Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

7 Απριλίου 2009

Τρομερός αθλητής

Ὁ Μπρούς Λί εἶναι γνωστός σάν ἠθοποιός. Ἐκεῖνο ὅμως πού δέν εἶναι γνωστό εἶναι ὅτι εἶχε ἀπίστευτες ἱκανότητες. Ἕνα μικρό δεῖγμα αὐτῶν τῶν ἱκανοτήτων του μπορεῖτε νά δεῖτε στό βίντεο.

6 Απριλίου 2009

Κάποτε...

-Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές,
Σήμερα έχει δύο.
-Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες,
σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
-Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
-Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
-Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
-Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.
Σήμερα το λέμε και με SMS.
- Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
-Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
-Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
-Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει το navigator.
-Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.
-Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
-Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.
Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
-Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
-Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
-Κάποτε η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό.
Σήμερα είναι μαλακία.
-Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.
-Κάποτε μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη,
σήμερα μας ξεκουφαίνει ο...Μακρόπουλος.
-Κάποτε οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή.
Σήμερα τραγουδούν με κάτι άλλο.
-Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
-Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα.
Σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
-Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.
Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.
-Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
-Κάποτε νοιαζόμασταν για τον γείτονα.
Σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
-Κάποτε ζούσαμε με τον μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
-Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
-Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.
-Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.
-Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
-Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
-Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
-Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανέναν....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή....

5 Απριλίου 2009

Η τιμή των άλλων

Η σκηνή επαναλαμβάνεται σε πολλαπλές εκδοχές, άλλοτε για την αστυνομία, άλλοτε για τους πυροσβέστες, άλλοτε για κάποιον απλό άνθρωπο που χάθηκε στη γραμμή του καθήκοντος. Ενα ολόκληρο στάδιο ανθρώπων, με τα παιδιά τους, στο παιχνίδι της Κυριακής, χωρίς οπαδίστικες αντιπαλότητες και μίση, σε μια στιγμή κοινωνικής επαφής, τραγουδούν τον ύμνο του έθνους που ανήκουν, αποδίδοντας τιμή σε κείνους που έπεσαν υπερασπίζοντας το δημόσιο καθήκον.
Οι αστυνομικοί και οι πυροσβέστες που πεθαίνουν στο καθήκον, στην Αμερική θεωρούνται ήρωες. Ετσι νοιώθει η κοινωνία. Στους πεσόντες των σωμάτων ασφαλείας, τα παιδιά των σχολείων στέλνουν κάρτες με ευχές και καταθέτουν λουλούδια με τα σχολεία τους. Και οι γειτονιές, συγκεντρώνουν χρήματα για τις οικογένειές τους, τα ορφανά παιδιά τους.
Και σε μάς, ενώ συνειδητά και λανθασμένα αμφισβητούμε την τιμή των άλλων, μέσα στη θλιβερή παρακμή μας, μια ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί για να υποστηρίξει την αλητεία των πανεπιστημίων, των γηπέδων, των σχολείων της κατάληψης, τους τρομοκράτες κάθε είδους, τα παιδιά με τις κουκούλες. Θάθελα μια μέρα να δώ και στην πατρίδα μια εκδήλωση κατά των καταλήψεων των πανεπιστημίων μας, ή υπέρ κάποιων αληθινών θυμάτων. Κάτι τέτοιο το περιμένω απο τα χρόνια της 17Ν. Ματαίως.

Πηγή: http://pentaedron-kafes.blogspot.com/
Ἐγώ ἔκανα τό παρακάτω σχόλιο στό κείμενο πού ἀναδημοσιεύω:
-βλεπο φίλε οτι εισαι εθνικιστις. δεν πειρες ειδηση ακομη οτι εμεις οι εληνες ειμασται πια πολυπολιτισμικη και τετοια φασιστικα δεν μας ενδιαφερουν?
-Blepo file oti eisai ethnikistis. Den pires eidisi oti emis i elines imaste polipolitismiki & afta ta fasistika den mas endiaferoyn?
-ΒΛΕΠΩ ΦΙΛΕ ΟΤΙ ΕΙΣΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ. ΔΕΝ ΠΗΡΕΣ ΕΙΔΙΣΙ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΑΙ ΠΟΛΙΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΕΤΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ?

-Βλέπω φίλε ότι είσαι εθνικιστής. Δεν πήρες είδηση ακόμη ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε πια πολυπολιτισμικοί και τέτοια φασιστικά δεν μας ενδιαφέρουν;
-Βλέπω φίλε ὅτι εἶσαι ἐθνικιστής. Δέν πῆρες εἴδηση ἀκόμη ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες εἴμαστε πιά πολυπολιτισμικοί καί τέτοια φασιστικά δέν μᾶς ἐνδιαφέρουν;
ΥΓ. Ἔγραψα τό σχόλιό μου ΕΤΣΙ, γιά νά μπορέσουν νά τό διαβάσουν ΟΛΟΙ οἱ Ἕλληνες.

4 Απριλίου 2009

Μουσείο του Ρήγα ο Πύργος Νεμπόισα

Επιτέλους να ακούσουμε και κάτι της προκοπής που κάνει η Ελλάδα μέσα σε αυτόν τον ψυχοφθόρο χειμώνα της πολυπολιτισμικότητας και της διαφθοράς που μας δέρνει.
Ο Πύργος Νεμπόισα στο Βελιγράδι, όπου έζησε τις τελευταίες του ημέρες και μαρτύρησε ο Ρήγας Βελεστινλής και οι σύντροφοί του, τελικά γλύτωσε την εμπορική λαίλαπα που τον απείλησε σοβαρά και αναστηλώνεται προκειμένου να φιλοξενήσει το Μουσείο του Ρήγα και Πολιτιστικό Κέντρο Ελλάδας Σερβίας. Οι εργασίες αναστήλωσης θα ξεκινήσουν μέσα στον μήνα και πρόκειται να ολοκληρωθούν μέσα στο 2009, αποτελώντας την ευτυχή κατάληξη μιας μακροχρόνιας προσπάθειας που ξεκίνησε το 2004 προκειμένου να εμποδιστεί η δημοπράτηση του μνημείου για περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευσή του ως μπαρ-καφετέριας.
Μετά από μαραθώνιο διαβουλεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Σερβία, τελικά τον Δεκέμβριο του 2007 υπεγράφη η συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες για τη χρήση του μνημείου, η οποία προβλέπει ότι το κόστος της αναστήλωσης θα καλυφθεί από τη Βουλή των Ελλήνων και το υπουργείο Εξωτερικών, ενώ μέρος του θα αναλάβει ο Δήμος Βελιγραδίου.
Στο σχέδιο αναστήλωσης προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι στο εσωτερικό του θα δημιουργηθούν τέσσερα επίπεδα όπου το ένα θα αποτελεί μόνιμο εκθεσιακό - μουσειακό χώρο αφιερωμένο στο έργο και τη δράση του Ρήγα Βελεστινλή. Στα άλλα επίπεδα θα λειτουργούν εκθέσεις από τους αγώνες των Σέρβων για την ελευθερία αλλά και τους αγώνες των Βαλκανικών λαών. Εκτός του Πύργου, πέρα από τα έργα γεωστατικής και ανάπλασης, θα δημιουργηθεί και ένας ημιυπόγειος χώρος για εκθέσεις, διαλέξεις, μουσικές συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις χωρητικότητας 500 ατόμων.
Πηγή: http://www.alfavita.gr/typos/typos4_4_9_930.php

3 Απριλίου 2009

Αρχαία τεχνολογία

Βασισμένοι ὅλοι στήν ἀποσπασματική γνώση, τήν ὁποία διδάχτηκαν στό σχολεῖο, ἔχουν τήν ἐντύπωση ὅτι ὁ κόσμος «ἄρχισε νά κινεῖται κατά τήν ἐποχή τῆς Ἀναγέννησης στήν Εὐρώπη. Οἱ ἀρχαῖοι πολιτισμοί εἶναι καλοί στό νά φτιάχνουν ναούς, ἀγάλματα καί τεχνουργήματα, ἀλλά θεωροῦνται ἐπίσης (πράγμα παράλογο) ὅτι δέν εἶχαν κανενός εἴδους τεχνολογική ἐξέλιξη ἐκτός ἀπό τίς βασικές γνώσεις ἀρχιτεκτονικῆς καί μεταλλουργίας. Καί οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες θεωροῦνται ἐπίσης «τεχνολογικά ὑπανάπτυκτοι» χωρίς νά σκέφτεται κανείς ὅτι πολλά ἐπιτεύγματα δέν δημιουργοῦνται τόσο εὔκολα ὅσο τά λές στήν θεωρία. Αὐτή ἡ σειρά μικρῶν ἄρθρων ἔχει σκοπό νά προβληθεῖ ἡ τεχνολογία πού ὑπῆρχε κάποτε καί νά φανεῖ ὅτι εἶναι ἰσάξια μέ τήν σημερινή. Σέ πολλές μάλιστα περιπτώσεις ὑπάρχουν ἐνδείξεις γιά τεχνολογία πολύ ἀνώτερη ἀπό τήν σημερινή. Σίγουρα θά ὑπάρχουν ἀρκετά παρόμοια κείμενα στό Διαδίκτυο. Ὁ καθένας ἄς βγάλει τά συμπεράσματά του.

Η απόσταση της καρδιάς

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:
-Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;
-Γιατί χάνουν την ηρεμία τους απάντησε ο ένας.
-Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους; ξαναρωτά ο σοφός.
-Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος
είπε ένας άλλος μαθητής.
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση:
-Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμία δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..
-Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δύο άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ… και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση…
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για να ακουστούν. Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι; Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά.
Γιατί;
Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν. Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δύο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:
-Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σαν απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που τα λόγια σας δεν θα βρίσκουν πια τον δρόμο του γυρισμού.

2 Απριλίου 2009

Ερώτηση ηλιθίου 1

Τό θυμήθηκα ὅταν εἶδα τήν εἴδηση ὅτι πιάσανε «διάσημο χορευτή» πού τοῦ ἔστειλαν μέ τό ταχυδρομεῖο σχεδόν τέσσερα κιλά κοκαΐνη.
Ἐκεῖνο τό σκληρά ἐργαζόμενο παιδί, ὁ μοντέλος ντέ!, ποῦ συνελήφθη ἀπό τήν ἀστυνομία γιά κατοχή τεσσάρων κιλῶν κοκαΐνης, ποῦ τήν εἶχε γιά ΠΡΟΣΩΠΚΗ ΧΡΗΣΗ!!!!!!!!!!!! ὁ καημένος, τελικά τί ἔγινε;
Ἐλπίζω νά τόν ἄφησαν καί νά τόν ἀποκατέστησαν ἠθικά, γιά νά μπορέσει νά συνεχίσει τήν θεάρεστη καί δημιουργική του δράση σάν μοντέλο, δίνοντας μηνύματα ἐργατικότητας στούς νέους μας.

Τα χάλια του εκπαιδευτικού μας συστήματος

Τό βίντεο εἶναι γιά κλαυσίγελο (γιά γέλια καί γιά κλάματα ταυτόχρονα).
Θαυμάστε τίς ἀπαντήσεις τῶν μαθητῶν, ἀπόρροια τοῦ καταπληκτικοῦ, νέου, πολυπολιτισμικοῦ, σύγχρονου και ἀνανεωμένου συστήματος τῆς Παιδείας μας.
Καί εὐτυχῶς πού οἱ ἐρωτήσεις δέν περιελάμβαναν γλώσσα καί ὀρθογραφία.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΘΑ ΠΕΤΑΓΑΝ ΣΠΙΘΕΣ.


31 Μαρτίου 2009

Νέο επικίνδυνο ναρκωτικό



Το επικίνδυνο ναρκωτικό ή "σιρόπι του βιασμού" και στη χώρα μας

Ένα από τα πλέον εφιαλτικά σενάρια κατακόρυφης αύξησης βιασμών με δράστες χωρίς... πρόσωπο απέτρεψε η κατάσχεση μίας τεράστιας παρτίδας της επικίνδυνης ναρκωτικής ουσίας GHB στη Θεσσαλονίκη. Αστυνομικοί της Ασφάλειας κατέσχεσαν πάνω από δυόμισι κιλά του συγκεκριμένου ναρκωτικού, που είναι γνωστό και ως το «σιρόπι του βιασμού»!
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τις ολέθριες συνέπειες από την ενδεχόμενη διακίνηση των 2.561 γραμμαρίων της ναρκωτικής ουσίας που βρέθηκε στην κατοχή 23χρονου, ο οποίος συνελήφθη στην περιοχή Χαριλάου. Ένα είναι σίγουρο: ότι το «σιρόπι του βιασμού» χτύπησε μετά το εξωτερικό, και την πόρτα της χώρας μας.
Σπανιότερα σε μορφή σκόνης και περισσότερο ως υγρό, το ναρκωτικό χρησιμοποιείται σε ορισμένες χώρες για την παρασκευή φαρμάκων. Η επίδρασή του στον ανθρώπινο οργανισμό όμως είναι τέτοια που η χρήση του έχει συνδυαστεί με σεξουαλικές επιθέσεις, κατά τις οποίες τα θύματα δεν μπορούσαν ούτε καν να θυμηθούν τα γεγονότα που συνέβησαν όσο ήταν υπό την επήρειά του!
Στο εξωτερικό έχουν καταγραφεί περιστατικά αποπλάνησης και βιασμού κυρίως νεαρών κοριτσιών με τη χρήση αυτής της ουσίας και για τον λόγο αυτόν το GHB έγινε γνωστό και ως «σιρόπι του βιασμού». Μία και μόνο σταγόνα αρκεί για να κάμψει την οποιαδήποτε αντίδραση του θύματος, επιφέροντας απώλεια συνείδησης.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως η τιμή του ναρκωτικού το κάνει προσιτό σε όλες τις οικονομικές τάξεις, καθώς η αγορά του ενός γραμμάριου GHB δεν ξεπερνά συνήθως τα 10 ευρώ!
Η δράση του επικίνδυνου ναρκωτικού ξεκινά δέκα με είκοσι λεπτά μετά την χρήση του και διαρκεί έως και τέσσερις ώρες, ανάλογα με την δόση. Μπορεί σε χαμηλές δόσεις να φέρνει χαλάρωση, να διώχνει το άγχος και να έχει εντοπιστεί σε ορισμένα παράνομα παρασκευάσματα αδυνατίσματος, ωστόσο η χρήση της ουσίας είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη και συνδέεται με δεκάδες θανάτους.
Το GHB δημιουργεί έντονη ζαλάδα, υπνηλία, τάση προς εμετό, σύγχυση και μειωμένη αίσθηση των αντανακλαστικών, ενώ η συνεχής χρήση του μειώνει σταδιακά τους καρδιακούς παλμούς και την αναπνοή σε επίπεδα που μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος.
Το GHB αποβάλλεται γρήγορα από τον οργανισμό και γι' αυτό κι είναι δύσκολο να διαγνωστεί η χρήση του με εξετάσεις αίματος και να διαπιστωθεί αν αποτελεί αιτία θανάτου.
Πρώτη σύλληψη
Συνελήφθη 23χρονος στη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή Χαριλάου, ο οποίος είχε στην κατοχή του 2,5 κιλά από το επικίνδυνο ναρκωτικό GHB, γνωστό και ως "σιρόπι βιασμού". Ωστόσο δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό αν κατάφερε να διοχετεύσει ποσότητα του GHB στην αγορά.
Το GHB είναι μια άκρως επικίνδυνη ναρκωτική ουσία. Μια και μόνο σταγόνα αρκεί για να παραλύσει το θύμα. Η παραλυσία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και πέντε ώρες. Το GHB χρησιμοποιείται κυρίως από βιαστές με σκοπό να κάμψουν οποιαδήποτε αντίδραση από το θύμα, γιατί εκτός από παραλυσία προκαλεί και απώλεια συνείδησης. Το απίστευτο της υπόθεσης; Του ήρθε απ' έξω κανονικά αφού το παρήγγειλε από το διαδίκτυο και απεστάλη μέσω ΕΛΤΑ!!! Έρχεται σε στερεά μορφή και διαλύεται με νερό. 1 μόλις γραμμάριο φτάνει για να επιτευχθεί ο αηδιαστικός σκοπός του και ο κατηγορούμενος πήρε 2,5 κιλά!
ΕΙΝΑΙ ΑΟΣΜΟ, ΑΧΡΩΜΟ ΚΑΙ ΑΓΕΥΣΤΟ!!! ΕΙΝΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΡΙΧΝΟΥΝ ΣΤΟ ΠΟΤΟ (ΝΑ ΚΕΡΑΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΣΦΗΝΑΚΙ;) ΚΑΙ ΖΑΛΙΖΕΙ, ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΥΕΙ ΜΕΡΙΚΩΣ ΩΣΤΕ ΤΟ ΘΥΜΑ ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΠΑΡΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΑΠΟ ΤΑ "ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΑ" ΣΗΜΑΔΙΑ! ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΩΡΕΣ ΤΟ ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ ΒΙΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΛΕΝΕ(ΑΝ ΣΥΛΛΗΦΘΟΥΝ) ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ!

Τα μυρμήγκια του μελιού

Από τότε που ο Δαρβίνος δημοσίευσε την θεωρία του έχει γίνει πανικός. Δημιουργήθηκαν δύο μεγάλες ομάδες που συγκρούονται ακατάπαυστα. Οι Δημιουργιστές θεωρούν ότι αν αποδεχθούν την θεωρία του Δαρβίνου απορρίπτουν την ύπαρξη του θεού. Οι Δαρβινιστές θεωρούν ότι αν αποδεχθούν την ύπαρξη του θεού τότε απορρίπτουν την υλιστική θεωρία του Δαρβίνου.
Η αλήθεια συνήθως βρίσκεται πάντοτε κάπου στην μέση.
-Πρώτα πρώτα δεν είναι καθόλου λογικό να δεχθούμε ότι ξαφνικά η ύλη, στα καλά καθούμενα και χωρίς κάποια αιτία, αποφάσισε να κινηθεί και να δημιουργήσει το σύμπαν. Υποτίθεται ότι πριν το «Μεγάλο Μπάμ» δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός από την ύλη που ήταν τρομερά συμπιεσμένη σε ένα σημείο. Χρόνος και διαστάσεις δεν υπήρχαν. Απορώ γιατί οι θιασώτες του Big Bang δεν ονομάζουν αυτήν την κατάσταση «Θεό» αφού και ο θεός κάπως έτσι περιγράφεται. Σαν «κάτι» που προϋπήρχε της δημιουργίας, αφ εαυτού και για δικούς του λόγους.
-Από την άλλη μεριά είναι επίσης παράλογο να δεχθούμε ότι ο θεός αποφάσισε να δημιουργήσει το γιγάντιο αυτό σύμπαν, να φτιάξει σε έναν πλανήτη (μικροσκοπικό σαν κόκκο σκόνης) τον άνθρωπο, να τον εφοδιάσει με ψυχισμό που ρέπει προς το κακό, να τον στέλνει στην κόλαση λόγω του γεγονότος ότι τον έπλασε αδύναμο να αντισταθεί στους πειρασμούς και τέλος να στείλει και τον γιό του για να τον σώσει από τις αμαρτίες.
Πολύς κόσμος είναι άθεος ακριβώς γιατί δεν μπορεί να δεχθεί ότι ένας θεός (που τον περιγράφουμε σαν δίκαιο και φιλεύσπλαχνο) επιτρέπει να συμβαίνουν όσα εγκλήματα και αδικίες συμβαίνουν πάνω στην γη και ταυτόχρονα να σε πηγαίνει στην ΑΙΩΝΙΑ κόλαση επειδή δεν μετάνιωσες για τα πρακτικώς ανύπαρκτα αμαρτήματά σου.

Και οι δύο πλευρές στην προσπάθειά τους να «νικήσουν» διαπράττουν υπερβολές.
Οι Θεϊστές για παράδειγμα έκαιγαν κάποτε στην πυρά όποιον έλεγε κάτι αντίθετο με την Αγία Γραφή και στην «επιστήμη» της εποχής. Ο Τζορντάνο Μπρούνο κάτι ξέρει για αυτό.
Οι Δημιουργιστές αντίστοιχα διαπράττουν μέγα επιστημονικό ολίσθημα. Αποσιωπούν όλα εκείνα τα στοιχεία που δείχνουν ότι «κάτι δεν πάει καλά» με αυτήν. Υποτίθεται ότι μετά από χιλιάδες χρόνια επίδρασης του περιβάλλοντος και τυχαίες γενετικές μεταλλάξεις κάποιο είδος αναπτύσσει καινούρια χαρακτηριστικά που τελικά φτάνουν στο σημείο να το μετατρέψουν σε ένα νέο είδος.
Για αυτό θα ήθελα να μιλήσω σήμερα.
Στην Αυστραλία υπάρχουν τα μυρμήγκια του μελιού. Μέσα στην άνυδρη έρημο έχουν ανακαλύψει τον εξής τρόπο για να επιζούν κατά την περίοδο της ξηρασίας. Κάποια από αυτά κρέμονται μόνιμα από την οροφή της φωλιάς. Ο λόγος είναι ότι την περίοδο των βροχών (και της αφθονίας) τα άλλα μυρμήγκια τα ταΐζουν με τέτοιες ποσότητες ζαχαρόνερου που οι κοιλιές τους πρίζονται, γίνονται τεράστιες και διαφανείς, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κινηθούν. Κατά την περίοδο λοιπόν της ξηρασίας αυτά τα μυρμήγκια-δεξαμενές, κάνουν εμετό το περιεχόμενο της κοιλιάς τους και ταΐζουν τα υπόλοιπα μυρμήγκια.
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας εξηγήσει κάποιος από τους Δημιουργιστές πως έφτασαν τα μυρμήγκια να έχουν αυτήν την περίεργη ικανότητα (και δεν είναι η μόνη ικανότητα που ξενίζει μέσα στην μηχανική κατά την γνώμη τους φύση).