Στην εποχή της καταστροφής των εννοιών

Ένας από τους σκοπούς της Νέας Τάξης πραγμάτων είναι η καταστροφή της γλώσσας. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι όλο και λιγότερο ικανοί (παρά τις όποιες σπουδές) να μιλάνε και να αλληλο-καταλαβαίνονται.
Και μία από τις μεθόδους είναι η διαστροφή της έννοιας των λέξεων. Στο 1984 του Όργουελ (θα ήταν πολύ καλό αν το διαβάζατε) λέει ακριβώς αυτό. Για παράδειγμα το υπουργείο που ασχολείται με τον πόλεμο λέγεται «υπουργείο ειρήνης».
Οι στρατιωτικές εισβολές των αμερικανών βαφτίζονται ειρηνικές επεμβάσεις και αν προσέξετε θα βρείτε πολλά τέτοια «σημάδια».
Πως αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το «σέξι μπουκάλι» της διαφήμισης μπύρας και η «κατάθεση ψυχής» της ποδοσφαιρικής ομάδας που κέρδισε τον αγώνα;

Και εγώ στον κόσμο μου

Όσοι αντέχουν και διαβάζουν τις αναρτήσεις μου, θα έχουν παρατηρήσει ότι «έπαψα» να ασχολούμαι με τα «φλέγοντα ζητήματα» της οικονομίας, των εργατικών δικαιωμάτων, της ανεργίας, των εθνικών πολιτικών, των πολέμων, ακόμα και της απλής καθημερινής επιβίωσης, η οποία έχει γίνει τόσο δύσκολη σήμερα για πολλούς.
Αντίθετα προσπαθώ να σας «διαφωτίσω» για την ανθρώπινη ψυχική κατασκευή και την ανθρώπινη αντίδραση μπροστά στα γεγονότα. Προσπαθώ επίσης (εμφανώς αποτυχημένα) να σας δείξω ότι υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος και επιστημονικός τρόπος αλλαγής της αντίδρασής μας μπροστά στα «φλέγοντα σημερινά ζητήματα».
Η αλλαγή της αντίδρασης δεν σημαίνει ότι ξαφνικά θα εξαφανιστούν τα προβλήματα. Απλά σημαίνει (και αυτό είναι το κυριότερο εμπόδιο κατανόησης)  ότι θα πάψετε να υποφέρετε μέσα σε αυτά τα προβλήματα. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα:
Κάποιος μπαίνει στο σπίτι σας και σας κλέβει τα 10.000 ευρώ που είχατε μαζέψει με τόσο κόπο και τα χρειαζόσασταν για κάτι σημαντικό πχ μια ιατρική επέμβαση.
Θα αρχίσετε να υποφέρετε, να κλαίτε, να λέτε το ψυχολογικό τραγούδι σας, θα σας ανέβει η πίεση, θα χαλάσετε το στομάχι σας, και θα ζείτε μέσα σε μία μαύρη ατμόσφαιρα άγχους και οδύνης. Μπορεί ακόμα να πάθετε και μια καρδιακή προσβολή και να πάτε αδιάβαστοι.
Και τι θα κερδίσετε από αυτό; ΤΙΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ.
Δεν σας έφτασε τόσο που παιδευτήκατε για να μαζέψετε τα χρήματα;
Δεν σας έφτανε η τόση δουλειά που ρίξατε;
Δεν σας έφτανε η τόση στέρηση για πράγματα που θέλατε να αγοράσετε;
Τότε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να υποφέρετε και πάλι άλλα τόσα ή και περισσότερα για ένα τελεσίδικο γεγονός;
Ποιος είναι αυτός που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να θρηνείτε και να υποφέρετε;
Ποιός κερδίζει από όλα αυτά;
Όσο και αν δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, τουλάχιστον μπορείτε να σκεφτείτε το θέμα. 
ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΣΑΣΤΕ γιατί «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».

Εισαγωγή στο Στριφνό Βιβλίο

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Εύφορος…

Συλλογίστηκε και αναζήτησε μέσα στο Χάος.

Και ονειρεύτηκε.

Και είπε.

Και ο Λόγος δόνησε φωτίζοντας το Άπειρο με την μελωδία του.

Και το όνειρό του ζει μέσα στην ψυχή μας όταν τραγουδάμε.

Και εμείς ζούμε όταν ονειρευόμαστε.

Και εγώ τόλμησα να γράψω για τον Εύφορο

πεζά τραγούδια.

Τραγουδήστε τα.

Και συγνώμη που οι στίχοι είναι ακαταλαβίστικοι.

Δεν μπορούσα τίποτε καλύτερο.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Με ρώτησαν…

και εγώ δεν ήξερα τι να απαντήσω.

Έκατσα και σκέφτηκα και διαπίστωσα:

Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τον πατέρα του.

Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τον γιο του;

Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα.

Γιατί και οι δύο είναι συστατικό στοιχείο του σύμπαντος.

Ενώ το σύμπαν είναι συστατικό στοιχείο και των δύο.

Και το σύμπαν δεν είναι κάτι με το οποίο παίζεις.

Έτσι υποθέτω πως μιλώντας για άσχετα πράγματα,

ταυτόχρονα μιλάς και για τον πατέρα σου.

Και για τον γιο σου.

Αλλά και για σένα αφού και εσύ υπακούς στους ίδιους νόμους.

Αλλά επίσης και για όλους τους άλλους…

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.

Χρόνια τώρα προσπαθώ να μην βλέπω, να μην ακούω και να μην σκέφτομαι. Γιατί κάθε φορά που βλέπω, ακούω ή σκέφτομαι μου συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Το παρακάτω κείμενο το περιγράφει αρκετά καλά:

«Ούτε ανυπαρξία, ούτε ύπαρξη υπήρχε τότε. Και δεν υπήρχε ψηλά ούτε ο αέρας ούτε ο ουρανός. Τι σάλευε πέρα δώθε; Τι ήταν το ανεξερεύνητο; Δεν υπήρχε τότε ούτε θάνατος ούτε αθανασία, ούτε σημάδι μέρας ή νύχτας. Αυτό το Ένα ανάπνεε με δικούς του νόμους χωρίς να ανασαίνει. Τίποτε άλλο εκτός από Αυτό δεν υπήρχε στην αρχή. Το σκοτάδι ήταν κρυμμένο μέσα στο σκοτάδι. Κάτι γεμάτο ζωτικότητα που ήταν τυλιγμένο από το κενό. Το Ένα γεννήθηκε από την ίδια την δύναμη του καυτού του πόθου. Υπήρχε πάνω; Υπήρχε κάτω; Ποιος να ξέρει; Ποιος μπορεί να πει σίγουρα από πού προήλθαν; Από πού ξεπήδησε η Δημιουργία;»

ΡΙΓΚ-ΒΕΔΑ

Χάος δημιουργείται.

Τίποτα δεν έχει σημασία όταν αντιλαμβάνομαι αυτό το Απροσδιόριστο που δεν εμφανίζεται.

Και παράγω βαρύγδουπες λέξεις και σκαρώνω εικόνες και τρέχω και φωνάζω.

Και γίνομαι στρυφνός και γκρινιάρης.

Κακός και αδίστακτος μισώ τα πάντα. Βαριέμαι και δεν θέλω να κάνω τίποτα. Ανακουφίζομαι μόνο, καμιά φορά, με την μουσική ή το γράψιμο. Γράφοντας βαρύγδουπες λέξεις. Και διαμαρτυρόμενος γιατί το Απροσδιόριστο δεν εμφανίζεται σε κακούς και τεμπέληδες σαν και μένα.

Αλλά τελικά μου αρέσει που είναι έτσι.

Διαφορετικά δεν θα ήταν πράγματι το Απροσδιόριστο.

Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.

Μπορώ να γράφω μόνο αστεία ή σοβαρά πράγματα.

Είμαι άνθρωπος των άκρων.

Δεν κάνω για αυτήν την δουλειά.

Έχει πολύ φασαρία.

Και σε φέρνει αντιμέτωπο με το Απροσδιόριστο.

Και εμένα δεν μου αρέσει η κριτική.

Δεν κάνω για αυτή την δουλειά…

Κουνούπι τέρας

Δεν μας έφτανε η ΝΔ «της ανάπτυξης» και το ΠΑΣΟΚ των «τιμημένων γηρατειών» που από το 1974 κατάφεραν να ανορθώσουν τόσο πολύ την οικονομία του τόπου…
Δεν μας έφτιανε η τόση δημοκρατία που ξεχειλίζει από κάθε κανάλι, κάθε εφημερίδα και κάθε κομματική οργάνωση…
Δεν μας έφτανε το ευαίσθητο ΔΝΤ και η τόσο δημοκρατική «Ευρώπη των πολιτών»…
Δεν μας έφτανε ο τρομερός επαναστάτης Τσίπρας που «όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει»…
Δεν μας έφταναν οι αλλοδαποί που λιάζονται και μετά εξαφανίζονται…
Τώρα έχουμε και τα καλοθρεμμένα κουνούπια που άρχισαν ήδη να πετάνε, παρά τις αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες της νύχτας. Απόδειξη; Το κουνούπι που σκότωσα στις δέκα το βράδυ.
Όταν ζεστάνει καλά δεν θα είναι μόνο η Μέρκελ που θα μας πίνει το αίμα!

Η βλακεία είναι ανίκητη

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο κάποιο τεχνικό θέμα, έπεσα κατά λάθος σε άρθρο για την Φαίη Σκορδά. Έμαθα ότι μαζεύονται υπογραφές για να απολυθεί από το κανάλι που δουλεύει.

Για ποιόν λόγο άραγε κινητοποιήθηκαν αυτοί που υπογράφουν;
Μήπως για την μουσουλμανική εισβολή στην χώρα μας;
Μήπως για την καταρρέουσα οικονομία μας;
Μήπως για τον τρίτο κόσμο που πεθαίνει της πείνας;
Μήπως για τα χιλιάδες παιδιά που γίνονται ιδιοκτησίες παιδεραστών;
Μήπως για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που όπως πάει θα ξεσπάσει δίπλα μας;
Μήπως για την καταστροφή του περιβάλλοντος;
Μήπως για κλπ, κλπ. κλπ;

Και ποιο ήταν το σφάλμα της δημοσιογράφου;
Μήπως έβρισε την Ελλάδα και τους Έλληνες;
Μήπως δήλωσε υπέρμαχος του καναλάρχη  της Τουρκίας;
Μήπως μας είπε φασίστες;
Μήπως φόρεσε μπούργκα για να διαφημίσει τους μουσουλμάνους;
Μήπως μας θεωρεί τουρκόσπορους;
Μήπως θεωρεί τους προγόνους μας έκφυλους και άθλιους παιδεραστές;
Μήπως είπε ότι η Μακεδονία ανήκει στους σκοπιανούς;
Μήπως μας είπε τεμπέληδες που κάθονται και τους ταΐζει η εργατική Ευρώπη;
Μήπως είπε ότι οι άνεργοι, οι γέροι και οι ΑΜΕΑ αποτελούν βάρος και πρέπει να εξαφανιστούν;
Μήπως ειρωνεύτηκε τους φουκαράδες που τρέχουν στις ουρές των νοσοκομείων;

Τελικά δεν ήταν τίποτε από όλα αυτά.
Η δημοσιογράφος είπε κάτι για το ανεγκέφαλο ίνδαλμα που πήγε και σκοτώθηκε με την μερσεντές του. Αυτό θεωρήθηκε προσβλητικό από τους ανεγκέφαλους «φαν» που τώρα ζητούν «την κεφαλή της επί πίνακι».
Και γιατί το «ίνδαλμα» είναι ανεγκέφαλο;
1) Μετά από το ξενύχτι ένας άνθρωπος είναι ΑΠΟΛΥΤΑ εξαντλημένος και πρέπει να θεωρείται ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ. Έχω προσωπική πείρα, αφού μετά από εικοσιπενταετία σε «βαρύ» εργοστάσιο και δέκα χρόνια σε βάρδιες, έχω ξενυχτήσει περίπου 1000 φορές.
2) Σίγουρα είχε πιει τα ποτάκια του, πράγμα συνηθισμένο στα νυχτο-κάματα.
3) ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΣΕ ΖΩΝΗ.
4) Με δύο νεαρές γυναίκες στο αυτοκίνητο, έκανε (όπως θα έκανε οποιοσδήποτε νεαρός) την σχετική επίδειξή του.
Έτσι ο ξενυχτισμένος τραγουδιστής, με μηδενική αντίληψη του χώρου και του χρόνου, καβάλησε την μερσεντές και χωρίς ζώνη άρχισε να τρέχει με 150, στον επισήμως άθλιο δρόμο, αισθανόμενος απρόσβλητος από τα πάντα, αισθανόμενος «θεός».
Το θέμα βέβαια δεν είναι αυτός και το δυστυχώς θανατηφόρο ατύχημά του. Δεκάδες ανεγκέφαλοι τσακίζονται, με ολόιδιο τρόπο, κάθε χρόνο επειδή νομίζουν ότι το αυτοκίνητο είναι κάτι σαν βιντεοπαιχνίδι. Δεν υπάρχει καμπύλη σε δρόμο που να μην έχει τουλάχιστον ένα εκκλησάκι, δείγμα κατατεθέν του επικίνδυνου δρόμου και του ΑΣΧΕΤΟΥ οδηγού.
Το θέμα είναι οι θαυμαστές του ηθοποιού που μαζεύουν υπογραφές για να απολυθεί η δημοσιογράφος  επειδή λέει πρόσβαλε τον θανόντα.
Οι δημοσιογράφοι μπορούν να πουν οτιδήποτε και να προσβάλλουν τα πάντα, και κυρίως την νοημοσύνη μας. Και πολλοί το κάνουν. Όμως ΔΕΝ ΚΟΥΝΑΕΙ ΦΥΛΛΟ.
Μόλις όμως κάποιος «προσβάλλει» το ίνδαλμα, τον μεγάλο, τον απέραντο, τον τεράστιο, τον οποιονδήποτε τυχάρπαστο τραγουδιστή, ηθοποιό ή ποδοσφαιριστή (τα τρία είδη θεών σήμερα) τότε το πράγμα αλλάζει. Οι ανεγκέφαλοι οπαδοί βγαίνουν στους δρόμους, διαμαρτύρονται και κάνουν φασαρία.
Και γιατί οι οπαδοί είναι ανεγκέφαλοι;
Γιατί ασχολούνται με ένα θέμα που φούσκωσαν ΑΓΡΙΑ τα ΜΜΕ, για έναν τραγουδιστή, τον οποίο σε λίγο θα έχουν ξεχάσει, γιατί σε μερικές ημέρες (και αφού πουληθούν τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του τραγουδιστή), τα ίδια ΜΜΕ θα βρουν νέο «τεράστιο» θέμα για να το σανοποιήσουν και να τους το ταΐσουν αμάσητο. Και ΗΔΗ ο περίφημος τραγουδιστής αποτελεί παρελθόν. Η τριήμερή του μιντιακή δόξα (και εκμετάλλευση) τελείωσε.
Α! και γιατί τα άλλα σοβαρά θέματα για τα οποία συνήθως ανησυχούν είναι η ομαδάρα τους και το νέο θαυματουργό κινητό, που βγαίνει σε λίγο στην αγορά…

ΥΓ. Και για να μην βρεθεί κανένας και αρχίσει τις διαμαρτυρίες, δηλώνω ότι αν και ο δικός μου γιος μετά από ξενύχτι, και έχοντας προφανώς τσούξει τα ποτηράκια του, με δύο γυναίκες στο αυτοκίνητο,  και χωρίς να φοράει ζώνη ασφαλείας, έτρεχε με 150 χιλιόμετρα, και σκοτωνόταν σε δρόμο που «είναι δεν είναι» ασφαλής για 80, ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.

Γνωμικά

Στους γονείς μου χρωστάω το ζην, στην φιλοσοφία το ευ ζην

Η ποιότητα της ζωής κάποιου βρίσκεται σε άμεση αναλογία με την προσήλωσή του στην τελειότητα, ανεξάρτητα από την απαιτούμενη προσπάθεια.
Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μέτριοι σε ότι και αν κάνουν, ζώντας μία μέτρια ζωή. Μερικοί γίνονται καλοί, ζώντας με κάποια ποιότητα. Και φυσικά δεν μιλάω για χρήματα, τον θεό της εποχής.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που γίνονται τέλειοι. Αυτοί πράγματι ζουν. Η ποιότητα βρίσκεται παντού γύρω τους.
Εσείς;
Θέλετε να είσαστε τέλειοι ή σας αρκεί να φυτοζωείτε μπροστά στον υπολογιστή κάνοντας λάικ;
Εάν θέλετε, τότε πρέπει να ξέρετε ότι οι σκέψεις που κάνετε και οι λέξεις που λέτε έχουν την ίδια σημασία με τις πράξεις σας.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι είναι αδύνατον να κάνετε τα πάντα σωστά χωρίς σφάλματα.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι θα πρέπει να έχετε το θάρρος να αναγνωρίσετε το λάθος σας και να το διορθώσετε.
Πρέπει να ξέρετε επίσης ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ καλού και τέλειου, γιατί η σημερινή γλώσσα είναι κενή και υπερβολική όπως και οι άνθρωποι, όπως και ο πολιτισμός τους.
Το να είσαι καλός είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με αρκετή προσπάθεια.
Το να είσαι τέλειος είναι κάτι που σπάνια επιτυγχάνεται με μερικές προσπάθειες.
Απαιτείται δέσμευση και συνέχεια σκοπού, και έτσι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Ο άνθρωπος-μηχανή

Η τεχνολογία έχει πολλά πλεονεκτήματα. Μπορεί να μας παρέχει μία ζωή ευκολότερη και καλύτερη.
Έχει όμως και ένα βασικό μειονέκτημα: την ανθρώπινη απληστία.
Ο παγκόσμιος πλούτος μαζεύεται στα χέρια όλο και λιγότερων ανθρώπων, ενώ οι πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν σε ότι δουλειά καταφέρουν να βρουν για να επιβιώσουν. Και επειδή ο σημερινός θεός είναι το κέρδος, οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν όλο και εντατικότερα και να παράγουν όλο και περισσότερα και μάλιστα με όλο και λιγότερα χρήματα.
Σήμερα πλέον έχει εκπληρωθεί η «προφητεία» του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία του «Μοντέρνοι καιροί, όπου φαινόταν να δουλεύει ασταμάτητα, σαν ένα γρανάζι, σε μία ατελείωτη αλυσίδα παραγωγής. Οι άνθρωποι έχουν σήμερα μηχανοποιηθεί τόσο ώστε -κυριολεκτικά- έχουν μετατραπεί σε εξαρτήματα.
Εξάλλου δεν αξίζουν και περισσότερο…

Τελευταία ανάρτηση για την Ελλάδα

Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω σαν θέμα ανάρτησης και την Ελλάδα.
Έπειτα από την χρεοκοπία την ενορχηστρωμένη από την μισελληνική-φασιστική Δύση…
Έπειτα από την μετατροπή της χώρας σε γερμανική αποικία
Έπειτα από την οθωμανική εισβολή (πρόσφυγες) την ενορχηστρωμένη από την μισελληνική -φασιστική Δύση…
Έπειτα από την άνοδο στην εξουσία του τελευταίου και χειρότερου οσφυοκάμπτη πρωθυπουργού… (Σήμερα η ΕΡΤ αναφέρει την αναβολή του κλεισίματος των συνόρων για μερικές ημέρες σαν «νίκη»).
Ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα:
Το ΝΑΤΟ θα έρθει και θα μας φυλάει τα σύνορα. Και ΦΥΣΙΚΑ όταν λέμε ΝΑΤΟ εννοούμε Τουρκία.
Για φανταστείτε το:
Ένας γερμανός διοικητής, θα διοικεί μερικά νατοϊκά πλοία μεταξύ των οποίων και τουρκικά (για να μην πούμε ΜΟΝΟ τουρκικά) που θα «φυλάνε» τις γκρίζες ζώνες που έχει μας επιβάλλει η Τουρκία και εμείς έχουμε αποδεχθεί.
Η Γερμανία είναι σαφώς φιλότουρκη, εξάλλου στην καταστροφή του 22 ο τούρκικος στρατός είχε γερμανούς αξιωματικούς.
Το ΝΑΤΟ είναι σαφώς φιλότουρκο, όπως φαίνεται και από την συμπεριφορά του γενικά και ειδικότερα στο θέμα της Κύπρου.
Ο Τσίπρας είναι σαφώς φιλότουρκος, αφού σε αυτόν έγινε πρόταση να πουλήσει ελληνικά κανάλια σε τούρκο. Και από ότι φαίνεται η ελληνοτουρκική φιλία θα προχωρήσει στον τομέα αυτόν. Εξάλλου ο Κουρουμπλής διέψευσε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο αυτό. Και όλοι ξέρετε τι συμβαίνει όταν ένας κυβερνητικός «διαψεύδει κατηγορηματικά» κάτι…
Έτσι σε λίγο:
-θα είμαστε με κλειστά τα βόρεια σύνορα λόγω του τείχους του αίσχους της «πολιτισμένης» ΕΕ
-οι τούρκοι θα αλωνίζουν στο Αιγαίο με την άδειά μας και θα προκαλούν και από πάνω
-οι τούρκοι δουλέμποροι θα συνεχίζουν να μας φορτώνουν με μουσουλμάνους
-το ΔΝΤ και τα άλλα κοράκια θα συνεχίσουν να μας πίνουν το αίμα
-θα είμαστε φορτωμένοι με απίστευτο αριθμό μουσουλμάνων, τους οποίους επιπλέον θα πρέπει να ταΐζουμε και να ποτίζουμε παίρνοντας δανεικά
-μέσα στον χαμό θα φτιάξουν και το τζαμί
-λόγω του τζαμιού θα πλακώσουν εδώ οι τούρκοι ιμάμηδες. Και ξέρετε πόσο αγαπάνε τους Έλληνες οι τούρκοι ιμάμηδες…
-και η «αριστερή» κυβέρνησή μας, η τόσο δημοκρατική, που θεωρεί όλο τον κόσμο «αδέλφια» θα κάνει τις τελικές ρυθμίσεις 
Οπότε το Ελλαντιστάν, την κατάλληλη στιγμή, θα διαλυθεί σε Τουρκική Δημοκρατία της Θράκης, σε Μακεδονική Δημοκρατία των Σκοπίων, σε τουρκικά νησιά του Αιγαίου, σε Αλβανική Δημοκρατία της Ηπείρου και δεν ξέρω σε τι άλλο.
Αλλά οι νεοελλαντιστανοί θα συνεχίζουν με το ipod στο χέρι (για να μην πω τίποτε άλλο) να ξύνουν λαχεία, να τρέχουν σε συναυλίες και να βγάζουν σέλφι στις καφετέριες πίνοντας φρεντοτσίνο και μπακάρντι.
Εκτός βέβαια και αν κατά λάθος υπάρχει Θεός και αποφασίσει να βάλει το χέρι του.
Αν βέβαια το βάλει έτσι όπως καταντήσαμε την Ελλάδα…

Γνωμικά

Μείνε ακίνητος και να ξέρεις ότι ΕΙΜΑΙ μέσα σου.

Μείνε ακίνητος και να ξέρεις ότι είμαι ο ΘΕΟΣ.

Μείνε ακίνητος και γνώρισε το ΕΓΩ μέσα σου.

Έχετε ένα δίλημμα.

Πρέπει να διαλέξετε αν υπάρχει θεός ή όχι.

Αν δεν υπάρχει θεός τότε είσαστε ένα ζώο που μιλάει. Μπορείτε να φυτοζωείτε μέχρι να πεθάνετε, κλέψτε, πείτε ψέματα, βιάστε, σκοτώστε, καταστρέψτε… όμως μην διαμαρτύρεστε που τα άλλα ζώα κάνουν το ίδιο.

Αν όμως υπάρχει τότε έχετε ένα καθήκον. Πρέπει να γνωρίσετε «αυτό» που υπάρχει μέσα σας.

Αυτό που υπάρχει μέσα σας είναι το ΕΓΩ-διάβολος.:

-είναι άπληστο, επιθυμεί όλο και περισσότερα.

-είναι κακό, μισεί τους άλλους ανθρώπους.

-είναι υπερήφανο, νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου.

-είναι σκοτεινό, σκεπάζει το Πραγματικό Είναι σας.

ΟΜΩΣ

Αν μείνετε ΑΚΙΝΗΤΟΙ, χωρίς το διαρκές χαζολόγημα του σημερινού ανθρώπου…

Αν μείνετε για λίγο σιωπηλοί…

Αν στρέψετε για λίγο την προσοχή σας μέσα σας…

Τότε θα αρχίσετε να διακρίνετε τον Θεό μέσα σας, εκείνον που Είναι, το Θεϊκό Δαιμόνιο του Σωκράτη, τον Εσωτερικό Δικαστή που -όταν πάτε να κάνετε κάτι- σας καθοδηγεί με ένα σιωπηλό ΟΧΙ όταν δεν συμφωνεί.

Και έτσι ίσως να καταφέρετε να αισθανθείτε ότι είσαστε ένα ζώο που -όμως- θέλει να γίνει άνθρωπος.

Κομουνιστικό ανέκδοτο

Τώρα που ο  ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, και θα σώσει την χώρα, και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, και θα καταπλήξουμε τον κόσμο και θα, και θα και θα πάψε βρε παραμυθά, θυμήθηκα ένα παλιό ανέκδοτο που κυκλοφόρησε πριν πολλά χρόνια
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πολιτικό μας σύστημα με μεγάλη άνεση. Αν δεν το ξέρετε, οτιδήποτε δεν μπορεί να το περάσει μία «δημοκρατική» δεξιά ή κεντρώα κυβέρνηση, αναλαμβάνει να το περάσει μία «δημοκρατική» αριστερή κυβέρνηση.
Το ανέκδοτο είναι από την εποχή που χτιζόταν «το Σπίτι του λαού» στον Περισσό:
Ερώτηση: πως χτίζεται το σπίτι του λαού;
Απάντηση: με λάσπη από τον Ριζοσπάστη και τούβλα από την ΚΝΕ.
Προφανώς αν είσαστε του ΚΚΕ δεν θα γελάσετε και πολύ.
Για αυτό με κάποιες αλλαγές το ανέκδοτο γίνεται:
Ερώτηση: πως χτίζεται το ελληνικό μέλλον;
Απάντηση: με λάσπη από τα ΜΜΕ και τούβλα από τους ψηφοφόρους.
Τώρα υποθέτω ότι θα γελάσουν περισσότεροι.
Ή θα κλάψουν...