονται αναπαραστάσεις μάχης με Έλληνες οπλίτες. Όσο και αν μερικά από αυτά είναι χαζά, εν τούτοις φαίνεται πόσο θαυμάζουν οι ξένοι τον Ελληνικό πολιτισμό. Τώρα βέβαια εμείς που έχουμε φτάσει να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες είναι μία "άλλη ιστορία". 
Δείτε στο ελληνικό βιντεάκι τους "αρχαίους οπλίτες". Υποθέτω ότι αν βλέπαμε πραγματικούς αρχαίους οπλίτες να προελαύνουν θα μας έκοβε κρύος ιδρώτας. 
Λόγω όμως της γνήσιας ηλιθιότητας που μας δέρνει, σκοτωνόμασταν μεταξύ μας κάνοντας πολέμους στην Μεγάλη Ελλάδα και αφήσαμε τους Ρωμαίους να "πάρουν κεφάλι". 
Καταντήσαμε λοιπόν να θεωρούμαστε από μερικούς "προοδευτικούς" απόγονοι κύναιδων και γυναικωτών.
Και μιας και ήρθε η κουβέντα για προοδευτικούς, είδατε τον Τσίπρα πως επεδείκνυε το "παιχνίδι" του στο πάρτυ των επισήμων;
Είχε σαν συνοδό του μια μαύρη ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ όπως θα ήταν φυσικό...
Στημένη η δουλειά για να φανεί ότι το παιδί είναι "υπεράνω". Αλλά όμως, φως φανάρι, δεν πήρε μαζί του καμμιά κοντόχοντρη ασχημομούρα Φιλιπινέζα από αυτές που τρέχουν για το μεροκάματο. Ούτε καμμιά από τις μαύρες που κάνουν πεζοδρόμιο πίσω από το Δημαρχείο της Αθήνας, στην "πολυπολιτισμική" κοινωνία που προωθεί ο αγνός αυτός πατριώτης.
Αντίθετα πήρε αγκαζέ μία μαύρη, ψηλή, όμορφη και εντυπωσιακή, "με το χρήμα να τρέχει από τα μπατζάκια της". Έ τί τώρα, σεμνό παιδί είναι, άνθρωπος του λαού!
Μην μου πείτε το αντίθετο...


26 Ιουλίου 2008

Η διπρόσωπη σόγια!

Οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να ξεπεράσουν την φύση. Το ίδιο και οι φανατικοί χορτοφάγοι.
Αν όμως η φύση μας έδωσε κυνόδοντες, σημαίνει ότι μας έφτιαξε για να τρώμε και κρέας (φυσικά δεν μας έκανε τίγρεις).
Η σόγια διαφημίζεται περίπου σαν "φυτικό κρέας" πιο υγιεινό από το κανονικό. Αλλά είναι όμως έτσι;
Διαβάστε στο in.gr:
Η σόγια πιθανόν να προκαλεί ολιγοσπερμία στους άνδρες!
Επομένως επιστροφή στα παραδοσιακά προϊόντα.
Η κινέζικη ιατρική συστήνει την κατανάλωση τροφών που παράγονται στον τόπο που γεννήθηκες.
Φυσικά εκείνη την εποχή οι άνθρωποι ζούσαν εκεί που γεννιόντουσαν.
Έτσι βέβαια που καταντήσαμε σήμερα...

Ο Τοίχος, το Εγώ, η Ελευθερία

Θα ήταν πολύ καλό εάν όλος ο κόσμος μπορούσε να ακολουθήσει τις συμβουλές του βίντεο. Όμως υπάρχει ένας ψυχολογικός παράγοντας που προκαλεί όλη την ανθρώπινη δυστυχία που υπάρχει σήμερα. Ονομάζεται Εγώ ή Ελάττωμα. Είναι αυτό που αναφέρω στην σελίδα μου σαν «μου» και «πιο». Όλος ο κόσμος μπερδεύει το Εγώ, που προκαλεί τις προσωπικές επιθυμίες του, με την Συνείδηση. Όμως το Εγώ είναι μία αχόρταγη άβυσσος. Όταν έχεις λεφτά θέλεις να αποκτήσεις περισσότερα. Όταν έχεις σπίτι θές ένα καλύτερο. Όταν έχεις φαγητό θές άλλο πιο νόστιμο κλπ. Έτσι σήμερα ο κόσμος δεν προλαβαίνει να αναπνεύσει. Κυνηγά το τελευταίο μοντέλο κινητό, γκάτζετς, μόδες, αυτοκίνητα, εξοχικά, καλλυντικά, τραγουδιστές και ότι άλλη αηδία προβάλλουν τα ΜΜΕ. Μόνο όταν χάσει κάτι από αυτά που είχε τότε βλέπει πόσο πολύ άξιζε. Θυμάται την παροιμία «υγεία μου πλούτη μου» μόνο όταν αρρωστήσει εξαιτίας του κυνηγητού για «το περισσότερο». Το «πολυαγαπημένο Εγώ» παρεμβαίνει παντού. Ακόμη και στους θρησκευόμενους που διαδηλώνουν την πίστη τους στον Θεό και ασχολούνται «με την ψυχή τους». Μία παροιμία λέει: «Μερικοί επιθυμούν με απληστία να μην είναι άπληστοι». Δεν μπορείς να πλησιάσεις το ανιδιοτελές μέσα από την ιδιοτέλεια. Έτσι βλέπουμε σε ολόκληρο τον κόσμο να συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που εύχεται το βίντεο. Οι άνθρωποι δυστυχούν χαμένοι στην αναζήτηση της ευτυχίας, χωρίς να σταματούν λίγο για να δουν το πόσο ευτυχισμένοι μπορούν να είναι σύμφωνα με τις συνθήκες ζωής τους. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε αυτούς που θα επικροτήσουν τις παραινέσεις του βίντεο και θα πουν «έτσι είναι» και θα αισθανθούν ότι «αυτό κάνουν».
Η δυσκολότερη τέχνη και η δυσκολότερη προσπάθεια που υπάρχει στον κόσμο είναι να καταφέρεις να δραπετεύσεις από την ψυχολογική σου φυλακή, από τον ψυχολογικό Τοίχο που υψώνει το Εγώ γύρω από την Συνείδησή σου και σε κρατάει εγκλωβισμένο στον φρικτό φαύλο κύκλο του «μου» και του «πιο». 
Μακάρι να υπάρχουν άτομα που να προσπαθούν να γκρεμίσουν τον Τοίχο.
Όμως προσοχή στον Τοίχο. Θα σας εγκλωβίσει ακόμη και όταν αισθάνεστε ότι έχετε ξεφύγει. Ειδικά τότε. Υπάρχει σε κάθε σκέψη σας, σε κάθε επιθυμία και κάθε σχέδιό σας. Και απαιτείται μια ιδιαίτερη ψυχολογική επανάσταση για να διαφύγετε από αυτόν.

22 Ιουλίου 2008

Δημοσθένους λέξεις

Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι πολιτικό. Μπορεί όμως να αποκτήσει μία τελείως "εσωτερική" χροιά. Αρκεί να το διαβάσεις με διαφορετικό μάτι. Είσαι εγκλωβισμένος μέσα σε μία εσωτερική ψυχολογική φυλακή. Όταν βγεις από εκεί θα είσαι μόνος σου γιατί στην ψυχολογική χώρα σου δεν θα υπάρχουν πια άνθρωποι. Όλα τα ελαττώματα που κουβαλάς (οι φίλοι) θα έχουν πεθάνει και η ψυχολογική σου χώρα θα σου είναι πλέον ξένη. Ελεύθερος θα "καβαλικεύεις" τον αέρα και όλοι θα σταθούν εκστατικοί μπροστά σου. Θα πεις στον φρουρό (τον εσωτερικό Νόμο) την εσωτερική λέξη που θα σου δώσει την ελευθερία σου...

Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θάναι αδειανοί
κι η πολιτεία μου πιό ξένη.

Τα καφενεία όλα κλειστά
κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι,
αέρας θα με παρασέρνει
κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή.

Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί
μες τα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου
οι φίλοι μου και οι εχθροί.

Μαρμαρωμένοι θα σταθούν
οι ρήτορες κι οι λωποδύτες,
ζητιάνοι, εταίρες και προφήτες
μαρμαρωμένοι θα σταθούν.

Μπροστά στην πύλη θα σταθώ
με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι
θα χαιρετήσω το φρουρό.

Χωρίς βουλή, χωρίς Θεό
σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα
μπροστά στην πύλη θα σταθώ.

20 Ιουλίου 2008

Το Παραπαίον Γήρας (Σουρής)

Τας τρίχας άσπρης κεφαλής
σκοπόν τας έχουν προσβολής
κι ειν' εμπαιγμός της μοίρας
το παραπαίον γήρας.

Όπου το πόδι μου σταθεί
και όπου περπατήσω
σιγά-σιγά μ' ακολουθεί
ο χάρος από πίσω.

Αυτό το έρημο κορμί
το τριγυρίζουν σκύλοι
και "χόρτασες κι εσύ ψωμί"
μου λεν εχθροί και φίλοι.

Ως φάσμα τρέχω της νυκτός
μακράν του δρώντος κόσμου
και όπου τάφος ανοικτός
μου φαίνεται δικός μου.

14 Ιουλίου 2008

Επιστροφή και διαγωνισμός φαντασίας

Μόλις γύρισα από Σκιάθο-Σκόπελο.
Έχω πιασμένη μέση, δύο κιλά στο "σωσίβιο", ηλιοκαμένη καράφλα, ένα βουνό μπαγκάζια ανακατεμένα, 80 μηνύματα στο ταχυδρομείο και ένα κάρο δουλειές που τρέχουν.
Τα νησιά είναι καταπράσινα. Ειδικά η Σκόπελος. Έχει μεγάλα δάση από πεύκα και όλο το νησί μυρίζει βουνό. Δυστυχώς Δεν το βλέπω να παραμένει για πολύ πράσινο ακόμα. Έχουν φτιάξει απίστευτο αριθμό από δρόμους στα βουνά. Και ήδη έχει εμφανισθεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε ένα "στρατηγικό" σημείο με θέα έχει καεί το δάσος. Εκεί που πας μέσα στο πράσινο, ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια απίστευτη καρβουνίλα.
Και η ερώτηση της ημέρας:
Τι υπάρχει κοντά στον δρόμο, ανάμεσα στα καμένα δέντρα;

Πάω στοίχημα τα υπόλοιπα μαλλιά μου ότι σε μερικά χρόνια στην περιοχή θα υπάρχει ένας θεσπέσιος πολυτελής οικισμός.
Και τα οικόπεδα θα είναι πολύ περισσότερα...

29 Ιουνίου 2008

Η βλακεία είναι ανίκητη.

Με την ευκαιρία της εμφάνισης του "Γράφω Ελληνικά" στο Space γράφω την τελευταία καταχώρηση πριν φύγω για διακοπές:

Η βλακεία είναι ανίκητη.
Η χώρα μου πέθανε. Η γλώσσα μου πέθανε.
Έχουμε πολιτικούς που σκέφτονται αγγλικά και ύστερα τα μεταφράζουν και μιλάνε ελληνικά.
Τα επιρρήματα και η παθητική φωνή είναι πλέον παρελθόν.
Διαβάζεις για παράδειγμα "μου φαίνετε ότι" ή "θέλεται να πάμε"…
Κανείς δεν γνωρίζει πλέον την διαφορά ανάμεσα στο απαγορεύεται και στο απαγορεύετε. Αρχίζουν πια να εμφανίζονται στις εφημερίδες και στην κρατική τηλεόραση (τα ιδιωτικά τα έχει πάρει ο διάολος προ πολλού) φρικτά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.
Οι μισοί γράφουν χωρίς κανένα λόγο με αγγλικούς χαρακτήρες (τα περίφημα Γκρίκλις) κάνοντας την σελίδα τους φρικτή οπτικά και επιτείνοντας τηνσυνολική καταστροφή.
Σε πολύ λίγα χρόνια θα είμαστε μία ανάμνηση.
Και το Χόλυγουντ θα κερδοσκοπεί πάνω στους νεκρούς των προγόνων μας και θα σκυλεύει την κληρονομιά τους.
Οι Λατίνοι θα γνωρίζουν Ελληνικά και μάλλον θα γράφουν και στο πολυτονικό στους υπολογιστές.
Και μόνο οι πιθηκοειδείς πολυ-πολιτισμικοί κάτοικοι της πρώην Ελλάδας θα μαϊμουδίζουν μιαν αγγλο-γαλλο-ισπανο-τουρκο-σκοπιανο-αλβανο-γερμανο-πακιστανο-ινδική διάλεκτο 500 λέξεων μέσα στις οποίες μετά βίας θα υπάρχουν και μερικές ελληνικές.
Νομίζετε ότι είμαι απαισιόδοξος; Όχι κύριοι!
Είμαι από τους πιο αισιόδοξους ανθρώπους που υπάρχουν. Απλά ξέρω πως ότι γεννιέται πρέπει και να πεθάνει. Και ήρθε η ώρα του πολιτισμού μας να ξεψυχήσει.
Γιατί έζησε πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ.
Δυστυχώς αυτό που θα διαιωνίσουν οι Δυτικοί από τον Ελληνικό πολιτισμό, δεν θα είναι παρά ένα κακέκτυπο φιλτραρισμένο από τον Καθολικό "πολιτισμό" της Δύσης.
Όμως θα δώσω έναν χαιρετισμό στου Αρχαίους Προγόνους που έφυγαν και πια δεν είναι.
Θα συμμετάσχω όσο μπορώ σε αυτήν την εκστρατεία που ξεκίνησε ο "Γράφω Ελληνικά". Ήδη είχα ξεκινήσει με κάποια αρθράκια στην σελίδα μου.
Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές θα μεταγράψω τις συντομεύσεις του πληκτρολογίου και τις οδηγίες για να μπορεί κάποιος να γράφει στο πολυτονικό. Άχρηστο μεν αλλά τουλάχιστον να ξέρει όποιος θέλει ότι μπορεί να το κάνει.
Η βλακεία είναι ανίκητη.
Αλλά αν υπάρχει Θεός, οι Πρόγονοι θα επιστρέψουν.
Θα είναι μετά πολλές πολλές ζωές.
Και ελπίζω τότε να θυμάμαι τι έγραψα μόλις τώρα.
Γιατί η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.