Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

20 Απριλίου 2010

Τα ψέματα και οι αλήθειες για το χρέος

Η χρεωκοπία της χώρας είναι δεδομένη. Όχι γιατί την επιδιώκουν κάποιοι καταχθόνιοι και σκοτεινοί κερδοσκόποι, αλλά γιατί το κράτος και η οικονομία της χώρας δεν μπορεί πια να σηκώσει το βάρος της εξυπηρέτησης των δανείων. Αυτή είναι η αλήθεια που κρύβει συστηματικά η κυβέρνηση από τον ελληνικό λαό.
Ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στη 8η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ στις 20/3, διαβεβαίωνε: «Να είναι όλοι βέβαιοι, να είναι ακόμα πιο βέβαιοι οι διάφοροι καλοθελητές, που καθημερινά διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας, με προφανείς σκοπιμότητες: Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Δεν θα την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.» Η δήλωση αυτή μοιάζει εξαιρετικά με μια άλλη ιστορική δήλωση, του Ελευθερίου Βενιζέλου, όταν σε διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό στις 27 Σεπτεμβρίου 1931, διαβεβαίωνε κι αυτός: «Δίδω προς τον ελληνικόν λαόν την προσωπική διαβεβαίωσιν, ότι έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι ημπορούμεν να διατηρήσουμεν την ακεραιότητα του εθνικού μας νομίσματος και να αποφύγωμεν επομένως τας συμφοράς που θα επακολούθουν την ανατροπήν της σταθεροποιήσεως.»
Την εποχή εκείνη είχαν ανακαλύψει μια άλλη νομισματική πανάκεια για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, την οποία αντί για ευρώ ονόμαζαν χρυσή δραχμή. Για να στηριχθεί το «ισχυρό νόμισμα» της Ελλάδας που ήταν κλειδωμένο με την χρυσή Αγγλική λίρα, ξεπουλήθηκε κυριολεκτικά το σύμπαν. Όλες οι υποδομές της χώρας δόθηκαν σε ξένες εταιρείες (Ούλεν, Πάουερς, κλπ.) ενώ η χρυσή δραχμή χρηματοδοτήθηκε αδρά με πληθώρα δανείων.
Για να στηριχθεί η χρυσή δραχμή και το πρόγραμμα δημόσιου δανεισμού εφαρμόστηκε σκληρή λιτότητα με την κατάργηση κάθε κοινωνικής δαπάνης. Η μόνη κοινωνική πρόνοια που απέμεινε στη χώρα ήταν τα λαχεία και τα λαϊκά συσσίτια των φιλανθρωπικών σωματείων. Οι εφημερίδες της εποχής δημοσίευαν καθημερινά δεκάδες θανάτους από την πείνα. Το κράτος προκειμένου να συνεχίσει τη στήριξη της χρυσής δραχμής και να πληρώνει τα τοκοχρεωλύσια των δανείων του, έκλεινε τα δημόσια σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια και απέλυε δασκάλους και καθηγητές. Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων κλήθηκε να καταβάλει με τη βία έως και το 50% των αποδοχών του. Πολλοί απ' αυτούς απολύθηκαν. Απαγορεύτηκε ο συνδικαλισμός στους δημοσίους υπαλλήλους και οι απεργίες στους εργάτες, ενώ οι διαδηλώσεις κηρύχθηκαν παράνομες.
Η Ελλάδα είχε τεθεί υπό διπλή κηδεμονία, όχι μόνο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε εγκατασταθεί ήδη από το 1898, ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας επί Τρικούπη το 1893 και του ελληνοτουρκικού πολέμου της ντροπής του 1897, αλλά καιτης Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας, απαιτούσε να χυθεί αίμα. Οι κυβερνήσεις της χώρας, ως τυφλά και πειθήνια όργανα της κηδεμονίας, εκτελούσαν με υπερβάλλοντα ζήλο τις έξωθεν εντολές. Το αποτέλεσμα μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς. Λίγους μόνο μήνες μετά από τη διαβεβαίωση του Βενιζέλου η χρυσή δραχμή συντρίφτηκε και η χώρα κήρυξε επίσημα την χρεωκοπία της λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών της. Με το χρεωστάσιο η χώρα παραδόθηκε στο έλεος των δανειστών της. Προκειμένου αυτοί να πάρουν τα λεφτά τους έφεραν ξανά στη χώρα το βασιλιά, που είχε εκδιωχθεί το 1922 και βοήθησαν να ανοίξει ο δρόμος για το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Μεταξά.
Όπως σήμερα, έτσι και τότε, οι λόγοι που οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έφεραν την ευθύνη για τη χρεωκοπία της χώρας,επικαλούνταν για να δικαιολογηθούν ήταν η «ατάσθαλος οικονομική πολιτική» του κράτους. Κι όπως σήμερα με το ευρώ, έτσι και τότε, κάθε σκέψη για εγκατάλειψη της χρυσής δραχμής ισοδυναμούσε με σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς.Μόνο που οι σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί ήρθαν από την προσπάθεια διάσωσης του «ισχυρού νομίσματος». Προκειμένου λοιπόν να διασωθεί το «ισχυρό νόμισμα» ας πέθαινε η χώρα και ο λαός της.
Μάλιστα, μέχρι και ειδικό ταμείο ιδρύθηκε το 1930 για την στήριξη της δραχμής, ανάλογο με αυτό του κ. Πετσάλνικου σήμερα. Το ταμείο αυτό οργάνωνε δεξιώσεις στα καλά σαλόνια των Αθηνών και καλούσε τις κυρίες του καλού κόσμου να δώσουν κοσμήματα και ότι άλλο πολύτιμο έχουν «δια την εθνικήν υπόθεσιν». Η εξέλιξη ήταν προβλέψιμη. Κάποιοι αετονύχηδες καταχράστηκαν το ταμείο, λίγο πριν κηρυχθεί το επίσημο χρεωστάσιο και κατέφυγαν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής για να ζήσουν τη ζωή τους εις υγείαν των κορόιδων.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ένα παρόμοιο σκηνικό βλέπουμε να στήνεται και σήμερα προκειμένου να παραδοθεί η χώρα και ο λαός της στο έλεος των δανειστών και των αγορών. Οι ίδιες λογικές, οι ίδιες δικαιολογίες, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια αποτελέσματα. Τι συνέβη όμως και βρεθήκαμε ξανά σαν χώρα σε κατάσταση χρεωκοπίας; Ο πίνακας που παραθέτουμε είναι αποκαλυπτικός.
Σύμφωνα μ' αυτόν οι πληρωμές για τα δάνεια που έχουν συνάψει οι κυβερνήσεις της χώρας εκτινάχθηκαν από 23,8 δις ευρώ το 2000 στα 84,2 δις ευρώ το 2009. Δηλαδή από το 17,4% του ΑΕΠ της χώρας το 2000, στο 35% του ΑΕΠ το 2009! Μπορεί να αντέξει αυτό το βάρος η οικονομία της χώρας; Και βέβαια όχι. Εδώ βρίσκεται το όλο πρόβλημα. Όταν η χώρα έχει φτάσει να ξοδεύει το 140% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού σε εξυπηρέτηση του δανεισμού της, είναι προφανές ότι βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, είτε το γνωρίζει, είτε όχι.
Που οφείλεται αυτός ο δανεισμός; Η συνηθισμένη δικαιολογία είναι το σπάταλο κράτος. Από τον πίνακα όμως βλέπουμε ότι η συμμετοχή των κρατικών ελλειμμάτων στο δημόσιο δανεισμό είναι ασήμαντη. Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε συνολικά σε εξυπηρέτηση δανείων πάνω από 450 δις ευρώ και δανείστηκε εκ νέου σχεδόν 486 δις ευρώ. Απ' αυτόν τον νέο δανεισμό μόλις το 3,1% κατά μέσο όρο πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Όλα τα υπόλοιπα πήγαν στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.
Ακόμη και για το 2009, όπου το δημόσιο έλλειμμα έφτασε τα 17,1 δις, ο νέος δανεισμός του δημοσίου ξεπέρασε συνολικά τα 85,2 δις ευρώ. Με άλλα λόγια το δημόσιο έλλειμμα συνέβαλε στο νέο δανεισμό του δημοσίου μόνο κατά 20%. Επομένως, προς τι τα μέτρα και η λιτότητα για να περιοριστεί το δημόσιο έλλειμμα; Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν περιορισθεί το δημόσιο έλλειμμα, όσο κι αν σφίξουν το ζωνάρι οι δημόσιοι υπάλληλοι, όσο κι αν περιοριστούν οι κρατικές δαπάνες, όσους φόρους κι αν μαζέψουν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, δεν πρόκειται να αναχαιτισθεί το δημόσιο χρέος. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις το δημόσιο χρέος της χώρας θα εκτιναχθεί έως το 2012 στα 350 δις ευρώ, δηλαδή στο 135% του ΑΕΠ. Πράγμα που σημαίνει ότι η ετήσια εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θα αγγίξει ή και θα ξεπεράσει το 40% του ΑΕΠ. Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι όλα τα μέτρα της κυβέρνησης θα αποδώσουν τα αναμενόμενα. Πράγμα φυσικά πολύ αμφίβολο.
Γιατί η κυβέρνηση που διαρρηγνύει υποκριτικά τα ιμάτιά της για τους μισθούς και τις συντάξεις που πληρώνει το δημόσιο, δεν λέει κουβέντα για τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές της; Για λόγους σύγκρισης και μόνο, αξίζει να σημειώσουμε ότι το σύνολο των αμοιβών και συντάξεων που πληρώνει το κράτος στους δημόσιους υπαλλήλους ανήλθε το 2009 στα 25,5 δις ευρώ, δηλαδή στο 10,6% του ΑΕΠ της χώρας. Ολόκληρο το ποσό αυτό φτάνει μόλις στο 31% του συνόλου των εξόδων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού τον ίδιο χρόνο. Τι περιμένει λοιπόν να αποκομίσει η κυβέρνηση από τη λιτότητα, εκτός από την εξουθένωση των εργαζομένων και της κοινωνίας;
Προς τα πού βαδίζουμε;
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει η επιβάρυνση από την εξυπηρέτηση του χρέους και πόσο ανατροφοδοτεί την έξαρση του δημόσιου χρέους, αρκεί να πούμε το εξής: Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του πάνω από 450 δις ευρώ. Παρ' όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε, αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία σχεδόν 155 δις ευρώ! Ενώ τα επόμενα δύο χρόνια, με τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις, το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει συνολικά πάνω από 180 δις ευρώ για εξυπηρέτηση ενός διαρκώς αυξανόμενου χρέους. Πώς είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή αιμορραγία χωρίς να οδηγηθεί η χώρα στη διάλυση και η κοινωνία στην ανέχεια;
Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να υπάρξει άλλη πολιτική, αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα απ' όλα ο βρόγχος του δανεισμού και δεν ξεφύγει η χώρα από τη θανάσιμη λαβή που της έχουν εφαρμόσει οι δανειστές της με την συνεπικουρία της ΕΕ.Όσο για το ποιος φταίει για την κατάσταση, δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς τα ελλείμματα στην παραγωγή, το εμπορικό ισοζύγιο, αλλά και την τεράστια διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του 2009 (με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΔΝΤ) έχουν βγει από την Ελλάδα πάνω από 200 δις δολ. που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε είδους κερδοσκοπία (μετοχές, ομόλογα, παράγωγα, κλπ.) του εξωτερικού! Ποιοι τα έβγαλαν από την Ελλάδα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κι από πού βγήκαν αυτά; Προφανώς από τη λεηλασία της χώρας, από τα υπερκέρδη των μονοπωλίων, των καρτέλ και των τραστ, που φρόντισαν να διογκώσουν με τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των ανοιχτών αγορών και της απορρύθμισης όλες οι κυβερνήσεις.
Μάλιστα, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, στα τέλη του 2009 υπήρχαν ως καταθέσεις κατοίκων της Ελλάδας σε τράπεζες του εξωτερικού 15 δις ευρώ. Αναλογικά με το οικονομικό μέγεθος της χώρας, η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες με τις περισσότερες καταθέσεις κατοίκων της σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι ιδιοκτήτες αυτών των λογαριασμών δεν είναι περισσότεροι από 3.000. Αν είχαμε την ευκαιρία να ακτινοσκοπήσουμε τους λογαριασμούς αυτούς θα ανακαλύπταμε την αφρόκρεμα του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου της χώρας. Πρόκειται για μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που δεν της καίγεται καρφί για το τι θα απογίνει η χώρα.
Όταν μιλάμε για κέρδη και υπερκέρδη, αρκεί να πούμε ότι σύμφωνα με τους National Accounts της Eurostat, σε κάθε 1000 ευρώ νέα προϊόντα και υπηρεσίες (δηλαδή προστιθέμενη αξία) που παρήγαγε ετήσια η ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, τα 560 ευρώ μετατράπηκαν σε επιχειρηματικό κέρδος και μόλις τα 350 σε αποζημίωση των εργαζομένων. Στην ΕΕ η αντίστοιχη κατανομή είναι 360 υπέρ του επιχειρηματικού κέρδους και 550 υπέρ της εργασίας! Η Ελλάδα κατέχει την υψηλότερη θέση μέσα στην ΕΕ ως προς το μερίδιο του προϊόντος της που νέμεται το επιχειρηματικό κέρδος, το οποίο το 2008 (για το οποίο διαθέτουμε στοιχεία) έφτασε στο ύψος ρεκόρ του 59,5%. Πίσω της ακολουθεί η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Ιρλανδία, κοκ.
Το ελληνικό κράτος υπήρξε εξ ιδρύσεώς του σπάταλο, διεφθαρμένο και βαθύτατα παρασιτικό. Κι αυτό γιατί οικοδομήθηκε για να εξυπηρετήσει μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, η οποία το αξιοποίησε για να λεηλατήσει τη χώρα και το λαό της. Ο δανεισμός ήταν εξυπαρχής ένας από τους πιο προσοδοφόρους τρόπους για να χρηματοδοτηθεί αυτή η λεηλασία. Έτσι προέκυψαν και οι απανωτές χρεοκοπίες του ελληνικού κράτους. Υπολογίζεται ότι από τα 170 χρόνια του επίσημου ελληνικού κράτους έως το τέλος του 20ου αιώνα, η χώρα βρέθηκε σε κατάσταση πτώχευσης στα 50 από αυτά. Η τελευταία επίσημη πτώχευση ήταν αυτή του 1932. Και τότε ο λαός ήξερε πολύ καλά ότι οι κυβερνήτες της χώρας που την οδήγησαν στην χρεωκοπία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα σώμα πολιτικών «επαγγελματιών επιδιωκόντων ατομικά συμφέροντα και εξαγοραζομένων υπό των διαφόρων αναδόχων εταιριών, της δωροδοκίας διενεργουμένης δια του εις το Χρηματιστήριον διεξαγομένου παιγνιδίου, όπερ πράκτορες καθωδήγουν εκ των διαδρόμων της βουλής», όπως έγραφε εκείνη την εποχή ο επιφανής ιστορικός Π. Καρολίδης.
Σήμερα βαδίζουμε ολοταχώς προς μια νέα επίσημη πτώχευση. Κι αυτό γιατί φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε και σε ανάλογες εποχές παλιότερα, να αμφισβητήσει την εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές και τις διεθνείς αγορές. Φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση να προτάξει το συμφέρον της χώρας και του λαού της, έναντι των συμφερόντων των αγορών, των τραπεζών και των ισχυρών της ΕΕ. Κι έτσι όλοι μαζί έχουν δρομολογήσει για τη χώρα μια ακόμη καταστροφική πτώχευση. Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το πώς θα τεθεί η χώρα υπό κηδεμονία προκειμένου οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι αγορές να κατασχέσουν και να δημεύσουν ότι μπορούν. Οι συζητήσεις στην ΕΕ, οι κινήσεις της κυβέρνησης και τα πακέτα των μέτρων, αφορούν στην προετοιμασία του εδάφους και στην τελική μορφή που θα πάρει η επίσημη μετατροπή της χώρας σε αποικία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό θα γίνει υπό την κηδεμονία της ΕΕ, του ΔΝΤ, ή ενός συνδυασμού και των δυό; Θα γίνει με το ευρώ, με την επιστροφή σ' ένα ελεγχόμενο και πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, ή με την επιβολή διπλού νομίσματος; Όλα αυτά δεν είναι παρά λεπτομέρειες που υπηρετούν την ίδια βασική κατεύθυνση, την ίδια πορεία προς την επίσημη πτώχευση και δήμευση της χώρας. 
Δημήτρης Καζάκης
Δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" στις 25/3/2010

16 Απριλίου 2010

Σκέψεις για την παραβίαση των φυσικών κανόνων

Με την ευκαιρία της καταχώρησης της  Μαίρης Bούλγαρη με θέμα «Παρένθετη μητέρα:
Θεσμός υπό σκέψη και συζήτηση» θα ήθελα να εκθέσω «εν τάχει» τις απόψεις μου, αφού το θέμα που ανοίγεται είναι τεράστιο.
Η βασική αρχή είναι πως οτιδήποτε εκτός από την φυσιολογική οδό γονιμοποίησης και τεκνοποίησης είναι «παρά φύσιν».
 Δεν ξέρω αν θα σας φανεί σκληρό, φασιστικό, απάνθρωπο ή ότι άλλο, αλλά η Φύση κατά την γνώμη μου είναι ΣΟΦΗ και ΣΚΛΗΡΗ ταυτόχρονα. Δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε ένα από τα δεκάδες ντοκιμαντέρ που προβάλλονται στην τηλεόραση:
-Λεπτές και χρονοβόρες διαδικασίες εξέλιξης δημιουργούν μία πληθώρα ειδών ακόμη και στα πιο ακραία περιβάλλοντα. Αυτές οι διαδικασίες απαιτούν την εξαφάνιση των ατόμων που δεν είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην «μάχη για επιβίωση».
-Το «καθάρισμα» του είδους προκαλείται από τους θηρευτές που πιάνουν και σκοτώνουν πάντοτε τους αδύναμους ή τους άρρωστους. Ίσως να είναι σκληρό για τα δεκάδες νεογέννητα που κατασπαράζονται, αλλά αυτό κρατάει μία φυλή χορτοφάγων ζώων σε καλή κατάσταση, αφού μόνο τα υγιή και πολύ δυνατά μικρά επιβιώνουν, επειδή μπορούν να τρέξουν αρκετά γρήγορα για να αποφύγουν τους θηρευτές.
-Οι θηρευτές μένουν ζωντανοί μόνο όταν είναι αρκετά δυνατοί και υγιείς για να αντέξουν τον ανταγωνισμό και να τραφούν ικανοποιητικά.
-Μόνο τα πιο δυνατά αρσενικά «επιτρέπεται» να αφήνουν απογόνους. Το αρσενικό πρέπει να είναι αρκετά μεγαλόσωμο, αποφασιστικό, ανθεκτικό και πλήρως ανεπτυγμένο για να μπορέσει να «κληροδοτήσει στις επόμενες γενεές» τα ισχυρά γονίδιά του.
-Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και μέχρι πρόσφατα στην ανθρώπινη φυλή. Είναι σκληρό για τα μεμονωμένα άτομα, αλλά κάποιος που είχε σωματικό ή ψυχολογικό ελάττωμα παρέμενε συνήθως ανύπαντρος, αφού κανείς δεν ήθελε να συνδεθεί με αυτόν. Κάποια φυσική ανωμαλία δηλαδή δεν μεταδιδόταν στην επόμενη γενιά.
Ξέρω -επαναλαμβάνω- ότι θα πείτε ότι κάτι τέτοιο είναι σκληρό, και μέχρι ένα σημείο το πιστεύω και εγώ αυτό, αλλά μέχρι πού μπορεί να προχωρήσει κανείς «ακίνδυνα» στην παραβίαση των φυσικών κανόνων;
Το μόνο γονιμοποιητικό, βοηθητικό μέσον που θα μπορούσα να καταλάβω είναι η ενίσχυση του οργανισμού με φυσικές και υγιεινές τροφές.
Έτσι αν κάποιο άτομο έχει, για κάποιον λόγο, «εκλεγεί από την Μητέρα -Φύση» να μην μπορεί να κάνει παιδιά, αυτό σημαίνει ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να κάνει. Πιθανόν να πρόκειται να μεταδώσει «κάτι ανεπιθύμητο» στους απογόνους του.
Εμείς όμως έχουμε το κουσούρι και την άμετρη υπερηφάνεια να θέλουμε να διορθώνουμε την φύση:
-Είμαστε φτιαγμένοι για να περπατάμε και να στεκόμαστε όλη την ημέρα.
-Είμαστε φτιαγμένοι να τρώμε χόρτα, φρούτα και μικρές ποσότητες κρέατος.
-Είμαστε φτιαγμένοι να μην τρώμε καθόλου ζάχαρη (εκτός αυτής που περιέχεται στα φρούτα).
-Είμαστε φτιαγμένοι να δουλεύουμε πολύ και να τρώμε λίγο.
-Είμαστε φτιαγμένοι να μπορούμε να καταναλώσουμε τεράστιες ποσότητες τροφής, αφού για χιλιάδες χρόνια είχαμε περιόδους επάρκειας τροφής και περιόδους πείνας.
-Είμαστε φτιαγμένοι να ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ όταν θα πάθουμε κάτι σοβαρό.
-Είμαστε φτιαγμένοι να ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ όταν έχουμε μια σοβαρή κληρονομική ασθένεια.
-Είμαστε φτιαγμένοι να μην μπορούμε να αποκτήσουμε απογόνους όταν το σώμα μας δεν είναι υγιές.
ΜΕΤΑ παρενέβη ο πολιτισμός και η τεχνολογία και τι συνέβη;
-Αυξάνονται συνέχεια τα ψυχικά νοσήματα λόγω της αποκοπής μας από τον φυσικό τρόπο ζωής και από την έλλειψη «ζωτικού χώρου» απαραίτητου για την σωματική, διανοητική και ψυχολογική ηρεμία μας.
-Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τρώνε όλο και περισσότερο και κινούνται όλο και λιγότερο. Η παχυσαρκία και τα νοσήματα από αυτά που υπερκαταναλώνουμε αυξάνονται συνέχεια.
-Πριν μερικά χρόνια όταν κάποιος πάθαινε καρδιακή προσβολή σήμαινε ότι ήταν 70 ή 80 χρονών. Σήμερα πεθαίνουν ακόμα και έφηβοι.
-Πριν μερικά χρόνια πίεση, ζάχαρο και χοληστερίνη ήταν νοσήματα ηλικιακής φθοράς των υπερηλίκων. Σήμερα όλα αυτά εμφανίζονται από την παιδική ηλικία.
-Πριν μερικά χρόνια ο προστάτης εμφανιζόταν σε ανθρώπους άνω των 60 και 70. Σήμερα είναι ασθένεια των σαραντάρηδων.
-Αυξάνεται η «μόδα» της παράλογης συνήθειας της ΠΛΗΡΟΥΣ αποχής από οποιαδήποτε τροφή ζωικής προέλευσης με αποτέλεσμα σημαντικά προβλήματα στους υποτιθέμενους υγιεινιστές. Αν δεν τα μαθαίνετε ή δεν γίνονται αντιληπτά σαν προβλήματα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
-Πριν μερικά χρόνια ο «τρελός» του χωριού έμενε ανύπαντρος. Σήμερα φροντίζουμε όχι μόνο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά (τις περισσότερες φορές με σημαντικά προβλήματα) αλλά τον ενισχύουμε και από πάνω να το κάνει στο όνομα της «ισότητας, της αγάπης και του πολιτισμού».
-Πριν μερικά χρόνια ένα μωρό με προβλήματα υγείας θα πέθαινε αφήνοντας τον λίγο και πολύτιμο ζωτικό χώρο στα υγιή μωρά. Σήμερα συντηρούμε στην ζωή παιδιά με φρικτά προβλήματα υγείας αφήνοντας ταυτόχρονα υγιή παιδιά να πεθαίνουν από πείνα ή από αρρώστιες που δημιουργήθηκαν επειδή καταστρέψαμε το φυσικό περιβάλλον τους.

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ;
Βασικά τίποτε.
Φυσικά δεν μπορούμε να πιάσουμε και να εκτελέσουμε όλους τους γέρους, τους άρρωστους, τους ψυχικά ασθενείς.
Φυσικά δεν μπορούμε να πετάξουμε στα σκουπίδια κάποιον που έπαθε ατύχημα και έμεινε παράλυτος.
Φυσικά δεν θα βάλουμε τον μαιευτήρα να «καθαρίζει» όσα νεογέννητα έχουν κάποιο πρόβλημα.
Φυσικά όταν αρρωστήσουμε θα χρησιμοποιήσουμε όσα τεχνικά μέσα διαθέτουμε για να μείνουμε ζωντανοί ή να γίνουμε καλά.
Αλλά ποιο είναι το όριο παρέμβασής μας στις φυσικές διαδικασίες;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τις έχουμε ήδη παραβιάσει σε υπερβολικό βαθμό και αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει.
Σε λίγο στο όνομα του πολιτικά ορθού «δικαιώματος της μητρότητας» θα δείτε γυναίκες να αναπαράγουν με παρθενογένεση τον εαυτό τους.
Και στο όνομα του πολυαγαπημένου μας ΕΓΩ θα δείτε πλούσιους που θα αντιγράφουν τον εαυτό τους για να του αφήσουν τα πλούτη και το όνομά τους.
Σε λίγο στο όνομα των «δικαιωμάτων του ανθρώπου» θα δείτε να συμβαίνουν σημεία και τέρατα. Και για όσους βλέπουν λίγο καλύτερα ήδη έχουν αρχίσει να συμβαίνουν.
Προσωπικά δεν θα ήθελα να παρευρεθώ στο «λαμπρό μέλλον» που μας επιφυλάσσεται από τον «υπέρλαμπρο τεχνολογικό πολιτισμό» μας.

Εξηγήσεις από τον Πρωθυπουργό για βιβλίο που προτείνει η ιστοσελίδα του

Όπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου της Δημοκρατικής Αναγέννησης τα Σκοπιανά ΜΜΕ (βλ. ρεπορτάζ Μανώλη Γαλάνη, Πρώτο Θέμα 1/11/09), εντόπισαν στον δικτυακό ιστότοπο του Έλληνα Πρωθυπουργού, πρότασή τους στους επισκέπτες, να διαβάσουν το βιβλίο «Το βάσανο της ιστορίας» των Ουμούτ Οζκιριμλί
(είναι Τούρκος και εξηγείται να λέει ότι του κατέβει) και Σπύρου Σοφού (είναι Έλληνας και ντροπή του όσα λέει),
Οι δύο ανιστόρητοι «ιστορικοί», σε κατάσταση έκστασης, ξερνούν κάθε αποκύημα της νοσηρής φαντασίας τους κατά του Ελληνισμού.
Ενδεικτικά:
Ονομάζουν την επανάσταση του ?21 «εθνικιστικό κίνημα» και της επιρρίπτουν «στρατηγικές εξαναγκασμού, προσηλυτισμού, εκδίωξης και εξόντωσης των Τούρκων».
- Χαρακτηρίζουν τους «δεσμούς» της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με τους ρ
αγιάδες, «οργανική σχέση όπως ακριβώς εκείνη μεταξύ μιας μητέρας και των παιδιών της»!!!.
Φανταστείτε τι έγκλημα έκαναν ο Κολοκοτρώνης ο Μακρυγιάννης και οι άλλοι αγωνιστές, να αποσπάσουν τα παιδιά, από τη «μητέρα» Τουρκία!.
- Αιτία της επανάστασης ο άσοφος κ. Σοφός και ο συγγραφικός εταίρος του, θεωρούν «την οικονομική δυσαρέσκεια» των ραγιάδων.- Στους επαναστάτες καταλογίζουν όχι διεκδίκηση συμμετοχής στο αναδυόμενο έθνος, αλλά «πρόθεση να προσποριστούν οφέλη» προφανώς από τη διαρπαγή Οθωμανικών περιουσιών.
Αδίστακτη η , τουρκοελληνική σαλάτα, είναι εξίσου γενναιόδωρη και απέναντι των Σκοπιανών.
Καταλογίζει στους Έλληνες, «διαστρεβλωμένη λογική» (sic!) κατά την οποία, το όνομα Μακεδονία «είναι αποκλειστική ιδιοκτησία του Ελληνικού Έθνους».
Οι Σκοπιανοί, πανηγυρίζουν για το «σύγγραμμα» και τον κ. Παπανδρέου που τους το προτείνει.
Η Δημοκρατική Αναγέννηση, πιστεύει ότι είναι αδιανόητο ο κ. Παπανδρέου να προτείνει εν γνώσει του, αυτό το έκτρωμα στους πολλούς επισκέπτες της ιστοσελίδας του.


Πηγή: http://tiresias-press.blogspot.gr/2009/11/blog-post_8453.html

8 Απριλίου 2010

ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΑΓΑΠΗ»

Τεχνικός: Παρακαλώ, πως μπορώ να βοηθήσω;
Πελάτης: Χμ... μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να εγκαταστήσω το πρόγραμμα που λέγεται «Αγάπη». Μπορείτε να με καθοδηγήσετε πώς να το κάνω;

Τεχνικός: Φυσικά μπορώ. Είστε έτοιμος να ξεκινήσουμε;
Πελάτης: Είμαι λίγο άσχετος από τεχνολογία, αλλά ας προσπαθήσουμε. Τι πρέπει να κάνω;

Τεχνικός: Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε και να ανοίξετε το παράθυρο «Η Καρδιά μου». Μπορείτε να την εντοπίσετε;
Πελάτης: Ναι, αλλά υπάρχουν άλλα τόσα προγράμματα που τρέχουν αυτήν την στιγμή. Υπάρχει πρόβλημα να εγκαταστήσω το «Αγάπη» ενώ τρέχουν τα άλλα;

Τεχνικός: Ποια προγράμματα τρέχουν τώρα;
Πελάτης: Μισό λεπτό να δω... υπάρχει ένα που λέγεται «Παλιά Τραύματα», «Χαμηλή Αυτοεκτίμηση», «Μνησικακία» και ένα άλλο το «Εκδίκηση».

Τεχνικός: Δεν υπάρχει πρόβλημα. Μόλις εγκαταστήσετε το πρόγραμμα «Αγάπη», θα διαγράψει βαθμιαία αυτά τα προγράμματα από το λειτουργικό σύστημα. Μπορεί να παραμείνουν στην μνήμη αλλά δεν θα εμποδίζουν την λειτουργία άλλων προγραμμάτων. Το πρόγραμμα «Αγάπη» θα αντικαταστήσει το «Χαμηλή αυτοεκτίμηση» με το νέο πρόγραμμα που λέγεται «Υψηλή αυτοεκτίμηση». Όμως, θα πρέπει να διαγράψετε οριστικά τα υπόλοιπα δύο προγράμματα: «Μνησικακία» και «Εκδίκηση». Αυτά τα δύο εμποδίζουν την εγκατάσταση του προγράμματος «Αγάπη».
Πελάτης: Πως γίνεται να τα διαγράψω; Μπορείτε να μου πείτε;

Τεχνικός: Με χαρά. Πηγαίνετε με το ποντίκι στην οθόνη σας κάτω αριστερά, εκεί που λέει Εκκίνηση και επιλέξτε το πρόγραμμα «Συγχώρεση» και κάνετε ένα κλικ.
 Επαναλάβετε την διαδικασία όσες φορές χρειαστεί μέχρι να διαγράψετε τελείως τα δύο προγράμματα.
Πελάτης: Α, ωραία! Έγινε κιόλας. Ώχ... όμως το πρόγραμμα «Αγάπη» ξεκίνησε μόνο του την εγκατάσταση. Είναι φυσιολογικό αυτό;

Τεχνικός: Ναι, αλλά να θυμάστε ότι έχετε μόνο τη πρώτη έκδοση του βασικού προγράμματος. Θα χρειαστεί να συνδεθείτε με άλλες «Καρδιές» για να κάνετε αναβάθμιση.
Πελάτης: Ωχ! Μου εμφανίζεται ένα μήνυμα λάθους που λέει: «Το πρόγραμμα δεν μπορεί να λειτουργήσει με εξωτερικές παρεμβάσεις»... τι είναι αυτό;

Τεχνικός: Μην ανησυχείτε. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα «Αγάπη» έχει φτιαχτεί για να τρέχει με εσωτερικές «Καρδιές» αλλά δεν έχει ακόμα τρέξει στην δική σας «Καρδιά». Σε μη-τεχνική γλώσσα, σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αγαπήσετε τον εαυτό σας πριν είστε έτοιμος να αγαπήσετε τους άλλους.
Πελάτης: Δηλαδή; Τι κάνω τώρα;

Τεχνικός: Κατεβάστε το πρόγραμμα «Αποδοχή εαυτού» και κάντε κλικ στα παρακάτω αρχεία: «Συγχώρεση εαυτού», «Συνειδητοποίηση της αξίας μου» και «Αναγνώριση των ορίων μου».
Πελάτης: Εντάξει, το έκανα.

Τεχνικός: Ωραία. Τώρα αντιγράψτε αυτά τα αρχεία στον βασικό σας φάκελο «Η Καρδιά μου». Το σύστημα θα διαγράψει οποιοδήποτε ασύμβατο αρχείο και θα επιδιορθώσει τα όλα τα λανθασμένα αρχεία. Επίσης, χρειάζεται να διαγράψετε τα «Αρνητική Κριτική», «Φλυαρία». Μετά πηγαίνετε στον Κάδο ανακύκλωσης και διαγράψτε τα οριστικά και από εκεί.

Πελάτης: Έγινε. Ωπ!! O φάκελος «Η Καρδιά μου» αρχίζει να γεμίζει με νέα αρχεία. Τα «Γαλήνη» και «Πληρότητα» αντιγράφουν μόνα τους αρχεία στον φάκελο «Η Καρδιά μου». Είναι φυσιολογικό αυτό;

Τεχνικός: Ναι. Αυτό δείχνει ότι το πρόγραμμα «Αγάπη» έχει εγκατασταθεί και ήδη τρέχει. Κάτι τελευταίο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο.
Το πρόγραμμα «Αγάπη» είναι free, δεν χρειάζεστε κωδικό ενεργοποίησης, για αυτό δώστε το σε όσους μπορείτε. Μπορεί να σας ανταποδώσουν μερικά καλά αρχεία για αναβάθμιση…

7 Απριλίου 2010

Ιαπωνικό ρύζι και ελληνική ζοφερή πραγματικότητα

Συμπαθώ πολύ τους Ιάπωνες. Έχουν κάποια ομοιότητα με τον αρχαιοελληνικό πνευματικό πολιτισμό. Δημιούργησαν τους τρομερούς πολεμιστές Σαμουράϊ. Και συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να τηρούν παραδόσεις πανάρχαιες, φορώντας στολές του 15ου αιώνα και ασκούμενοι στις πολεμικές τέχνες του παρελθόντος.
Στα ριζοχώραφα μπορεί κανείς να δει απίστευτες «ζωγραφιές».
Δημιουργούνται με το φύτεμα διαφορετικών ποικιλιών ρυζιού, τι οποίες οι Ιάπωνες επιμένουν να διατηρούν και τα οποία έχουν διαφορετικό χρώμα φύλλων. 
Έτσι μπορείτε (εκεί αλλά και σε άλλα χωριά) να δείτε έφιππους πολεμιστές Sengoku, τον Ναπολέοντα, μυθικές προσωπικότητες όπως ο πολεμιστής Naoe Kanetsugu με την γυναίκα του Osen και διάφορα άλλα σχέδια που γεννάει η γόνιμη φαντασία των αγροτών.
Όλα αυτά συμβαίνουν από το 1993 στο Inakadate, 1200 χιλιόμετρα βόρεια του Τόκιο. Το χωριό έχει 8.700 κατοίκους αλλά με την έξυπνη δράση του δέχεται 150.000 επισκέπτες τον χρόνο!
Μαζί με τους αγρότες εκατοντάδες εθελοντές παίρνουν μέρος στο ετήσιο φύτεμα για να δουν το έργο τους μετά από κάποιους μήνες.
Η ιδέα είναι πανέξυπνη. Εδώ όμως «στο πολυπολιτισμικό Ελλάντα» κανείς δεν θα καταδεχόταν να φτιάξει έναν τέτοιο πίνακα με τον Κολοκοτρώνη, τον Λεωνίδα ή τον Σωκράτη. Προτιμάνε όλοι να κυκλοφορούν με τα χωρίς δασμούς αγροτικά, να πίνουν ουίσκι (εθνικό μας ποτό πλέον) και να πηδάνε εισαγόμενες «σερβιτόρες» στα ξενυχτάδικα-σκυλάδικα-μπαρ που πάνε να «διασκεδάσουν».
Αλλά και να βρισκόταν κανείς να επιχειρήσει κάτι τέτοιο έπρεπε να περάσει από «σαράντα κύματα»:
 1) Είναι όλοι πνιγμένοι στα χρέη προς τις τράπεζες.
2) Με τι ποικιλία ρυζιών θα το έκανε; Οι ντόπιες ποικιλίες είναι πλέον παρελθόν αφού το κράτος επιτρέπει να γίνονται μαζικές εισαγωγές ομοιόμορφων ποικιλιών–τεράτων από την Μονσάντο και τις άλλες πολυεθνικές.
3) Οι νεοέλληνες συγχωριανοί του θα άρχιζαν να τον κοροϊδεύουν που ασχολείται με βλακείες και δεν προσπαθεί «να τα κονομήσει».
4) Όλο και κάποιος θολοκουλτουριάρης θα τον κατηγορούσε για φασίστα και εθνικιστή.
Οι Ιάπωνες έχουν μια δυναμική που εμείς χάσαμε πλέον. Καταστρέψαμε την οικονομία μας, καταστρέψαμε την βιομηχανία μας, τώρα (με τις ευλογίες του Γιωργάκη) από ότι φαίνεται θα καταστρέψουμε και την ναυτιλία μας και όχι μόνο. Χώρια την καταστροφή της γλώσσας και γενικά των «ηθών και εθίμων» μας.
Εξάλλου μπορείτε να φανταστείτε τουρίστες να πηγαίνουν στα ελληνικά ριζοχώραφα; Τι να δουν εκεί; Το πολύ πολύ να δουν καμένα βουνά, σακούλες σκουπιδιών, ψοφίμια, κουτιά φυτοφαρμάκων και μολυσμένα ποτάμια.


2 Απριλίου 2010

Δημοκράτες, φασίστες, Σύστημα και λοιπά…

Είδα σήμερα μια καταχώρηση για έναν «αθώο» που τον έμπλεξε η αστυνομία, βαφτίζοντας σαν μολότωφ το σαμπουάν του. Επί αυτού του γεγονότος οι σκέψεις μου σήμερα.
Είναι γεγονός ότι:
Η Αστυνομία έχει πολλά στραβά.
Το Κράτος έχει πολλά στραβά.
Αλλά και τα υπόλοιπα ΣΤΡΑΒΑ είναι.
Θέλετε να πιστέψω δηλαδή ότι ο τύπος ήταν ένας περαστικός, φιλειρηνικός άγιος με σακίδιο στην πλάτη όπου μέσα κουβαλούσε τα σαμπουάν του; Ότι δεν έκανε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, δεν έβρισε, δεν έκανε προσβλητικές χειρονομίες…
Και μόνο το ότι έχει αναλάβει σταυροφορία για το θέμα η Αυγή θα έπρεπε να κρατάει κανείς πισινή. Και ΟΧΙ δεν είμαι ένας «δεξιός φασίστας» που μισώ τους «αριστερούς δημοκράτες». Σιχαίνομαι γενικά τους ΦΑΣΙΣΤΕΣ, τόσο τους δεξιούς όσο και τους αριστερούς.
Βασικά σιχαίνομαι ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ, γιατί δεν μπορείς να είσαι φασίστας αν δεν είσαι ανεγκέφαλος.
-Σιχαίνομαι όσους πήραν τσαμπουκαλίδικα το δικαίωμα να ονομάζουν εαυτούς δημοκράτες (και όλους τους άλλους φασίστες) που θα πρέπει να τους προσκυνήσουν για τις «δημοκρατικές» ιδέες τους.
-Σιχαίνομαι τους «νεολαίους» που:
-Καπνίζουν τσιγάρα του Συστήματος…
-Πίνουν μπύρες του Συστήματος…
-Τρώνε σκουπιδοτροφές του Συστήματος…
-Παίρνουν ναρκωτικά του Συστήματος…
-Αγοράζουν κινητά του Συστήματος…
-Κυκλοφορούν με αυτοκίνητα και μηχανές του Συστήματος…
-Ακούνε μουσική του Συστήματος…
-Ντύνονται με την μόδα του Συστήματος…
-Χρησιμοποιούν τα φάρμακα του Συστήματος…
-Σπουδάζουν στις σχολές του Συστήματος…
-Και τελικά ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι «επαναστατούν» κατά του Συστήματος…
Και ΟΛΑ ΑΥΤΑ ενώ τρώνε τα λεφτά του κακομοίρη του πατέρα τους, ο οποίος γίνεται τροφή στα γρανάζια του Συστήματος για να τους «σπουδάσει» για να μπορούν αυτοί να παίζουν ΑΚΙΝΔΥΝΑ και ΑΝΕΤΑ τους επαναστάτες κατά του Συστήματος.
-Σιχαίνομαι τους κουλτουριαραίους που έχουν (γιατί ΕΤΣΙ εκείνοι θεωρούν σαν σωστό) αναλάβει εργολαβικά (συνήθως με λεφτά του Συστήματος) να μας πείσουν ότι:
-Είμαστε μια φασιστική χώρα.
-Είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε και να ταΐσουμε οποιονδήποτε λαθρομετανάστη, ακόμα και όσους εγκληματούν.
-Οι μόνοι που έχουν δίκιο είναι οι λαθρομετανάστες.
-Έχουμε μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα μόνο και μόνο γιατί γεννηθήκαμε Έλληνες.
-Πρέπει να ντρεπόμαστε μόνο και μόνο γιατί γεννηθήκαμε Έλληνες.
-Πρέπει να θεωρούμε τον κάθε ΔΕΙΛΟ βλάκα (που δεν έκατσε στην χώρα του να πολεμήσει το Σύστημα αλλά την κοπάνισε) σαν καλύτερο από εμάς.

Μέχρι σήμερα δεν είδα ένα κείμενο από αριστερή εφημερίδα που:
-Να δικαιολογεί ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κίνηση της αστυνομίας ακόμα και αν πρόκειται για κυνήγι σεσημασμένων εγκληματιών ή ακόμα και όταν σκοτώνονται αστυνομικοί ( οι οποίοι προφανώς δεν είναι άνθρωποι).
-Να καταδικάζει παράνομες πράξεις λαθρομεταναστών.
-Να καταδικάζει την παράλογη βία των «δημοκρατών» και των «επαναστατών» προς τους υπόλοιπους.
-Να καταδικάζει τις ρεμούλες και τις κομπίνες που κάνουν οι «δημοκράτες». Μάλλον γιατί το να κλέβουν λεφτά φορολογουμένων είναι αντίσταση κατά του Συστήματος.
Αμάν πια αυτοί οι κακοί αστυνόμοι.
Μην δουν να περνάει αθώος αγωνιστής από μπροστά τους. Αμέσως τους πιάνει κάτι-τίς. Ξυπνάει μέσα τους το κτήνος.
-Όλοι τους είναι μεταλλαγμένοι.
-Όλοι τους γεννήθηκαν σε γυάλες.
-Όλοι τους μεγάλωσαν σε γυάλες.
-Όλοι τους ζουν σε γυάλες απομονωμένοι από τα πάντα.
-Δεν έχουν συγγενείς, γυναίκες, παιδιά, φίλους.
-Δεν έχουν οικονομικά προβλήματα ή προσωπικά προβλήματα.
-Δεν έχουν χρέη στις τράπεζες.
-Ηδονίζονται να ακούνε να τους βρίζουν με τα κολακευτικά «μπάτσοι, γουρούνια δολοφόνοι».
Με κάποιον περίεργο τρόπο λοιπόν όσοι είναι στην αστυνομία είναι υπάνθρωποι, ρατσιστές, φασίστες, καθάρματα ολκής και με κάθε ευκαιρία κοιτάνε να κάνουν κακό στους άλλους λέγοντας ψέματα, παρανομώντας και δέρνοντας.
Με κάποιον (πάλι) περίεργο τρόπο όμως:
-Όσοι σπάνε βιτρίνες…
-Όσοι σπάνε αυτοκίνητα…
-Όσοι ρημάζουν μαγαζιά…
-Όσοι ρίχνουν μολότοφ…
-Όσοι βρωμίζουν τα κτίρια του κέντρου με κακάσχημα γκράφιτι και αφίσες.
-Όσοι κάνουν ληστείες στις τράπεζες…
-Όσοι βιάζουν…
-Όσοι κλέβουν…
-Όσοι δολοφονούν…
-Όσοι τρομοκρατούν τον κόσμο στηριγμένοι στην «δημοκρατία»…
-Όσοι χρησιμοποιούν τα Πανεπιστήμια για να παίζουν τους επαναστάτες…
-Όσοι απλώς είναι «αριστεροί» με τα λεφτά του μπαμπάκα τους…
Είναι όλοι τους μικροί σοκολατένιοι άγιοι, ήρωες της «εργατικής τάξης», αγνοί δημοκράτες…
Μήπως όλοι όσοι τα βλέπετε όλα σε άσπρο-μαύρο, ενώ υπάρχουν ανάμεσα άπειρες αποχρώσεις του γκρι, θα πρέπει να το ξανακοιτάξετε το θέμα;
Μήπως δεν κατέχετε την απόλυτη αλήθεια;
Μήπως δεν έχετε πάντα δίκιο;
Λέω τώρα εγώ ο ονειροπαρμένος…

Βέβαια το κείμενο είναι μεγάλο. Έχει πολλές λεπτομέρειες. Φυσικά δεν μπορεί να καλύψει και την παραμικρή περίπτωση, διαφορετικά θα πρέπει να είχε το μέγεθος σαραντάτομης εγκυκλοπαίδειας.
Και που να κάτσει ο «καθένας» να το διαβάσει ΟΛΟ αυτό.
Είναι απλούστερο να απομονωθεί μία φράση, να μπει μια ταμπέλλα και να γραφτεί ένα «τσιτάτο» που να δικαιολογεί τις ιδέες του «καθένα».

Τελικά πρέπει να είμαι πιο ανεγκέφαλος από ότι νόμιζα. Δεν μπορείς να αλλάξεις ανεγκέφαλους ούτε με ένα κείμενο ούτε με πολλά.
Ο χειρότερος κουφός είναι αυτός που δεν θέλει να ακούσει.
Ο χειρότερος τυφλός είναι αυτός που δεν θέλει να δει.
Ο χειρότερος αγνοών είναι εκείνος που δεν θέλει να καταλάβει.
και τελικά
Ο χειρότερος βλάκας είμαι εγώ που ακόμα εκνευρίζομαι με την φυσιολογική αυτή κατάσταση της ανθρώπινης μάζας (δημοκρατικής και μη).
Άσε που πρέπει να είμαι και φασίστας και να μην το ξέρω

1 Απριλίου 2010

Στο κατώφλι του Κάτω Κόσμου 1

Στην ενεργειακή μας δομή, υπάρχουν τρία «εργαλεία», τα οποία συνήθως μόλις και μετά βίας αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή τους. Πρόκειται για την συγκέντρωση, την θέληση και την αντίληψη. Οι γνώσεις μας για αυτές είναι υποτυπώδεις και όλοι (ειδικοί και μη) μένουν ευχαριστημένοι κάνοντας αόριστες και απλοϊκές αναφορές στην χρήση, την ανάπτυξη και τις δυνατότητές τους.
Με την κατάλληλη «εκγύμναση» των τριών αυτών ικανοτήτων, μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα «τρυπάνι» με το οποίο μπορεί να τρυπήσει το νοητικό φράγμα της ύλης.
Η ακολουθία κόσμων που περιμένουν πίσω από τον τοίχο του νου έχουν απίστευτο μέγεθος και δυνατότητες. Από τον δεύτερο από αυτούς έχουμε μια απειροελάχιστη εμπειρία μέσω των ονείρων.
Υπάρχει η πιθανότητα-δυνατότητα να μάθει κανείς να ταξιδεύει εκεί «πίσω» με την ανάπτυξη αυτών των τριών «εργαλείων».
Για παράδειγμα υπάρχει η δυνατότητα του «άλματος στον χωροχρόνο» ή «ταξίδι στην τέταρτη διάσταση» ή «Κατάσταση Jino». Από επιστημονικής άποψης οι πρώτες γνωστές αναφορές (όχι όλες βέβαια) εμφανίζονται:
1) Στο Τρίγωνο των Βερμούδων (και σε άλλα παρόμοια περίεργα σημεία) όπου συμβαίνουν χωροχρονικές ανωμαλίες και εξαφανίζονται πλοία και αεροπλάνα.
2) Στο περίφημο «Πείραμα της Φιλαδέλφειας». Εκεί ένα πολεμικό των ΗΠΑ κατάφερε να τηλεμεταφερθεί στον χώρο. Υπήρξαν καταστροφικές συνέπειες για τον ψυχισμό και τα σώματα των απροετοίμαστων ψυχολογικά ναυτών και έτσι το πείραμα πρακτικά αποκρύφτηκε από το κοινό.

Κάτι παρόμοιο μπορεί να κάνει και ένας απλός άνθρωπος με την κατάλληλη διανοητική, ψυχολογική και σωματική πειθαρχία. Η ενεργοποίηση αυτής της ικανότητας σε κάνει ικανό να ταξιδεύεις ακαριαία σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου (Δάσκαλοι-Μύστες), να αιωρείσαι (άγιοι) να πετάς (το σκουπόξυλο των μαγισσών), να περπατάς πάνω στο νερό (Ιησούς), να περνάς μέσα από τοίχους (το κλειδί των μαγισσών «που ανοίγει όλες τις πόρτες») ή να πατάς στην φωτιά χωρίς να καίγεσαι (αναστενάρηδες).

Έτσι θα μπορούσε ένας επισκέπτης του μαντείου, να περάσει μέσα στην υπόγεια αίθουσα χωρίς την ανάγκη φυσικής εισόδου, η οποία άλλωστε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Μπορεί να σας φαίνεται απίθανο ή αδύνατο κάτι τέτοιο. Μπορεί επίσης να μην σας αρέσει, αφού αυτές οι καταστάσεις σας στερούν το «γνωστό» και «ασφαλές» του υλικού κόσμου.
Αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτε.
Δυστυχώς ζούμε σε έναν διανοητικό κόσμο κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να βλέπουμε όχι την πραγματικότητα αλλά τις προσωπικές ιδέες μας.

31 Μαρτίου 2010

Στο κατώφλι του Κάτω Κόσμου

Μία από τις σημαντικότερες ερευνητικές αποκαλύψεις της τελευταίας δεκαετίας συνιστά το αποτέλεσμα της έρευνας των Διδακτόρων του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ Παναγιώτη Καραμπατζάκη και Βασίλη Ζαφρανά, που αναφέρεται στην ακουστική του Νεκρομαντείου του Αχέροντα. Τα μυστικά του νεκρομαντείου, εκεί όπου οι επισκέπτες πήγαιναν για να έρθουν σε επαφή με τους νεκρούς, περνώντας νωρίτερα από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, ήρθαν στην επιφάνεια με την συγκεκριμένη έρευνα που καταλήγει στο συμπέρασμα πως η υπόγεια αίθουσα είναι κατασκευασμένη με τέτοιον τρόπο που οι ακουστικές τιμές πλησιάζουν την ακουστικότητα που υπάρχει στους ανηχοϊκούς θαλάμους. Αυτοί είναι τα σύγχρονα εργαστήρια ακουστικής, που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για επιστημονικές μετρήσεις. Η επίδραση ενός τέτοιου θαλάμου στον ψυχισμό του ανθρώπου είναι σημαντική αν σκεφθεί κανείς ότι το ρεκόρ Γκίνες για την παραμονή ανθρώπου σε ανηχοϊκό θάλαμο στη Μινεσότα των ΗΠΑ είναι 36 λεπτά. Μέσα από την έρευνα επιβεβαιώνεται ότι στόχος των κατασκευαστών του Νεκρομαντείου ήταν να αποπροσανατολίσουν τον επισκέπτη δίνοντας την ψευδαίσθηση της επαφής του με τον κάτω κόσμο. Βέβαια, τα ψυχοακουστικά φαινόμενα των επισκεπτών γινόταν ακόμη πιο έντονα, αφού προηγουμένως είχαν περάσει από διάφορες σωματικές και ψυχικές δοκιμασίες, όπως ειδική δίαιτα, απομόνωση, προσευχή, αλλά και χρήση οπιούχων. Μιλώντας για την έρευνα και τα αποτελέσματά της στο ITV ο Β. Ζαφρανάς τόνισε, πως μόνο τυχαίο δεν είναι που το Νεκρομαντείο θεωρούνταν ως το κατώφλι του κάτω κόσμου.«Είναι προφανές ότι ο χώρος είναι συνειδητά κατασκευασμένος, για να δημιουργεί στον επισκέπτη έντονα ψυχοακουστικά φαινόμενα. Τα όργανα μέτρησης που χρησιμοποιήσαμε δεν ήμασταν βέβαιοι αν θα μπορούσαν να μετρήσουν σωστά τόσο ακραίες συνθήκες. Γιʼ αυτό χρειάστηκαν αλλεπάλληλες μετρήσεις και διάφορα τεχνολογικά μέσα». Σημαντικό ερέθισμα των ερευνητών για την διενέργεια της έρευνας αποτέλεσε και η παρατήρηση των 15 τόξων στην κρύπτη, τα οποία όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα αυξάνουν την εσωτερική επιφάνεια και δημιουργούν σχεδόν τέλεια απόσβεση του ήχου. Αξίζει να σημειωθεί τέλος, πως η έρευνα ακουστικής των δύο Ελλήνων επιστημονικών συνεργατών του Εργαστηρίου Ακουστικής Τεχνολογίας του ΑΠΘ ξεκίνησε το 1997 και διήρκεσε περίπου έντεκα χρόνια. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν πριν από μερικούς μήνες στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αρχαιολόγων που έγινε στην Ιταλία
Πηγή: http://www.ele.gr/%28A%28vNuZ8_rMygEkAAAAZWFiZWVkM2EtM2Q5Mi00MDRhLThiZTgtMzcyNTk1NGY5ZTExKHdhPa8bVrKgFjFewPlo8iFNiQQ1%29%29/ShowArticle.aspx?ID=2500&AspxAutoDetectCookieSupport=1

Ενδιαφέρον το άρθρο έ;
Αλλά εκείνο που θα ήταν πιο ενδιαφέρον θα ήταν αν οι επιστήμονες απαντούσαν σε ένα βασικό ερώτημα: ΠΟΎ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Η ΕΙΣΟΔΟΣ για τον περίεργο αυτόν θάλαμο; Μέχρι σήμερα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν την έχει βρει. Η τωρινή είσοδος δημιουργήθηκε με την απομάκρυνση μιας πλάκας από την οροφή και την τοποθέτηση σκάλας.
Φυσικά δεν μπορείτε να καταλάβετε το μέγεθος του ερωτήματος.
Να πω απλά(;) ότι έχει σχέση με τις ιδιότητες του χωροχρονικού συνεχούς  και του «άλματος ή ταξιδιού» μέσα από τις διαστάσεις, αυτό που ίσως έχει πάρει το αυτί σας σαν «τέταρτη διάσταση» ή «κατάσταση Jinas».

28 Μαρτίου 2010

Δάνεια και Νέα Τάξη (μια παλιά ιστορία)

Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους «πολιτικούς» να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους «δημοσιογράφους»  να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους «επώνυμους» να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους «ειδικούς αναλυτές» να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους «τραπεζίτες» να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
Έχω βαρεθεί να ακούω ηλίθιους ΓΕΝΙΚΑ να κάνουν «εμπνευσμένες» αναλύσεις για τα οικονομικά.
ΠΟΤΕ δεν ακούω να διαδίδεται μια γνώμη ή μια πληροφορία της προκοπής από όλο το ηλίθιο σύστημα, χτισμένο από ηλίθιους ανθρώπους, συντηρούμενο από ηλίθιους καταναλωτές, στηριγμένο από ηλίθιους ψηφοφόρους, προς όφελος μιας μειονότητας ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ που έχουν μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΗΛΙΘΙΟΣ αφού κάθομαι και ασχολούμαι ακόμα με πράγματα που θα έπρεπε να είναι αδιαμφισβήτητα και εκτός συζήτησης.
Για αυτό κάνω μια τελευταία προσπάθεια, πριν δώσω στον εαυτό μου το βραβείο του ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ των ΗΛΙΘΙΩΝ-ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΩΝ-ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΩΝ ανθρώπων της δύσμοιρης υδρογείου.

Ακούστε τι λέει από τα βάθη του χρόνου κάποιος που (προς μεγάλη του ηλιθιότητα) θεωρούσε την Παιδεία σαν κάτι σημαντικό:

«Το δάνειον δεν πρέπει να το στοχάζεσθε πολλά μεγάλην ευεργεσίαν. Και εις αυτόν τον διάβολον ήθελαν μετά χαράς δανείσειν αργύρια, αν ο διάβολος είχε να τους ασφαλίσει με ενέχυρα».  
Α. Κοραής

ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ
ή
θέλετε και άλλες ΗΛΙΘΙΕΣ επεξηγήσεις;

Υ.Γ. Ποιος τον χέζει βέβαια αυτόν τον βλάκα. Ποιος γνωρίζει την ύπαρξή του άλλωστε; ΕΙΠΑΜΕ: σημασία έχει το βρακί της Τζούλιας.

24 Μαρτίου 2010

Στην Καλαμπάκα εντοπίστηκε το αρχαιότερο τεχνικό έργο

Στην εποχή των παγετώνων
ΥΠΠΟ
Το τείχος περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3
Αθήνα

Στο προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας, κοντά στην Καλαμπάκα στη Θεσσαλία, εντοπίστηκε το αρχαιότερο τεχνικό έργο στον ελλαδικό χώρο, ίσως και παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα πέτρινο τείχος, που κατασκευάστηκε πριν 23.000 χρόνια, δηλαδή κατά την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής.
Το τείχος περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3 και από τις έρευνες προκύπτει ότι κατασκευάστηκε από τους παλαιολιθικούς οικιστές του σπηλαίου για να προστατευθούν από το τότε δριμύ ψύχος.
Η χρονολόγηση του τείχους έγινε με η μέθοδο της οπτικής φωταύγειας, στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος», από την ερευνητική ομάδα των Ν. Ζαχαριά, επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του Δρ. Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «Δημόκριτος».
Στο σπήλαιο έχουν πραγματοποιηθεί συστηματικές ανασκαφές τα τελευταία 25 χρόνια υπό τη διεύθυνση της δρος Ν. Κυπαρίσση – Αποστολίκα, προϊσταμένης της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Το σπήλαιο της Θεόπετρας είναι το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις που ξεκινούν από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φθάνουν μέχρι το τέλος της Νεολιθικής (3000 π.Χ.).
Μεταξύ άλλων, στο σπήλαιο έχουν βρεθεί λίθινα εργαλεία Παλαιολιθικής - Μεσολιθικής και Νεολιθικής Εποχής, κεραμικά ευρήματα Νεολιθικά, οστέινα εργαλεία, κοσμήματα από όστρεο, ένα μοναδικό για τον ελλαδικό χώρο χρυσό κόσμημα της Παλαιολιθικής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής περιόδου, καθώς και τα περίφημα ανθρώπινα αποτυπώματα της Θεόπετρας που χρονολογούνται στα 130.000 χρόνια πριν από σήμερα και αποτελούν σπανιότατο εύρημα όχι μόνο για τον ελλαδικό αλλά και για τον ευρωπαϊκό χώρο.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1119193&lngDtrID=253