Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

4 Φεβρουαρίου 2017

Γνωμικά

Το κακό με την ισότητα είναι ότι την θέλουμε μόνο με τους ανώτερους.
Το να πιστεύει κάποιος ότι «αξίζει κάτι» λέγεται αυτοεκτίμηση. Όλοι «αξίζουν κάτι». Όλοι έχουν μία ικανότητα που μπορεί να χρησιμεύσει σε άλλους που δεν την έχουν.
Όμως το να πιστεύει κάποιος ότι «αξίζει τα πάντα» πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη ψυχική διαταραχή. Πρόκειται για την πιο διαδεδομένη έκφραση του εγωιστικού ψυχισμού των ανθρώπων.
Έτσι εσείς αξίζετε την αναγνώριση της αξίας σας περισσότερο από τους υπόλοιπους.
Πρόκειται για ανεξέλεγκτο ψυχολογικό φασισμό.
Και θα τον δείτε να εφαρμόζεται σε κάθε γωνιά της γης, προκαλώντας κάθε είδους γενοκτονία και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, και να πλημυρίζει την υφήλιο με πείνα, πόνο, και φτώχεια.

1 Φεβρουαρίου 2017

Αισιόδοξος, απαισιόδοξος ή ρεαλιστής;

Δεν έφτανε:
- το εμφανώς παράνομο χρέος που έχουμε στο κεφάλι
- η πλήρης απαξίωση και η διαφθορά του πολιτικού συστήματος της Ευρώπης
- που μας δικάζει η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ Ντόιτσε Μπανκ
- που οι γερμανοί το παίζουν αδιάφθοροι, παρά τα παγκοσμίου επιπέδου σκάνδαλά τους
- που η ΕΕ κατάντησε γερμανική επαρχιακή υπηρεσία
- που οι μισές χώρες της ΕΕ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ στο ευρώ (για αυτό εξάλλου έχουν και καλή οικονομία)
- που ο πόλεμος μαίνεται εδώ και δεκαετίες στην γειτονιά μας
- που οι ετοιμόρροποι Τούρκοι φαντασιώνονται ότι είναι υπερδύναμη
Τώρα μας προέκυψε και ο Τράμπ.
Έχοντας δική του άποψη για τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα, θέλει να ξεθεμελιώσει ότι απέμεινε από «την Ευρώπη των λαών» για να κυριαρχήσει οικονομικά στο βόρειο ημισφαίριο.
Όλα έχουν γίνει ένα τεράστιο μπάχαλο, με τους Ευρωπαίους να συνεχίζουν να πριονίζουν το κλαδί επάνω στο οποίο κάθονται, με το πριόνι που τους έδωσαν οι Αμερικανοί. Το τι θα γίνει στο μέλλον είναι θέμα επιστημονικής φαντασίας πλέον. Έτσι κι αλλιώς «μαύρο φίδι που μας έφαγε».
Οπότε τίθεται το ερώτημα: Τι κάνει ο Έλληνας μπροστά σε αυτήν την κατάσταση;
Απάντηση:
Ο αισιόδοξος μαθαίνει γερμανικά.
Ο απαισιόδοξος μαθαίνει τούρκικα.
Ο ρεαλιστής καθαρίζει το κυνηγετικό του…

30 Ιανουαρίου 2017

Το χαμένο ελληνικό όπλο

Με την ευκαιρία που θυμήθηκα την ένδοξη στρατιωτική μου θητεία στο «θηρίο» Αετός (όπως την περιέγραψα στην ανάρτηση Τουρκικός χαλβάς), έχω να αναφέρω και ένα πολύ ενδιαφέρον περιστατικό που συνέβη το 1979.
Κατά την διάρκεια ενός «Ξιφία» (περιπολία στα θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου) κάθε τόσο σταματούσαμε για διανυκτέρευση σε διάφορα νησιά. Βγαίναμε εξόδου, τρώγαμε διάφορα (ευχάριστη αλλαγή από το συνήθως άνοστο φαγητό του καραβιού) και κάναμε βόλτα στην πόλη.
Σε κάποιο νησί (δεν θυμάμαι τώρα πια ποιο ήταν) είδα στην προκυμαία ένα περίεργο σκάφος. Δεν το παρατήρησα και πολύ καλά τότε. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μετά από 36 χρόνια θα έκανα ανάρτηση για αυτό στο διαδίκτυο!
Στην ζωγραφιά παρακάτω θα δείτε το γενικό σχέδιό του.
Επρόκειτο για ένα ταχύπλοο με μήκος κάπου δέκα μέτρα. Από πάνω ήταν τελείως επίπεδο και πρέπει να εξείχε περίπου ένα μέτρο από το νερό. Στο πίσω μέρος υπήρχε ένας «τηλεφωνικός θάλαμος» μέσα στον οποίο στεκόταν ο χειριστής. μόνο ο θάλαμος αυτός προεξείχε από την προκυμαία. Ήταν βαμμένο γκρι (τυπικό πολεμικό χρώμα) και κάποιος καθόταν επάνω με πολιτικά και το φύλαγε. Τον πλησίασα και τον ρώτησα. Μου είπε τις εξής λεπτομέρειες:
Το σκάφος ήταν αλουμινένιο. Είχε δύο μηχανές που το έφταναν στα 50 μίλια. Είχε πλήρωμα δύο ατόμων. Ο ένας το κυβερνούσε από τον «τηλεφωνικό θάλαμο» ενώ ο άλλος καθόταν μέσα. Το σκάφος ήταν πρωτότυπο και του έκαναν δοκιμές. Έβρισκαν αδύναμα σημεία, όπου δημιουργούνταν ρωγμές από τους κραδασμούς και τα ενίσχυαν. Το πλήρωμα φορούσε πάντα πολιτικά για να μην δίνει στόχο και έτρωγε στα μαγαζιά του νησιού που πήγαιναν κάθε φορά, αφού δεν υπήρχε χώρος για μαγείρεμα.
Δεξιά και αριστερά από την καμπίνα του κυβερνήτη υπήρχαν βάσεις, επάνω στις οποίες μπορούσαν να τοποθετηθούν (σε περίοδο πολέμου) τρία αντιαρματικά ευθείας βολής από κάθε πλευρά, σύνολο έξι.
Η χρησιμότητα ήταν η εξής: ένα τόσο χαμηλό και γρήγορο σκάφος, κρύβεται εύκολα ακόμα και πίσω από έναν βράχο. Μετά την ενέδρα πετάγεται ταχύτατα, φτάνει σε δευτερόλεπτα στο πλάι του εχθρικού πολεμικού σκάφους και ρίχνει με τα αντιαρματικά.
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα πάθει ένα πανάκριβο πολεμικό πλοίο αν δεχθεί ξαφνικά και από κάποια σχετικά μικρή απόσταση μια ομοβροντία έξι αντιαρματικών. Θα διαλυθεί στα εξ ών συνετέθη. Έτσι με κάμποσα τέτοια πάμφθηνα και θανάσιμα ταχύπλοα οι Τούρκοι απλά δεν θα μπορούσαν ούτε να ξεμυτίσουν στο Αιγαίο σε περίπτωση σύγκρουσης.
Δεν ξέρω τι απέγινε αυτό το πάμφθηνο και θανατηφόρο καραβάκι. Το πιθανότερο είναι ότι πετάχτηκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ή πουλήθηκε έναντι πινακίου φακής στους Αμερικανούς ή άλλους.
Πάντως θα μπορούσε να έχει μετεξελιχθεί στον Ωκύαλο (ο γρήγορος της θάλασσας) ελληνικής κατασκευής που δοκιμάζεται από τις δυνάμεις υποβρυχίων καταστροφών, σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων τον Δεκέμβριο του 2014.


29 Ιανουαρίου 2017

Τουρκικός χαλβάς

Οι Τούρκοι αποτελούν την στρατιωτική ξεφτίλα της περιοχής μας. Είναι ανίκανοι για οτιδήποτε σοβαρό εκτός από φανφαρονισμούς. Η μόνη τους ικανότητα είναι να βγάζουν τον όχλο εναντίον ανυπεράσπιστων ανθρώπων, όπως έκαναν στις ταραχές της Πόλης.
Στην Συρία, όπου το έπαιξαν τοπική υπερδύναμη, έχουν σπάσει τα μούτρα τους.
Η «επιτυχία» τους στην Κύπρο ήταν ΣΤΗΜΕΝΗ από τους Άγγλους και τους Αμερικάνους. Αν δεν είχαν αφοπλιστεί τα βόρεια παράλια και αν δεν είχαν φύγει οι στρατιώτες οι Τούρκοι θα κοιτούσαν ακόμα από απέναντι. Ακόμα και έτσι είχαν τεράστιες και ντροπιαστικές απώλειες, αφού βύθισαν μόνοι τους ένα δικό τους πολεμικό πλοίο.
Το 1922, αν δεν παρενέβαιναν οι Μεγάλες Δυνάμεις, που δημιούργησαν χάος στα μετόπισθεν και προβλήματα στον ελληνικό στρατό, τώρα δεν θα υπήρχε Τουρκία.
Θα ήθελα να σας διηγηθώ την μικρή προσωπική μου εμπειρία από την εποχή που υπηρέτησα στο πολεμικό ναυτικό.
Βρισκόμουν στον Αετό, ένα από τα λεγόμενα τέσσερα «θηρία» (Αετός, Ιέραξ, Πάνθηρ, Λέων). Αναλαμβάναμε κάθε μήνα ένα καράβι να κάνει περιπολία από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Καστελόριζο. Το καράβι ήταν μία άθλια σακαράκα του 1945. Με το ζόρι έπιανε τα δέκα μίλια, αφού όταν ήταν ολοκαίνουριο υποτίθεται ότι έπιανε τα 16 μίλια! Εξίσου άθλια με το καράβι ήταν τα ρούχα που είχαμε. Οι φόρμες ήταν φτιαγμένες με πολύ κακής ποιότητας ύφασμα και σκίζονταν εύκολα. Κάπου κάπου έπρεπε να τις ράβεις ή να τους βάζεις μπάλωμα.
Μία μέρα συνέβη το εξής:
Η θάλασσα ήταν απόλυτα ήρεμη, φύσαγε ένα απαλό αεράκι και ο ήλιος έκαιγε στον καταγάλανο ουρανό. Όσοι δεν είχαμε βάρδια λιαζόμασταν στο επίστεγο. Κάποιος είχε φέρει έναν χαρταετό. Τον είχαμε δέσει στο κάγκελο και τον τράβαγε το καράβι. Ο αετός πετούσε ψηλά και εμείς τον χαζεύαμε μέσα στην απεραντοσύνη του ουρανού.
Τότε έτυχε να χρειαστεί να πλεύσουμε για λίγη ώρα παράλληλα με ένα περιπολικό των Τούρκων που έπλεε στην γραμμή των θαλάσσιων συνόρων. Επρόκειτο για έναν ερειπωμένο κουβά που τον είχαν βάψει γκρι για να παριστάνει το πολεμικό σκάφος.
Από μία απόσταση λιγότερη των 40 μέτρων παρατήρησα τους τούρκους ναύτες που βρίσκονταν στο κατάστρωμα. Είχαν τόσο απίστευτα άθλια και θλιβερή εμφάνιση, φορώντας τις τραγικά κουρελιασμένες φόρμες τους, ώστε, εγώ με την σκισμένη μου φόρμα, αισθανόμουν σαν να φόραγα σμόκιν.
Επιπλέον, κόντευε να τους πέσει το σαγόνι. Έκαναν λες και έβλεπαν ιπτάμενο δίσκο. Κοίταζαν τον αετό, τον έδειχναν κατάπληκτοι και έλεγαν διάφορα ο ένας στον άλλον δείχνοντας κατάπληξη. Φαινόταν ότι δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό τους ότι κάποιος ναύτης έκανε κάτι τέτοιο επάνω στο πολεμικό σκάφος.
Το επεισόδιο έληξε μετά από μερικά λεπτά. Ο πλοίαρχος διέταξε να γυρίσουν το κανόνι προς την μεριά των Τούρκων. Ο κουβάς εξαφανίστηκε πολύ γρήγορα και εμείς επιστρέψαμε στην ρουτίνα μας.
Αυτή ήταν η μοναδική επαφή που είχα με τους Τούρκους. Αλλά ξέρω ότι η «ισορροπία» που υπήρχε τότε συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Και ο μόνος τρόπος να καταφέρουν κάτι στο Αιγαίο τα μεμέτια είναι ΦΥΣΙΚΑ να βάλουν το χεράκι τους οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί.
Αλλιώς μαύρο φίδι που τους έφαγε.

28 Ιανουαρίου 2017

Επιθετική γκαιοπολιτική

Το ότι οι γκέι και οι λοιποί διαστροφικοί είναι πιο πολιτισμένοι από εσάς που επιμένετε να είσαστε «στρέιτ» (σα δεν ντρέπεστε) είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο από αρχαιοτάτων χρόνων.
Ορίστε μερικά από τα προχειρότερα παραδείγματα:
-Οι Σπαρτιάτες που πολεμούσαν με εβδομήντα κιλά εξοπλισμό επάνω τους
-Οι Αθηναίοι με τις τρομερές τριήρεις τους
-Οι Μακεδόνες που έκαναν περίπατο μέχρι τα βάθη της Ασίας
-Ο Αλέξανδρος που θεωρείται ίσως ο σημαντικότερος στρατηλάτης στον κόσμο, και ακόμα μελετάνε τις στρατηγικές του στο West Point.
Όλοι αυτοί -όταν ήταν μικροί- τους πήδαγαν οι μεγαλύτεροι, οι οποίοι προφανώς είχαν βαρεθεί τις γυναίκες και προτιμούσαν να πηδάνε τα μικρά αγόρια. Έξαλλου τι να τις κάνεις τις λυγερές, μακρυμάλλες γυναίκες με τα περίτεχνα  χτενίσματα και φορέματα, που όλο κοκεταρία «ποζάρουν» στα αγάλματα, στους αμφορείς και τα ψηφιδωτά; Και ως σκληροί πολεμιστές που ήταν προτιμούσαν να αλληλοπηδιούνται, αντί να προετοιμάζονται ψυχολογικά για την αυριανή μάχη, η οποία ίσως να ήταν και η τελευταία τους.
Να συμπληρώσω τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη, που για να είναι τέτοια μεγάλα μυαλά δεν μπορούσε παρά να ήταν γκέι.
Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει όλα αυτά να τα χωνέψει και ο λαουτζίκος ώστε να στηρίζει δια της ψήφου ή της αδιαφορίας του (καλύτερα) την τελική πολιτική και πολιτισμική επικράτηση των LGBT και επί το ελληνικότερον ΛΟΑΤ (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ).
Τα νεοταξικά σχέδια είναι απόλυτα συγκεκριμένα. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, είτε σας αρέσει είτε όχι, είτε με θεωρήσετε γραφικό, συνομοσιολόγο και ομοφοβικό (η νέα πολιτικά ορθή κατηγορία για όποιον διαμαρτύρεται)  προωθείται όλο και πιο δραστήρια η πλήρης ομογενοποίηση των ηθών. Αφού σε σχέση με την οικονομία και τα εθνικά σύνορα οι σκοποί της έχουν σχεδόν επιτευχθεί, το μόνο που ενδιαφέρει πραγματικά και απόλυτα την Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι να ισοπεδώσει το τελευταίο τείχος άμυνας που υπάρχει: την ήδη διεφθαρμένη θρησκεία, τα ήδη διεφθαρμένα ήθη και την σχεδόν διαλυμένη οικογένεια.
Και πιέζει άγρια προς αυτήν την κατεύθυνση. Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μετατραπούμε σε μία παγκόσμια κοινωνία μηδενικών πνευματικών αναζητήσεων, στην οποία τον κύριο λόγο θα έχουν οι LGBT.
Πρώτα πρώτα η αρχή έγινε (που αλλού;) στις ΗΠΑ.
1) Κάποιοι «ερευνητές» ανακάλυψαν ότι οι γκέι έχουν μεγαλύτερο σύνδεσμο ανάμεσα στα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια. Θεωρούσαν ότι επρόκειτο για μετάλλαξη γονιδίων. Σε αντίστοιχο άρθρο ελληνικού περιοδικού (δεν θυμάμαι τώρα πλέον ποιο ήταν) ο συντάκτης αναρωτιόταν: δεν ξέρουμε τι πλεονεκτήματα δίνει η φύση στους γκέι. (!!!!!)
2) Πολύ αργότερα, ηθοποιοί και τραγουδιστές άρχισαν να διαλαλούν σωρηδόν ότι είναι γκέι και είναι υπερήφανοι, ενώ το παράδειγμά τους ακολούθησαν αρκετοί πολιτικοί.
3) Άρχισαν οι «Παρελάσεις υπερηφάνειας». Τίποτε πιο ηλίθιο. Σκεφτείτε να αρχίσουν κάποιοι να παρελαύνουν και να δηλώνουν υπερήφανοι επειδή είναι ψαράδες, ή καπνιστές, ή συλλέκτες γραμματοσήμων ή επειδή έχουν δυσανεξία στην λακτόζη. Ο μόνος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ λόγος της «παρέλασης» είναι για να σφηνωθεί στο μυαλό όλων (και κυρίως των μικρών παιδιών) ότι η «διαφορετικότητα» είναι όχι μόνο κάτι αποδεκτό αλλά και πολύ καλό πράγμα.
4) Νομοθετήθηκε η ισότητα των LGBT στα θέματα του οικογενειακού δικαίου. Και σε λίγα χρόνια ο οποιοσδήποτε παιδεραστής θα δηλώνει LGBT και θα μπορεί να υιοθετεί φρέσκο κρέας για να ικανοποιεί τις ορέξεις του «και με τον νόμο».
Από εκεί και μετά τα πράγματα έχουν πάρει μορφή κατακλυσμού.
5) Ένα σημαντικό θέμα που καίει όλους τους ανθρώπους ανά την υφήλιο είναι ποιο θα είναι το γκέι-αυτοκίνητο της χρονιάς. Την επίπονη αυτή εργασία έχει αναλάβει ο γαλλικός γκέι-σύλλογος. Έτσι περιχαρής διάβασα προχθές ότι  την πρώτη θέση κατέλαβε ένα μοντέλο της Φίατ που κοστίζει ΜΟΛΙΣ 31.000 ευρώ.
Στην ΕΡΤ2 (ή ΕΡΤ 3) ένας σεφ πειραματίζεται με μυρωδιές στο εστιατόριό του. Στο πείραμα εμφανίζονται τρία ζευγάρια. Ένα ζευγάρι γυναικών, ένα ζευγάρι ανδρών και ένα κανονικό ζευγάρι. Το ζευγάρι των γκει εμφανίζεται να βιώνει πολύ ρομαντική ατμόσφαιρα σε σχέση με το κανονικό ζευγάρι, στο οποίο η γυναίκα δηλώνει ότι βρίσκει την συγκεκριμένη μυρωδιά απωθητική. Ταυτόχρονα ο φακός την εμφανίζει από πολύ κοντά, άσχημη και απωθητική, με σκληρά και άγρια χαρακτηριστικά, αντίθετα με τους γκέι που φαίνονται από ψηλά -μέσα σε μία απαλή ομίχλη- να φιλιούνται, ενώ στην εικόνα κυριαρχεί το τεράστιο βάζο με λουλούδια του τραπεζιού.
6) Όταν ο Γιακουμάτος έκανε την περίφημη δήλωσή του, στην τηλεόραση είδα μία υστερικιά κυρία. Ούρλιαζε μαινόμενη και εκτός εαυτού καταφερόταν εναντίον του. Βλέπετε δεν την ενδιέφερε ούτε η καταπίεση και οι βιασμοί που υφίστανται οι μουσουλμάνες, ούτε οι βιασμοί των μικρών παιδιών, ούτε το πόσα ασυνόδευτα παιδάκια θα καταλήξουν στους διεφθαρμένους ευρωπαίους και θα γίνουν δούλοι του σεξ.
7) Ίσως να ήταν η ίδια κυρία(;) που ζήτησε να δημιουργηθούν Χοτ-σποτ ειδικά για γκέι λαθρομετανάστες. Βλέπετε όλοι οι άλλοι μπορούν άνετα να στοιβάζονται στα αχούρια που θεωρούν σαν Χοτ-σποτ οι σημερινοί δημοκράτες.
8) Καπάκι, κυκλοφοράει στο διαδίκτυο η φωτογραφία μιας παχουλής και καλοζωισμένης γκέι-σσας, που είναι άνθρωπος ευαίσθητος, συνειδητοποιημένος, αγαπησιάρης, και που λαχταράει να διεκδικήσει ολόκληρη την ζωή της (τι σημαίνει αυτό θα σας γελάσω), ενώ ταυτόχρονα θα βοηθάει και όσους θέλουν να κάνουν το ίδιο. Δεν ξέρω αν η «αγαπησιάρα» σκέφτεται το ίδιο και για τους στρέιτ των χοτ-σποτ, οι οποίοι επειδή ακριβώς είναι στρέιτ είναι εξ ορισμού φασίστες και σοβινιστικά γουρούνια (αν και σε πολλούς αξίζει ο ορισμός)
9) Στα Όσκαρ «ξέσπασε σάλος» γιατί πέρσι δεν υπήρχε μαύρος υποψήφιος!!! Το θέμα όμως λύθηκε αμέσως και έτσι φέτος υπάρχει μαύρος υποψήφιος σε ταινία με θέμα ομοφυλοφιλία.
10) Μία ανώνυμη διαδικτυακή έρευνα, που δεν αναφέρει κανείς ποιος την έκανε, «έδειξε» ότι οι περισσότεροι έφηβοι και νεαροί ενήλικοι έχουν ερωτηματικά για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή το φύλο τους. Κανονικά η έρευνα θα έπρεπε να δείξει ότι όλοι είχαν ερωτηματικά, αλλά ο σοβινισμός των στρέιτ τους ανάγκαζε να γίνουν αυτό που γεννήθηκαν και όχι αυτό που θέλει η μόδα της εποχής.
11) Παίζεται, αυτήν την περίοδο, θεατρική παράσταση με θέμα την παιδοφιλία. Όμως (κατά τον αρθρογράφο-κριτικό της είδησης) δεν μένει «στην επιφάνεια», αλλά εμβαθύνει στους ήρωες και τα κίνητρά τους, ώστε να αναρωτιέσαι τελικά για το ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα. Καταπληκτικό! ο σαραντάχρονος πρωταγωνιστής που πήγε με την άμυαλη πιτσιρίκα απενοχοποιείται για την πράξη του με την δικαιολογία ότι ερωτεύθηκε.

Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάλατε από όλα τα παραπάνω. Εγώ βγάζω πάντως το συμπέρασμα ότι αν δεν σταματήσατε το διάβασμα στο «οι γκέι και οι λοιποί διαστροφικοί» της πρώτης πρότασης, σημαίνει ότι είσαστε απολίτιστοι, φασίστες, σοβινιστές και ομοφοβικοί και ότι αποτελείτε ντροπή για το δημοκρατικό και πολιτισμένο ανθρώπινο είδος.

Εξάσκηση πολιτικής

Έχετε δει ότι σχεδόν πάντοτε τα ισχυρά κράτη «έχουν πάντα δίκιο» και σπάνια υπάρχει εναντίον τους οποιαδήποτε αντίδραση; Αν ενοχλήσεις τα συμφέροντά τους θα σε πατήσουν κάτω.
Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί παίζουν στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Το αποτέλεσμα ήταν τρία μηδέν υπέρ των Ουκρανών και ο Πούτιν στέλνει το παρακάτω τηλεγράφημα στον Ουκρανό πρόεδρο:
Παίξατε πολύ καλά, Στοπ.
Το παιχνίδι ήταν πολύ ωραίο, Στοπ.
Είμαστε περήφανοι για εσάς, Στοπ.
Τρόφιμα, Στοπ.
Πίστωση, Στοπ.
Αέριο, Στοπ.

Πολιτισμός(;)

Καλά. Οι πολιτισμένοι σε αυτήν την έρμη γη περισσεύουν και δεν έχουμε που να τους βάλουμε. Δύο δείγματα οφθαλμοφανούς πολιτισμού είναι οι παρακάτω φωτογραφίες.
Στην πρώτη ένας τούρκος -ξέρετε δα πόσο πολιτισμό παράγουν οι τούρκοι από δημιουργίας Τουρκίας- δείχνει ένα κομμάτι ψωμί σε μία ομάδα σκελετωμένα Αρμενόπουλα, τα οποία τον εκλιπαρούν.
Στην δεύτερη -ξέρετε δα πόση ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ, κλπ δείχνουν οι υπερπολιτισμένες ΗΠΑ- μία μητέρα παρακολουθεί (μαζί με το παιδί της) το μανιτάρι της πυρηνικής δοκιμής που έγινε το 1953 λίγα χιλιόμετρα έξω από το Λας Βέγκας.
Έβαλα αυτές τις δύο περιπτώσεις γιατί πρόκειται για δύο βασικούς «φίλους και συμμάχους» μας.
Έτσι μαζί με τους άλλους υπερπολιτισμένους συμμάχους μας (Άγγλους, Ολλανδούς, Βέλγους, Γάλλους και Γερμανούς) μπορείτε να πάρετε μία ιδέα για το μέλλον μας υπό την προϋπόθεση ότι είσαστε φασίστες.
Αν είσαστε μέλη ΜΚΟ ή κάποιου πολιτικού κόμματος ζείτε σε άλλο επίπεδο και «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται» αλλά ούτε και σας ενδιαφέρει αν γίνονται.


Λευτεριά στον δεκαπεντάχρονο Ρομά

Από πού κι ως που κλείσανε μέσα τον δεκαπεντάχρονο που βίασε και σκότωσε (όχι απαραίτητα με αυτήν την σειρά) τον εξάχρονο;
Κανένας δεν σκέφτηκε το δικαίωμά του να εξερευνήσει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή το φύλο του και να ασκήσει δημιουργικό σεξ;
Θα έπρεπε να ρωτήσουν και τον εξάχρονο.
Ίσως και αυτός να εξερευνούσε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή το φύλο του και να συμμετείχε εθελοντικά στο όλο θέμα.

Το συντομότερο ανέκδοτο

Το πρώτο συντομότερο ανέκδοτο που θυμάμαι είναι το «Αλβανός τουρίστας». Από τότε έχουν βγει αρκετά, μερικά από τα οποία είναι τα παρακάτω:
Νεοελληνικός πολιτισμός
Ελληνική Αντιπολίτευση
Ελληνική κυβέρνηση
Απαγόρευση καπνίσματος
Προτεραιότητα στην Παιδεία
Καλή Χρονιά
Αλβανός Χρυσαυγίτης
Ναυτικό των Σκοπίων
Μετριοπαθές Ισλάμ
Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς
Όμως νομίζω ότι ο τίτλος πρέπει να ανήκει μόνιμα στο παρακάτω:
«Ευρώπη των λαών».

21 Ιανουαρίου 2017

Γνωμικά

Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ότι θέλει. Είναι όμως υποχρεωμένος να λέει αυτό που πρέπει.

Έχετε σκεφτεί ποτέ την διαφορά αυτών των δύο πραγμάτων; Σίγουρα όχι, γιατί πάντοτε έχουμε την τάση να μπερδεύουμε αυτό που θέλουμε με το σωστό.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για αν το καταλάβετε:
Ένας επιχειρηματίας θέλει κέρδη. Και για να έχει περισσότερα κέρδη θα πρέπει να πουλάει σε αυξημένη τιμή πράγματα μικρής αξίας. Αυτό το θεωρεί σωστό. Εσείς από την άλλη μεριά θέλετε να αγοράζετε πράγματα μεγάλης αξίας σε πολύ μικρή τιμή. Και αυτό το θεωρείτε σωστό.
Έτσι στην διαμάχη μεταξύ πωλητή και αγοραστή, έχουν δίκιο και οι δύο. Ποιο είναι όμως το σωστό; Ποιο από τα δύο δίκια πρέπει να υποστηρίξετε σαν σωστό και πρέπον;
Από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγουν και οι κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις. Και αν παραδεχθείτε σαν σωστό αυτό που σας λέω τότε έχετε ένα φαινομενικά σοβαρό πρόβλημα.
Όμως η λύση είναι απλή, αφού σε κάθε γεγονός, σε κάθε προστριβή, σε κάθε πρόβλημα που θα συναντήσετε, θα πρέπει να έχετε κατά νου έναν και μοναδικό κανόνα:
Ακόμα και σε ένα απειροελάχιστο ελάχιστο ποσοστό, ο άλλος ΠΑΝΤΟΤΕ έχει κάποιο δίκιο, έστω και αν δεν μπορείτε να το αντιληφθείτε αφού «σας πνίγει το δικό σας».