Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

11 Μαρτίου 2009

Άλλο ένα βήμα προς την απόσχιση της Κρήτης;




Αυτό είναι το… νόμισμα της Κρήτης!
08.03.09
Αίσθηση έχει προκαλέσει το πρώτο θέμα της Ελεύθερης Ώρας του Σαββάτου.
Οι… αυτονομιστές «Κρήτες» προχώρησαν και στην χάραξη νομισμάτων, ευρωπαϊκού τύπου, όπου εμφανίζεται η Κρήτη μας ως ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΚΡΑΤΟΣ!…
Τα μεταλλικά αυτά νομίσματα συνοδεύονται από Μινωικές παραστάσεις και είναι, σε αξία, αντίστοιχα με αυτά τα ευρωνομίσματα που σήμερα χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα και τις άλλες 26 χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δείτε τα…

Αιώνας της κατανάλωσης.

Αἰώνας τῆς μιζέριας καί τήν πνευματικῆς φτώχειας.
Αἰώνας τῆς καταπίεσης, τοῦ ἄγχους καί τῆς δυστυχίας.

Πρῶτο παράδειγμα οἱ Ἰνουίτ πού ζοῦσαν κάποτε σάν «ἄγριοι» στούς πολικούς πάγους. Ἔπρεπε νά κυνηγοῦν γιά νά τρῶνε καί ἔτρεχαν ὅλη μέρα γιά νά ἐξασφαλίσουν τά πρός τό ζείν. Μετά ἦρθαν οἱ λευκοί καί τούς «ἔσωσαν». Τούς ἔδωσαν ὄπλα, αὐτοκίνητα, μηχανικά ἕλκηθρα, σπίτια, ἠλεκτρικό, κονσέρβες μέ ἄφθονο φαγητό καί τούς «ἐκπολίτισαν».
Καί οἱ κακοί Ἰνουίτ ἀμέσως ἄρχισαν νά ἐμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης καί ἄλλων ψυχολογικῶν διαταραχῶν καί πολλοί ἔγιναν ἀλκοολικοί.

Δεύτερο παράδειγμα: Στόν Ἀμαζόνιο -εἶδα σέ ντοκιμαντέρ- μία φυλή πού ζοῦσε «κάπου» στά δάση. Τά μόνα τους ὑπάρχοντα ἦταν μία ψάθινη αἰώρα καί κάποια χορταρένια στολίδια γιά ροῦχα, τόξα καί πιρόγες. Τά μόνα σύγχρονα «ἐργαλεῖα» τούς ἦταν κάποιοι τενεκέδες ἀπό κονσέρβες μέ τούς ὁποίους κουβαλοῦσαν νερό ἤ ἔβραζαν φαγητό.
Οἱ ἄνδρες ψάρευαν καί οἱ γυναῖκες μάζευαν καρπούς. Ἔριχναν τό φρέσκο ψάρι πάνω στήν φωτιά, τό ἔτρωγαν μαζί μέ τά φροῦτα καί ἔπειτα (ἀφοῦ δέν εἶχαν καί τίποτε ἄλλο νά κάνουν) τό ἔριχναν στόν χορό, τό τραγούδι καί τά χαχανητά γύρω στήν φωτιά.
Ὅταν τά φροῦτα στήν περιοχή τελείωναν, ἔπαιρναν τά «ὑπάρχοντά τους», ἔμπαιναν στίς βάρκες καί σέ μισῆ ὤρα εἶχαν πάει σέ νέο σημεῖο καί εἶχαν κατασκηνώσει καί πάλι.

Συγκρίνετε τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν μέ τήν δική μας. Εἶναι δυνατόν νά ἔχουν προβλήματα ψυχολογικά καί ἄλλα; Δέν χρειάζεται νά πληρώσουν τό φαγητό τους, τά ροῦχα τους, τό σπίτι τους, τήν διασκέδασή τους. Δέν ἔχουν ΙΚΑ, συντάξεις, ἀσφάλειες (ζωῆς, πυρός, σεισμοῦ, λιμοῦ καί καταποντισμοῦ), κόμματα, σωματεία, πολιτικούς, βουλευτές, ἐπιχειρήσεις, γιατρούς, αὐτοκίνητα, καλοριφέρ, ἐφορία, στρατό, ἀσανσέρ, κομμωτήρια, καλλυντικά, ψυγεῖα, τηλεοράσεις, φούρνους μικροκυμάτων, κινητά κλπ, κλπ, κλπ.
Τό μόνο πού ἔχουν εἶναι ἡ φασαρία νά μαζεύουν τό φαγητό τους.
Ἄν θεωρεῖτε ὅτι εἴμαστε πολιτισμένοι ἐπειδή ἔχουμε τεχνολογία δέν θά μπορέσω νά σᾶς ἀλλάξω γνώμη.
Ἀλλά εὐτυχισμένοι εἴμαστε;

10 Μαρτίου 2009

Τα κλειδιά της ευτυχίας

Δεν είναι ότι η σύγχρονη ψυχιατρική είναι λανθασμένη. Είναι ότι δεν έχει τις γνώσεις για να προσωρήσει πέρα από ένα όριο, επειδή κάνει ένα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. Ταυτίζει -στην ουσία- την Έννοια ΕΓΩ με την έννοια ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. όμως αυτές οι δύο έννοες είναι τελείως ασυμβίβαστες όπως το νερό και το λάδι.
Όμως σε θεωρητικό επίπεδο υπάρχουν σωστές συλλήψεις:

«Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους πραγματικά ευτυχισμένους και τους οδηγεί σε μια ειρηνική κατάσταση με τον εαυτό τους», ήταν το ζητούμενο σε αρκετές επιστημονικές μελέτες ομάδων ψυχολόγων, που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Τα αποτελέσματά τους καταλήγουν σε 8 βασικά σημεία.
1.Αγάπη άνευ όρων
Το υπόβαθρο της ευτυχίας είναι η άνευ όρων αγάπη, η οποία καταρχήν προέρχεται από την πατρική οικογένεια και δημιουργεί στο άτομο αίσθηση σιγουριάς και αυτοπεποίθησης.Το άτομο που έχει μεγαλώσει με αυτό τον τρόπο μπορεί να ξεφύγει εύκολα από την παγίδα της επιθυμίας να το αγαπήσει βαθιά κάποιος άλλος. Συχνά οι άνθρωποι θεωρούν ότι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο είναι να αγαπιούνται, όμως είναι το δεύτερο καλύτερο! Ακόμα σημαντικότερο είναι να μπορεί κανείς να αγαπάει τον άλλον, με υγιή, ανεξάρτητο τρόπο. Η αγάπη βρίσκεται στον αντίθετο πόλο από τον φόβο, τόσο συναισθηματικά όσο και νευρολογικά. Έτσι, αποτελεί το αντίδοτο στο φόβο, κοινωνικό άνοιγμα προς άλλους ανθρώπους και ένα βασικό κλειδί της ευτυχίας.
2.Αισιοδοξία
Η πραγματική αισιοδοξία προσφέρει δύναμη όταν κανείς λυγίζει από το βάρος επώδυνων γεγονότων. Αισιοδοξία σημαίνει ότι το άτομο κατανοεί ότι ακόμα και το επώδυνο γεγονός έχει κάτι να διδάξει, κάποιον δρόμο να δείξει. Όταν κανείς το κατανοήσει αυτό, πέρα από τη λύπη και τον πόνο του, μαθαίνει να βλέπει στο κάθε γεγονός, όσο άσχημο και αν είναι έστω και κάτι λίγο θετικό, που θα συμβάλει στην αυτοβελτίωσή του. Η αισιοδοξία προσφέρει δύναμη απέναντι στο φόβο της επαύριο και τη στεναχώρια του παρελθόντος που έχει πια περάσει.
3.Κουράγιο
Αυτό αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα αντίδοτα για να ξεπεράσει κανείς τους φόβους του.Ο φόβος είναι 'καλωδιωμένος' στο νευρικό σύστημα του ανθρώπου, είναι εσωτερικά προγραμματισμένος στον εγκέφαλο για να προστατεύει και να αφυπνίζει την υγιή αντίδραση του ατόμου. Η υγιής αυτή αντίδραση είναι το κουράγιο του είτε να μείνει κανείς και να το παλέψει είτε να σηκωθεί και να φύγει. Το κουράγιο είναι προϊόν του εγκεφάλου, προϊόν της νόησης, του πνεύματος, αλλά και συναισθημάτων όπως η αγάπη και η γενναιοδωρία. Είναι η φυσιολογική αντίδραση που προσφέρει η φύση απέναντι στο φόβο για την επιβίωσή μας, βιολογική και ψυχολογική.
4.Αίσθηση Ελευθερίας
Ελευθερία σημαίνει επιλογή και όταν επιλέγουμε κάτι ορίζουμε την ταυτότητα και το ποιον μας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν επιλογές, λιγότερες ή περισσότερες, ωστόσο αυτοί που είναι δυστυχείς θεωρούν ότι δεν έχουν επιλογές, με αποτέλεσμα να καθηλώνονται ψυχικά και διανοητικά.
5.Δυναμική Παρουσία
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι συμμετέχουν στη 'μοίρα' τους και δημιουργούν την ευτυχία τους, χωρίς να περιμένουν από γεγονότα, καταστάσεις ή άλλους ανθρώπους να τους προσφέρουν χαρά και ευτυχία. Αντί να διατηρούν στάση θύματος, παίρνουν τη ζωή δυναμικά στα χέρια τους και τη διαπλάθουν.
6.Αίσθηση Σιγουριάς
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι τίποτα δεν αντιστέκεται στον πανδαμάτορα χρόνο, χρήματα, αναγνώριση, φήμη, ούτε η ίδια η ζωή. Έτσι, δεν προσμετρούν την ασφάλεια με το ημερολόγιο ή το κομπιουτεράκι. Απλώς αποδέχονται και αγαπούν αυτό το οποίο είναι οι ίδιοι. Χωρίς να είναι σκλάβοι άλλων πραγμάτων ή καταστάσεων, αντιλαμβάνονται ότι η σιγουριά είναι μια εσωτερική αίσθηση η οποία καλλιεργείται.
7.Καλή Υγεία
Συχνά ξεχνάμε ότι η ευτυχία και η καλή υγεία είναι στενά συνδεδεμένες. Είναι δύσκολο να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος αν δεν αισθάνεται υγιής, αλλά και αντίστροφα, είναι δύσκολο να νιώθει κανείς υγιής αν δεν είναι ευτυχισμένος. Η σωστή χημεία της διάθεσης είναι σημαντική, διότι μπορεί κανείς να έχει μια ευτυχισμένη ζωή αλλά λόγω χημικής ανισορροπίας στη διάθεσή του να μην το αναγνωρίζει. Ανισορροπία των νευροδιαβιβαστών της καλής διάθεσης, της σεροτονίνης και ντοπαμίνης για παράδειγμα, μπορεί να καταλαγιάσουν την αίσθηση της ευτυχίας.
8.Πνευματικότητα
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν φοβούνται να διερευνήσουν τα όρια πέρα από την προσωπική τους ζωή και εμπειρία. Αφήνονται και είναι ανοιχτοί σε νέους δρόμους και εμπειρίες. Αναζητήσεις μέσα από τη θρησκεία, από εναλλακτικές θεραπείες, πειραματισμοί με τεχνικές που δείχνουν πώς μπορεί κανείς να αφεθεί και να δημιουργήσει καλύτερη σύνδεση ανάμεσα σε ψυχή και σώμα αποτελούν πηγές ευτυχίας. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν ανησυχούν τόσο το θάνατο, όσο για το μήπως δεν κατορθώσουν να ζήσουν όμορφα.

H Δρ. Λίζα Βάρβογλη, είναι Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις Πανεπιστημίου Harvard και Νοσοκομείου Αγία Σοφία, varvogli@otenet.gr

9 Μαρτίου 2009

Περί αλατιού

Τό ἁλάτι εἶναι ἕνα ἀπαραίτητο στοιχεῖο. Συνιστᾶται εἰδικά ἄν ἔχει κανείς χαμηλή πίεση. Σέ περιοχές πού εἶναι πολύ θερμές ἔχει τήν ἴδια ἀξία μέ τό φαγητό, γιατί χωρίς αὐτό μπορεῖ νά πεθάνει κανείς.
Στά μηχανοστάσια τῶν ποντοπόρων καραβιῶν ὑπάρχουν χαπάκια μέ ἅλατα γιά τήν περίπτωση πού κάποιος αἰσθανθεῖ ἀδυναμία λόγω τῆς ζέστης καί τοῦ ἱδρώτα.
Ἐγώ ὁ ἴδιος, κάποτε στήν Κρήτη, αἰσθανόμουν ἀδύναμος μέ «κομμένα πόδια». Ἔκανε πολύ ζέστη καί μέσα στόν χῶρο τῶν μηχανῶν τοῦ ἐργοστασίου ἔφτανε τούς 42 βαθμούς. Πῆγα καί ἔφαγα λίγο ἁλάτι. Ἔγινε κάτι τό ἀπίστευτο. Ἐκτός τοῦ ὅτι μου πέρασε ἀμέσως ἡ ἀδυναμία, τό ἁλάτι εἶχε μία γλυκιά γεύση στό στόμα μου. Τήν θυμᾶμαι ἀκόμα!
Οἱ ὑγιεινιστές πηγαίνουν στό ἀντίθετο ἄκρο ἀφαιρώντας το τελείως ἀπό τήν διατροφή τους. Κάποιο γνωστό ζευγάρι πού ἔχω, μαγειρεύει μόνιμα χωρίς ἁλάτι γιά νά εἶναι τό φαγητό ὑγιεινότερο. Τελικά καί οἱ δυό ἔχουν μόνιμα χαμηλή πίεση. Βέβαια μπορεῖ ἡ αἰτία νά εἶναι καί διαφορετική, ἀλλά αὐτό ἀποτελεῖ κάποια ἔνδειξη.
Τό πρόβλημα ξεκινάει ἀπό τόν σύγχρονο πολιτισμό μας πού κονσερβοποιεῖ τά πάντα χρησιμοποιώντας ὑπερβολικές ποσότητες.
Τότε ἀρχίζουν προβλήματα ὑγείας πού σχετίζονται μέ τήν ὑπερβολική κατανάλωση ἁλατιοῦ ὅπως γαστρικό ἕλκος, ἕλκος τοῦ δωδεκαδακτύλου, ὑπέρταση, καρδιακή προσβολή, ἐγκεφαλικά ἐπεισόδια, ἀτροφική γαστρίτιδα καί καρκίνο τοῦ στομάχου.
Ὅπως ἔλεγαν καί οἱ πρόγονοί μας «Πᾶν μέτρον ἄριστον».

8 Μαρτίου 2009

Επανάληψη καταχώρησης για τον φεμινισμό

Επ' ευκαιρία της γιορτής της γυναίκας ξανα-δημοσιεύω μια παλιότερη καταχώρησή μου για τον φεμινισμό. Δεν μου αρέσει η σημερινή κατάσταση που επικρατεί. Αλλά και δεν μου αρέσει και η προηγούμενη κατάσταση που επικρατούσε. Τις θεωρώ και τις δύο άκρα που δεν έχουν σχέση με ισορροπημένους ανθρώπους.

Μία μεγάλη παγίδα για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το "σύστημα" είναι ο φεμινισμός.

Διπλασιάζει το εργατικό δυναμικό και επομένως αυξάνει την ανεργία και δίνει την δυνατότητα να κρατιούνται οι μισθοί χαμηλά.

Η μεγάλη ανεργία και οι μισθοί στο όριο της φτώχειας είναι η τούρτα της παγκοσμιοποίησης και η χαρά των κεφαλαιοκρατών. Το τυρί στην φάκα είναι ο φεμινισμός και δυστυχώς την φάκα δεν την βλέπει κανείς. Όλοι ασχολούνται με το τυρί αν θα είναι με πολλά ή λίγα λιπαρά.

-Οι γυναίκες θα έπρεπε να κάθονται στο σπίτι, να ασχολούνται με τα παιδιά τους, τα ψώνια τους και όλες τις υπόλοιπες "γυναικείες" υποθέσεις.

-Οι άνδρες θα έπρεπε να μπορούν να δουλεύουν με έναν αξιοπρεπή μισθό, έτσι ώστε να μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους, ασχολούμενοι με τις αντίστοιχες "ανδρικές" υποθέσεις.

-Το κράτος θα έπρεπε να διαμορφώσει τις κοινωνικές συνθήκες έτσι ώστε να υπάρχει σωστή μόρφωση και πλήρης ισότητα στα δύο φύλα. Να μην παρατηρείται το φαινόμενο που επικρατούσε μέχρι πρότινος στην Ελληνική κοινωνία (ακόμα υπάρχει) η γυναίκα να είναι ένα έπιπλο, μια μηχανή παραγωγής παιδιών που ο άνδρας έπαιρνε μαζί με την προίκα.

Ελπίζω να μην με κατηγορήσει κανείς για μισογύνη, σεξιστικό γουρούνι και τα τοιαύτα παρά τα όσα πεντακάθαρα λέω. Η απόδειξη θεωρώ ότι είναι απλούστατη:

1) Η Φύση ή ο Θεός (διαλέξτε ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις σας) μας δημιούργησε ίσους αλλά όχι όμοιους. Αποστολή μιας γυναίκας δεν είναι να γνωρίζει πολεμικές τέχνες και να πιλοτάρει μαχητικά αεροπλάνα. Βάλτε σε έναν χώρο ένα μωρό και ένα αυτοκίνητο και παρατηρήστε πόσες γυναίκες θα πάνε στο αυτοκίνητο και πόσοι άνδρες στο μωρό.

2) Ο εγκέφαλος είναι ξεκάθαρα «ανδρικός» ή «γυναικείος». Μία γυναίκα δεν μπορεί να προσανατολιστεί τόσο καλά όσο ένας άνδρας, δεν μπορεί να υπολογίσει τόσο καλά τις αποστάσεις. Ένας άνδρας δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά την διαμόρφωση ενός χώρου, να διευκρινίσει την διαφορά στις αποχρώσεις των χρωμάτων και είναι λιγότερο ευαίσθητος από την γυναίκα στις μυρωδιές.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνδρας είναι ανώτερος από την γυναίκα. Ούτε η γυναίκα χρειάζεται να παλεύει για να γίνει «ίση» με τον άνδρα. Είναι ίση αλλά όχι όμοια, έτσι (για παράδειγμα) πάντοτε θα δυσκολεύεται περισσότερο στην οδήγηση. Κανένας νόμος για την "ισότητα" δεν θα την καταφέρει να μάθει να οδηγάει τόσο καλά όσο ένας άνδρας (σε γενικές γραμμές φυσικά γιατί υπάρχουν πάντοτε οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα).

3) Παρατηρείται μια σημαντική αύξηση προβλημάτων γονιμότητας και άλλων προβλημάτων υγείας σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια δεν μπορούν να κάνουν παιδιά χωρίς φάρμακα και ιατρική υποστήριξη. Σίγουρα φταίει ο σύγχρονος τρόπος ζωής (κάποια συγκεκριμένη πτυχή του δεν είναι επί του παρόντος να αναλυθεί). Θυμηθείτε τις γιαγιάδες μας (με πολλές αναστολές, ανικανοποίητες και καταπιεσμένες αλλά και φτωχότερα τρεφόμενες), οι οποίες δούλευαν σαν σκλάβες, συνελάμβαναν «με την μυρωδιά» και γεννούσαν «σαν κουνέλες» πανεύκολα χωρίς φάρμακα και γιατρούς και τελικά ζούνε ακόμα σε αντίθεση με τους όχι και τόσο ταλαιπωρημένους άνδρες τους. Είναι γνωστή η φράση που λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Όταν χτυπάει η καμπάνα δεν ρωτάς ποια πέθανε, αλλά ποιος πέθανε».

Η Φύση είναι γένους θηλυκού. Έτσι δεν ενδιαφέρεται για τα αρσενικά (το ποσοστό επιτυχίας στις πιο σύγχρονες μεθόδους σύλληψης στο εργαστήριο για να προσδιοριστεί τεχνητά το φύλο του παιδιού είναι 72% για τα αγόρια και 92% για τα κορίτσια!). Π.χ. τα αρσενικά στις κυψέλες ζουν μέχρι την γονιμοποίηση της βασίλισσας, στα μυρμήγκια το ίδιο. Οι θηλυκές αράχνες πολλές φορές τρώνε τους συντρόφους τους μετά την γονιμοποίηση. Στα θηλαστικά υπάρχουν κοπάδια θηλυκών με ένα αρσενικό που κυριαρχεί μέχρι να νικηθεί από ένα άλλο ισχυρότερο. Οι κυρίαρχοι αρσενικοί στους μπαμπουίνους επιτίθενται στον εχθρό και πολλές φορές σκοτώνονται προστατεύοντας τα θηλυκά με τα μικρά τους. Στα περισσότερα ζώα το θηλυκό μεγαλώνει μόνο του τα μικρά του.

Από αυτά μπορεί να καταλάβει κανείς την αξία που δίνεται από την φύση στο αρσενικό. Τα αρσενικά είναι αναλώσιμα γιατί, σε αντίθεση με τα θηλυκά, δεν χρειάζεται μεγάλος αριθμός για να εξασφαλισθεί η συνέχεια του είδους. Επομένως συμπεραίνουμε ότι το θηλυκό (από επιλογή της φύσης) θα μπορεί να επιζεί πιο εύκολα σε κακουχίες και αρρώστιες και το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερος μέσος όρος ζωής. Ενώ γεννιούνται γενικά περισσότερα αγόρια στο τέλος οι γυναίκες της ώριμης ηλικίας είναι περισσότερες από τους άνδρες.

4) Σήμερα, με την βοήθεια του φεμινισμού, οι γυναίκες υιοθετούν τις ανδρικές συνήθειες. Έτσι παρατηρείται σημαντική μείωση του ορίου ζωής τους. Ήδη αρχίζουν να εμφανίζονται εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια σε γυναίκες σχετικά νέες και σίγουρα μετά από μερικά χρόνια θα πεθαίνουν και οι γυναίκες το ίδιο γρήγορα με τους άνδρες. Μην μου πει κανείς για τεχνολογία και ιατρική, γιατί η επιστήμη σε κρατάει ζωντανό «με το ζόρι» αλλά δεν σου προσφέρει ποιότητα ζωής.

Έτσι, αν είχαμε μυαλό, θα παρατούσαμε τις αηδίες περί «ισότητας» των δύο φύλων, γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ισότητα στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Θα αλλάζαμε το «σύστημα» και θα διαπαιδαγωγούσαμε την νεολαία μαθαίνοντάς την ότι τα δύο φύλα ΕΙΝΑΙ μεν ΙΣΑ αλλά ΟΧΙ και ΟΜΟΙΑ. Ότι έχουν ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ότι έχουν ΙΔΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ αλλά δεν έχουν τις ΙΔΙΕΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ και ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ικανότητες.

Αυτό φυσικά δεν θα γίνει ποτέ.

Κάτι τέτοιο απαιτεί μια συνειδητή κοινωνία, απαλλαγμένη από τον προσωπικό εγωϊσμό, από την αρρώστια του «εγώ είμαι πιο…» και του «το δικό μου»• μια κοινωνία όπου τα άτομα εκτελούν το καθήκον τους χωρίς υπεκφυγές και απολαμβάνουν την δίκαια ανταπόδοση για τους κόπους τους• μια κοινωνία ΙΣΟΤΗΤΑΣ και όχι ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ ούτε ισοπέδωσης ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ.

Αυτό απαιτεί μια καθαρά ΟΥΤΟΠΙΚΗ κοινωνία. Έτσι πάντοτε οι γυναίκες (μαζί με τους άνδρες) θα καταπιέζονται και θα αλέθονται στα σαγόνια του συστήματος που δημιουργήσαμε ΕΣΤΩ και αν θα νομίζουν ότι έγιναν "ίσες" με το "αδύνατα ισχυρό" φύλο.

Γιορτή της γυναίκας; ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑΑΑΑ

Της Πετρούλας και όλων των κοριτσιών που για να πετύχουν θυσιάζουν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Της Ελένης με τα δυο παιδιά που ξυπνά από τις έξι για να είναι στη δουλειά της στις εφτά και γυρνά κατάκοπη, να μαγειρέψει, να διαβάσει τα παιδιά, να συμμαζέψει το σπίτι, να τα τρέξει στα φροντιστήρια.
Της μικρής Λεϊλά που υφίσταται το πιο απάνθρωπο μαρτύριο, την κλειτοριδεκτομή.
Της μικρής Αϊσά που σε δυο μήνες θα κλείσει τα 11 και θα παντρευτεί.
Της Μαρίας που ανέχεται τα χάδια του λιγδιάρη αφεντικού για να μη χάσει τα 700 ευρώ το μήνα μιας και ο πρώην άντρας της δε δίνει ευρώ για το μικρό που έχει μάθει από τα πέντε του να μένει μόνο στο σπίτι.
Της Γεωργίας που σε ένα χρόνο θα έβγαινε στη σύνταξη αλλά απολύθηκε εδώ και δυο μήνες.
Της Κατίνας που ονειρευόταν να δει τον γιο της πτυχιούχο αλλά δυο χρόνια μετά το πτυχίο της νομικής, αυτή τον συντηρεί.
Της Σοφίας που ο άντρας της την παράτησε στα 62 γιατί ξεμυαλίστηκε από τη γραμματέα του και τώρα μένει μόνη της με την οικονομική ενίσχυση των παιδιών της.
Της Μελίνας που τα όνειρά της για σπουδές και καριέρα υλοποιήθηκαν, αλλά ξέχασε να ευχηθεί και μια ευτυχισμένη προσωπική ζωή και μόνη της βλέπει τηλεόραση και πίνει ένα ποτήρι κρασί χαϊδεύοντας τη γάτα της και είναι μόνο 48 χρονών.
Της μικρής Βιολέτας που νόμισε ότι αν ερχόταν στην Ελλάδα θα εύρισκε τη γη της επαγγελίας, σε αντίθεση ξαπλώνει σε βρώμικα σεντόνια με κάθε λογής ανθρώπους.
Της Σωτηρίας που στα 68 της ξυπνά από το χάραμα να πάει από τον Πειραιά στο Χαλάνδρι να κρατήσει το νεογέννητο εγγόνι της μέχρι να γυρίσουν οι γονείς του το βράδυ.
Της Αλεξίας που παράτησε τη δουλειά της για να μεγαλώσει τα τέσσερα παιδιά της και από το πρωί, μαγειρεύει, πλένει, σκουπίζει, σιδερώνει και θυμάται το κύρος που είχε ως επαγγελματίας.
Της Ζωής που ξυπνά δέκα φορές το βράδυ για να δει αν αναπνέει ο εξάχρονος γιος της που χτυπήθηκε από καρκίνο και μόλις βγήκε από το νοσοκομείο.
Της Κατερίνας που για μια άλλη φορά θα πετάξει το βραδινό φαγητό επειδή ο άντρας της έχει επαγγελματικό δείπνο, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι είναι με την ερωμένη του αλλά μετά από δεκαπέντε χρόνια γάμου και χωρίς παιδιά και επαγγελματική εμπειρία, είναι πιο εύκολο να κάνει την ανίδεη.
Της Χρύσας που από το πρωί υπηρετεί τον άρρωστο άνδρα της, τον μπανιάρει, τον ντύνει, τον ξυρίζει, τον καθαρίζει όσες φορές απαιτείται, γιατί είναι ο άνθρωπός της ή τουλάχιστον ότι απέμεινε από το σπινθηροβόλο βλέμμα του μετά το εγκεφαλικό.
Της Μέλπως που έχασε ένα μαστό και δεν ξέρει αν θα ζήσει μέχρι το παιδί που έκανε με εξωσωματική βγάλει το δημοτικό.
Της Φοίβης που στα 35 της αναγκάζεται να παντρευτεί για να έχει ένα παιδί το παιδί που έχει στην κοιλιά της γνωρίζοντας ότι είναι θέμα χρόνου το διαζύγιο.
Της Κλειώς που μόλις πήρε ένα παυσίπονο γιατί πονάει ακόμα που έκανε έκτρωση γιατί μόλις είπε στο φίλο της ότι είναι έγγυος αυτός θυμήθηκε ότι ήθελε να χωρίσουν εδώ και καιρό και της έδινε παράταση.
Της Λεμονιάς που ακόμα λαχταρά ένα παιδί και στα 43 έχασε το τραίνο.
Της Θάλειας που δεν περνάει μέρα που δεν επισκέπτεται το γιό της στο ψυχιατρείο.
Της Φιλίτσας που για άλλη μια φορά θα μαζέψει τον άντρα της τύφλα από το καφενείο της γειτονιάς.
Της Αγγέλας που κρύβει από τον αρραβωνιαστικό της ότι έχει ένα παιδί που το μεγαλώνει η μάνα της.
Της Ξανθής που πρέπει να κρύψει τις μελανιές από τα χτυπήματα που της έδωσε ο άνδρας της για να βγει μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς της.
Από το http://pentaedron-kafes.blogspot.com/2009/03/blog-post_4434.html
Καί νά συμπληρώσω ἐγώ τόν σχετικό κατάλογο τῆς φρίκης:
-Τούς ἀντίστοιχους ἄνδρες-θύματα πού βιώνουν ἀπό μικροί τέτοιες καταστάσεις.
-Ἐκείνους πού σκοτώνονται στούς πολέμους καί τά ἀντάρτικα.
-Ἐκείνους πού θάβονται ζωντανοί στά ἀνθρακωρυχεῖα.
-Ἐκείνους πού πεθαίνουν ἀπό «ἐπαγγελματικές» ἀσθένειες.
-Ἐκείνους πού μένουν ἄνεργοι χωρίς νά μποροῦν νά ζήσουν τήν οἰκογένειά τους.
-Τά ἑκατόν εἴκοσι παιδιά πού πέθαναν ἀπό πείνα μέχρι νά γράψω τό μήνυμα.
-Τά ἑξήντα παιδιά πού τυφλώθηκαν ἀπό ἀβιταμίνωση μέχρι νά γράψω τό μήνυμα.
-Τά ἑκατομμύρια παιδιά-σκλάβους πού δουλεύουν ἀπό τά πέντε τους γιά νά μᾶς φτιάχνουν τά πολυτελῆ χαλιά πού ἀγοράζουμε.
-Τά παιδιά πού γίνονται ἀναγκαστικοί δότες ὀργάνων ἀπό συμμορίες.
-Τά παιδιά στρατιῶτες πού ἀπό τά δέκα τους σκοτώνουν καί βιάζουν.
-Νά συμπληρώσω τά δεκάδες εἴδη ζώων πού ἐξαφανίζονται λόγω τῆς ἀνθρώπινης βλακείας.
-Τά ἑκατομμύρια στρέμματα δάσους πού καταστρέφονται ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἀπληστία.
Αὐτή ἡ ἠλίθια ἱστορία μέ τήν «Παγκόσμια ἡμέρα του…» πρέπει κάποτε νά ἐκλείψει. ΜΑΖΙ μέ τόν ἀνθρώπινο πολιτισμό καί τούς ἀνθρώπους.
Ἁπλά βρωμίζουμε τήν γῆ.

Νόστιμο καί ὑγιεινό γιαούρτι

Ἕνας φίλος μου ἐκτελωνιστής, πάνω στήν κουβέντα, ἀνέφερε ὅτι γιά κάποιο διάστημα ἐκτελώνιζε μεγάλες ποσότητες χοιρινοῦ λίπους. Ἡ εἰσαγωγή γινόταν στό ὄνομα μίας μεγάλης καί γνωστῆς ἑλληνικῆς βιομηχανίας γάλακτος. Τό χοιρινό λίπος χρησιμοποιεῖται γιά τήν παρασκευή γιαουρτιοῦ.
Τό ὄνομα δέν ἔχει σημασία γιατί σίγουρα καί οἱ ὑπόλοιπες ἐταιρίες κάνουν τό ἴδιο.
Καί φυσικά ὅλες μαζί αἰσχροκερδοῦν εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων καταναλωτῶν πού πληρώνουν τό εἰσαγόμενο φθηνό χοιρινό λίπος γιά φρέσκο ντόπιο γιαούρτι.

7 Μαρτίου 2009

Μεταλλαγμένα Προϊόντα: Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν

Πολλές φορές έχουμε πληροφορηθεί από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας για την επιστήμη, κυρίως για την εξέλιξή της, αλλά και για τα επιτεύγματα που προσπαθούν να μας προβάλλουν, ένα από τα οποία είναι και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Αν αφήσουμε τη σκέψη μας να γυρίσει αρκετά χρόνια πριν, θα θυμηθούμε πως οι πρόγονοί μας τρέφονταν σωστά, άρα ζούσαν περισσότερο και καλύτερα, αλλά το κυριότερο, δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τόσους νέους «εχθρούς», όπως στην εποχή μας, που νέες ασθένειες προκύπτουν συνεχώς. Επομένως, η διατροφή και συνήθειές τους είχαν πολύ μεγάλη, τη μέγιστη θα λέγαμε, σημασία για την ποιότητα στη ζωή σου.

Είναι προφανές ότι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα ελλοχεύουν κινδύνους για κάθε είδος έμβιας ζωής και δεν μας ενημερώνουν εκ των προτέρων γι’ αυτούς, παρά μας αποκρύπτουν μέρος της αλήθειας. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί άνθρωποι, εάν ερωτηθούν, θα παρατηρήσουμε ότι απαντούν πως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα χρησιμοποιούνται στις γεωργικές καλλιέργειες για καλύτερης ποιότητας προϊόντα και πιο ανθεκτικά. Προσπερνούν όμως το γεγονός ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει και αρνητικά. Αρκετοί επίσης, έχουν στο μυαλό τους αυτήν την έννοια αρνητικά διαμορφωμένη, χωρίς όμως να γνωρίζουν τους ενδεχόμενους κινδύνους.

Οι νέοι αυτοί οι οργανισμοί που δημιουργούνται απ’ τα γονίδια που τους εμφυτεύουν οι επιστήμονες στα εργαστήρια, αποκτούν αντοχή σε ζιζανιοκτόνα. Αυτό δεν είναι μονόπλευρα αρνητικό, αν όμως αντιστρέψουμε τους όρους, η ανθεκτικότητα αυτή απαιτεί αυξημένη χρήση τους, που αυτό είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον. Επιπλέον, απειλή για το περιβάλλον είναι και το γεγονός ότι με διαδικασίες «αντιγραφής» των φυσικών νόμων, καταργούνται οι φυσικοί φραγμοί που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των ειδών, ενώ αλλοιώνεται η βιοποικιλότητα και η ποικιλομορφία που το διέπουν.

Περισσότερες όμως απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε είναι οι συνέπειες της γενετικής ρύπανσης. Υπάρχει το ενδεχόμενο να παραγκωνιστούν φυσικά συγγενικά είδη, ενώ η ανεξέλεγκτη και μη τεκμηριωμένη δράση τους μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση νέων αλλεργιών και ασθενειών που δεν έχουμε καν φανταστεί, άρα προφανώς δε θα είμαστε και ετοιμοπόλεμοι ώστε να τις αντιμετωπίσουμε.

Επιπλέον, η πιο σημαντική απόρροια των μεταλλαγμένων είναι ότι μετά την απελευθέρωσή τους στο περιβάλλον η ανάκλησή τους είναι αδύνατη. Αν ψάξουμε εις βάθος θα δούμε ότι τα μεταλλαγμένα προϊόντα μπορούν να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη εισάγονται κυρίως δύο γενετικά τροποποιημένες τροφές: το καλαμπόκι και η σόγια. Αυτές οι δύο όμως αποτελούν τα κύρια συστατικά των περισσότερων τροφίμων και το «κλειδί» βρίσκεται στον τρόπο που πωλούνται. Κανένας, προφανώς δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει καλαμπόκι ή σόγια σ’ αυτή τη μορφή, την αρχική, καθώς δεν τα καταναλώνει άμεσα∙ αλλά ακόμη κι αν συνέβαινε αυτό, θα γνωρίζαμε ποια από αυτά ήταν μεταλλαγμένα και θα τα αποφεύγαμε. Έτσι, οι τροφές αυτές πωλούνται σε εργοστάσια και εταιρίες παραγωγής που τις χρησιμοποιούν ως πρώτο συστατικό των εμπορευμάτων τους. Επομένως, γενετικά τροποποιημένες τροφές φτάνουν στο πιάτο μας κάθε μέρα, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι.

Το χειρότερο βέβαια είναι πως έτσι οι παρενέργειες των γονιδίων εισβάλλουν και μέσα από εμάς αλλά περνούν και στο περιβάλλουν μολύνοντας πχ το έδαφος. Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε να καταστήσουμε σίγουρες και τις συμβατικές ή τις βιολογικές καλλιέργειες.

Αυτό που θα μπορούσε να γίνει τροχοπέδη για να βελτιωθεί η τρέχουσα κατάσταση, είναι οι επιστήμονες να διακατέχονται από ανθρωπιά, η επιστήμη δηλαδή να έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα∙ όχι η οποιαδήποτε ενέργεια ή το οποιοδήποτε επιστημονικό επίτευγμα κάποιου ειδικού να αποσκοπεί μόνο σε περισσότερα κέρδη για τον ίδιο. Οι επιστήμονες πρέπει να υιοθετήσουν στόχους και σ’ αυτούς να συμπεριλαμβάνεται ο άνθρωπος και η εξασφάλιση του γένους του.

Αν οι επιστήμονες καταφέρουν να δουν πίσω από την αίσθηση υπεροχής που τους επιβάλλουν οι υπερβολικές φιλοδοξίες, αλλά και αν εμείς οι υπόλοιποι κινητοποιηθούμε για να ψάξουμε και να κατορθώσουμε να μάθουμε τελικά, την αλήθεια γι’ αυτά που βιάζουν καθημερινά τον τρόπο ζωής μας, τότε σίγουρα θα ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο και φυσικά η ποιότητα της ζωής μας θα είναι πολύ καλύτερη.

Προσπαθώντας όλοι μαζί θα κατορθώσουμε να διορθώσουμε το πρόβλημα και να ζήσουμε σε ένα κόσμο χωρίς αδικίες και λαθεμένες αξίες. Φτάνει μόνο να θέλουμε να βοηθήσουμε και τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας. Όπως έλεγε κι ο Καζαντζάκης, έχουμε τα πινέλα, έχουμε και τα χρώματα, μπορούμε να ζωγραφίσουμε ένα δικό μας Παράδεισο και να ζήσουμε μέσα.
http://pentaedron-kafes.blogspot.com/2009/01/blog-post_30.html

Ολυμπιακό ξεπούλημα

Ένωση Χειριστών Πολιτικής Αεροπορίας-Μέλος IFALPA,ECA
ΛΕΩΦ. ΣΥΓΓΡΟΥ 217 - ΑΘΗΝΑ 171 21-
ΤΗΛ. 2109344330 - 2109342780 - FAX 2109323792
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ Ο.Α.
Σχετικά με την κατάθεση προσφοράς της Aegean Airlines, oι πιλότοι των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΩΝ εκφράζουν τον βαθύ προβληματισμό και την αγανάκτηση τους για τη διαφαινόμενη μεθόδευση παράδοσης του εθνικού αερομεταφορέα, ως βορά επιβίωσης του ανταγωνιστή της.
Η Aegean Airlines, μη αρκούμενη στην έμμεση στήριξη που της παρείχετο επί πολλά έτη μέσω της μεθοδευμένης απαξίωσης της Ολυμπιακής και αγωνιώντας για το μέλλον των παραγγελιών της, εκτελεί την ύστατη κίνηση στην προς πάθεια υφαρπαγής και κάρπωσης ολόκληρου πλέον του επιχειρησιακού της έργου. Προσέρχεται σήμερα ως ο δήθεν «σωτήρας» της εταιρίας την οποία είχε πολεμήσει και υπονομεύσει με κάθε μέσο και της οποίας υπήρξε ο κύριος και κατ’ εξακολούθηση καταγγέλλων φορέας στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταγγελίες που συνετέλεσαν καθοριστικά στη σημερινή δυσμενή κατάσταση απαξίωσης και κατέστησαν επιτακτική τη λύση της αποκρατικοποίησης της.
Αντιμετωπίζουμε με απόλυτη δυσπιστία τις προθέσεις της εν λόγω «γαλαντόμου» προσφοράς, εν μέσω δυσμενέστατων οικονομικών συγκυριών για όλες τις αεροπορικές εταιρίες –ιδιαίτερα δε για την Aegean, της οποίας η τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία είναι μικρότερη από το τίμημα της προσφοράς της. Η δυσπιστία μας μεγιστοποιείται από το γεγονός ότι η προσφορά περιορίζεται μόνο σε ένα (αφύσικα) υψηλό τίμημα εξαγοράς, αλλά περιλαμβάνει μηδενικές δεσμεύσεις για τα -πρωτίστως αναγκαία- κεφάλαια κίνησης και επενδύσεων, που μόνο αυτά εξασφαλίζουν την βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Θεωρούμε δεδομένο και αυτονόητο ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα χειρισθεί το εν λόγω ζήτημα με τη δέουσα σοβαρότητα, απορρίπτοντας την λίαν προκλητική αυτή κίνηση, αντιλαμβανόμενη ότι είναι αδιανόητο ο «θύτης» να αναδεικνύεται ως «σωτήρας», ανταμειβόμενος μάλιστα με την πολύτιμη περιουσία του «θύματος». Παράλληλα θα αποτραπεί ένα μονοπωλιακό καθεστώς στον κλάδο των εγχώριων αερομεταφορών, που θα είχε άμεσες τιμολογιακές επιπτώσεις αποκλειστικά εις βάρος του Έλληνα ταξιδιώτη.
Ο κλάδος των πιλότων των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΩΝ, με τον υπεύθυνο εργασιακό και θεσμικό του ρόλο, διαχρονικά πρωτοστάτησε στην ανάδειξη και στήριξη του παγκόσμια αναγνωρίσιμου και υψηλής αξίας ονόματος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ. Με την αίσθηση της ανωτέρω ευθύνης, έχουμε το χρέος να μεταφέρουμε προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα, ότι θα αντισταθούμε σθεναρά και σύσσωμοι ενάντια σε κάθε πιθανή προσπάθεια αδιαφανούς ή ιδιοτελούς εκμετάλλευσης της ιστορικής αξίας της Ολυμπιακής Αεροπορίας και της συνεισφοράς μας σε αυτή, καθώς και σε όποιες τυχόν μεθοδεύσεις θυσίας της στο βωμό ανταγωνιστικών συμφερόντων, που παράλληλα θα προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα στην Ελληνική κοινωνία.
Υπό το πρίσμα των ανωτέρω δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι στο ενδεχόμενο που η Κυβέρνηση αποδεχθεί συνομιλίες διαπραγμάτευσης της εν λόγω προσφοράς, θα συναντήσει τη δυναμική αντίδραση των μελών του κλάδου μας, τα οποία δεν θα έχουν κανένα πλέον κίνητρο προσφοράς υπηρεσιών για τη στήριξη του όλου εγχειρήματος. Η δε Κυβέρνηση θα φέρει ακέραια τις πολιτικές ευθύνες του διαφαινόμενου ναυαγίου της διαδικασίας αποκρατικοποίησης.

Για τα Δ.Σ. της Ε.Χ.Π.Α. και Ε.Ε.Χ.Α. Αθήνα, 5 Μαρτίου 2009

5 Μαρτίου 2009

Απίστευτη βαρβαρότητα

Το βίντεο είναι απίστευτα σκληρό αφού δείχνει κινέζους να γδέρνουν ΖΩΝΤΑΝΑ τα ζώα!!! Αν δεν αντέχει το στομάχι σας μην το δείτε και κυρίως μην αφήσετε να το δουν μικρά παιδιά.
Γενικά είμαστε το πιο σκληρό ζωικό είδος επάνω στην γη. Όχι μόνο είμαστε (σχεδόν) το μοναδικό ζώο που κάνει πολέμους, αλλά είμαστε και το μοναδικό ζώο που βασανίζει τα άλλα ζώα.
Είναι λογικό ότι, όταν κάποιος προσπαθεί να επιβιώσει, μέχρι ένα σημείο θα δείχνει αδιαφορία για το περιβάλλον και για τα ζώα. Όμως από ένα σημείο και μετά η βαρβαρότητα που μπορούμε να δείξουμε είναι απίστευτη.
Σε αυτό το βίντεο τα ζώα γδέρνονται ΖΩΝΤΑΝΑ. Οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει τόσο  ώστε δεν ενδιαφέρονται καν να τα σκοτώσουν για να μην υποφέρουν.
Η http://www.peta.org/ μάζευε υπογραφές για να σταματήσει αυτή η άθλια πρακτική, Το βίντεο είναι της http://www.peta.org/ και δεν ξέρω τι έχει γίνει.