Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ: Ο ΝΕΟΣ)

Οι τρεις άντρες μου έφραξαν τον δρόμο. Τρεις διαφορετικές ηλικίες. Τρία διαφορετικά ντυσίματα. Τρία διαφορετικά όπλα.

Και οι τρεις καμένοι από τον ήλιο, σκονισμένοι και ταλαιπωρημένοι από την πορεία στα βουνά, στέκονταν και με κοιτούσαν Απειλητικά Ξύπνιοι.

Ο νέος μίλησε πρώτος. Φορούσε ένα κομμάτι ακατέργαστο δέρμα γύρω στην μέση του. Κρατούσε ένα μακρύ κλαδί στο χέρι. Ήταν ξυπόλητος.

-Πριν πολλά χρόνια υπέφερα από τα τέσσερα στοιχειά της φύσης.

Ανάλγητος εκεί που δεν έπρεπε.

Καυτός εκεί που δεν έπρεπε.

Σταθερός εκεί που δεν έπρεπε.

Υποχωρητικός εκεί που δεν έπρεπε.

Υπέφερα και έριχνα το σφάλμα στους άλλους...

«Εκείνες τις μέρες ήταν που έναν ειρηνικό συνάντησα πολεμιστή,

κι αυτός να μου μιλήσει για τον κόσμο του με κάλεσε

ο κόσμος του…

ένα στενό όλο κι όλο μονοπάτι στροφές γεμάτο και ανηφόρα γλιστερή

με πλαγιές γλυκές, ονειρικές και λάγνες, υποσχέσεις γεμάτες

κι άπειρες δυνατότητες

όπου χάνεσαι αν κατά λάθος ΚΑΤΗΦΟΡΙΣΕΙΣ.

Και το σπαθί του βγάζοντας μου μίλησε γι’ αυτό:

Είναι το σπαθί που φέρνει πόλεμο όταν είσαι σε ειρήνη

ΑΛΛΑ φέρνει ειρήνη όταν είσαι σε πόλεμο,

Ύστερα το νήμα του (της Αριάδνης) μούδειξε

που οι πολεμιστές πραγματικά το κρατούν

όταν νομίζουν ότι το έχουν χάσει.

Κι ακόμη μου μίλησε για το Φίδι του, το Λιοντάρι και τον Αετό του τους βοηθούς του, στην μάχη, τους πολύτιμους

Όταν το Φίδι σου θα βγάλει φτερά, ΕΙΠΕ

τότε το Λιοντάρι σου δεν θάχει τι να αρπάξει

ΚΑΙ ΤΟΤΕ θα έρθει ο Αετός σου να καταπιεί το Φίδι

και το σπαθί μου θα σου φέρει την ειρήνη

και ΕΣΥ θα είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Λεπίδα σε σάρκα ζωντανή η ιστορία του, ο πόνος του γλυκός

αγκύλωσε την καρδιά μου

κι ο χρόνος σταματώντας κάγχασε.

Μνήμες αρχαίες σάλευαν στης ψυχής τα βάθη, κι εγώ

τρεμάμενος και ριγώντας να έρπω άρχισα….

στις παρυφές αργοσύρθηκα του πεδίου

αντικρίζοντας τον αποτρόπαιο κόσμο του

να ιδρώνει τιτανική θλίψη.

Κουρνιαχτός, φωνές και κουδούνισμα ατσαλιού….

Φρικτή διεξαγόταν στην πεδιάδα μάχη.

Κι αυτός, το σπαθί του κραδαίνοντας, ατρόμητος βυθίστηκε

και χαμογελαστός στις βαρβαρικές, τις μαύρες λεγεώνες.

Άνιση μάχη, νους εναντίον νου, κίνηση εναντίον κίνησης και το χειρότερο καρδιά εναντίον καρδιάς.

Η αρματωσιά, κατάλευκη, των πολεμιστών φάνταζε,

στα ψυχοφθόρα μέσα τα μαύρα πλήθη,

και στων δυο χεριών μετριόνταν τα δάχτυλα, τόσο λίγοι,

κι όταν ένας μαχητής πέφτει τον άνισο πόλεμο αγωνιζόμενος

δεν υπάρχει λύπη, δεν υπάρχει θρήνος αλλά αδιαφορία

(των πολεμιστών σύντροφος) και σπαθιά υψώνονται στον αέρα

και ιαχές πολεμικές ξεσπούν και πόδια πατούν στον πυρρίχιο

τον νικημένο αποχαιρετώντας

ΑΛΛΑ

και μπροστά στον θάνατό τους χορεύοντας και προκαλώντας τον

και η μάχη ξαναρχίζει,

που δεν έχει αρχή που δεν έχει τέλος

που δεν έχει έλεος για τους αδύνατους

ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Και έτσι έμαθα για τους ΜΑΧΗΤΕΣ εκείνους

που μυστικά περιφέρονται (και ταπεινά)

πειρατές ναυμαχώντας στου εγωισμού τους τους ωκεανούς

σε ληστρικές πέφτοντας ενέδρες στα πυκνά του νου τους δάση

βαρβαρικά διαλύοντας στίφη στις στέπες της καρδιάς τους τις απέραντες

παραπατώντας και σερνόμενοι στου πάθους τους τους βάλτους

μέχρι που το Φίδι τους να βγάλει φτερά

και το Λιοντάρι τους να μην έχει πια τι να αρπάξει

και έρθει ο Αετός και τους καταβροχθίσει

και έτσι βρουν επιτέλους την γαλήνη του πολεμιστή

(ή την ελευθερία το ίδιο είναι)

Γιατί είναι γραμμένο:

Αν κάνεις ξύπνιος αυτό που έχεις να κάνεις πολλά θα κάνεις

παρόλο που δεν θάθελες να τα κάνεις

και πολλά δεν θα κάνεις παρόλο που θάθελες να τα κάνεις

ΚΑΙ θα σε πάνε εκεί όπου δεν ήθελες

ΚΑΙ σου έχω εξηγήσει

αυτό που είναι ΕΝΑ, αυτό που είναι ΔΥΟ, αυτό που είναι ΤΡΙΑ.

ΚΑΙ γι αυτές τις τρεις δυνάμεις που είναι μόνο μια δύναμη

πρέπει να ξέρεις να μπορείς να σκέφτεσαι.

Σκέψου στο φως της ημέρας σκέψου στο σκοτάδι της νύχτας,

σκέψου κάτω από την βροχή, σκέψου κάτω από την ζέστη

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

θα είσαι άνθρωπος από λάσπη, θα σκέφτεσαι πράγματα από λάσπη

και θα γυρίσεις στην λάσπη

ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ

θα κάνει άλλες λάσπες να τον δεχτούν καλλίτερα.»

Και έτσι τώρα τρέχω, σκαρφαλώνω, κολυμπάω και σκάβω γιατί θέλω να γίνω σαν και Aυτόν.

Για να μάθω να κατεργάζομαι την Πέτρα και το Μέταλλο.

Και να βρω τον κόσμο του Απροσδιόριστου.

Γνωμικά

Με έναν τρόπο μπορείς να κάνεις το καλό, ενώ το κακό με πολλούς και διάφορους. 

Επιπλέον δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνεις το καλό. Και η ανταμοιβή σου για αυτό έχει την «κακή συνήθεια» να αργεί. Αντίθετα, το κακό σε ανταμείβει αμέσως.
Δεν με πιστεύετε; Κοιτάξτε γύρω σας.
Πως νομίζετε ότι έχει δημιουργηθεί αυτή η φρικτή παγκόσμια κατάσταση;

Όταν η φύση έχει κέφια

Καμιά φορά τα δέντρα παράγουν περίεργους καρπούς. Φαίνεται ότι κάποιες φορές η φύση βαριέται τα ίδια και τα ίδια και κάνει νέες δημιουργίες. Παράδειγμα αυτά τα λεμόνια.
Θα μπορούσατε να πείτε ότι πρόκειται για αποτέλεσμα φυτοφαρμάκων αλλά δεν πρέπει να είναι κάτι τέτοιο.
Και η δικιά μου λεμονιά έχει την τάση να δημιουργεί μερικά περίεργα λεμόνια. Όχι τόσο περίεργα όσο τα τρία λεμόνια της φωτογραφίας, αλλά ξεφεύγουν από το κανονικό. Και δεν «τρώει» πολλά ψεκάσματα, ενώ η γύρω περιοχή έχει ελιές και οπορωφόρα που έχουν εγκαταλειφθεί λόγω της οικονομικής κρίσης.

Οικονομική κρίση και πραγματικότητα

Τις περισσότερες φορές τα πράγματα «μιλάνε» από μόνα τους. Αρκεί να σταματήσεις λίγο το σερφάρισμα στα κοινωνικά δίκτυα προς άγραν κλικ. Αλλά για κάποιον περίεργο λόγο οι άνθρωποι αδιαφορούν και επιμένουν σε μία ονειρική περιγραφή του φυσικού κόσμου, η οποία «απέχει παρασάγγας» από την πραγματικότητα.
Δεν έχετε παρά να κάνετε μία μικρή, πρόχειρη και τελείως επιφανειακή έρευνα στο Διαδίκτυο για να ανακαλύψετε την παγκόσμια οικονομική αλήθεια που κρύβεται σε κοινή θέα πίσω από τον ευκολοχώνευτο σανό των «μαχόμενων» ΜΜΕ:
1) Η Γερμανία, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, παρουσιάζει σταθερή έλλειψη εργατικών χεριών. (ΣΚΕΨΗ: Βλέπετε όσο πιο πολύ μορφώνεσαι και ανεβαίνει το βιοτικό σου επίπεδο, τόσο λιγότερο παριστάνεις το ζώο που αναπαράγεται). Το 2020 θα λείπουν στην γερμανική οικονομία 1,8 εκατομμύρια εργάτες (φθηνοί φυσικά και σε κατάσταση σκλαβιάς), παρά το γεγονός ότι θα απορροφήσει μέχρι τότε 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες. (ΣΚΕΨΗ: Προφανώς ανάλογα ποσοστά θα υπάρχουν και στις άλλες ψώρες της ΕΕ, αν βέβαια θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι τότε)
Οι κρατικές δαπάνες λόγω του προσφυγικού θα αυξηθούν στη Γερμανία κατά 11 δις ευρώ. Όλα αυτά τα χρήματα θα επενδυθούν ΜΕΣΑ στην Γερμανία. (ΣΚΕΨΗ: Η Γερμανία έχει κάθε δικαίωμα να αυξάνει καί τα «καταραμένα» κρατικά έξοδα καί το «καταραμένο» δημόσιο, αλλά εμείς όχι)
(ΣΚΕΨΗ: Να γιατί η ΕΕ κόπτεται και αγαπάει τόσο τους μουσουλμάνους και αποσταθεροποιεί τις χώρες τους δημιουργώντας αυτό το τεράστιο κύμα προσφύγων από Ασία και Αφρική)
2) Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει αποκομίσει ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ κέρδη 2,5 δις ευρώ από τα δάνεια που έδωσε στην Ελλάδα από το 2010 έως το 2014. Το ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ αυτό ποσόν θα φτάσει στα 4,3 δις ευρώ, εάν η Ελλάδα πληρώσει όλα τα χρέη της στο ΔΝΤ έως το 2024.
Το ΔΝΤ μας βάζει 3,6% επιτόκιο αντί για το 0,9% που έπρεπε να βάζει. Αυτό σημαίνει ότι πληρώσαμε 2,5 δις ευρώ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ. (ΣΚΕΨΗ: Το ΔΝΤ δεν είναι παρά άλλος ένας ληστρικός διεθνής οργανισμός με την δομή Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης)
3) Το πρώτο  εξάμηνο του 2013 η Τράπεζα Πειραιώς είχε 3,5 δις ευρώ καθαρά κέρδη. (ΣΚΕΨΗ: Πώς γίνεται και έχει πρόβλημα ανακεφαλαιοποίησης που πρέπει να το πληρώσουμε εμείς;)
4) Γενικά οι τράπεζες, οι οποίες προ κρίσης είχαν απίστευτα κέρδη, τόσα που επένδυαν στην Τουρκία και στα Βαλκάνια, ανοίγοντας υποκαταστήματα και αγοράζοντας ντόπιες τράπεζες, ΞΑΦΝΙΚΑ βρέθηκαν  χρεωμένες και ΓΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΙΤΙΑ έπρεπε να διασωθούν αντί να χρεοκοπήσουν. (ΣΚΕΨΗ: Αυτή είναι η κλασσική «φούσκα» που την πληρώνει κάθε τόσο ο απλός κοσμάκης, ενώ τα κέρδη πάνε στις τσέπες των ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ)
5) Η κρατική ενίσχυση με μετρητά των τριών πλήρως ιδιωτικών τραπεζών (Alpha, Eurobank και Πειραιώς) υπερβαίνει το 100% της χρηματιστηριακής τους αξίας. (ΣΚΕΨΗ: Αν τις είχαμε αγοράσει θα είχαμε κέρδη αυτήν την στιγμή, αλλά μας απαγορεύεται να έχουμε ισχυρό κράτος γιατί αυτό είναι κακό πράγμα)
6) Μέχρι σήμερα οι τράπεζες:
-έχουν πάρει 8,4 δις ευρώ από το κράτος.
 -έχουν πάρει δάνεια ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΓΓΥΗΣΗ 29,9 δις ευρώ. (ΣΚΕΨΗ: Δηλαδή αυτές ΔΕΝ θα πληρώσουν και θα πληρώσουμε εμείς)
 -είχαν πραγματικά κέρδη την τελευταία δεκαετία 41 δις ευρώ (το 2009 6,1 δις ευρώ, το 2010 πάνω από 3,9 δις ευρώ)  ενώ φορολογήθηκαν με συντελεστή 17%, την στιγμή που οι μικροσυνταξιούχοι φορολογούνται με πολύ περισσότερο ποσοστό. Φυσικά είναι άγνωστο αν πλήρωσαν τους φόρους τους… (ΣΚΕΨΗ: Πού πήγε όλο αυτό το χρήμα και υπάρχει ανάγκη διάσωσης;)
7) Οι τράπεζες πήραν από την εκμετάλλευση των καταθέσεων, από τα ληστρικά (στεγαστικά και άλλα) δάνεια και τις «ενέσεις» του δημοσίου 50 δις ευρώ από το ΠΑΣΟΚ και 29 δις ευρώ από την ΝΔ. (ΣΚΕΨΗ: Πού πήγε όλο αυτό το χρήμα και υπάρχει ανάγκη διάσωσης;)
8) ΜΙα οποιαδήποτε επιχείρηση θα χρεοκοπήσει κάτω από ορισμένες συνθήκες κακοδιαχείρισης και αυτό διαφημίζεται σαν υιιής οικονομική πρακτική. (ΣΚΕΨΗ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ; ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΩΖΟΥΜΕ ΔΙΑΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ;)
9) Τον Ιούνιο του 2015, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης δήλωσε σήμερα ότι η πληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ (που θα γίνει στις 30 Ιουνίου του 2015) θα εξαρτηθεί από το εάν οι δανειστές θα επιστρέψουν στην Ελλάδα κέρδη ύψους 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ από το πρόγραμμα αγοράς ελληνικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. (ΣΚΕΨΗ: Λόγω μιας κρίσης ειλικρίνειας, ο Βαρουφάκης έκανε κάτι επικίνδυνο. Τόλμησε να πει ότι οι δανειστές δεν πρέπει να κερδίζουν τόσα, αλλά να δώσουν πίσω τίποτε ψίχουλα. Να γιατί ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ από την κυβέρνηση και τον ΞΕΧΑΣΑΝ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ τα «μαχόμενα» ΜΜΕ)
ΑΠΟΡΙΑ: Θα ήταν άραγε παράλογο να προσπαθήσω να σας πείσω ότι όλα αυτά τα κέρδη μοιράζονται ανάμεσα σε πολιτικούς, τραπεζίτες, βιομήχανους, ιδιώτες και κατόχους των ΜΜΕ που είναι και πάλι πολιτικοί, τραπεζίτες, βιομήχανοι και ιδιώτες; Προφανώς 9η εμπειρία το δείχνει) θα ήταν.
Αν τα παραπάνω σας έπεσαν βαριά, μπορείτε να επιστρέψετε στην δίαιτα με σανό που κρατάει το μυαλό ελαφρύ και χαρίζει αδιατάρακτο διανοητικό ύπνο. Και να ονειρεύεστε ότι όπου νάναι (αύριο, σε ένα, σε πέντε σε εκατό βρε αδελφέ χρόνια) θα βγούμε από την κρίση.

Το υπερόπλο της παγκοσμιοποίησης

Πριν μερικές ημέρες ένας φίλος μου έστειλε ένα κείμενο που περιέγραφε τι είναι η πατρίδα. Στο κάτω μέρος του κειμένου ο συγγραφέας συμπεραίνει:
…χρειάζεται μια θυσία: Για να δούμε το «ΕΝΑ των Όλων», να αφήσουμε το μικρό προσωπικό «Εγώ» στην άκρη («αυτοθυσία»).
και
Η προπαγάνδα της Τηλεόρασης σε συγχύζει και έτσι μαζεύεσαι στο Εγώ σου! (Μόνος είσαι ευάλωτος…
Χάρηκα που επιτέλους κάποιος έχει πάρει είδηση ότι υπάρχει αυτό το ΕΓΩ.
Αλλά ταυτόχρονα λυπήθηκα γιατί του διαφεύγει το μέγεθος της ανακάλυψης. Αναφέρει την φράση «να αφήσουμε το μικρό προσωπικό «Εγώ» στην άκρη», θεωρώντας ότι είναι κάτι εύκολο να γίνει.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Το ΠΟΛΥ-ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ, όντας φυτεμένο βαθιά στον ψυχισμό μας, μετατρέπει κάθε έναν άνθρωπο σε εγωπαθές ανθρωπάκι και το κάνει:
Να παίρνει πολύ σοβαρά τον εαυτό του.
Να θέλει  να αναγνωριστεί η αξία του.
Να θέλει ΠΙΟ πολλά λεφτά.
Να θέλει ΠΙΟ πολλή δόξα.
Να θέλει ΠΙΟ πολλή δύναμη.
Να αισθάνεται ότι αξίζει ΠΙΟ πολλά.
Να αισθάνεται ότι αδικήθηκε ΠΙΟ πολύ από τον καθέναν.
Έτσι το εγωπαθές ανθρωπάκι αισθάνεται και ερμηνεύει τα πάντα με διαστρεβλωμένο τρόπο και φοβάται για την δουλειά ΤΟΥ, τα λεφτά ΤΟΥ, το αμάξι ΤΟΥ, την φήμη ΤΟΥ, την ζωούλα ΤΟΥ κλπ, ακόμα και αν δεν έχει σοβαρό λόγο για αυτό.
Έτσι σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ισχυρά εγωπαθή ανθρωπάκια παραπληροφορούν, κοροϊδεύουν, εκμεταλλεύονται, κλέβουν και καταπιέζουν τα ανίσχυρα εγωπαθή ανθρωπάκια, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.
Νομίζετε ότι έχει καμία διαφορά ο Ρότσιλντ, που κατέχει την μισή υδρόγειο, με έναν ιδιοκτήτη πέντε γελαδιών στην Αφρική;
Και οι δύο είναι υποχείρια του ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ τους ΕΓΩ. Και οι δύο κάνουν ακριβώς τα ίδια, όπως περιέγραψα πιο πάνω.
Να ποια είναι η Νέα Τάξη. Να ποια είναι η παγκοσμιοποίηση σε απλή, πρακτική μορφή, με τον εγωισμό να αποτελεί το κύριο εργαλείο της.
Και ο καλύτερος σύμμαχός της είμαστε εμείς οι ίδιοι που υποφέρουμε από τις συνέπειές της, αφού ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ δεν θέλει να παραδεχθεί την φρικτή εγωικότητά του και αν τυχόν την παραδεχθεί, θα αρνηθεί να την αλλάξει.

Καθάρματα παντού

Ποια καθάρματα ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ τους πρόσφυγες να κλείνουν την σιδηροδρομική γραμμή τόσο καιρό;
Ποια καθάρματα ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ τους πρόσφυγες να κλείνουν την εθνική οδό;
Ποια καθάρματα αφήνουν διάφορες «ΜΚΟ» να αλωνίζουν και να παραπληροφορούν τους πρόσφυγες;
Ποια καθάρματα ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ μερικές χιλιάδες πρόσφυγες για να καταλύουν το κράτος;
Πόσα από αυτά τα καθάρματα βρίσκονται μέσα στον κρατικό μηχανισμό;
Πόσα από αυτά τα καθάρματα βρίσκονται μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς;
Γιατί η κυβέρνηση επιτρέπει σε αυτά τα καθάρματα να είναι κράτος εν κράτει;
Γιατί όλοι οι «μαχόμενοι» δημοσιογράφοι τα θεωρούν όλα αυτά φυσιολογικά;
Βάσει ποιάς ΝΕΟΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ «δημοκρατικής» λογικής τα «δικαιώματα» μερικών χιλιάδων προσφύγων μπορούν να υπερισχύσουν των δικαιωμάτων δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΝ;

Γλυπτό της φύσης

Όταν η Φύση έχει κέφια δημιουργεί και πρωτοποριακά γλυπτά.

Το εσωτερικό μέρος ενός κορμού σάπισε γρήγορα. Έμεινε η απέξω πλευρά μαζί με τα «νεύρα» των κλαδιών. Το αποτέλεσμα είναι μία ξύλινη ρόδα.

Συγνώμη κύριε Φάμπρ

Καλέ; Τι καθίκια είμαστε;
Σαν δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ!
Ήρθε κοτζάμ ευρωπαίος καλλιτέχνης για να μας βοηθήσει επειδή τόσο αγαπάει τους Έλληνες.
Ζήτησε να πάρει μόνο είκοσι ψωροχιλιάρικα για κάθε χρόνο.
Μας έκανε την τιμή να μας εκπολιτίσει παρουσιάζοντας τον βελγικό πολιτισμό στο ψωραλέο και αναχρονιστικό  φεστιβάλ της Επιδαύρου.
Και εμείς τα άχρηστα καθίκια διαμαρτυρόμαστε;
Γιατί καταπατούμε έτσι τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα των γυναικών που θέλουν και αυτές την δόση τους από τον βελγικό πολιτισμό;
Γιατί καταπατούμε έτσι τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού των ομοφυλοφίλων και λοιπών  «ανώτερων» ανθρώπων που σιγά-σιγά θα απαιτήσουν την νόμιμη άδεια να πηδάνε ζώα, παιδιά και πεθαμένους;
Γιατί στεναχωρήσαμε τόσο τον υπέροχο αυτόν πολυπολιτισμικό υπουργό πολιτισμού, της υπέροχης πολυπολιτισμικής κυβέρνησης του υπέροχου πολυπολιτισμικού και μαχόμενου για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τσίπρα;
Καλά! Έχω σιχαθεί πλέον αυτόν τον βρωμερό, εθνικιστή, διεφθαρμένο, τεμπέλη, ψεύτη, αγενή, απολίτιστο και φασίστα λαό που δεν μπορεί να αναγνωρίσει την σοβαρή, εξυψωμένη και εκλεπτυσμένη ευρωπαϊκή τέχνη, την οποία τόσο απλόχερα και αφιλοκερδώς τρέχουν όλοι να του προσφέρουν.
Θα πάω να ζητήσω την βελγική υπηκοότητα. Έτσι για να αισθανθώ λίγο πολιτισμένος βρε αδερφέ!

Το στριφνό βιβλίο (Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ)

Έμοιαζε με κραυγή κατσίκας…
που την βασανίζουν…
Παραπονιάρικη.
Με αγωνία. Κάθε τόσο. Κάθε τόσο. Κάθε τόσο.
Και μετά μία στριγκλιά:
«Σκάσε πια. Αν δεν σκάσεις θα σε σκοτώσω».
Περίεργος πρόσεξα την κραυγή.
Σιγά σιγά ξεκαθάρισε και κατάλαβα τον ήχο:
«Μαρίιιια. Μαρίιια».
Ρώτησα. Και έμαθα… Είναι μία γριά. Απέναντι.
Μέσα στην προσωπική μου (πια) κόλαση.
Παράλυτη χρόνια μιλάει μόνο και κουνάει λίγο το ένα χέρι.
Και καλεί, τρελαμένη, την κόρη της.
Που έμεινε ανύπαντρη για να την φροντίζει.
Ίσως γιατί έτσι ήθελε η κοινωνία της.
Ίσως γιατί έτσι νόμιζε αυτή.
Ίσως γιατί φοβήθηκε.
Ίσως… ένας θεός ξέρει για ποιόν άλλον λόγο.
Και πλένει ρούχα σε μία λεκάνη.
Κάθε μέρα πλένει.
Και, όταν δεν αντέχει άλλο,
φωνάζει στην αιτία των ημερών της:
«Σκάσε πια. Αν δεν σκάσεις θα σε σκοτώσω».

ΘΕΟΙ…

Θα ήθελα να ήμουν ὁ Σίβα,
ὁ Εξολοθρευτής,
ὁ νυχτερινός τίγρης.
Να τρέξω σαν τον άνεμο…
Γρήγορος σαν την ματιά…
Σιωπηλός σαν την σκέψη…
Να φέρω τον θάνατο στα έξυπνα ζώα.
Να εξολοθρεύσω αυτή την μίζερη δίποδη φυλή.
Αλλά ποιό το κέρδος;
Πρέπει πρώτα να σκοτώσω τον εαυτό μου.
Το ζώο πού με κρατάει κλεισμένο.
Να σπάσω τα σίδερα.
Πρέπει να «πεθάνω» για να ανθίσω.
Για να σκοτώσω τα έξυπνα ζώα.
Με φρικτό θανατικό από κρύα, δοσμένο, δίκοπη λάμα.
Για να αποκαταστήσω…

ΘΕΟΙ…

Μία μέρα θα γίνω ὁ ΣΙΒΑ.
Και θα ξανάρθω.
Κι ας χρειαστούν χίλιες ζωές…

Ο όμορφος Ωρωπός

Το μέρος έχει αρκετό πράσινο. Δυστυχώς όμως βλέπεις παντού την νεοελληνική κακογουστιά, με τα δάση κατεστραμμένα από χωματόδρομους, καψίματα, καταπατήσεις, γιαπιά κάθε είδους, τεράστια και κακάσχημα ξενοδοχεία εμφανώς παράνομα την εποχή που χτίστηκαν κλπ.
ΕΥΤΥΧΩΣ που ήρθε η οικονομική κρίση, διαφορετικά το μέρος θα είχε καταστραφεί ακόμα περισσότερο. Να τα χιλιάσει και ο Παπανδρέου και η Μέρκελ, και το ΔΝΤ  και όποιος άλλος απατεώνας ευθύνεται για αυτήν.
Ταυτόχρονα μπορείτε να δείτε και ένα απρόσμενα και καταπληκτικά ωραίο μέρος. Θα το βρείτε σε ένα σημείο με τους απαραίτητους σωρούς αλλοπρόσαλλων σκουπιδιών με το όνομα «τρίτη πηγή».