Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

17 Ιουλίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ)

Ο γέρος με το ρόπαλο με τράβηξε απότομα από το μανίκι:
-Εκεί….
Είπε κοιτώντας με και κουνώντας ελαφρά το κεφάλι. Γύρισα σαν αυτόματο προς το μέρος που μου έγνεψε.
Κοκάλωσα.
Τεράστιος και θηριώδης στεκόταν στα αριστερά μου ο τοίχος…
Ψηλός και παχύς με χοντρές, ακανόνιστες πέτρες.
Στέκει γιγάντιος, φυτεμένος με σιδερένια θεμέλια στο χώμα.
Ακλόνητος και αδιαπέραστος ρίχνει την μαύρη σκιά του στην σκληρή γη.
Με ψηλά μπεντένια και καγκελόφρακτες ντάπιες.
Πρασινάδα καλύπτει τις κάτω του πέτρες, που κρυμμένες από το φως του ήλιου, μουχλιάζουν και κρυώνουν αναδύοντας μια πνιγηρή μυρωδιά υγρασίας.
Όμοιος με δράκο, έτσι όπως οι παλιές πέτρες στραφταλίζουν καυτές κάτω από το φως του ήλιου. Συρματοπλέγματα στις κορφές των μπεντενιών, ομοιάζουν στα φαρμακερά λέπια που υπήρχαν στην πλάτη του τρομερού μυθικού θηρίου.
Φύλακες με όπλα υπηρετούν το Θηρίο αυτό. Ανεβοκατεβαίνουν στην τραχιά πλάτη του με βάρδιες. Κοιτούν μέσα και έξω. Είτε βρέχει είτε κάνει ζέστη, μέρα και νύχτα οι υπηρέτες του Θηρίου ακούραστοι το προσέχουν.
Και εκείνο συνεχώς πεινάει…
Και κάθε τόσο αρπάζει και καταπίνει ανθρώπους...
Και τους χωνεύει στην πέτρινη κοιλιά του…
Μιλιούνια έχουν περάσει τα σιδερένια σαγόνια του…
Για δίκαιους και άδικους λόγους…
Και όλοι προσπαθούν απελπισμένοι να φύγουν μακριά του…
Μουγκρίζει και βρυχάται και μυρωδιά θανάτου ξεφεύγει από τα σαγόνια του.
Οι μέσα τρομοκρατημένοι το κοιτάζουν αβοήθητοι.
Οι έξω το κοιτούν με τρόμο.
Και κανείς δεν θέλει να το πλησιάσει.
Αισθάνθηκα ανακούφιση που ήμουν ασφαλής. Η απόσταση ήταν αρκετή και το δυσκίνητο θηρίο δεν μπορούσε να με δει. Έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να με κυνηγήσει.
Ο γέρος με έπιασε ξαφνικά από τους ώμους και με ταρακούνησε βίαια.
-Ποιο θηρίο κοιτάζεις;
-Που είναι το πραγματικό τέρας;
-Από τι είσαι ασφαλής;
Οι τρεις ερωτήσεις έφτασαν οδυνηρές στα αυτιά μου, στερώντας μου την ψεύτικη αίσθηση της ασφάλειας. Μια αστραπή διαπέρασε τον ουρανό που εν τω μεταξύ είχε μαυρίσει. Η βροντή της έκανε τα πάντα να τρίξουν, ενώ ακόμα και το χώμα δονήθηκε από τον θόρυβο.
Πανικοβλήθηκα.
Τεράστιος και θηριώδης στεκόταν στα αριστερά μου ο τοίχος…
Ψηλός και παχύς με χοντρές, ακανόνιστες πέτρες.
Στέκει γιγάντιος, φυτεμένος με σιδερένια θεμέλια στο χώμα.
Ακλόνητος και αδιαπέραστος ρίχνει την μαύρη σκιά του στην σκληρή γη.
Με ψηλά μπεντένια και καγκελόφρακτες ντάπιες.
Πρασινάδα καλύπτει τις κάτω του πέτρες, που κρυμμένες από το φως του ήλιου, μουχλιάζουν και κρυώνουν αναδύοντας μια πνιγηρή μυρωδιά υγρασίας.
Όμοιος με δράκος, έτσι όπως οι παλιές πέτρες στραφταλίζουν καυτές κάτω από το φως του ήλιου. Συρματοπλέγματα στις κορφές των μπεντενιών, ομοιάζουν στα φαρμακερά λέπια που υπήρχαν στην πλάτη του τρομερού μυθικού θηρίου.
Ελαττώματα και Συνήθειες υπηρετούν το Θηρίο αυτό. Ανεβοκατεβαίνουν στην τραχιά πλάτη του με βάρδιες. Κοιτούν μέσα και έξω. Είτε βρέχει είτε κάνει ζέστη, μέρα και νύχτα οι υπηρέτες του Θηρίου ακούραστοι το προσέχουν.
Και εκείνο συνεχώς πεινάει…
Και κάθε τόσο αρπάζει και καταπίνει ψυχές...
Και τις χωνεύει στην πέτρινη κοιλιά του...
Μιλιούνια έχουν περάσει τα σιδερένια σαγόνια του...
Για δίκαιους και άδικους λόγους…
Και όλοι προσπαθούν απελπισμένοι να φύγουν μακριά του… χωρίς να τα καταφέρουν…
Μουγκρίζει και βρυχάται και μυρωδιά θανάτου ξεφεύγει από τα σαγόνια του.
Δεν υπάρχει τρόπος να τον δεις.
Δεν υπάρχει τρόπος να τον ακούσεις.
Ο δράκος είσαι εσύ ο ίδιος.
Μασάς και καταπίνεις την ίδια σου την ψυχή, σε θανατερό τσιμπούσι.
Και αυτή προσπαθεί να ξεφύγει… άσκοπα…
Κοίταξα πάλι τον Τοίχο.
Μερικοί πιστεύουν ότι θα ξεφύγουν.
Άλλοι ότι δεν θα τους καταπιεί.
Και όλοι μέσα στην θανατερή κοιλιά του πραγματικού Δράκοντα χωνεύονται ανυποψίαστοι για την Πραγματικότητα.

16 Ιουλίου 2016

Ακονιστής μαχαιριών

Για όσους ασχολούνται με κατασκευές αυτό το μηχάνημα μπορεί να τους εξυπηρετήσει πολύ. Είναι λίγο δύσκολο στην κατασκευή του, αλλά αξίζει τον κόπο.
Όποιος θέλει ας μου γράψει για να του στείλω μερικές φωτογραφίες για να τον βοηθήσουν στην κατασκευή.
https://youtu.be/PT5JJ4K0MJA

10 Ιουλίου 2016

Καημένοι καταναλωτές πολιτικο-οικονομικών…

Και απάνω που θα βγαίναμε από την κρίση και θα μπαίναμε στις αγορές νάσου οι Άγγλοι που την έκαναν από την ΕΕ γιατί προφανώς ΔΕΝ τους συνέφερε, παρά το ότι δεν είχαν το βαρίδι του ευρώ στο ποδάρι.
Από κοντά οι Ιταλοί έχουν σοβαρό πρόβλημα με κόκκινα δάνεια. Που σημαίνει ότι μεγάλο ποσοστό των ιταλών είναι πλέον εξαθλιωμένο και αδυνατεί να πληρώσει στις τράπεζες. Ποιοι οι ιταλοί που έχουν βαριά βιομηχανία και είναι από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
Από κοντά και οι Γάλλοι που έχουν σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα. Ποιοι οι γάλλοι που σαν τους ιταλούς είναι βιομηχανική χώρα από τις ισχυρότερες του πλανήτη.
Από κοντά και η Ισπανία και η Πορτογαλία, υπό οικονομική κατάρρευση και οι δύο, για τις οποίες τα δανειοδίαιτα ΜΜΕ δεν λένε κουβέντα.
Από κοντά και οι Γερμανοί που συνεχίζουν να απαιτούν σκληρή οικονομική πολιτική οικονομικής αφαίμαξης και εξαθλίωσης των μαζών για να καθυστερήσουν την μαύρη τρύπα η οποία ετοιμάζεται να καταπιεί τις τράπεζές τους.
Από κοντά και οι μεγαλοεκδότες/μεγαλοεργολάβοι που χρόνια τώρα διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι είναι καλοπληρωτές, ενώ τώρα αποδεικνύεται ότι χρωστάνε κάποια δις, τα οποία τελικά θα πληρώσετε εσείς κορόιδα.
Από κοντά και το παιδί του λαού ο Αυτιάς, που χτίζει τριώροφη βίλλα και διαμαρτύρεται στους χαχόλους για την οικονομική κρίση.
Από κοντά και η αριστερή υφυπουργός Νταλάρα που χτίζει δυο τρεις ακόμα παραθαλάσσιες βίλες σε νησιά για να τις προσθέσει στα σχεδόν τριάντα ακίνητα που έχει.
Από κοντά και τα 6230 «φυσικά πρόσωπα» (ή επώνυμοι) που χρωστάνε πάνω από 150.000 στην εφορία (μόνο ένας χρωστάει 1,26 δις!).
Από κοντά και ο αριστερός (χα χα) Τσίπρας που κάνει αγκαλίτσες με τον καπιταλιστή Ομπάμα.
Από κοντά και ο Μητσοτάκης, πιστός ακόλουθος και υπηρέτης του Αγίου ΔΝΤ, που πάει στο Ισραήλ για να πάρει τις ευλογίες των Εβραίων, λες και το πατριδιστάν του δεν έχει προβλήματα για να κάτσει εδώ να τα λύσει (αλλά τα προβλήματα θα κοιτάμε ή πως θα πάρουμε την καρέκλα;).
Και εσείς φουκαράδες καταναλωτές πολιτικο-οικονομικού κουτόχορτου καθόσαστε απαθείς -σαν τα πρόβατα στο σφαγείο- και παρακολουθείτε απίστευτης κενότητας ενημερωτικές και οικονομικές εκπομπές, μπροστά στις οποίες το ανόητο ποδόσφαιρο και τα άθλια Χ-φάκτορ φαντάζουν άξια για νόμπελ λογοτεχνίας.
Ξέρετε γιατί κατέρρευσε κάποτε η διάσημη Βυζαντινή αυτοκρατορία; Γιατί όλοι έτρωγαν και έβαζαν φόρους. Να σας θυμίσω το «καπνικό» όπου κάθε καμινάδα που έβγαζε καπνό έπρεπε να πληρώνει φόρο στο διεφθαρμένο κράτος.
Κλείστε την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, πετάξτε τις εφημερίδες και για μία και μοναδική στιγμή στην ανούσια ύπαρξή σας πάρτε μία βαθιά ανάσα. Μείνετε ακίνητοι και αμίλητοι και ακούστε την Μεγάλη Μητέρα σας. Θα σας μιλήσει μέσα από το θραύσμα του ανέμου στα φύλλα, το τιτίβισμα των πουλιών, τον παφλασμό της θάλασσας.
Ξέρετε τι θα σας πει;
Θα σας πει ότι από κτήσεως κόσμου πάντα μερικοί καταλήστευαν τους πολλούς, αλλά τελικά πήραν ότι και οι άλλοι: δύο μέτρα χώμα.
Θα σας πει να σταματήσετε να υποφέρετε ψυχολογικά με της ηλιθιότητες των ηλιθίων που μέσα σε άκρατο εγωισμό, λατρεύουν το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩ, νομίζοντας ότι αξίζουν κάτι περισσότερο από όσο ένας κόκκος σκόνης μπροστά στο Ακτινοβόλο Άπειρο.
Θα σας πει επίσης ότι όσο και αν υποφέρετε σωματικά, όσο και να πεινάτε, να είσαστε άρρωστοι, να βρισκόσαστε πρόσφυγες στους δρόμους, να είσαστε κλεισμένοι σε μπουντρούμια, να πεθαίνετε στα πεδία των μαχών, κλπ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΣΤΕ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. Βαθιά στον ψυχισμό σας, θαμμένος κάτω από την ηλίθια πολιτικο-οικονομική ενασχόλησή σας, σκεπασμένος από την άμετρη λατρεία σας για το ΕΓΩ σας, βρίσκεται μία Οντότητα που μπορεί να ονομαστεί Πατέρας, Εσωτερικός Δικαστής, ή αν προτιμάτε Θεός. Πρόκειται για ένα Ον εκτός τόπου και χρόνου, εκτός κατανόησης, εκτός περιγραφής, Ένα Ον εκτός θρησκειών, ένα Ον το οποίο σας αφήνει ελεύθερους να διαλέξετε Αυτό ή τον Αυτιά. Και περιμένει ατάραχο και χαμογελαστό να πάψετε να ασχολείστε με τον κάθε Αυτιά.
Και τέλος θα σας πει επίσης ότι ή Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων (η οποία είναι πανάρχαια) δεν θέλει ούτε τα λεφτά σας, ούτε το σπίτι σας, ούτε καν τις ζωές σας. Αυτά τα έχει στο τσεπάκι της πριν ακόμα να γεννηθείτε. Εκείνο που θέλει είναι η ψυχή σας.
Και ένας Μεγάλος ‘Άνθρωπος είχε πει ότι δεν πρέπει να φοβάστε αυτούς που μπορούν να πάρουν την ζωή σας, αλλά εκείνους που μπορούν να πάρουν την ψυχή σας.
Εσείς όμως ΛΑΤΡΕΥΕΤΕ την Νέα Τάξη, για τον απλούστατο λόγο ότι κανακεύει το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΕΓΩ.
Καημένοι καταναλωτές…

4 Ιουλίου 2016

Άμυνα στο σπίτι

Η προσωπική και οικογενειακή σας ασφάλεια είναι έκθετη στις ορέξεις του οποιουδήποτε κακοποιού, ντόπιου ή εισαγόμενου, ή του οποιουδήποτε φουκαρά που έφυγε από την πατρίδα του για να σωθεί από τις σφαίρες και τώρα λιμοκτονεί σε ένα ξένο μέρος.
Ο φόβος κυριαρχεί, μαζί με την πλήρη άγνοια για τα μέσα αυτοάμυνας που μπορεί να υπάρχουν γύρω σας.
Ορίστε μία ιδέα για ένα (από τα πολλά) ασυνήθιστο όπλο, που θα σας χρησιμεύσει να αμυνθείτε αν χρειαστεί, το οποίο μάλιστα κουβαλάτε μαζί σας τις περισσότερες ημέρες.

2 Ιουλίου 2016

Οι γατο-παντόφλες

Όπως και κάθε ζώο οι γάτες στην αυλή έχουν μία πληθώρα χαρακτήρων. Η κάθε μία συμπεριφέρεται διαφορετικά. Για παράδειγμα η γιαγιά -όσο και να πεινάει- θέλει πρώτα να την χαϊδέψω.
Έτσι και δύο μικρά της κόρης παρουσιάζουν μία ενδιαφέρουσα συμπεριφορά. Κάθε πρωί που βγάζω φαγητό, έρχονται και κάθονται επάνω στα πόδια μου. Απλά κουρνιάζουν χωρίς να τρώνε όπως τα άλλα. Έτσι έχω αποκτήσει γούνινες παντόφλες.
Στην φωτογραφία βλέπετε την αριστερή παντόφλα που έχει κέφια και παίζει με το μπατζάκι του παντελονιού.

29 Ιουνίου 2016

Γνωμικά

Ο δρόμος της ελευθερίας αρχίζει από την στέρηση.

Υπάρχει ένας παγκόσμιος νόμος που λέει ότι κάθε πράγμα που χρειάζεσαι ή επιθυμείς σου στερεί την ελευθερία σου.
Ένας άνθρωπος για να απελευθερωθεί από τα δεσμά του αλκοόλ πρέπει να αρχίσει να το στερείται.
Ένας άνθρωπος για να απελευθερωθεί από τα δεσμά του ναρκωτικού πρέπει να αρχίσει να το στερείται.
Ένας άνθρωπος για να απελευθερωθεί από τα δεσμά του εγωισμού πρέπει να αρχίσει να τον στερείται.
Και ενώ όλοι οι σπουδαγμένοι και ασπούδαχτοι, δυτικοί και ανατολικοί «γιατροί της ψυχής» αποδέχονται και διδάσκουν τον μηχανισμό της στέρησης στα δύο πρώτα κάνουν στροφή 180 μοιρών όταν φθάνουν στο τρίτο.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.
Θεοποιούν, λατρεύουν και υπηρετούν το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ τους ΕΓΩ, εξαπατώντας αυτοεξαπατώμενοι και πείθοντας όλο τον κόσμο για την «μοναδικότητα» του ψυχισμού του.
Και εσείς, με την σειρά σας, καλόπιστοι και βολεμένοι στο εύκολο, λατρεύετε εκείνο που σας σκλαβώνει και σας κρατάει δέσμιους σε έναν κόσμο μίσους, αγωνίας και οδύνης, ενώ ταυτόχρονα σας κάνει να αισθάνεστε ανώτερα όντα επειδή κάνετε ότι κάνουν και τα επτά άλλα δισεκατομμύρια άνθρωποι: να επιθυμούν με απληστία όλα όσα δεν έχουν.
Ταυτόχρονα, μέσα σε όλη αυτήν την απατηλή θεϊκότητά σας, σε όλη αυτή την τεχνητή ανωτερότητα και πολιτισμό σας, η ζωή έρχεται σε δυσάρεστα και ευχάριστα κύματα, σας παρασέρνει σαν ένα σανίδι στην τρικυμία και σας μεταχειρίζεται ακριβώς σαν αυτό που είσαστε: θλιβεροί δούλοι ανεκπλήρωτων επιθυμιών και ονείρων,
Βέβαια, αυτά δεν ισχύουν για εσάς! Εσείς είσαστε τόσο διαφορετικοί από τους άλλους ανθρώπους…

26 Ιουνίου 2016

Μια καθημερινή ιεροτελεστία

Απασχολημένοι με χρηματιστήρια, μόδες, φόβους και εγωισμούς, περνάμε την μίζερη, άχαρη και ελάχιστη ζωή μας μέσα σε ένα πυκνό ψυχολογικό σκοτάδι.
Δίπλα μας όμως συντελούνται θαύματα.

Φασισμός και δημοκρατία

Τελικά αυτή η ιστορία με τους ανησυχούντες για τον φασισμό έχει αρχίσει να μου δίνει στα νεύρα. Κάθε τρεις και λίγο γίνεται αναφορά στον εθνικισμό, την ακροδεξιά και τον φασισμό. Οι ανησυχούντες Γκαίμπελς, συνήθως αριστεροί σύγχρονοι «δημοκράτες», ΣΥΓΧΕΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ τις τρεις έννοιες ακολουθώντας το ανόητο όραμα της ομογενοποίησης των λαών.
Δεν ανησυχούν όμως καθόλου που η Ευρώπη έχει κατακλυστεί και κυβερνάται από φασιστικά/δικτατορικά καθεστώτα, τα οποία κάνουν το άσπρο μαύρο, καταπατώντας κάθε έννοια λογικής, δικαίου, ανθρωπισμού και πολιτισμού.
Για παράδειγμα στο Ελαδιστάν ο «δημοκράτης» Γιωργάκης Παπανδρέου εισήγαγε τους όρους «απασχόληση» και «απασχολήσιμος», που αντικατέστησαν τους όρους «εργασία» και «εργαζόμενος». Και όλοι εσείς οι ντόπιοι κουφιοκέφαλοι αποδεχθήκατε άκριτα τους όρους αυτούς μόνο και μόνο γιατί τους έφερε ένας «δημοκράτης».
Η διαφορά των όρων είναι αβυσσαλέα. Ο απασχολήσιμος είναι εκείνος που μπορεί να δουλέψει κάπου ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ. Έτσι δεν μπαίνει και στους κατάλογους ανέργων μειώνοντας την ανεργία ΤΕΧΝΗΤΑ.
Για αυτό και στο Αμερικανιστάν (την κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού και της δυτικής δημοκρατίας) η ανεργία παρουσιάζεται να είναι κάτω από 8% την στιγμή που επίσημα στοιχεία λένε ότι 90 εκατομμύρια εργαζόμενοι ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΝ ΚΑΝ για δουλειά επειδή έχουν απελπιστεί.
Και οι σημερινοί ευρωπαίοι «δημοκράτες» δεν θα διστάσουν να σύρουν τους λαούς της Ευρώπης σε ένα νέο αιματοκύλισμα αν το επιβάλλουν τα κοντόφθαλμα συμφέροντά τους. Εξ, άλλου έχουν ήδη αιματοκυλίσει την Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία στην Ευρώπη, τις χώρες της βόρειας και κεντρικής Αφρικής και όλη την Μέση Ανατολή.
Η άνοδος της ακροδεξιάς σας μάρανε…

24 Ιουνίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ)

Μου αρέσει πολύ αυτή η ιδέα των ψυχολόγων που επηρεασμένοι από τις ανατολικές θρησκείες μιλάνε για αισιοδοξία και θετική σκέψη. Πολύ ωραίο και πολύ έξυπνο. Μας ταιριάζει γάντι και σίγουρα θα μας λύσει πολλά προβλήματα. Έτσι από τώρα και πέρα μην σκάτε για τίποτε:
Μην διαμαρτύρεστε για τον καπνό από τα τσιγάρα που φυσούν πάνω σας. Μην κοιτάτε τα κιτρινισμένα δάχτυλα. Μην προσέχετε τους τσιγαρόβηχες που ακούγονται γύρω. Αγνοήστε το τσούξιμο στα μάτια και την βρώμα στα ρούχα. Ξεχάστε τους γερασμένους πνεύμονες στα νέα παιδιά. Θεωρήστε απαισιόδοξες τις στατιστικές που μιλάνε για τα μεγάλα ποσοστά καρκίνων στους καπνιστές. Αδιαφορήστε για τα μεγάλα ποσά που ξοδεύονται στο κάπνισμα και που θα μπορούσαν να διατεθούν διαφορετικά. Μην ασχολείστε με τις καφετιές κηλίδες του τοίχου γύρω στα κάδρα. Σκεφτείτε θετικά. Προσέξτε τι ωραία συννεφάκια δημιουργεί ο καπνός… -Και τι έγινε που γίνονται τόσα δυστυχήματα στους δρόμους; Σκεφτείτε θετικά: βρίσκουν δουλειά τόσοι στα νοσοκομεία, αστυνομία, συνεργεία, κέντρα αποκατάστασης αναπήρων, νεκροταφεία, φαρμακεία, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. -Καίγεται το δάσος; Σκεφτείτε θετικά: θα δημιουργηθούν τόσα νέα οικόπεδα και βοσκοτόπια. -Σας πειράζει που τα παιδιά σας, αν και ανήλικα, ξενυχτούν πίνοντας μπόμπες και σπάζοντας τα τύμπανα των αυτιών τους με την «μουσική» του κλαμπ; Σκεφτείτε θετικά: δεν πήγαν ακόμη από δηλητηρίαση ή παράνομα χάπια. -Βλέπετε στην τηλεόραση φουκαράδες που εκλιπαρούν να τους βοηθήσει κάποιος, επειδή ο ασφαλιστικός τους φορέας αδιαφορεί; Σκεφτείτε θετικά: ευκαιρία για μια καλή πράξη. -Ανησυχείτε που η ραδιενέργεια προκαλεί πλέον τόσους πολλούς καρκίνους: Σκεφτείτε θετικά: η ιατρική κάνει τόσο μεγάλη πρόοδο εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. -Δεν αντέχετε άλλο τους τόσους πολέμους; Σκεφτείτε θετικά: όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις χρησιμοποιήθηκαν μετά τον πόλεμο και για ειρηνικούς σκοπούς. -Δεν μπορείτε να κάνετε παιδιά λόγω της μόλυνσης και του άγχους; Σκεφτείτε θετικά: θα γλιτώσετε τόσα λεφτά στα φροντιστήρια. -Φοβάστε μήπως μπουν κλέφτες και σας ληστέψουν μέρα μεσημέρι; Σκεφτείτε θετικά: αλλού η αστυνομία κάνει σεμινάρια για το πώς να βάλεις το χέρι στην τσέπη για να βγάλεις το πορτοφόλι σου ώστε να μην τρομάξει ο ληστής και σε πυροβολήσει. Σκεφτείτε θετικά. Υπάρχουν σήμερα χιλιάδες ευκαιρίες για να το κάνετε.

Πολιτική ασυνειδησία

Και ενώ η Αγγλία που την χρυσοπληρώναμε τόσα χρόνια για να μην βγούμε από την ΕΕ, φεύγει από την ΕΕ, στην οποία δεν ήταν ποτέ μέλος…
Ενώ η ΕΕ, η τόσο σοβαρή αυτή ένωση, η τόσο δημοκρατική , η τόσο πολιτισμένη, με τις τόσο ανθρωπιστικές αξίες αρχίζει να καταρρέει…
Ενώ πάνω που θα βγαίναμε (για εκατοστή εξηκοστή όγδοη φορά) του χρόνου στις αγορές τώρα βλέπω να ξαναπατώνουμε (με δικαιολογία την αναμπουμπούλα των Άγγλων)…
Έχω πλέον ντοκουμέντο για τις αιτίες της ελληνικής κακοδαιμονίας. Μία Ελληνίς πολίτις, το μέλλον της χώρας, έχει γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι τα σοβαρά πολιτικο-κοινωνικά θέματα των μαχόμενων ΜΜΕ και των εργατικών πολιτικών μας, και διασκεδάζει ασυστόλως και ανερυθρίαστως κατά το έθιμο του Κλήδονα.